heleen sonnenberg - Vno Ncw

More documents

Recommendations

Info

In het hartje van Sneek en net om de hoek bij de Weduwe Joustra staat de Waterpoort. Voor Heleen Sonnenberg staat het symbool voor ‘thuis’. ‘Ik word altijd blij als ik de poort weer zie’ 43 FORUM #23/20.12.12
portret U zult maar de generatie zijn die de zaak failliet laat gaan. ‘Kippenvel. Aan de ene kant is het heel bijzonder en mooi dat je het familiebedrijf voortzet, dat er nog negen mensen van leven. Maar het is ook doodeng. Soms houd ik mijn adem in: gaan we het wel redden? Ik moet de boel wel draaiende houden. Dat is een heel spel waarmee ik constant bezig ben.’ Wat was het moment dat u uw adem inhield en dacht: ‘Dit kan ook zomaar mis gaan’? ‘Ik weet nog goed dat een jaar of tien geleden de accijns op drank enorm omhoog ging. De handel stortte echt volledig in. Een douanecontroleur die hier langskwam, maakte een opmerking tegen me: ‘Nou, in de tijd met je vader waren het heel andere cijfers.’ Het was als een grapje bedoeld, maar ik dacht echt: ‘Oh nee, daar gaan we.’ Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, maar nu maken we weer spannende tijden door. Het lijkt erop dat we al met al toch nog een prima jaar gaan draaien, alleen daar had ik twee drie maanden geleden nog wel even zorgen over.’ Want het bedrijf moet behouden worden voor de volgende generatie? ‘Jazeker. Helaas heb ik zelf geen kinderen, maar ik hoop dat een van de kinderen van mijn broer hiermee door wil.’ Met grote stappen beent Sonnenberg door de winkel heen. Een smalle gang waar dozen drank staan opgestapeld tegen de wand leidt naar de bijkeuken. Dan dwars door de tuin op weg naar de distilleerderij. Onderweg praat ze aan een stuk door. Alsof je een geluidsopname versneld vooruit draait, maar dan zonder de vervorming van de stem. Ze zwiept de deur open, maakt een praatje met de man die aan de bottellijn staat. Even verderop staan twee vrouwen met de hand beugeldoppen op kruiken te drukken. Hier de ketels, daar de kruiden, overal uitleg bij. Pas helemaal achterin komt ze even tot ‘rust’. Daar staat Beerenburg in houten wijnvaten te rijpen tot Frysk Superieur Oerâlde Bearenboarch (vijf jaar) en Xtra Oergriselikâld (tien jaar). Vijf ervan zijn speciaal bedoeld voor het jubileumjaar als de Weduwe Joustra 150 jaar bestaat. Sonnenberg: ‘Zo spannend wat er dan uit die vaten komt. Of het goed smaakt. Maar tot nu toe hebben we er steeds iets moois uit gehaald.’ Het zijn maar twee voorbeelden van de vernieuwingen die Sonnenberg doorvoerde. Ze voegde ook likeuren toe aan het assortiment, opende een museum, een proeflokaal, vernieuwde de bottellijn, en deed andere investeringen. ‘Ja, ik pak het anders aan dan mijn vader.’ Dat zal wel eens knallen. ‘Vorige week nog in de keuken bij mijn ouders. Ik zie mijn moeder er dan hoofdschuddend tussen zitten van ‘oh daar gaan we weer’. We botsen soms flink, mijn vader en ik, maar we zijn nog nooit met ruzie uit elkaar gegaan. Ik moet zeggen, juist het feit dat we het soms totaal oneens zijn, zet me aan het denken. Zit ik er naast? Wil ik te graag mijn zin doordrijven?’ En dan luistert u braaf naar hem? Lachend: ‘Nou nee. Sonnenbergen zijn behoorlijk eigenwijs, ik ook. Als ik heb bedacht: zo gaan we het doen, dan doen we het ook zo. Maar eerlijk is eerlijk, ik doe soms toch wat met zijn kritiek. Ik wil wel graag leren van anderen.’ Ze bruist van het enthousiasme, loopt zomaar weg midden in een zin om iets te pakken dat ze wil laten zien. In haar werkkamer op de zolder is het gezellig rommelig. Overal mappen, er ligt van alles op de grond. Proeven voor etiketten, notities, geeltjes. En alles wat ze doet is leuk, leuk, leuk, zegt ze. 44 FORUM #23/20.12.12
Page 1: portret heleen sonnenberg ‘ik sch

heleen sonnenberg - Vno Ncw

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?