STAND VAN DE DRUGSPROBLEMATIEK IN EUROPA - EMCDDA

Jaarverslag 2008: Stand van dedrugsproblematiek inEuropa
Europees niveau en is geografisch beperkt, aangezien
significante problemen in verband met crack-cocaïne
zich beperken tot een relatief klein aantal steden. In
2006 werd gerapporteerd dat er ongeveer 8000 crackcocaïnecliënten
(circa 2% van alle drugscliënten) in twintig
Europese landen in behandeling waren gegaan, waarbij
het hoogste aantal werd gemeld door het Verenigd
Koninkrijk ( 102 ).
De behandeling van problemen die verband houden
met het gelijktijdig gebruik van cocaïne en heroïne
wordt insommige landen een steeds belangrijker punt.
Gebruikers die een behandeling ondergaan zijn soms
(voormalige) heroïnegebruikers, die mogelijk onder
substitutiebehandeling zijn. Inbepaalde landen vormen
zij degrootste groep cocaïnecliënten. Insommige studies
is gesuggereerd dat gelijktijdig gebruik van cocaïne
en heroïne in verband kan worden gebracht met duale
diagnose, ofonderliggende psychologische problemen
als bipolaire stoornis kan verergeren. Daarnaast is
aangetoond dat gelijktijdig cocaïnegebruik tijdens een
onderhoudsbehandeling met methadon kan bijdragen tot
het voortduren van ofopnieuw beginnen met het gebruik
van heroïne —een risicofactor voor hiv en andere door
bloed overgedragen infectieziekten enernstige medische,
sociale encriminele problemen.
Cocaïnebehandeling
Na de toename van het cocaïnegebruik in diverse
lidstaten en de problemen die daarmee gepaard
gaan, zien gespecialiseerde drugsbehandelcentra zich
voor de moeilijke taak gesteld om hun traditionele op
opioïdengebruik afgestemde diensten aan te passen
aan degevarieerde populaties van cocaïne- encrackcocaïne
gebruikers. Toch beoordeelden de lidstaten,
met uitzondering van Spanje, debeschikbaarheid en
toegankelijkheid van specifieke behandelprogramma’s
voor cocaïne als laag.
Van delidstaten die hoge prevalentiewaarden melden
voor cocaïne of crack-cocaïne heeft een aantal bijzonder
actief gereageerd opdit probleem. In 2007 heeft Spanje
een specifiek nationaal actieplan voor cocaïne ingevoerd,
terwijl Ierland een aantal specifieke programma’s gericht
op verschillende groepen cocaïnegebruikers heeft
uitgevoerd en geëvalueerd. Deze programma’s richten
zich op problematische intranasale cocaïnegebruikers,
polydrugsgebruikers met cocaïneproblemen, alsmede
op vrouwen ensekswerkers die cocaïne gebruiken.
In Italië wordt in2008 een grootschalige klinische
proef uitgevoerd omdewerkzaamheid van twee
Aan cocaïne gerelateerde gezondheidsproblemen
De kennis over het verband tussen cocaïnegebruik en
ziekten isvaak beperkt, zelfs onder medische professionals.
Als gevolg daarvan zullen sommige aan cocaïne
gerelateerde problemen niet worden opgemerkt en
zullen de personen die deze problemen hebben mogelijk
geen adequate zorg ontvangen. Onderrapportage van
cocaïneproblemen staat een beter begrip van het effect van
de drug op de volksgezondheid in de weg.
De risico’s die verband houden met bepaalde problematische
vormen van cocaïnegebruik zijn bekend en treffen vooral
erkende groepen gebruikers (voormalige of huidige
opioïdengebruikers, gemarginaliseerde groepen). Zo wordt
het injecteren van cocaïne geassocieerd met het risico op
infectieziekten eneen verhoogde kans op een overdosis,
terwijl het gebruik van cocaïne in combinatie met opioïden
lijkt teleiden tot een hogere kans opeen overdosis opioïden.
De kans dat gezondheidsproblemen die het gevolg zijn van
het gebruik van poedercocaïne niet herkend worden isechter
groter, wat consequenties kan hebben voor gebruikers die niet
het gevoel hebben dat ze risico lopen. Chronisch gebruik van
cocaïne kan belangrijke gezondheidsproblemen veroorzaken,
die meestal van cardiovasculaire (atherosclerose,
cardiomyopathie, aritmieën, myocardiale ischemie) of
neurologische (cerebrovasculaire accidenten enepileptische
insulten) aard zijn. Deze problemen kunnen door allerlei
omstandigheden (zoals vasculaire misvormingen) endoor
risicofactoren als roken ofhet gebruik van alcohol in omvang
toenemen. Veel sterfgevallen die worden toegeschreven aan
cocaïne worden veroorzaakt door deze pathologieën.
Het gebruik van cocaïne in combinatie met alcohol vergroot
de concentratie van cocaïne in het bloed met wel 30%.Vanuit
gedragsoogpunt kan cocaïnegebruik excessief alcoholgebruik
in de hand werken omdat de gebruiker door de cocaïne
langer kan doorgaan met drinken, wat weer kan leiden tot
een grotere cocaïneconsumptie (Gossop etal., 2006). Ook
de vorming van cocaethyleen in de lever kan in verband
worden gebracht met de mogelijke gezondheidsrisico’s van het
gecombineerd gebruik van cocaïne en alcohol.
Er zijn weinig studies gedaan naar het algehele effect
van cocaïnegebruik op de volksgezondheid. Uit een
grootschalig Amerikaans bevolkingsonderzoek (1988-1994)
bleek dat een kwart van deniet-fatale acute myocardiale
infarcten indeleeftijdscategorie van 18tot 45 jaar was
toe teschrijven aan frequent cocaïnegebruik ooit in het
leven. Frequente gebruikers hebben een zeven maal hogere
kans op niet-fatale acute myocardiale infarcten dan nietgebruikers
(Qureshi etal., 2001). Uit deze studie kunnen
echter voor Europa geen rechtstreekse conclusies worden
getrokken. Op dit moment isons begrip van de mogelijke
gezondheidseffecten van het toenemend cocaïnegebruik
in Europa nog slecht ontwikkeld, en dit iseen belangrijk
gebied voor toekomstig volksgezondheidskundig onderzoek.
Voor meer informatiebronnen over aan cocaïne
gerelateerde gezondheidsproblemen, zie het selected issue
uit 2007 over cocaïne.
70
( 102 ) Zie tabel TDI-115 in het Statistical Bulletin 2008.