STAND VAN DE DRUGSPROBLEMATIEK IN EUROPA - EMCDDA

Hoofdstuk 4: Amfetaminen, ecstasy en LSD
Het verband tussen het verkeer endrugs- en
alcoholconsumptie iseen onderwerp dat in bepaalde
strategieën aan de orde is gesteld. Voorbeelden hiervan
zijn onder meer het aanbieden van alternatief vervoer
voor chauffeurs onder invloed, zoals dat in enkele Parijse
nachtclubs gebeurt, endebevordering van mogelijkheden
om gebruik te maken van het openbaar vervoer door
clubs inBrussel. In Spanje zijn, met name in het weekend,
preventiecampagnes gevoerd waarin de nadruk lag op
het aanwijzen van een „Bob” enopbewustwording van
de risico’s die gepaard gaan met het rijden onder invloed
van psychoactieve stoffen. Deze campagnes hebben
wellicht bijgedragen aan dein2006 geconstateerde
daling van 16% in het aantal verkeersongevallen in
Spanje waarbij jongeren tussen de18en20betrokken
waren ( 81 ).
Strategieën die zijn gericht op de omgeving waarin
jongeren drugs enalcohol consumeren lijken een
aanzienlijk potentieel tehebben met betrekking tot het
waarborgen van devolksgezondheid en het verbeteren
van deopenbare veiligheid. Ze leveren niet alleen
voordelen opvoor degenen die drugs gebruiken,
maar ook voor degemeenschap als geheel. Dergelijke
benaderingen lijken zich momenteel in Europa echter
te beperken tot specifieke bekende probleemgebieden,
vaak in de centra van grote steden, enworden zelden
op alomvattende wijze uitgevoerd, waardoor de indruk
ontstaat dat er veel ruimte is voor verdere investeringen
en ontwikkeling op dit terrein. In algemenere zin
heeft denadruk bij het werk op dit terrein tot dusverre
veelal gelegen op interventies gericht op specifiek
probleemgedrag, ofopbepaalde aspecten van de
omgeving, inplaats van opdebredere taak die wordt
gevormd door de beïnvloeding van de normen en
waarden die jongeren in specifieke settings hebben met
betrekking tot het gebruik van drugs enalcohol.
Behandelaanbod
In de meeste lidstaten is de beperkte vraag terug te
zien in de beperkte mate waarin er behandeldiensten
beschikbaar zijn die zich specifiek richten op gebruikers
van amfetamine, metamfetamine ofecstasy. Deze situatie
is iets anders in enkele lidstaten met gevestigde populaties
chronische gebruikers van amfetamine of metamfetamine.
In deze landen (hoofdzakelijke Tsjechië, Slowakije,
Finland enZweden) worden gebruikers van amfetamine
of metamfetamine behandeld door gespecialiseerde
diensten. Debehandelmogelijkheden lijken te bestaan
in detoxificatie, gevolgd door individuele extramurale
therapie of groepstherapie in een extra- ofintramurale
omgeving.
In het algemeen zijn ergeen therapeutische
mogelijkheden waarvoor solide bewijs van hun effectiviteit
bestaat en waarop de behandeling van de verslaving aan
psychostimulantia, zoals amfetaminen en cocaïne kan
worden gebaseerd. Zoals wordt opgemerkt inhoofdstuk 5,
zijn er momenteel geen farmacologische middelen
beschikbaar omgebruikers tehelpen bij het afkicken of
om de behoeften die gepaard gaan met de verslaving aan
psychostimulantia teverminderen. Bovendien blijkt uit de
literatuur dat er geen enkele psychosociale interventie is
waarvoor harde bewijzen bestaan dat die gebruikers van
psychostimulantia opeffectieve wijze helpt van de drugs
af te blijven.
( 81 ) Zie voor meer informatie over preventiecampagnes inEuropa deselected issue over drugs inhet verkeer uit 2007.
61