STAND VAN DE DRUGSPROBLEMATIEK IN EUROPA - EMCDDA

Hoofdstuk 1: Beleid en wetgeving
Verslagen over de maatschappelijke kosten
van drugsgebruik
Vier landen doen verslag van de maatschappelijke kosten
van drugsgebruik (directe en indirecte door drugsgebruik
veroorzaakte kosten). Hoewel deze verslagen nuttige
inzichten kunnen verschaffen indegevolgen van het
drugsgebruik in het land waarvoor zij zijn opgesteld,
betekenen verschillen inmethoden enindemanier
waarop de resultaten worden gerapporteerd dat het
onmogelijk is de landen met elkaar tevergelijken. Het
gebrek aan vergelijkbaarheid van degegevens uit de
verschillende landen benadrukt dat het noodzakelijk isom
tot een gemeenschappelijke aanpak van het monitoren
van demaatschappelijke kosten van het drugsgebruik in
Europa te komen.
In Italië worden de maatschappelijke kosten van illegaal
drugsgebruik geraamd op6473 miljoen EUR, waarbij
activiteiten in het kader van derechtshandhaving
verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van
de totale kosten (43%), en de rest verdeeld is over
gezondheidszorg en sociale hulpverlening (27 %) en
productiviteitsverlies van drugsgebruikers enindirect
door drugsgebruik getroffen mensen (30 %). Verder wordt
geschat dat drugsgebruikers 3980 miljoen EUR hebben
besteed aan het kopen van illegale drugs. Op basis van
deze gegevens worden de kosten van het drugsgebruik
in Italië geraamd op 0,7% van het bruto binnenlands
product. Uit gegevens over Oostenrijk komt naar voren dat
de verdeling tussen directe en indirecte kosten in 2004
tegengesteld was aan de verdeling die door Italië wordt
gerapporteerd: van degeraamde maatschappelijke kosten
van drugsgebruik van 1444 miljoen EUR bestond 72 %uit
indirecte kosten.
Het Verenigd Koninkrijk meldt dat in de periode 2003-
2004 de economische enmaatschappelijke kosten
van het gebruik van drugs die in klasse A( 7 )zijn
ingedeeld in Engeland en Wales 22,26 miljard EUR
bedroegen, waarmee dekosten op jaarbasis uitkwamen
op 63 940 EUR per problematische drugsgebruiker.
Gesuggereerd wordt dat problematisch drugsgebruik
goed is voor 99 %van de totale kosten. Kosten ten
gevolge van drugsgerelateerde criminaliteit, met inbegrip
van dekosten van rechtshandhaving endedoor de
slachtoffers van deze vorm van criminaliteit gemaakte
kosten, vormen het grootste deel van detotale kosten
(90 %, oftewel 20,1 miljard EUR).
De ontwikkeling van nationale wetgeving
De analyse van de wijzigingen die indedrugswetgeving
zijn doorgevoerd sinds de SAVVN over drugs van 1998
Naar een beter begrip van de drugsgerelateerde
overheidsuitgaven inEuropa —
Selected issue van het EWDD in2008
Als reactie op het EU-drugsactieplan 2005-2008 heeft
het EWDD een project ontwikkeld dat als doel heeft om
methoden voor het kwantificeren van drugsgerelateerde
overheidsuitgaven teidentificeren, ontwikkelen entoetsen. In
een selected issue over dit onderwerp wordt een overzicht
gegeven van de totale drugsgerelateerde overheidsuitgaven
in de EU-lidstaten en Noorwegen in 2005. Demeeste
geconstateerde uitgaven werden daarbij in eerste
instantie als drugsgerelateerd bestempeld en vervolgens
„teruggevolgd” door middel van uitgebreid onderzoek
van officiële boekhoudkundige documenten, waarmee
mogelijk een goed beeld is verkregen van devrijwillige
inspanningen van delidstaten op het gebied van drugs.
Waar dat haalbaar was is met behulp van modeltechnieken
een schatting gemaakt van verborgen of „niet-geoormerkte”
uitgaven die onderdeel uitmaken van programma’s met
bredere doelen. Deze nieuwe, tweevoudige aanpak levert
gestandaardiseerde schattingen op die devergelijkbaarheid
van deoverheidsuitgaven ophet gebied van drugs en
drugsverslaving tussen landen maximaliseert, evenals de
geldigheid van deresultaten.
Dit selected issue isbeschikbaar in gedrukte vorm en op
internet (alleen in het Engels) (http://www.emcdda.europa.eu/
publications/selected-issues).
is van bijzonder belang in dit jaar van internationale,
Europese en nationale beoordelingen en evaluaties van
beleidsdocumenten inzake drugs. In deze paragraaf
wordt naar aanleiding van dewijzigingen op drie
belangrijke terreinen de volgende vraag gesteld: Wijzen
de veranderingen in de wettelijke definities endeaanpak
van drugsgebruikers opeen nieuwe, algemenere trend in
de manier waarop landen naar drugsgebruikers kijken?
Bezit voor persoonlijk gebruik
In de afgelopen tien jaar heeft in de meeste Europese
landen een verschuiving plaatsgevonden in de richting
van een aanpak waarin een onderscheid wordt gemaakt
tussen enerzijds de drugshandelaar, die beschouwd wordt
als crimineel, enanderzijds dedrugsgebruiker, die veeleer
wordt gezien als een zieke die behandeling behoeft.
Toch zijn er aanzienlijke verschillen tussen delidstaten als
wordt gekeken naar dekeuzen die zij hebben gemaakt bij
het definiëren van deze categorieën in de nieuwe wetten
die zij de afgelopen jaren hebben aangenomen.
Een van de punten waarop de verschillen tussen
de lidstaten het grootst zijn isoferwel of geen
drempelhoeveelheden voor persoonlijk gebruik worden
vastgesteld. Indeperiode 2004-2006 schafte Bulgarije
( 7 ) Drugs die zijn ingedeeld in klasse Aworden beschouwd als deschadelijkste.
23