nummer 76 mei 2009 Clubblad van de Westfriese Golfclub

8
Berichten vanuit
de marshalbuggy
Tekst: Rob Tobias (namens de marshals)
Het is een prachtige dag. Uitstekend weer om
tegen een golfballetje te slaan. Dat gaan we
ook doen. We bellen onze vrienden en kunnen
nog net een starttijd krijgen van de caddiemaster.
Niets staat in de weg om op deze dag
ook nog eens over onze handicap te denken.
De eerste afslag zorgt er al voor dat er wat
wolkjes aan de golfhemel verschijnen: opeens
blijkt dat er meer mensen dezelfde gedachte
hebben gehad als wij. De spelers voor ons
lopen er ontspannen bij. Er gaat toch niets
boven een gezellige 4-ball. De vrouwen babbelen
er lustig op los, terwijl de mannen naarstig
naar een bal zoeken die iedereen in het
water zag verdwijnen. Maar “misschien vinden
we wel een andere bal”? De wolkjes aan
de golfhemel worden flink wat donkerder,
want het duurt zo wel erg lang. Zeker als je
staat te wachten en je ziet het schouwspel
aan, met toch wel zeer gemengde gevoelens.
Dan gebeurt er een wonder! Ze zwaaien naar
ons, waarschijnlijk ten teken dat ze ons door
laten gaan. Dat is geweldig. De hemel klaart
weer helemaal op. We hadden er eigenlijk
niet meer op gerekend, dus dit vraagt om een
snelle actie. We wrijven ons in de handen en
gaan ons voorbereiden. Opperste concentratie
nu. Een paar oefenswings. Alle nare gedachten
uit het hoofd. Adresseren en… helaas, een
flinke plag uit de grond. We kunnen wel door
de grond zakken. Haastig pakken we de plag
op en vullen het gapende gat dat we hebben
veroorzaakt ermee. De volgende slag is iets
beter, maar ook niet je dát. Zo krijg je in ieder
geval wel de lachers op je hand. De stralende
golfhemel verandert zo maar weer in een
diepzwarte kleur. Want voor ons lopen nog 3
flights bestaande uit 4 man… Het kon wel
eens veel holes duren voor dat we weer lekker
op dreef zijn.
Doorgezwaaid worden lijkt dus leuker dan het
werkelijk is.
Een oplettende marshal, die het speelgenot en
de veiligheid van de spelers hoog in het vaandel
heeft staan, kan proberen een flight die
wel erg diep is verzonken in het eigen spel,
even wakker te schudden. Dat helpt meestal
wel, maar de vraag is natuurlijk: hoe kunnen
we dit voorkomen?
Er is maar een middel en dat is efficiënter spelen.
Het grote voordeel is dat het spel daardoor
veel leuker wordt. We moeten er enkel
op bedacht zijn dat we meestal niet alleen in
de baan zijn.
Een paar tips
1 Als je aan de beurt bent om te slaan, sta
dan ook klaar.
2 Maak (flink) doorlopend naar de bal voor
je volgende slagbeurt, alvast het speelplan,
bijvoorbeeld: wat is de afstand,
welke stok?
3 Als je denkt dat je bal, die je zojuist het bos
ingeslagen hebt, wel eens moeilijk te vinden
zal zijn, sla dan direct een provisionele
bal! En heb die dan ook in je zak, zodat
je niet eerst weer naar je tas moet lopen.
4 Zet je tas bij aankomst van de green vast in
de looprichting van de volgende hole.
5 Kan je de bal niet direct vinden, zwaai dan
zo snel mogelijk door. Dan heb je rust en
tijd om je bal te zoeken.
6 Als iemand van de flight zijn bal moet
gaan zoeken en je bent zelf in de gelegenheid
om te slaan, sla dan zelf eerst en ga
daarna helpen zoeken.
7 Let daarom ook goed op de bal van je
flightgenoten als ze slaan. Dan heb je zelf
ook een idee waar je moet helpen zoeken.
8 Spaar je krachten met je oefenslagen.
9 Als er nog een kort puttje overblijft, maak
die dan in plaats van je bal te merken.
10 Loop stevig door, dat is gezond en scheelt
heel veel tijd.
11 Hebt u uw stablefordpunten reeds opgebruikt?
Raap dan de bal op en loop door.
Kortom: Ga efficiënter spelen, dat komt de
snelheid én de vreugde in het spel sterk ten
goede!