nummer 76 mei 2009 Clubblad van de Westfriese Golfclub

16 Zondag 22 maart: het zonnetje scheen heerlijk
en het beloofde een mooie dag te worden.
Er waren lekker veel deelnemers voor de openingswedstrijd
van het seizoen (om de Anton
Dalhuijsen trofee) en dat is toch een goed
begin. Maar eenmaal op de baan aangekomen
bleek, vooral in het nieuwe gedeelte, dat het
enorm hard waaide. Ik mocht met Ineke van
Dijk en Jan Gerritse starten op hole 7 en dat
is een aardig eindje lopen om te beginnen.
Om 11.00 uur gingen we van start. De eerste
klap was voor mij geen daalder waard, maar
dan heb je nog zo’n eind te gaan en genoeg
gelegenheid om het in te halen.
Jeetje, wat een wind zeg, het leek wel al erger
te worden. De tas van Jan viel iedere hole
ongeveer twee keer om en of je er nu 1 meter
of 10 meter vanaf stond, je kreeg gewoon de
schuld dat je hem omgegooid had…
Misschien zou het op de “oude baan’’ wat
minder zijn, maar dat was echt niet het geval.
Toch ging het wel aardig, tot ik op hole 11
met een streep eraf kwam, maar ach, nog
steeds kans genoeg. Tot we op hole 17 en 18
aankwamen: twee strepen door gewoon
domme dingen te doen. Slechte afslag, in de
grond slaan, bal in de bunker, over de green
heen, met putten de grond raken. Dat kennen
we allemaal wel.
Nog 6 holes te gaan, die gingen gelukkig wel
beter. Aan het eind zeiden mijn flightgenoten
dat ik best goed gespeeld had onder deze
stormachtige omstandigheden. Maar ik mopperde:
“Met 3 strepen ga je het nooit winnen.”
Ik was dan ook heel verrast dat ik eerste was
geworden!
Stormachtige
openingswedstrijd
Tekst: Gerda Laan / Foto: Jaap Vermeulen
Ik kreeg de Anton Dalhuijsen trofee (voor wie
het niet weet: Anton is de grondleger van
Westwoud) uit handen van Piet Struik, die
voor deze gelegenheid speciaal was gekomen.
Het is geloof ik niet de bedoeling om deze
beker mee naar huis te nemen, maar dat heb
ik lekker wel gedaan. De wedstrijdleiding
zoekt zich nu een slag in het rond, maar hij
staat even in mijn eigen ‘prijzenkast’ en over
een paar weken is ie zomaar weer terecht!
Piet Struik reikte de Anton Dalhuijsen
trofee uit aan Gerda Laan.