nummer 76 mei 2009 Clubblad van de Westfriese Golfclub

per wedstrijd kon verdienen. Het zou dan ook
tot de laatste wedstrijd duren tot de definitieve
winnaar kon worden bepaald.
Wat een baan! Geweldig, nu begreep ik pas
echt hoe moeilijk het is om op zo'n baan te
spelen, een Rating/Slope index van 75,9/147
zegt wellicht genoeg. Gemiddeld lag de
playing handicap 4 slagen hoger dan de exact
handicap. En dan te bedenken dat deze baan
nog niet eens de moeilijkste van allemaal
bleek te zijn!
Want wat was het geval? Tijdens een diner in
een ‘Japanese Beef’ restaurant stapte de Franse
nationale golfheld Thomas Levet binnen,
die naar later bleek tegenover het park van
Peter woont. Thomas ging naast Andy Balsing
zitten en al snel raakten die twee in gesprek:
“Waar komen jullie vandaan en wat komen
jullie hier doen?” waren de vragen van Thomas.
Op de vraag wat de beste baan in de
omgeving was, antwoordde Thomas: “Dat is
The Fox Club nabij Jupiter. Als voorbereiding
op de Masters in Augusta trainen daar veel
professionals, omdat deze baan qua lay-out
en greens veel lijkt op die van Augusta
National.” Overigens laat ook Tiger Woods
momenteel in de nabijheid van deze baan een
nieuw huis bouwen. Omdat we nog 1 dag niet
met golf hadden ingevuld, hadden we nog
ruimte in de agenda voor een extra rondje. In
eerste instantie werd Milo telefonisch afgepoeierd:
"Meneer, wij zijn een besloten club
en laten geen greenfeespelers toe…" Shit, dat
is balen zeg. "U zult begrijpen dat wij erg
teleurgesteld zijn, temeer daar onze vriend
Thomas Levet uw baan bij ons heeft aanbevolen,"
was de alerte reactie van Milo. Even
bleef het stil aan de andere kant van de lijn,
waarna de caddiemaster de stilte verbrak
met: "Welke starttijden hadden de heren
gewenst?" Wat een baan! Wat een luxe en wat
een uitdagende lay-out. In de flight voor ons
liep de Ier Darren Clarke die daar regelmatig
speelt en ook adviezen m.b.t. baanverbeteringen
geeft.
In de shop werden we vriendelijk te woord
gestaan door de lokale Pro Sean Mc-en-nogwat,
die vroeg welke baan in Nederland onze
homecourse was. "The Westfriese in Westwoed?”
was zijn reactie. "Ja, ken je die baan
dan?" "Yes man, of course." Heel even denk je
dan dat je in de maling wordt genomen. Wat
bleek echter, deze circa 30-jarige uit Ierland
afkomstige Pro had zo'n 15 jaar geleden meegespeeld
met onze huidige Dutch Junior Masters.
Hij had zelfs nog een ‘date’ gehad met
ene Chantal uit Hoorn. De achternaam was
hem ontgaan, maar hij wist nog wel dat haar
ouders een ‘top’ herenmodezaak in Hoorn
bezaten. "Was haar achternaam misschien
Nieuwenhuizen?" vroegen wij nieuwsgierig.
Dit bleek inderdaad het geval en zo was de
puzzel opgelost. Of we toch vooral de groeten
aan Chantal wilden overbrengen, hetgeen
inmiddels is gebeurd. Westwoud; of all
places!
Kijken naar de toppers
Vol goede moed gingen we de baan in en
waren na 18 holes behoorlijk gefrustreerd;
nog nooit hadden we op zo'n moeilijke baan
gespeeld. Met greens die 13,5 op de stimpmeter
aangaven, bleek het zelfs voor onze Texelse
Pro en de andere single handicappers vrijwel
onmogelijk om onder de 80 slagen te blijven.
Stel je maar eens voor dat je op de
motorkap van je auto een putt moet maken...
en dan downhill! Ja, zo'n gevoel krijg je daar.
Na 8 dagen en evenzovele golfronden werd de
stand opgemaakt om de prijzen te verdelen;
unaniem werd besloten om Peter tot winnaar
van ons Palmbeach Gardens Golftournament
uit te roepen. Zo werd de gehele prijzenpot,
mede uit dankbaarheid voor zijn fantastische
gastvrijheid, aan Peter uitgereikt.
Andy Balsing’s waterballetje.
Na zo'n 9 uiterst vermoeiende dagen namen
we afscheid van Jurre, Milo, Danny en Luc
Jan Boot en bleven Peter, Andy en ondergetekende
nog een weekje langer om toch ook wat
van de omgeving te genieten en nog een paar
andere mooie banen te spelen.
Maar toch vooral ook om te kijken hoe de
Pro's het ervan af zouden brengen op ‘onze’
PGA National Championscourse in de Honda
Classic. Vooraf hadden we nog een stille hoop
dat Tiger zijn rentree zou maken, maar helaas
voor ons deed hij dat een week later op Doral
(the blue monster) in Miami. Wel was het erg
leuk om de overige toppers zoals o.a. Ernie
Els, Sergio Garcia, Camilo Villegas en nog vele
anderen in actie te zien én te zien worstelen
op The Bear Trap. De uiteindelijke winnaar
Yang verloor over deze 3 holes 2 slagen en
verspeelde hier nog bijna de titel.
Kortom, we genoten nog een volle extra week
van alle luxe en weelde die Florida voor golfers
te bieden heeft en gingen na 16 dagen
voldaan en met een geweldige ervaring weer
terug naar huis.
Peter, namens allen bedankt voor de mooie
weken en we hopen dat we volgend jaar weer
van je gastvrijheid mogen genieten.
15