Uitgave 3 / 2013 Editor: dr. M.D. Njoo - Huidarts.com

Dermatologie - Uitgave 3 / 2013 Kompakt
3
Nieuwe klinische en histologische markers van ziekteactiviteit in vitiligo laesies
Zo eenvoudig kan het zijn
Instabiele vitiligo laesies worden gewoonlijk
beschouwd als contra-indicaties voor
een chirurgische behandeling. Helaas zijn
in de meeste gevallen van een gewone vitiligo
geen nauwkeurige klinische signalen
noch routine bloedtests beschikbaar
om vast te stellen of de aandoening actief
is. Het doel van dit onderzoek was een directe
correlatie na te gaan tussen het klinische
aspect van vitiligo laesies en hun
activiteit. Het betrof hier een prospectieve
observatiestudie over meer dan 1 jaar.
Voor elke patiënt werd een gestandaardiseerde
evaluatie uitgevoerd, die het volgende
inhield: nauwkeurige visuele inspectie
bij daglicht en onder een Woodlamp,
foto’s, nemen van biopten van het
randgebied en histologisch en immunohistologisch
onderzoek. Een tweede onderzoek,
1 jaar later, betrof het correct
vaststellen van de activiteit van de laesies.
Zowel de klinische veranderingen als de
histologische kenmerken van de laesies in
actief uitbreidende vitiligo werden vergeleken
met die in stabiele vitiligo.
Er waren 50 patiënten bij het onderzoek
betrokken. De laesies werden geclassificeerd
als hypomelanotisch met vaag gedefinieerde
randen ( afgekort als HV, n=29)
of amelanotisch met scherpe randen (afgekort
als AS, n=21). Een jaar na de biopsie
waren nog 48 patiënten bij het onderzoek
betrokken en onder hen waren er 20
met laesies die als stabiel werden beoordeeld
en 28 met actieve laesies. Er werden
correlaties vastgesteld tussen klinische
aspecten, histologische resultaten en vitiligo
activiteit. De HV en AS laesies waren
respectievelijk gecorreleerd met een actieve
en stabiele status (P