Uitgave 3 / 2013 Editor: dr. M.D. Njoo - Huidarts.com

20 Kompakt
Dermatologie - Uitgave 3 / 2013
Effectiviteit van biologicals bij behandeling van psoriasis
Resultaten van een systematische review
Psoriasis is een chronische, immuun-gerelateerde
huidaandoening die zich ook
systemisch manifesteert. Veilige en op
lange termijn effectieve behandelingen
zijn nodig. Behandeling met biologicals
die de immunopathogenese van psoriasis
remt betekent een stap in de goede richting.
Het doel van dit onderzoek was de
vergelijking van de effectiviteit van therapieën
met verschillende biologicals in
gebruik voor psoriasis. Hiertoe werd een
literatuuronderzoek uitgevoerd in Pub-
Med met combinaties van de trefwoorden
(PASI-75 OR efficacy) AND psoriasis AND
(adalimumab OR alefacept OR etanercept
OR infliximab OR ustekinumab).‘ Uit de
verkregen publicaties werden de gerandomiseerde,
dubbel-blinde, en placebo-gecontroleerde
studies van door de US Food
and Drugs Administration (FDA) goedgekeurde
biologicals geselecteerd. Ook werden
meegenomen de studies die het aandeel
personen vermeldden die binnen 12
weken 75% verbetering in de Psoriasis
Area and Severity Index (PASI-75) be-
reikten. Studies van pediatrische populaties
en gevallen van psoriatische artritis
werden niet meegenomen. Het gewogen
gemiddelde van PASI-75 scores voor elk
behandelingstype werd berekend om de
effectiviteit te bepalen van de biologicals
gebruikt voor matige tot ernstige psoriasis.
Voor de geselecteerde studies werden
ook de tolerantie en secundaire maten
voor de effectiviteit onderzocht.
Door de FDA goedgekeurde regimes van
adalimumab, infliximab, ustekinumab en
alefacept waren effectief in de behandeling
van matig tot ernstige psoriasis. De
gewogen gemiddelden voor PASI-75 scores
voor infliximab, ustekinumab, adalimumab,
etanercept en alefacept waren
78,6%, 72,1%, 70,5%, 48,1%, respectievelijk
21%. Beperking: De vergelijkende gegevens
over de effectiviteit van de biologische
agentia waren beperkt tot 12
weken; generalisatie van de resultaten
naar langere behandelingsperioden kunnen
dus onnauwkeurig zijn.
De conclusie: Verschillende biologicals
voor psoriasis waren 12 weken lang effectief
in placebo-gecontroleerde trials. De
beschikbare gegevens zullen niet geheel
geldig zijn voor de klinische praktijk,
waar combinaties en langere duur van de
therapieën mogelijk vereist zijn. Bij het
kiezen van de meeste effectieve of de beste
agens moeten multipele factoren in overweging
genomen worden, inclusief voorkeuren
van de patiënt, kosten, tolerantie,
bijwerkingen, doseringsschema en wijze
van toediening.
Auteur: Kim IH, West CE, Kwatra SG, Feldman
SR, O‘Neill JL.
Studie: Comparative Efficacy of Biologics in
Psoriasis: A Review
Bron: Am J Clin Dermatol. 2012 Sep 11. doi:
10.2165/11633110-000000000-00000 [Epub
ahead of print]
Website: www.ncbi.nlm.nih.gov
Schokkende resultaten zonnebank onderzoek in Engeland:
Negen van de tien zonnebanken geven UV straling af op niveaus die de standaard overstijgen
Blootstelling aan ultraviolet (UV) straling
van zonlicht wordt beschouwd als de belangrijkste
oorzaak van huidkanker. Bovendien
zijn zonnebanken door de International
Agency for Research on Cancer
geclassificeerd als carcinogeen. Er zijn
echter onvoldoende objectieve gegevens
beschikbaar over UV expositieniveaus in
Engeland. De auteurs wilden UV emissieniveaus
meten op plekken in heel Engeland,
en deze niveaus vergelijken met de
huidige standaard en natuurlijk zonlicht.
Daartoe werden tussen oktober 2010 en
februari 2011, UV spectra op lokatie gemeten
bij in totaal 402 zonnebankstudio’s.
De gebruikte instrumenten werden gekalibreerd,
traceerbaar tot het National Physical
Laboratory. Overeenstemming met
de relevante Britse en Europese standaard
werd vastgesteld en een weegfactor voor
huidkanker werd gebruikt om de carcinogene
potentie van zonnebanken te vergelijken
met die van zonlicht.
Volgens de Europese standaard mag de
erythema-effectieve bestraling de waarde
0,3Wm–2 niet overstijgen. De gemeten
waarden lagen tussen 0,10 en 1,32Wm–2
met een gemiddelde van 0,56±0,21Wm–2.
Slechts 10% van de zonnebanken hadden
een waarde binnen de aangegeven limiet.
Toepassing van de huidkanker weegfactor
gaf waarden tussen 0,17-2,52Wm–2 met
een gemiddelde van 0,99±0,41Wm–2. De
vergelijkbare waarde voor midden op een
Mediterrane dag was 0,43Wm–2.
De conclusie is dat 9 van de 10 onderzochte
zonnebanken in heel Engeland UV straling
afgaven die de Europese standaard
overschrijden. Bovendien was het risico
op huidkanker voor vergelijkbare expositietijd
6x zo hoog als onder Mediterraan
zonlicht. Deze situatie is onaanvaardbaar
en een strengere controle is op zijn plaats.
Auteur: Tierney P, Ferguson J, Ibbotson S,
Dawe R, Eadie E, Moseley H.
Adres: The Photobiology Unit, Ninewells
Hospital and Medical School, University of
Dundee, Dundee DD1 9SY, U.K
Studie: Nine out of 10 sunbeds in England
emit ultraviolet radiation levels that exceed
current safety limits
Bron: Br J Dermatol. 2013 Mar;168(3):602-8
Website: onlinelibrary.wiley.com