Mieke Hekkers, - overenuitdeventer.nl

Mieke Hekkers
lente-editie 2013
aan, dan weet ik dat ik niet meer dan een modale
loper ben. Wat er zo fijn aan is? Het is psychisch.
De knop om kunnen zetten wanneer je er doorheen
zit. Iedere wedstrijd komt de gedachte
‘waarom doe ik dit toch’ wel een keertje bij me
op. Dan is het fijn dat Ed langs de kant staat.” Ze is
lid van beide Deventer atletiekverenigingen, Daventria
en MarathonPlus. Begin maart, toen voor
de vierde keer de Bunkercross werd
gehouden, was ze er bij. “Als vrijwilliger dan hè.
Zo’n cross is niets voor mij. En ik laat me er ook
niet graag uitlopen.”, toont ze haar trots.
Deventer zaken
Deventer, het zit in de genen. “Mijn vader heeft
decennialang een zaak in de binnenstad gehad.
‘Hekkers en van ‘t Spijker, een meubelmakerij.
Zo heet de zaak nog steeds, alleen is iemand
anders ermee verder gegaan.” Dochter Hekkers
kwam ook in de detailhandel terecht. “Tegenwoordig
werk ik in een boekenwinkel in Zutphen, daarvoor
heb ik jaren in Deventer als boekverkoper
gewerkt. Eerst bij Bruna en later bij Aalpoel en
Schouten. Een hele mooie zaak maar na verloop
van tijd was ik toe aan iets nieuws. Het werd me
allemaal wat té serieus, ik wilde graag wat meer
afleiding.” Naast hardlopen, een uurtje of acht per
week, mag ze graag een boek ter hand nemen of
een stukje op haar motor rijden. “Ik ga ook graag
even de stad in. Bij Jeroen Arentsen in De Heeren
op de Brink een hapje eten. Het is er niet duur en
het smaakt altijd erg goed.”
Gouden tactiek
Ze bereidt zich voor op het komende NK 24 uur.
Ter voorbereiding zal ze op 1 april de 120 van
Texel gaan lopen. “Wilma Dierx is mijn grootste
concurrente straks in mei. Ik heb al zilver en
brons, dus goud is wel een mooie kleur.” En de
tactiek die daarvoor nodig is, lijkt simpel. “Je moet
gewoon je eigen race blijven lopen. Het is
onmogelijk om na 23 uur lopen te denken: kom,
ik trek even een sprintje en haal degene voor me
nog even in. Dat lukt je echt niet.”
auteur Eric Bosman
fotografie Ilona Hendriks