Charlotte Molenkamp - Etienne Gallery

Charlotte Molenkamp
Fotografie: Chris van den Bijgaart
Vormgeving en druk: ARS Grafisch, Roermond
COVER: DRAMATIC RED, 2011
olie op linnen, 180 x 150 cm
Voor een compleet overzicht van alle schilderijen van
Charlotte Molenkamp kijk op www.etiennegallery.nl
Opening • zaterdag 10 september van 15.00 – 17.00 uur, in aanwezigheid van Charlotte Molenkamp.
Expositie • zondag 11 september t/m zondag 9 oktober 2011.
Charlotte Molenkamp schildert met overgave. Vreugde en Natuurlijk ontstaan alle openingen dankzij de handelingen
energiek enthousiasme vallen als eerste op wanneer je haar van Molenkamp zelf, maar wanneer het schilderij eenmaal op
schilderijen ziet, maar als je langer kijkt, zie je een donkere rand gang is, begint het een eigen karakter te krijgen waar ze als
en een diepe ondertoon, die aanvankelijk afwezig leken. Het kunstenaar niet meer omheen kan. Het schilderij wil zelf ergens
is een ervaring die kenmerkend is voor een ontmoeting met naartoe, verlangt bepaalde kleuren en ingrepen, en Molenkamp
Charlotte Molenkamp, als kunstenaar en als mens.
kan daar maar moeilijk weerstand tegen bieden. Naarmate het
Ze is een kunstenaar voor wie het gebaar centraal staat
schilderij langer op de ezel staat, wordt het een persoonlijkheid
en veel minder de gedachte of de vorm. Denken en doen die alleen nog maar dialoog toestaat en geen dictaat. Bovendien
volledig in dienst van haar met gevoel geladen gebaren
vraagt het schilderij erom met respect en aandacht benaderd
in een fysieke en emotionele manier van werken met een te worden. Dit is niet ‘bij wijze van spreken’, het is een gevoelde
herkenbaar eigen handschrift. Ze voelt zich daarmee verbonden realiteit: “Als ik te veel aan mijn hoofd heb, te veel druk ervaar, de
met de kunstenaars in de 20e eeuw die écht schilderden, rust niet heb om tot mezelf te komen, dan gaat het schilderen zo
voor wie gebaar en emotie samenvielen in ongepolijste
slecht dat ik me naar het schilderij toe moet excuseren.”
vormen en spontaan kleurgebruik. Wars van intellectueel
discours en moeilijke ‘kunstdiscussies’, maar puttend uit de Dieren, mensen en de nacht
kleurschakeringen van het dagelijks leven voor inspiratie. Molenkamp genoot een klassieke opleiding. Eerst aan de
kunstacademie in Breda, later gevolgd door de kunstacademie
Ruimte
in Tilburg. En klassiek wil zeggen, degelijk geschoold in de
Iemand die werkt met expressieve gebaren heeft ruimte nodig beheersing van het moeilijke materiaal olieverf, maar vooral
om te bewegen, een ruimte die voor Molenkamp nooit vanzelf degelijk geschoold in de klassiek Europese artistieke traditie.
spreekt, maar telkens opnieuw veroverd moet worden. “Ik moet En dat laatste betekende veel studeren naar model en stilleven.
het schilderij in kunnen, dan heb ik contact en kan ik ermee Dat was enorm leerzaam, maar ze wist toen al dat dit niet haar
verder”, zegt ze over haar werk. Al schilderend betreedt ze als weg was. Vrij snel na het verlaten van de academie liet ze de
het ware de ruimte van het schilderij. Dat kan de ruimte van figuratieve schilderkunst voor wat ze was, ging abstract werken
een tuin zijn, maar ook de emotionele ruimte van het gelaat dat en werd daarmee succesvol. Het verbaasde haar zelf dan ook
ze schildert of de ondefinieerbare, abstracte ruimte die uit een dat ze twintig jaar later de figuur opnieuw tegenkwam in haar
stemming voortkomt.
werk en natuurlijk kon ze er niet omheen, want schilderijen
Die ruimte ontstaat uit een wonderlijk geven en nemen tussen hebben nu eenmaal een eigen wil.
kunstenaar en schilderij. Wanneer ze aan een schilderij begint, De overgang van abstract naar figuratief was niet abrupt. Al
creëert ze voor zichzelf toegang tot het witte doek door de vroeg kregen haar abstracte doeken een natuurlijk karakter,
olieverf ‘aquarelachtig’ aan te brengen, zodanig dat het doek als van een tuin. En op een bepaald moment verschenen er
vibreert van de mogelijkheden, de ‘openingen’. Een doek waar dieren in de tuin die er haast om vroegen om op de voorgrond
ze al langere tijd aan werkt en waarin ze is vastgelopen - dat geschilderd te mogen worden. De serie Dieren die hieruit
‘dichtgeslibd’ is - opent ze door een veeg te zetten of er eens voortkwam, vormde tenslotte de overgang naar de Portretten. En
flink in te poetsen met de trefzekere willekeur van een ervaren dat was even schrikken, want ze had lang geleden besloten dit
schilder. Binnen komen, de ruimte van het schilderij betreden, is, niet meer te doen. Maar ze kwamen toch, geen portretten in de
hoe dan ook, een eerste vereiste om te kunnen schilderen voor conventionele zin dat ze iemand voorstellen die ná geschilderd
Molenkamp.
is.
2 3