Onze Lieve Wetenschap april 2013 - Olvg
Onze Lieve Wetenschap april 2013 - Olvg
Onze Lieve Wetenschap april 2013 - Olvg
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
inspirerend<br />
held<br />
woorden de wens uit dat hij zich nog vele jaren<br />
“met een rijp verstand, zal kwijten voor den Staat<br />
en d’eer van ’t Vaderland”. De jaren werden echter<br />
doorkruist door het uitbreken van de Tweede<br />
Wereldoorlog. Pompe werd opgeroepen voor militaire<br />
dienst maar kon na de capitulatie verder<br />
in het OLVG. Het is niet duidelijk of Pompe hier<br />
nog steeds onderzoek deed naar glycogeenstapelingsziekten,<br />
wel had hij een laboratorium en een<br />
dierverblijf voor onderzoek tot zijn beschikking.<br />
Pompe benutte de ruimtes als onderduikadres en<br />
ook werd hier een illegale zender geïnstalleerd<br />
waarmee met Engeland werd gecommuniceerd. In<br />
februari 1945 werd de zender echter gevonden en<br />
Pompe werd door de Duitse bezetter gearresteerd.<br />
Het OLVG heeft nog een geldbedrag betaald voor<br />
zijn vrijlating, maar een man die zich voordeed<br />
als tussenpersoon bedroog het ziekenhuis. Pompe<br />
kwam niet vrij. Na een bomaanslag van het verzet<br />
op een spoorlijn in Sint Pancras werd Pompe als<br />
vergeldingsactie gefusilleerd door de bezetter.<br />
Oplossing<br />
‘Toch geloof ik, dat de oplossing van het probleem<br />
als het ware in de lucht hangt’ schrijft Pompe in<br />
de aanloop van zijn eerste studie waarbij hij suc-<br />
cesvol glycogeenstapeling als oorzaak van eerder<br />
beschreven hartvergrotingen kan aanwijzen. Gedurende<br />
de latere promotiestudie hoopt Pompe de oorzaken<br />
van de glycogeenstapeling te leren kennen,<br />
maar deze blijven onbekend. Het duurde tot 1963<br />
voordat werd ontdekt dat glycogeenstapeling bij de<br />
ziekte van Pompe veroorzaakt wordt door een tekort<br />
aan het lysosomale enzym zure α-glucosidase.<br />
De bepaling van de α-glucosidase-activiteit werd<br />
een diagnostisch instrument en de deficiëntie werd<br />
nu ook ontdekt bij patiënten die wel spierzwakte<br />
vertoonden, maar waarbij het hart niet aangedaan<br />
was. Ondertussen zijn meer dan tweehonderd mutaties<br />
bekend in het gen van zure α-glucosidase,<br />
en lijkt het vraagstuk van de klinische diversiteit<br />
van het ziektebeeld opgelost. Tegenwoordig is succesvolle<br />
behandeling mogelijk met preparaten van<br />
recombinant enzym. De behandeling is echter langdurig<br />
en zeer prijzig en niet zelden worden ernstige<br />
bijwerkingen gerapporteerd. Er worden andere behandelingsmogelijkheden<br />
onderzocht om de enzymactiviteit<br />
te beïnvloeden, waaronder gentherapie.<br />
Pompe eindigt zijn proefschrift met een klassieke<br />
uitdrukking in de wetenschappelijke literatuur die<br />
ook hier van toepassing is: ‘.., al zal nog veel onderzoek<br />
verricht moeten worden, voor de talrijke problemen<br />
opgelost zijn’.<br />
‘Toch geloof ik, dat de oplossing<br />
van het probleem als het ware in de<br />
lucht hangt’<br />
<strong>Onze</strong> lieve wetenschap, April <strong>2013</strong>| 5