Waarden, normen en de last van het gedrag - Wetenschappelijke ...

normoverschrijdend gedrag
In de periode 1993-2001 deed zich geen eenduidige trend voor in deze buurtproblemen.
De rommel op straat en vernieling van straatmeubilair namen volgens
de ondervraagden toe, maar graffiti en geluidsoverlast namen af. Hoe deze ergernissen
zich op langere termijn hebben ontwikkeld is onbekend.
4.4.2 onveiligheid
Uit dezelfde Politiemonitor Bevolking blijkt dat bijna een derde van de bevolking
zich soms en zes procent zich vaak onveilig voelt (tabel 4.2). Dit percentage is
tussen 1993 en 2001 niet noemenswaardig veranderd. Ook het percentage van de
bevolking dat vanwege de ervaren onveiligheid vermijdingsgedrag vertoont, laat
in de jaren negentig geen eenduidige trend zien.
Tabel 4.2
Onveiligheidsgevoelens, 1993-2001 (in procenten van de bevolking)
1993 1995 1997 1999 2001 Mutatie
1993-2001
Voelt zich weleens onveilig 29 29 30 31 29 -1
Voelt zich vaak onveilig 07 07 06 06 06 -1
97
Mijdt bepaalde plekken in
woonplaats vanwege
onveiligheid* 12 11 11 11 10 -2
Doet ’s avonds en ’s nachts
niet open vanwege
onveiligheid* 14 17 18 17 17 3
Laat waardevolle spullen
thuis om beroving/diefstal
te voorkomen* 19 19 18 16 15 -4
Rijdt of loopt om om
onveilige plekken te mijden* 11 10 10 10 9 -1
Staat kinderen niet toe
ergens naar toe te gaan
vanwege onveiligheid* 20 21 23 25 26 6
* Het betreft het percentage van de bevolking dat zegt dat dit vaak voorkomt.
Bron: Politiemonitor Bevolking (2001)
Uit onderzoek blijkt overigens steevast dat het subjectieve gevoel van onveiligheid
niet evenredig is met de objectieve kans om slachtoffer te worden van delicten
of van geweld. Bij ouderen in bepaalde wijken van de grote steden zijn de
onveiligheidsgevoelens het grootst, terwijl de feitelijke criminaliteit in die
wijken minder groot is. Vrouwen voelen zich over het algemeen onveiliger dan
mannen, hoewel zij minder vaak slachtoffer van een misdrijf zijn. Omgekeerd