Waarden, normen en de last van het gedrag - Wetenschappelijke ...

een verkenning van de begrippen ‘waarden’ en ‘normen’ en de problemen die hiermee samenhangen
ondertussen aan een netwerk van relaties en bouw een imponerend cv op;
gebruik, waar nodig, ad-hominemargumenten;
5 Beslissing: sta dit interview voor deze krant toe, ga met X dineren.
De laatste twee voorbeelden geven tegelijkertijd aan hoezeer verschillende
waarden die in verschillende sectoren van de samenleving worden nagestreefd,
op gespannen voet met elkaar kunnen staan. Van de twee uiteenlopende en
opzichzelf staande waarden (WAARHEID en INVLOED) kunnen twee lijnrecht
tegenover elkaar staande normen afgeleid worden, namelijk: gebruik geen
respectievelijk wel ad-hominemargumenten. Omdat alle waarden door zeer veel
en zeer uiteenlopende normen worden geïmplementeerd en daarmee gerealiseerd,
zijn de mogelijkheden tot dergelijke botsingen zeer talrijk. Waardeconflicten
en botsende normen zijn onvermijdelijk in een vrije samenleving.
Maar ook wanneer er binnen de maatschappij volledige overeenstemming
(consensus) bestaat over een doelwaarde (EERBIED VOOR HET LEVEN), of
binnen een bepaalde deelsector van de samenleving volledige overeenstemming
bestaat over de binnen die sector gewenste doelwaarde (WAARHEID voor de
wetenschapsbeoefening), dan nog ontstaan er verschillen van mening (dissensus)
over de manier waarop deze waarde via normen moet worden geïmplementeerd
of in concrete omstandigheden moet worden toegepast. Geldt de eerbied
voor het leven onder alle omstandigheden, of moet deze basiswaarde wijken
voor bijvoorbeeld de bestrijding of het voorkómen van een terroristische aanval
waarbij zeer veel onschuldige slachtoffers kunnen vallen? Alle wetenschapsbeoefenaren
streven naar waarheid, maar de concrete opvattingen daarover
lopen zeer ver uiteen. Met andere woorden, het bereiken van overeenstemming
over bepaalde grondwaarden zegt nog weinig over de wijze van implementatie,
die voor het samenleven als zodanig van minstens net zo veel gewicht is als de
geformuleerde waarden zelf.
51
De abstractiegraad van waarden kan mede verklaren waarom er steeds een grote
afstand blijft bestaan tussen de beleden en nagestreefde waarden en het actuele
handelen, dat vaak niet in overeenstemming is met die waarden. We gebruiken
heel vaak het begrip waarden, maar geven ons er bijna geen rekenschap hoe we
dat begrip gebruiken. Vaak slagen we er niet in ernaar te leven. Hoe komt dat?
Omdat we ons de redenen en de motivatie voor het goede handelen niet
voldoende eigen hebben gemaakt, of uit laksheid, inertie, besluiteloosheid, de
onderworpenheid aan andere neigingen, wilszwakte, of gewoon uit gemakzucht?
In al deze gevallen is er een botsing tussen de waarden en het gedrag dat
niet conform de van de waarden af te leiden norm is. Het volgende is hiervan een
goed en herkenbaar voorbeeld.
Voorbeeld D
1 Doelwaarde: GEZONDHEID;
2 Verwijzende waarden: FYSIEKE EN MENTALE FITHEID, ENERGIE;
3 Normen: gij zult niet roken, gij zult vaak bewegingsoefeningen doen;