hier - LSOVD

Hoofdstuk 2
Wanneer verslaving een feit is
Zijn gedrag is zo veranderd. Zoveel dingen kloppen niet: er verdwijnt geld of zijn fiets is voor de
zoveelste keer gestolen. Er is geen enkel vertrouwen meer. Zijn humeur is ook zo wisselend, hij kan
me ineens uitschelden voor alles wat lelijk is. Ik krijg van alles de schuld, ik ben een slechte moeder
geweest, zegt hij. Ik weet dat het niet zo was. Niet zó. Misschien is hij zelf wel wanhopig op zo’n
moment, maar ik ben na zo’n aanvaring helemaal gevloerd.
Het duurt vaak lang voordat ouders werkelijk beseffen dat een zoon of dochter
verslaafd is. Een verslaafde kan dan ook slim zijn. Hij doet alles om aan zijn spul
te komen en dat betekent dat hij zal moeten liegen en manipuleren. Hij zal voor
de gekste dingen een verklaring hebben. En ouders willen die verklaringen graag
geloven. Al is er voortdurend geld te kort, worden afspraken niet nagekomen,
kloppen er dingen niet: wie wil geloven dat zijn kind liegt en steelt? Wanneer men
‘het’ dan eindelijk weet, ja, dan vallen puzzelstukjes op hun plaats.
Waarom is het eigenlijk zo erg om een drugverslaafd kind te hebben?
Mensen die zich wetenschappelijk met druggebruik bezighouden kunnen nog wel
eens – zelfs met een zekere triomf – vermelden dat ‘tabak verslavender is dan heroïne,
en alcohol giftiger’. Het aantal doden door misbruik van tabak wordt geschat op
duizenden, van alcohol op honderden en van andere drugs op tientallen per jaar. Dat
scheelt nogal wat. Maatschappelijk gezien brengt tabakverslaving de meeste onkosten
voor de gezondheidszorg met zich mee en alcoholmisbruik de meeste ongelukken
en het meeste geweld.Toch zijn deze feiten niet of nauwelijks van invloed op de
manier waarop men kijkt naar de verschillende drugs.
Drugs die bij de wet verboden zijn kunnen een zekere aantrekkingskracht op jonge
mensen hebben. Het is dan ook de combinatie van jong zijn, het verslavende karakter
van drugs en de illegaliteit ervan, die gezinnen en levens van individuen ontwricht.
Normaal werken en denken jonge mensen aan hun toekomst. Zij gaan een opleiding
volgen, gaan werken, stichten een gezin. Het is een periode dat ouders en kinderen
elkaar meer en meer ‘loslaten’, terwijl de relatie volwassener wordt. In het geval van
drugverslaving echter zullen ouders geneigd zijn hun kinderen te blijven helpen
om te voorkomen dat ze in de ‘goot’ terechtkomen.Verslaafde jonge mensen zijn
13