download - Samenlevingsopbouw Brussel

December 2002 Nr 76
Een pijnpunt voor de nieuw op te richten vzw blijft
wel de financiering. Een jeugdwerking met een
wekelijks aanbod naar 5 verschillende deelwerkingen
toe kost geld. Slechts 2 personeelsleden
beschikken over werkingsmiddelen. Dit betekent
dat de overige 3 medewerkers ook voor hun werkingen
hierop een beroep moeten doen. Niet enkel
voor bijzondere projecten maar ook voor de reguliere
werking moet er dus worden uitgekeken naar
bijkomende financiering. Geen houdbare situatie.
Daarenboven moeten een deel van de werkingsmiddelen
ook worden aangewend om personeelskosten
bij te passen. De loonbarema's die Riso-
Brussel hanteert en per decreet verplicht is toe te
passen, liggen merkelijk hoger dan de weddeschalen
die door de VGC (initiatieven werkend met
maatschappelijk kwetsbare kinderen en jongeren)
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (Gesco's)
worden vooropgesteld. Weerom geen houdbare
situatie. Hopelijk brengen de Brusselse besprekingen
omtrent de loonharmonisering voor de
sectoren binnen het PC 329 hier enig soelaas.
Gezien de keuze van RisoBrussel om de kinder-en
jongerenwerking vanaf 2003 te verzelfstandigen,
worden in dit meerjarenplan geen operationele
doelstellingen in die zin geformuleerd.
Project Sociale Cohesie
Naast de Jongerenwerking loopt sinds 2000 vanuit
RisoBrussel in Peterbos ook het project Sociale
Cohesie (in opdracht van staatssecretaris Hutchinson,
bevoegd voor sociale huisvesting in het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest), waarvoor een voltijdse
medewerkster in dienst is, aangevuld met een
medewerker vanuit de Mission Locale. Algemene
doelstelling van dit project – dat tegelijkertijd ook
in negen andere sociale huisvestingscomplexen is
opgestart – is het samenleven in Peterbos te
bevorderen.
Om zicht te krijgen op de samenlevingsproblematiek
werd in 2001 een buurtonderzoek gevoerd
waarin vier probleemdefinities naar voren kwamen,
namelijk de overlast van rondhangende jongeren,
het isolement en de vereenzaming van de bejaarden,
de gebrekkige communicatie en informatiedoorstroming
en het gebrek aan samenwerking en
coördinatie tussen de verschillende lokale actoren.
Gezien de beperkte middelen (1 voltijdse medewerkster
aangevuld met een medewerker vanuit de
Mission Locale) van dit project, moest er een keuze
worden gemaakt welke problematiek zou worden
aangepakt. Uit de projectvoorbereiding is gebleken
dat er heel wat ondernomen moet worden op het
vlak van de communicatie en informatiedoorstroming
tussen bewoners onderling en tussen
bewoners en organisaties/instanties in en buiten de
wijk. Ook de overlast die rondhangende jongeren
bezorgen, bleek bij vele bewoners een belangrijk
knelpunt te zijn. Naar de bejaarden toe werd er
ondertussen vanuit de gemeente een dienstencentrum
opgericht. Aanknopend bij de methodiek van
het opbouwwerk werd ervoor geopteerd om binnen
het project sociale cohesie voornamelijk te werken
aan een communicatie-, emancipatie- en participatieproces
van de bewoners.
Analyse van de medespelers
Waar we bij de aanvang van het huidige meerjarenplan
in 1997 nog vaststelden dat er nauwelijks
(welzijns)organisaties in Peterbos werkzaam waren,
is daar de afgelopen jaren toch wel wat verandering
in gekomen. Vanuit de gemeente Anderlecht werden
er vanaf 1998 middelen ingezet vanuit zowel
de Preventiedienst als de Mission Locale.
De Preventiedienst bevindt zich in een lokaal op de
gelijkvloers van blok 4 (Anderlechtse Haard) waar
tevens een buurtgerichte informaticaruimte is gevestigd.
Haar actieraduis richt zich zowel specifiek
naar jongeren (1 sportanimator en 1 straathoekwerker)
als naar de ruimere buurt (2 informatici en
6 stadswachters). Het project kende een moeizame
start (vlug vertrek van de coördinator) en loopt tot
op vandaag nog altijd niet zoals gepland. Wegens
een groot personeelsverloop, een onduidelijk programma
– met andere accenten sinds de nieuwe
meerderheid in Anderlecht actief is – en geen
duidelijke actieplan ter plekke, wordt het project
momenteel minimaal ingevuld (slechts 1 sportanimator,
1 coördinator en 6 stadswachters actief).
Een goed uitgebouwd informatica-atelier zou nochtans
nuttig zijn in de wijk, evenals een straathoekwerker
die de moeilijk bereikbare jongeren zou
kunnen activeren.
64 Opbouwwerk Brussel