download - Samenlevingsopbouw Brussel

December 2002 Nr 76
RisoBrussel moet daarbij investeren in wijken die
de druk van sociale verdringing ervaren maar ook
in die wijken die minder strategisch liggen en nog
meer risico's dreigen op te stapelen.
Dit strategisch doel kan in de opbouwwerkgebieden
geoperationaliseerd worden in doelstellingen
in verband met:
- meer kansen tot particuliere woonrenovatie door
eigenaars.
- aanklagen en bestrijden van huisjesmelkerij.
- verhogen van inzicht van bewoners in precaire
huisvestingssituaties inzake huurwetgeving en
rechten en plichten ter zake.
- verhogen van toegankelijkheid van kwetsbare
groepen in de sociale huursector.
- terugdringen van leegstand door renovatie voor
sociale doeleinden.
- ingrepen in de fysieke, openbare ruimte.
- acties in verband met properheid, verkeersveiligheid
en andere vormen van buurtoverlast.
Effecten worden vooral zichtbaar in:
- aangepaste, betaalbare en kwaliteitsvolle
woningen.
- verhoogde kennis inzake rechten en plichten op
vlak van huisvesting.
- heraangelegde straten en pleinen op maat van
bewoners.
Strategische doelstelling 2
Wijkbewoners leren omgaan met diversiteit in
respect voor uiteenlopende waarden en
normen en vanuit een positie van
gelijkwaardigheid.
Verantwoording
De doelstelling is immaterieel in de zin dat ze
zich richt op de samenlevingsproblematiek, op
processen van communicatie, sociale cohesie en
diversiteit. Brusselse achtergestelde wijken
vertonen een grote culturele en een toenemende
sociale mix. Opwaarderingprocessen zorgen voor
een aanvoer van nieuwkomers en zijn bron van
onzekerheid voor de traditionele (kansarme)
residenten. Ook risicowijken verwerken een
toevloed van meest kansarme nieuwkomers.
Deze cocktail verhoogt de druk op het samenleven.
RisoBrussel moet inspanningen leveren om
de sociaal onrechtvaardige leefsituatie, die de
voedingsbodem van conflicten is, te verbeteren.
Samenleven is slechts mogelijk wanneer alle
groepen hun basisrechten en vrijheden kunnen behouden
en uitoefenen. Daarbij moet recht gedaan
worden aan diversiteit, moet de wijk een plaats zijn
waarin iedereen zich terug kan vinden maar waarin
iedereen zich ook een stukje vreemd voelt (bvb:
een plein is zodanig ingericht dat het niet monofunctioneel
door één groep wordt gekoloniseerd).
Integratie kan niet betekenen: opgeslorpt worden in
een dominante cultuur op straffe van in de marginaliteit
gedwongen te worden.
Wijkbewoners moeten leren omgaan met tegenstellingen
maar moeten ook de capaciteit hebben
om hun eigenheid te verdedigen en te vrijwaren en
op te komen voor hun gerechtvaardigde belangen.
Dit betekent dat het opbouwwerk aan groepsversterking
moet doen, niet als doel op zich maar als
instrument om op basis van gelijkwaardigheid de
confrontatie met het vreemde te kunnen aangaan.
Dit strategisch doel kan in de opbouwwerkgebieden
geoperationaliseerd worden in doelstellingen in
verband met:
- intensifiëren van overleg in bewonerscomités.
- organiseren van ontmoetingen via buurtfeesten.
- stimuleren van laagdrempelige buurtvoorzieningen
met ruimte voor ontmoeting en
kwaliteitsvolle dienstverlening.
- onthaalbeleid.
- het scheppen van ruimte voor de expressie van
identiteit van verborgen, achtergestelde, niet
gerepresenteerde leefstijlen (gedocumenteerde
cultuur).
- het versterken van het imago en de positieve
beeldvorming van de wijk naar buiten.
- het stimuleren van verantwoordelijkheid van instellingen
met betrekking tot de wijken waarin ze
opereren (bijvoorbeeld: onderwijsinstellingen).
Effecten worden vooral zichtbaar in:
- verhoogde groepssolidariteit binnen achtergestelde
groepen („bounding capital” via
empowerment met het oog op emancipatie)
- verhoging publieke familiariteit.
- verhoogde participatie aan initiatieven voor een
divers publiek.
16 Opbouwwerk Brussel