download - Samenlevingsopbouw Brussel

Nr 76 December 2002
Strategische doelstellingen RisoBrussel
In het meerjarenplan 1997-2002 omschreven we
een drietal kaderprioriteiten of inhoudelijke
sporen: wonen en woonomgeving; tewerkstelling;
welzijnsbevordering. Hiermee concentreerden we
ons op leefbaarheidproblemen (inhoud van
opbouwwerk). We beoogden bewonersinspraak te
stimuleren (doel van opbouwwerk) waarbij
belangen van de plaatselijke (kansarme) bevolking
centraal stonden (positie van opbouwwerk).
In het huidige meerjarenplan willen we een en
andere herverkavelen. Het centrale gegeven, ondersteunen
van bewonersbelangen in het kader van een
sociale wijkontwikkeling, blijft uiteraard
overeind.Vanuit voorgaande omgevingsanalyse
menen we programma's en projecten aan een drietal
prioritaire kapstokken of werkdomeinen te moeten
ophangen: de problematiek van dualisering en
ruimtelijke segregatie of het wonen in een leefbare
omgeving; de problematiek van sociale cohesie of
het samenleven; de problematiek van een sociaal
rechtvaardige en democratische wijkontwikkeling
of participatiedemocratie.
Vooruitlopend moeten we opmerken dat cruciale
hefbomen in de strijd tegen de armoede als arbeid
en tewerkstelling (aanwezig in vorig meerjarenplan)
en onderwijs niet in onze prioriteitenlijst
voorkomen. Dit heeft niet alleen uitstaans met de
beperkt inzetbare middelen, maar ook met betrekking
tot twijfels over de mogelijkheden van het
opbouwwerk in deze materies. Vanuit het onderscheid
tussen leefbaarheidproblemen en achterstellingsproblemen
willen we ons vooral concentreren
op de eerste soort. Achterstellingproblemen
manifesteren zich weliswaar op het niveau van de
wijk, doch zowel problematiek als oplossingen zijn
wijkoverstijgend. Op het vlak van leefbaarheidproblemen
hebben lokale actoren meer vrijheidsgraden
om de problematiek ook op het lokale
niveau in de richting van oplossingen te sturen.
Inzake de tewerkstellingsproblematiek is er onze
specifieke ervaring met de Strijkwinkel die leerde
dat men met dergelijk project vooral in een
bedrijfslogica moet investeren.
De reproductie van maatschappelijke ongelijkheid
via het onderwijs zit hem in de op selectie aansturende
organisatie van het onderwijs, in de behoeftes
van de samenleving – lees het bedrijfsleven –
waarop die organisatie anticipeert en in sociale,
culturele en economische geaardheid van het thuismilieu.
In dit licht beperken we onze ambities tot
de brug tussen school en buurt en dus tot de problematiek
op buurtniveau.
Strategische doelstelling 1
Het bevorderen van de leefbaarheid in kansarme
wijken met biezondere aandacht voor
de huisvesting en het leefkader van weinig
draagkrachtige groepen.
Verantwoording
Een eerste lange termijndoelstelling heeft te maken
met de problematiek van dualisering en sociale
verdringing: het bevorderen van de leefbaarheid in
kansarme wijken met bijzondere aandacht voor de
huisvesting en het leefkader van weinig draagkrachtige
groepen. Men kan dit een materiële
doelstelling noemen omdat hier gemikt wordt op de
kwaliteit van het wonen en de woonomgeving. De
stad in zijn materialiteit is hier voorwerp van handelen.
In een territoriale vertaling van een gelijkekansenbeleid
vervult wonen een sleutelrol. Wonen
is een basisrecht en moet gegarandeerd blijven.
RisoBrussel moet er op toezien dat de heraanleg
van straten en pleinen niet het terrein effent voor
woningrenovatie die het wonen voor kansarme
groepen onbetaalbaar maakt. Het samen met
bewoners ijveren voor een meer leefbare en aangename
openbare ruimte en voor een opwaardering
van de fysieke omgeving heeft slechts zin als hierdoor
de (financiële) toegang tot het woonpatrimonium
voor alle bewoners – ook weinig draagkrachtige
– gewaarborgd blijft.
Opbouwwerk Brussel 15