natuurenondernemen-webversie

Het kampeereiland is van begin af aan onderdeel geweest van de plannen voor de
EHS, maar de opstellers van het definitieve plan uit 2007 besloten om de rij eilanden te
splitsen in een publiek en een privaat deel. De aanleg van de publieke eilandjes werd een
verantwoordelijkheid voor stadsdeel Amsterdam-Oost, het private deel van de camping
zelf. Weijenborg: “Dat leek me geen punt. Het probleem was alleen dat de gemeente
eigenaar is van het water en mij toestemming moet geven voor het gebruik. Ik zal ook
erfpacht moeten betalen.”
Stroperig
Het verkrijgen van die toestemming en een prijsopgave bleek echter een haast kafkaëske
operatie te zijn. Weijenborg stond vorig jaar bijna op het punt om de handdoek in de ring
te gooien. “Zo kon ik bijvoorbeeld in 2010, nadat ik met behulp van een adviesbureau
een plan had ingediend, weer helemaal opnieuw beginnen omdat het stadsdeel Oost
met de Watergraafsmeer fuseerde. De wethouder van het nieuwe stadsdeel wilde een
onderzoek naar vijf mogelijke locaties voor het eiland. Dat onderzoek moest ik betalen.
Vervolgens bleek dat het stadsdeel ondertussen de aanleg voor de EHS-eilanden buiten
mijn medeweten had uitbesteed aan de provincie. Daar kwam ik pas achter toen ik een
uitnodiging voor een informatieavond van de provincie kreeg. Daar bleek dat de eilanden
die zij zouden aanleggen, precies op de plek kwamen te liggen waar ik mijn eiland had
gepland. Toen ik de projectleider hierover belde, zei die botweg: met jou heb ik niets te
maken.” Ook de communicatie met het stadsdeel liet te wensen over. “Je wilt niet weten
hoeveel mails en telefoontjes van mij onbeantwoord zijn gebleven.”
Al met al heeft Weijenborg voor zijn uitbreidingsplannen op verzoek van de gemeente
meerdere advies- en architectenbureaus moeten inschakelen die onder andere een
‘ecoscan’ moesten uitvoeren, en een migratieplan voor de ringslang, de watervleermuis en
de waterspitsmuis opstelden. Al dit advieswerk heeft hem om en nabij een ton gekost. “En
dan tel ik mijn eigen uren nog niet eens mee.”
Green Deal
Om de samenwerking rond de aanleg van de EHS te bespoedigen, meldde Weijenborg
zich in 2012 aan voor een Green Deal bij het ministerie van Economische Zaken. De
overheid wil met die Green Deals duurzame projecten helpen, door belemmeringen in de
wet- en regelgeving op te lossen en partijen bij elkaar te brengen. Weijenborg: “Vanuit
de provincie stond men welwillend tegenover deze bemiddeling, maar het stadsdeel
wilde de deal niet tekenen.” Geen wonder dat Weijenborg er vorig jaar over dacht om
de hele operatie af te blazen. Maar het tij keerde. Inmiddels is er een nieuwe wethouder
De Diemerzeedijk moet een belangrijke schakel worden voor ringslangen, waterspitsmuizen,
watervleermuizen en andere beschermde dieren die zich verplaatsten tussen
de natuurgebieden in Waterland en Het Gooi.
63