natuurenondernemen-webversie

Groene Contour
De geschiedenis van het convenant begint eigenlijk in al 1992. Toen werd het
Lange steeg gebied door de provincie aangewezen als onderdeel van de Ecologische
Hoofdstructuur. Dit leverde het gebied planologische bescherming op. Er mochten geen
bouwactiviteiten plaatsvinden die de natuurfunctie zouden kunnen bedreigen. Rond
2002 was er even sprake van dat er toch woningen aan de dorpsrand neergezet zouden
mogen worden. Heijmans dacht hierop in te spelen en kocht grond van de boeren in het
Langesteeggebied. Het liep anders. De gemeenteraad kwam een jaar later terug op het
voornemen en besloot dat het hele gebied toch natuur moest worden, tot grote blijdschap
van lokale en regionale natuurgroepen.
In 2011 gooide toenmalig staatssecretaris Henk Bleker van Economische Zaken,
Landbouw en Innovatie roet in het eten. Hij besloot te bezuinigen op natuurontwikkeling,
wat betekende dat er veel minder geld beschikbaar was voor de aanleg van de Ecologische
Hoofdstructuur. In het Akkoord van Utrecht dat de provincie vervolgens in 2012 met
onder andere de boerenorganisatie LTO-Noord en enkele natuurorganisaties sloot, werd
afgesproken dat particulieren en ondernemers op vrijwillige basis zouden proberen om
toch nog 3.000 hectare natuur aan te leggen, door het afsluiten van zogenoemde ‘creatieve
arrangementen’. In ruil daarvoor zou de provincie die nieuwe natuur de beschermde
EHS-status geven. De provincie Utrecht bestempelde deze gebieden als Groene Contour.
Ook het Langesteeggebied ligt in de Groene Contour.
Compromis
In het geval van het Langesteeggebied nam het Nationaal Groenfonds het initiatief voor
het creatieve arrangement. “Behalve financiering, stellen wij namelijk ook onze expertise
en ons netwerk beschikbaar aan private en publieke partijen die nieuwe natuur willen
aanleggen”, legt Jac Meter, senior accountmanager bij het Nationaal Groenfonds uit. “Wij
wisten dat Heijmans die grond in het Langgesteeggebied had gekocht. Toen hebben wij
ze voorgesteld: draai het eens om. Kijk niet eerst naar wat jullie het beste zou uitkomen,
maar kijk naar wat de bewoners van Leusden graag zouden zien. En kijk dan hoe je dat
kunt combineren met jullie eigen wensen.”
Heijmans stond daar wel voor open. “Wij hadden uiteraard in eerste instantie andere
plannen met dit gebied”, vertelt Lars Mosman, manager gebiedsontwikkeling bij
Heijmans. “We bezitten ongeveer veertig hectare grond in het Langgesteeggebied.
Normaal gesproken zouden we per hectare zo’n vijftien tot twintig woningen neerzetten.
Nu zullen dat er hooguit twee of drie per hectare zijn. Wij zullen onze oorspronkelijke
plannen dus moeten aanpassen. Maar dat geldt natuurlijk ook voor de andere partijen
die betrokken zijn bij dit convenant. Iedereen moet het aandurven om compromissen te
sluiten en gezamenlijk op zoek te gaan naar een nieuw plan.”
Het Langsteeggebied met op de achtergrond de bebouwingsrand van Leusden.
51