SCHOENTECHNIEK - NVOS-Orthobanda

Jaap de Boer
Uit de praktijk:
Creatief met kurk
Mandy stampt van woede met haar voetjes wanneer
haar moeder zegt te stoppen met spelen. De laatste
gebaart mij naar binnen te gaan. Ik posteer mij in de
paskamer in afwachting van de dingen die komen
gaan. Enkele minuten is het stil en dan lijkt de hel los
te barsten; een geschreeuw en gehuil van jewelste.
Ik spoed mij naar de wachtruimte en zie een opgewonden
mevrouw Berendsen met haar dochter onder
haar arm. Dochterlief zet een keel op waarbij het
maandelijkse luchtalarm verstilt; mevrouw beent met
grote stappen naar buiten.
Wesp
’s Anderendaags wordt er afspraak gemaakt voor de
komende woensdag. Betreffende woensdagmiddag
stormen een verhitte Mandy en moeder op het afgesproken
tijdstip de zaak binnen. Met het luchtalarm
nog op mijn trommelvlies, dirigeer ik het duo rechtstreeks
naar de paskamer. Het zesjarige meisje zit ongeveer
twee minuten rustig op haar stoel. Maar wanneer
zij de woorden, Mandys voeten, hoort, reageert zij als
door een wesp gestoken. De voeten verdwijnen onder
haar billen en daar blijven zij ook. Mama probeert de
kalme aanpak, de hardere en als laatste de rigoureuze
methode. Zonder veel omhaal worden de voeten van
de sokken en schoenen ontdaan. Er komen een paar
forse plat-knikvoeten tevoorschijn.
Alarmbel
Moeder vertelt het verhaal dat haar dochter steeds
moeilijker en minder gaat lopen en daarbij zijn de
schoenen na een paar weken aan de binnenkant
versleten en ondraagbaar. Met veel pijn en moeite,
begeleidt door een orkest van sirenes, krijg ik het
meisje aan het lopen en weet het noodzakelijke voetonderzoek
te doen. Ik leg moeder uit wat de mogelijkheden
en de kosten zijn; dan is het haar beurt om
de alarmbel te laten rinkelen, 110 euro! Wat een geld
voor een paar stukjes kurk die niet door de zorgverzekeraar
worden vergoed; dit moet ze eerst met haar
man overleggen. Ik stel voor om vrijblijvend alvast de
voetafdrukken te maken, ongeacht of de deal nu door
doorgaat of niet.
Kruidig
Na drie weken komt er witte rook
uit de schoorsteen. Stoom komt
eruit mijn oren wanneer ik de steunzolen
probeer te passen. Mandy is
coöperatief als vanouds; elke keer
als ik haar schoen probeer uit te
doen, trappelt ze haar benen als
een bezetene heen en weer. Moeder
lacht schaapachtig en zegt dat het
mijn uitdaging is om de steunzolen
in de schoenen te krijgen. Nadat ze
vervolgens mijn duim en bril heeft
geraakt houd ik het voor gezien.
Moeder wijt het aan mijn aftershave;
die is te kruidig, daar houdt Mandy
niet zo van. Op mijn vraag, hoe nu
verder, neemt moeder de steunzolen
en de handleiding in ontvangst; er
wordt voor over vier weken een
controleafspraak gemaakt.
Blij
Vier weken later geloof ik mijn ogen
en oren niet; Mandy huppelt door
de winkel en een lacht dat het lieve
lust is. In de paskamer is Mandy de
rust zelve; moeder vertelt dat haar
dochter zo veranderd is sinds zij de
steunzolen draagt. Ik bekijk de inlays
en besluit de correctie te verhogen en
maak een nieuwe afspraak. Gedurende
anderhalf jaar krijg ik de familie
enkele malen over de vloer om de
correctie te veranderen. Bij elk bezoek
vertelt mevrouw Berendsen hoe blij
ze is dat Mandy zo goed op de steunzolen
loopt, maar dat het toch wel een
hoop geld blijft voor een paar stukjes
kurk. Dat plakken en knippen kan
toch iedereen na de kleuterschool.
Vanzelfsprekend natuurlijk dat alle
aanpassingen gratis zijn!
Vervangen
Maar na achttien maanden komt toch
het moment dat, nadat de afdekzolen
voor de zoveelste keer zijn ververst
en niet meer aangepast kunnen
worden, deze zolen vervangen
moeten worden. Mevrouw vraagt
zich af of de zolen nu echt wel
versleten of te klein zijn en of het nog
noodzakelijk is en wil een second
opinion. Ik geef haar twee adressen
mee om advies in te winnen. Na
zes weken belt mevrouw Berendsen
met de mededeling dat ik juist heb
gehandeld en geadviseerd. De steunzolen
moeten inderdaad vervangen
worden en de correctie is ook nog
noodzakelijk, maar ze overlegt nog
even met haar man.
Efteling
Na drie weken ontvang ik een
e-mail dat de familie Berendsen het
geld liever besteedt aan een bezoek
aan de Efteling. Enkele weken na
het waarderende berichtje word
ik verblijd met een bezoekje van
Mandy Berendsen. Ze houdt een
spreekbeurt over voeten en steunzolen
en wil graag wat plaatjes
van voeten en wat materialen waar
steunzolen worden gemaakt. Ik laat
haar de werkplaats en de werkwijze
zien. Ook stel ik een pakketje
met daarin een schuimdoosje,
carbonafdruk en wat soorten kurk
en verschillende materialen voor
haar samen. Opgetogen verlaat ze
de werkplaats. Ik vraag of ze nog
een keertje wil langs komen om te
laten weten hoe het is gegaan en
welk resultaat ze heeft behaald; dat
belooft ze.
12 ORTHOPEDISCHE SCHOENTECHNIEK - december 2009