Toepassing van beleidsregels bij planologische kruimelgevallen

Wabo-nieuws
10 juli 2013
Toepassing van beleidsregels bij ‘planologische’ kruimelgevallen
Met deze nieuwsbrief maken wij u attent op een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de
Raad van State (hierna: ‘de Afdeling’) van 26 juni 2013 (ECLI:NL:RVS:2013:58). In deze uitspraak
komt de toepassing van beleidsregels bij planologische ‘kruimelgevallen’ aan de orde.
Essentie
Twee overwegingen zijn van belang:
1. Een hardheidsclausule, die is vastgelegd in een beleidsregel, is bedoeld voor gevallen die niet
voorzienbaar waren ten tijde van het vaststellen van de beleidsregel. De hardheidsclausule en
artikel 4:84 van de Algemene wet bestuursrecht zijn van gelijke strekking.
2. Wanneer een aanvraag om omgevingsvergunning niet past binnen de beleidsregels die
gelden voor planologische ‘kruimelgevallen’ is het college van burgemeester en wethouders
(hierna: ‘het college’) niet bevoegd een omgevingsvergunning als bedoeld in artikel 2.12,
eerste lid, onderdeel a, onder 3, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (hierna:
‘Wabo’) te verlenen.
Nader bekeken
Het college heeft geweigerd om met toepassing van artikel 2.12, eerste lid , aanhef en onderdeel a,
onder 2, van de Wabo, gelezen in samenhang met artikel 4, aanhef en onderdeel 1, onder a, van het
Bor een omgevingsvergunning te verlenen. Aan dit besluit lag ten grondslag dat het bouwplan niet in
overeenstemming was met de notitie ‘Beleidsregels voor buitenplanse afwijkingen van het
bestemmingsplan’. Appellant betoogt dat het college de aanvraag ten onrechte niet aan artikel 2.12,
eerste lid, aanhef en onderdeel a, onder 3, van de Wabo heeft getoetst.
De Afdeling verwijst naar jurisprudentie, tot stand gekomen onder vigeur van de (oude) Wet op de
Ruimtelijke Ordening (rechtsoverweging 3.2):
‘(…) Voorts heeft de rechtbank terecht geen grond gezien voor het oordeel, dat het college bij de
beoordeling van de aanvraag ten onrechte niet aan artikel 2.12, eerste lid, onderdeel a, onder 3º, van

de Wabo heeft getoetst. Daartoe heeft de rechtbank terecht, onder verwijzing naar de onder de
werking van artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening ontwikkelde jurisprudentie van de
Afdeling (onder meer de uitspraak van 20 oktober 2010 in zaak nr. 201002471/1/H1), overwogen dat
het college niet bevoegd was toepassing te geven aan artikel 2.12, eerste lid, onderdeel a, onder 3°,
nu het bouwplan binnen de reikwijdte van artikel 2.12, eerste lid, aanhef en onderdeel a, onder 2º,
valt, maar daarvoor, gelet op het terzake gevoerde beleid, geen omgevingsvergunning kon worden
verleend.
Het ontbreken van het woord "behoudens", zoals wel is opgenomen in artikel 19, eerste lid, van de
Wet op de Ruimtelijke Ordening, doet aan het voorgaande, anders dan [appellant] stelt, niet af. Met de
onder 2° neergelegde bevoegdheid is een eigen regeling met een eigen procedure getroffen voor de
in artikel 4 van bijlage II van het Bor vermelde gevallen. Voor de toepassing van deze bevoegdheid
kan het college beleidsregels vaststellen. Indien alsnog moet getoetst aan artikel 2.12, eerste lid,
onderdeel a, onder 3°, in het geval geen toepassing kan worden gegeven aan de bevoegdheid
neergelegd onder 2° wegens strijd met de beleidsregels, zouden deze beleidsregels illusoir worden.
De in artikel 2.10, tweede lid, van de Wabo vermelde bewoordingen dat slechts vergunning wordt
geweigerd indien afwijking van het bestemmingsplan met toepassing van artikel 2.12 van de Wabo
niet mogelijk is, leiden, anders dan [appellant] stelt, evenmin tot een ander oordeel. Uit die bepaling
volgt, gelet op de geschiedenis van totstandkoming ervan (Kamerstukken II 2008/09, 31953, nr. 3, blz.
46), slechts dat een aanvraag om omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen als bedoeld in
artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wabo, die in strijd is met het bestemmingsplan, van
rechtswege moet worden opgevat als een aanvraag om van het bestemmingsplan af te wijken. Hieruit
volgt niet dat alle in artikel 2.12, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wabo opgenomen
beoordelingscriteria op een dergelijke aanvraag van toepassing kunnen zijn.’
Wanneer de kruimelgevallenregeling geen mogelijkheden biedt, is de enige manier om desgewenst
toch medewerking te kunnen verlenen aan de omgevingsvergunning het intrekken of wijzigen van de
beleidsregels.
Voor vragen en/of opmerkingen naar aanleiding van deze nieuwsbrief kunt u zich wenden tot:
Mieke Alberts
m.alberts@hekkelman.nl
024 - 38 28 380

Disclaimer
De informatie in deze nieuwsbrief is bedoeld ter voorlichting van cliënten en andere relaties en kan niet worden gebruikt als advies in
individuele situaties. In die gevallen kan vanzelfsprekend een op de specifieke situatie toegesneden advies worden gegeven.
Hoewel deze nieuwsbrief met de grootst mogelijke zorgvuldigheid tot stand is gekomen, aanvaardt Hekkelman Advocaten N.V. geen
enkele aansprakelijkheid voor eventuele fouten of andere onjuistheden (of de gevolgen daarvan).
© Hekkelman Advocaten N.V.