Mania 311

Pop & Rock
Bestel nu in een van onze webwinkels
Bestel nu in een van onze webwinkels
Pop & Rock
ALT-J
This Is All Yours
CD 2LP
(Infectious/PIAS/Rough Trade)
gekleurd vinyl
Twee jaar nadat debuutalbum An Awesome Wave vrijwel overal ter
wereld lovende kritieken ontving, zijn de heren van Alt-J terug. Basgitarist
Gwil Sainsbury is zijn heil elders gaan zoeken, waardoor Joe Newman,
Gus Unger-Hamilton en Thom Green het als trio moeten doen. Newman
neemt ons op This Is All Yours mee op een persoonlijke, emotionele
trip langs Nara, een stad in het zuiden van het Japanse eiland Honshu.
Na de typerende intro en het ontnuchterende Arrival In Nara is Nara
karakteristiek. Een klokkenspel, gitaargetokkel, een beat, de echoënde stem van Newman, een tweede stem,
pianoriedel, stemverheffing en de inval van diverse instrumenten maakt het tot een prachtig geheel. Alt-J
ten voeten uit, opgevolgd door Every Other Freckle, een beeldschone track vol welbevallige tierelantijntjes.
Left Hand Free is een lichtvoetig nummer, losjes swingend, met verrassende invloeden van blues en funk.
Alt-J meets Miley Cyrus op het dreigende Hunger Of The Pine? Ja, echt waar. ‘I’m a female rebel’, zingt Cyrus,
afkomstig van haar nummer 4x4. Lieflijk en met verfijnde samenzang is Warm Foothills, tevens soundtrack
van de Britse film Leave To Remain. The Gospel Of John Hurt is vervolgens een boeiende ode aan de acteur
John Hurt, refererend aan een scène uit de film Alien, waar een klein monster uit Hurts buik kruipt. En met het
brede crescendo van Bloodflood II en de fraai opgebouwde en uiteindelijk welhaast exploderende afsluiter
Leaving Nara zegt mijn gevoel dat This Is All Yours ons weer gaat intrigeren. (Jelle Teitsma)
Zo lang de voorraad strekt krijg je bij
Allemansplein gratis de dvd Hou Me Vast erbij!
DE DIJK
Allemansplein CD 2LP
(Universal)
Het tussendoortje Dijkers En Strijkers van begin dit jaar buiten
beschouwing gelaten, is er eindelijk een nieuw album van De Dijk.
Allemansplein, de opvolger van Scherp De Zeis uit 2011, begint met
de eerste single van het album, Alles Komt Goed, een samenwerking met Thomas Acda. Op
Allemansplein klink De Dijk zoals De Dijk hoort te klinken. Orgeltjes en blazers. Mooie teksten
van Huub van der Lubbe. Wie anders verzint een tekst als Waar Geen Wil Is Ben Ik Weg?
Soms opzwepend zoals op Als Jij Van Me Houdt, maar vaak ook melancholiek zoals op het
wonderschone Zelfs De Regen. Overal En Nergens heeft wat weg van een song als Bloedend
Hart. Zoals Van der Lubbe in Schedels En Knekels zingt: ‘We zijn schedels en knekels en
uiteindelijk stof.’ Na meer dan dertig jaar zit er echter nog meer dan genoeg leven in De Dijk.
(Ron Bulters)
a
p
DE KIFT
Bidonville CD
(De Kift/Sonic Rendezvous)
Op Terschelling speelden ze vijftien uitverkochte
muziektheatervoorstellingen, speciaal voor Oerol 2014. Een immense
vuilnisbelt aan de rand van de stad vormde het decor. Inspiratie
vond men ondermeer in de documentaire Dark Days, over de inwoners van de verlaten
metrotunnels in New York. Met deze basis volgen we op het tiende album van De Kift de
personages van Bidonville, die stuk voor stuk aan lager wal zijn geraakt. Net als tijdens de
voorstellingen werd ook nu samengewerkt met acteur Sanne den Hartogh, die zorgt voor een
opvallende nieuwe stem in het gebruikelijke rijtje sprekers en zangers. Bovendien neemt Lot
Vandekeybus, die behalve een keur aan blaasinstrumenten bespeelt, eveneens vocaal een
behoorlijk aandeel op zich. Haar Vlaamse roots werden meteen benut op het lekker bijterig klinkende Lotti,
dat ze geheel in Kempens dialect voordraagt. Het blijkt eveneens treffend bij het taalgebruik van De Kift te
passen, waar de muzikale grondbeginselen, diep geworteld in de fanfare en punk, nog immer de boventoon
voeren. Of het nu gaat om het spannende Onderman of het hedendaags klinkende Harde Munt, alle liedjes
strijken lekker tegen de haren in. (Corné Ooijman)
FIXKES
Weeral Halfacht CD LP+CD
(Excelsior)
Zeven jaar na Kvraagetaan is de Stabroekse formatie rondom Sam Valkenborgh uit zijn
as herrezen met een nieuw album. Die monsterhit hing lange tijd als een molensteen
om hun nek. Dit Belgische vijftal wilde gewoon lekker muziek maken en niet per se
meisjesborsten signeren. Fixkes kreeg vers bloed in de vorm van gitarist en trompettist Mike Engels. Hij rapt
in de hiphopslow Nooit Niks, terwijl hij in Misschien Is ’T De Regen zijn gitaar op Crazy Horse-achtige wijze
bijna zes minuten heerlijk laat gieren. De springerige Jodie Foster met unieke tekst geldt als single. Gebleven
zijn de rake observaties, terwijl Weeral Halfacht net even wat stekeliger materiaal laat horen dan op de
vorige twee platen. Rauwer dan in Woody Allen klonken Fixkes nooit eerder, terwijl Koriander Van Den Turk
prachtig verhaalt over de eenzaamheid. Vlaams dialect mag dan misschien een probleem blijven voor de
meeste Nederlanders, maar wie moeite doet, wordt beloond. (Erik Damen)
t
S
e
l
p
l
a
a
t
j
e
s
10 11