Beleidsregels 2009 - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel II Internationaal
42
CRvB 2 december 2005, LJN AU7656
SB2182
Huwelijkse tijdvakken en vrijwillige verzekering
In de bilaterale verdragen met Kaapverdië, Kroatië, Macedonië, Marokko en Tunesië is
de regeling inzake huwelijkse tijdvakken vervangen door een regeling inzake vrijwillige
verzekering. Daarbij worden huwelijkse tijdvakken van vóór de verdragswijziging nog
slechts gehonoreerd als de huwelijkspartner zich in aansluiting op die tijdvakken
vrijwillig heeft verzekerd. In een aantal gevallen is vrijwillige verzekering op grond van
het verdrag niet mogelijk, bijvoorbeeld als de werknemer inmiddels niet meer verplicht
verzekerd is krachtens de AOW. Het kan ook gaan om een situatie waarin de echtgeno
(o)t(e) zich voor de wijziging van het verdrag bij de verzekerde in Nederland heeft
gevestigd, of reeds de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt. Vrijwillige verzekering is dan niet
meer mogelijk. In dergelijke gevallen neemt de SVB de huwelijkse tijdvakken niettemin
in aanmerking bij de berekening van het pensioen. Bestond de mogelijkheid tot
vrijwillige verzekering voor de huwelijkspartner wel, maar is deze hiertoe niet
overgegaan, dan worden de huwelijkse tijdvakken van vóór de verdragswijziging niet
gehonoreerd. Dit geldt ook als de huwelijkspartner niet tot de vrijwillige verzekering
kan worden toegelaten wegens overschrijding van de aanmeldingstermijn.
Indien de vrijwillig verzekerde huwelijkspartner gaat scheiden van de in Nederland
verzekerde werknemer, of overlijdt, eindigt de vrijwillig verzekering. Ingeval de
verzekerde na de echtscheiding of het overlijden van de huwelijkspartner opnieuw
trouwt, stelt de SVB de nieuwe huwelijkspartner in de gelegenheid om zich vrijwillig te
verzekeren.
In geval van polygamie schrijft het verdrag met Marokko voor dat het recht op
vrijwillige verzekering slechts toekomt aan de eerste echtgenote. Als de verzekerde na
overlijden of echtscheiding van de eerste echtgenote nog steeds is gehuwd stelt de SVB
de vrouw die vervolgens het langst met de verzekerde gehuwd is in de gelegenheid om
zich vrijwillig te verzekeren.
SB2183
Polygamie: bijzondere regeling ouderdomspensioen Marokko en Tunesië
De verdragen met Marokko en Tunesië kenden aanvankelijk een specifieke regeling
voor de vaststelling van het ouderdomspensioen in situaties van polygamie. Op grond
van deze regeling werd als echtgenote van de werknemer aangemerkt de echtgenote met
wie de werknemer bij het bereiken van de 65-jarige leeftijd het langst was gehuwd.
Voor die echtgenote werden huwelijkse tijdvakken in het ouderdomspensioen in
aanmerking genomen. Bij de wijziging van de verdragen per 1 november 2004 is deze
specifieke regeling komen te vervallen. Sedertdien worden huwelijkse tijdvakken in
aanmerking genomen in het pensioen van de vrouw die vrijwillig verzekerd is geweest
(zie Deel II, Huwelijkse tijdvakken van vrijwillige verzekering, SB2182). Omdat bij
polygamie een man gelijktijdig met meerdere vrouwen is gehuwd en het mogelijk is dat
ieder van deze vrouwen vrijwillig verzekerd kan geraken, zou het bij een letterlijke
toepassing van de verdragsbepalingen kunnen voorkomen dat meerdere vrouwen
aanspraak krijgen op overlappende huwelijkse tijdvakken. Naar het oordeel van de SVB
zou dit indruisen tegen de bedoeling van de verdragsluitende partijen. Deze zijn ervan
uitgegaan dat de voorwaarde van vrijwillige verzekering voor de toewijzing van
huwelijkse tijdvakken met zich meebrengt dat slechts één vrouw hiervoor in aanmerking
komt. Om deze reden handelt de SVB als volgt. Huwelijkse tijdvakken worden
toegerekend aan de vrouw die op de datum van inwerkingtreding van het gewijzigde
verdrag bevoegd is zich vrijwillig te verzekeren. Op deze tijdvakken kan door andere