Beleidsregels 2009 - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel II Internationaal
36
SB2167
Verdragen inzake sociale zekerheid
In dit hoofdstuk zijn de beleidsregels met betrekking tot bilaterale verdragen inzake
sociale zekerheid bijeengebracht. Deze regels gaan echter in de meeste gevallen slechts
over de vraag of interpretaties onder Vo. 1408/71 mede worden gevolgd onder het
bilaterale verdragsregime, of juist uitdrukkelijk niet worden gevolgd. De vraag in
hoeverre communautaire jurisprudentie of aan het communautaire recht gebonden
beleidsinterpretaties ‘reflexwerking’ hebben voor de toepassing van overeenkomstige
niet-communautaire internationale normen, is niet in het algemeen te beantwoorden.
Vast staat dat een dergelijke reflexwerking voor jurisprudentie van het HvJ EG rechtens
niet bestaat. Dit is bevestigd door zowel de CRvB als de HR (zie bijvoorbeeld CRvB 24
november 1992, RSV 1993/147 en HR 17 april 1996, nr. 258, n.g.). In het algemeen
hanteert de SVB voor de toepassing van bilaterale verdragen een eigen interpretatiekader,
dat geenszins synchroon hoeft te lopen met het kader zoals dat is ontwikkeld onder het
communautaire recht. Ten aanzien van bijzondere onderwerpen kan de SVB echter
evenzeer uit beleidsmatige overwegingen ervoor kiezen juist een gelijkvormig
interpretatiekader aan te houden. Bij de keuze om wel of niet reflexwerking te geven
aan communautaire jurisprudentie of interpretatienormen spelen verschillende factoren
een rol, zoals de specifieke formulering van verdragsbepalingen, de bedoelingen van de
verdragspartijen, de mate waarin communautaire jurisprudentie gekoppeld is aan
specifieke doelstellingen van het EG-Verdrag. Algemene regels hierover kunnen niet
worden gegeven. Waar ten aanzien van afzonderlijke onderwerpen bewuste keuzes zijn
gemaakt ter zake van reflexwerking, zijn deze keuzes in ieder geval in de beleidsregels tot
uitdrukking gebracht.
Jurisprudentie
CRvB 24 november 1992, RSV 1993/147
HR 17 april 1996, nr. 258, RSV 1996/212
Algemene bepalingen
SB2168
Personele werkingssfeer
Een aantal verdragen bevat een definitie van het begrip ‘werknemer’ en/of het begrip
‘zelfstandige’. Wanneer deze definitie verwijst naar de nationale wetgeving worden deze
begrippen uitgelegd op dezelfde wijze als ten aanzien van Vo. 1408/71 (zie Deel II,
Werknemers- en zelfstandigenbegrip, SB2121). Hetzelfde gebeurt bij de toepassing van
verdragen die geen definitie van deze begrippen bevatten.
Postactieve werknemers of zelfstandigen kunnen zich op alle bepalingen van het verdrag
beroepen, tenzij uit de tekst of de strekking van een bepaling blijkt dat deze een
beperkter toepassingsgebied heeft. Dit geldt met name ten aanzien van de bepalingen
inzake de toepasselijke wetgeving.
Voor zover een verdrag van toepassing is op werknemers en/of zelfstandigen en hun
gezinsleden en nagelaten betrekkingen, gaat de SVB ervan uit dat deze gezinsleden en
nagelaten betrekkingen zich slechts op het verdrag kunnen beroepen voor zover het gaat
om regelingen die een recht waarborgen dat kan worden aangemerkt als een van de