Beleidsregels 2009 - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel II Internationaal
31
aantoonbare afspraken tussen werkgever en werknemer blijkt dat het dienstverband niet
is verbroken, hetgeen bijvoorbeeld kan blijken uit een terugkeergarantie.
Voor de doeleinden van het schorsen van het recht op uitkering op grond van de
artikelen 76 en 79, derde lid, Vo. 1408/71 en van artikel 10, eerste en derde lid, Vo.
574/72 zijn niet de omstandigheden die zich op de peildatum voordoen, maar de
omstandigheden die zich op enig moment in het desbetreffende kwartaal hebben
voorgedaan, van belang. Dit heeft tot gevolg dat een voorrangsrecht op kinderbijslag in
de zin van artikel 79, lid 3 ontstaat met ingang van het kwartaal waarin de
werkzaamheden worden verricht.
De artikelen 10 en 10bis Vo. 574/72 bevatten de anticumulatieregels in geval van
samenloop van kinderbijslag uit de ene lidstaat op grond van ingezetenschap en een
andere lidstaat op grond van werknemers- of zelfstandigenverzekering. Artikel 10bis Vo.
574/72 regelt welke lidstaat over welke periode kinderbijslag moet uitbetalen als er met
betrekking tot een en dezelfde verzekerde binnen één kwartaal een wisseling van
voorrangsrecht heeft plaatsgevonden. De SVB past dit artikel, behalve voor zover de
betreffende lidstaat zich hiertegen uitdrukkelijk verzet, ook toe in de situatie dat een
aanvang van werkzaamheden van de partner van de werknemer of zelfstandige de
prioriteit doet wisselen. Daarnaast schorst de SVB analoog aan artikel 76, tweede lid Vo.
1408/71 het recht op kinderbijslag krachtens de AKW indien een andere lidstaat bij
voorrang kinderbijslag moet uitbetalen, terwijl in die andere lidstaat geen aanvraag is
ingediend. Schorsing vindt in de laatstbedoelde situaties evenwel niet plaats indien het
niet indienen van een aanvraag in een andere lidstaat niet verwijtbaar is aan de
belanghebbende. Van dit laatste kan sprake zijn ingeval de belanghebbende door
overmacht niet in staat is een aanvraag in de andere lidstaat in te dienen, of indien de
belanghebbende voor het indienen van zo’n aanvraag afhankelijk is van de medewerking
van een derde en deze derde niet kan worden gedwongen tot het verlenen van
medewerking. De SVB acht laatstbedoelde situatie aanwezig indien sprake is van de
beëindiging van een huwelijk of van een gezamenlijke huishouding.
Aanvullend voordeel
De bovenomschreven aanwijsregels en anticumulatiebepalingen hebben in beginsel tot
gevolg dat kinderbijslag slechts door de wetgeving van één enkele lidstaat tot uitbetaling
kan komen. Het HvJ EG heeft echter bepaald dat toepassing van de bijzondere
aanwijsregels of de anticumulatiebepalingen niet tot gevolg kan hebben dat de
betrokkene het hoogst mogelijke kinderbijslagbedrag wordt onthouden. Het orgaan van
de lidstaat met de hoogste uitkering dient een aanvulling te betalen ten belope van het
verschil tussen het bedrag van de eigen kinderbijslag en het bedrag dat de andere lidstaat
verschuldigd is. Dit principe is thans opgenomen in de volgende
anticumulatiebepalingen: artikel 76, eerste lid, artikel 79, derde lid Vo. 1408/71 en
artikel 10 Vo. 574/72.
De hoogte van de aanvulling wordt conform artikel 5 van Besluit nr. 150 van de
Administratieve Commissie berekend uiterlijk twaalf maanden nadat is vastgesteld dat
recht op kinderbijslag is ontstaan in de andere lidstaat. Daarna wordt het recht op
aanvulling om de twaalf maanden opnieuw berekend.
Uit de jurisprudentie van het HvJ EG blijkt dat de verplichting van een lidstaat tot het
betalen van een aanvullend voordeel uitsluitend bestaat indien het pensioen dat, of de
uitkering die, uit hoofde van de wetgeving van die lidstaat wordt betaald, uitsluitend op