Beleidsregels 2009 - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel I AOW, Anw, AKW, Remigratiewet, TOG 2000, TAS en TNS
98
lid AKW er dus niet toe leiden dat het aangevraagde recht op kinderbijslag door de
andere ouder niet tot uitbetaling komt. Dit brengt mee dat, in de situatie waarin de
betaling van kinderbijslag plaatsvindt aan de ouder tot wiens huishouden het kind niet
behoort, de SVB overgaat tot de uitbetaling van kinderbijslag aan de ouder bij wie het
kind woont vanaf het moment waarop deze ouder een aanvraag om kinderbijslag
indient.Een kind kan ook (beurtelings) tot twee huishoudens behoren. Dit doet zich
voor bij een zogenaamd co-ouderschap. Van co-ouderschap is sprake indien een kind
overwegend in gelijke mate wordt verzorgd en onderhouden door beide ouders. Bij coouderschap
wordt de kinderbijslag waarop één van beide ouders recht heeft gelijk
verdeeld betaald aan beide ouders, terwijl de kinderbijslag waarop de andere ouder recht
heeft niet wordt uitbetaald. Dit laatste is bepaald in artikel 5a, eerste lid van het
Samenloopbesluit kinderbijslag.
Voor de interpretatie van het begrip ‘overwegend in gelijke mate verzorgen en
onderhouden’ in de zin van artikel 5a, eerste lid van het Samenloopbesluit kinderbijslag
valt de SVB terug op de regels die zijn ontwikkeld in het kader van het huishoudbegrip
(zie Deel I, Tot het huishouden behoren SB1014). Dat wil zeggen dat het kind
afwisselend in gelijke mate de nachtrust moet doorbrengen bij beide ouders.
Het kan ook voorkomen dat er tussen de gescheiden levende ouders afspraken gelden
die niet uitgaan van een strikte verdeling van de verzorging en het onderhoud van de
kinderen op een wijze zoals hiervoor beschreven. Indien in een dergelijke situatie in de
overeenkomst niettemin een expliciete afspraak is gemaakt over de verdeling van de
kinderbijslag, dan zal deze door de SVB worden gehonoreerd.De SVB gaat uit van de in
de overeenkomst opgenomen regeling betreffende de verdeling van de verzorging en het
onderhoud. Alleen indien blijkt dat niet-naleving van deze regeling een bestendig
karakter heeft (in zijn algemeenheid langer dan zes maanden), dient de feitelijke situatie
als richtsnoer voor de uitbetaling. Als het niet goed mogelijk is om de feitelijke situatie
vast te stellen, gaat de SVB alsnog uit van de in de overeenkomst opgenomen regeling.
Jurisprudentie
CRvB 24 januari 2003, RSV 2003/112