Mania 310

Royal Blood, Robert Plant, Plato Planet, Ryan Adams, Queen Royal Blood, Robert Plant, Plato Planet, Ryan Adams, Queen

maniaredactie
from maniaredactie More from this publisher

Het blad van/voor muziekliefhebbers 5 september 2014 | nr. <strong>310</strong><br />

No Risk Disc:<br />

ROYAL BLOOD


N RISK<br />

DISC<br />

mania <strong>310</strong><br />

ROYAL BLOOD<br />

Royal Blood<br />

(Warner)<br />

CD LP<br />

Een band met een bijzondere formatie<br />

die bluesrock en/of garagerock maakt is in het<br />

huidige muzikale klimaat vrijwel verzekerd van<br />

succes. Zeker als je dan ook nog enorm gepromoot<br />

wordt door de Arctic Monkeys. In het geval van het<br />

Engelse Royal Blood is dat dubbel en dwars verdiend.<br />

Met slechts twee leden, zanger en bassist Mike<br />

Kerr en drummer Ben Thatcher, weet de band een<br />

indrukwekkende muur van stevig, urgent klinkend<br />

geluid neer te zetten. En dat zonder studiotrucjes!<br />

Loose Change, Careless en single Figure It Out doen<br />

denken aan Jack White, Ten Tonne Skeleton en<br />

You Can Be So Cruel passen zo op een album van<br />

Queens Of The Stone Age, sommige riffs zouden<br />

niet misstaan tussen het oudere werk van Muse en<br />

ook fans van The Black Keys zullen hun oren spitsen.<br />

Toch klinkt Royal Blood net iets anders dan anders.<br />

Dat is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat alle<br />

gitaargeluiden worden gespeeld met een basgitaar<br />

met de snaren van een gewone gitaar en een<br />

hele batterij aan effecten. Ook knap: ondanks het<br />

beperkte aantal instrumenten klinkt Royal Blood<br />

nooit saai en zou elk nummer een hit kunnen<br />

worden. Met recht een van de verrassingen van<br />

2014. (Cecile Bol)<br />

3


Pop & Rock<br />

BEGINNERS<br />

September Sunburn<br />

CD LP+CD<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Excelsior)<br />

Terecht! ’t Móest er eens van komen. Suzanne Linssen (Seedling, Hospital<br />

Bombers, Awkward I) was voorheen altijd bandlid, maar is sinds kort<br />

frontvrouw. Wie haar bandje Beginners (met onder andere Geert de<br />

Groot en Marit de Loos in de gelederen) live aan het werk zag tijdens Welcome To The Village,<br />

kon niet anders dan die conclusie trekken. En nu is daar het sterke debuut September Sunburn.<br />

Vol met zeer sympathieke liedjes waar je als luisteraar per direct verliefd op wordt. Dat komt<br />

door Linssens stem die te vergelijken is met die van Carol van Dijk, maar soms ineens prettige<br />

associaties oproept met Kim Deal en zelfs Shirley Manson. Maar dat komt eveneens door haar<br />

prachtige vioolpartijen die vrolijk dartelen door de heerlijke open geproduceerde indieliedjes.<br />

De uitdrukking September Sunburn staat voor het gevoel dat je hebt wanneer de laatste mooie<br />

dagen van het jaar aanbreken. Je omarmd die tijd, omdat je weet dat het zeer binnenkort voorbij<br />

is. Nu maar hopen dat Beginners het succes krijgt dat Linssen verdient. Zodat het inderdaad<br />

weliswaar maar net begonnen is, maar tegelijkertijd nog lang niet voorbij is. (Dennis Dekker)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

BLONDE REDHEAD<br />

Barragán CD LP<br />

(Kobalt/V2)<br />

Na drie meesterlijke albums op 4AD houdt Blonde Redhead het op<br />

de nieuwe plaat (de negende alweer) in eigen beheer. Toepasselijk<br />

voor een band die al twintig jaar volstrekt zijn eigen gang gaat. Drew<br />

Brown, ook betrokken bij Penny Sparkle (2010), had opnieuw de productionele touwtjes in handen, maar<br />

Barragán is geenszins een kopie van zijn voorganger. Brown haalde het drietal over om de plaat op te nemen<br />

in een afgelegen studio in Benton Harbor, Michigan, waar ze de beschikking kregen over een indrukwekkende<br />

collectie vintage synthesizers. Die domineren het geluid op dit naar een Mexicaanse architect vernoemde<br />

album en de warme, dromerige klanken blijken perfect te passen bij de ijle stemmen van Kazu Makino<br />

en Simone Pace. De combinatie met akoestische instrumenten zorgt bovendien voor een fraaie, pastorale<br />

sfeer. Het noemen van hoogtepunten heeft geen zin, want het prachtige Barragán is als geheel een nieuw<br />

hoogtepunt in de carrière van Blonde Redhead. (Marco van Ravenhorst)<br />

BROEDER DIELEMAN<br />

Gloria CD LP<br />

(Snowstar/PIAS/Rough Trade)<br />

In 2012 maakten we al kennis met Broeder Dieleman. Deze Zeeuwse David Eugene<br />

Edwards wist op zijn debuut Alles Is IJdelheid al diepe indruk te maken met tot op het<br />

bot uitgeklede songs die in Zeeuws dialect tot ons kwamen. Het nieuwe album vervolgt<br />

dat pad en werd bij Broeder Dieleman zelf in de woonkamer opgenomen. Als de kinderen naar school waren<br />

gebracht kon de Broeder zich uitleven in een verhaal van een zoektocht naar helderheid in een verwarrend<br />

leven. Met dat als uitgangspunt voert hij ons langs de kleine dingen die hem opvallen maar hij gaat ook de<br />

grote thema’s als religie en liefde niet uit de weg. Natuurlijk blijft Zeeland een bindende rol in het geheel. Niet<br />

alleen in de teksten en het gezongen dialect weet hij het landschap te beschrijven, ook in de muziek komt het<br />

desolate land en de fraaie dorpen mooi naar voren. Binnenkort is hij als voorprogramma te zien in nog zo’n<br />

gelijkgestemde ziel, Bonnie Prince Billy. (Bert Dijkman)<br />

Pop & Rock<br />

ALVVAYS<br />

Always<br />

CD LP<br />

Liefhebbers van zonnige, dromerige<br />

gitaarpop met ‘twee’ invloeden kunnen<br />

dit jaar niet heen om het debuut van het Canadese<br />

Alvvays, een bandnaam die je gewoon uitspreekt als<br />

Always, wat ook de titel van de plaat is. Drie jongens<br />

en twee meisjes die goed hebben geluisterd naar de<br />

legendarische C-86 cassette en de Teenage Fanclub en<br />

die met hun haast perfecte liedjes aansluiting vinden bij<br />

eigentijdse bands als The Pains Of Being Pure At Heart,<br />

Best Coast en Seapony. De heerlijke single Archie, Marry<br />

Me krijg je na één keer luisteren al niet meer uit je<br />

hoofd, maar is nauwelijks een hoogtepunt te noemen,<br />

aangezien de andere acht liedjes minstens zo goed zijn.<br />

Wat mij betreft een van de leukste platen van 2014.<br />

(Marco van Ravenhorst)<br />

COLD SPECKS<br />

Neuroplasticity<br />

CD LP<br />

Met haar debuut I Predict A Graceful<br />

Expulsion viel de uit Montreal, Canada<br />

afkomstige zangeres Cold Specks meteen op. Haat<br />

typerende stemgeluid waarin veel invloeden uit de soul<br />

en gospel zijn terug te horen, maakte van het album<br />

een opvallende plaat. Een optreden bij Jools Holland en<br />

een samenwerking met Moby en Swans deden haar<br />

ster langzaam rijzen en naar het nieuwe album wordt<br />

dan ook uitgekeken. Neuroplasticity laat de invloed<br />

van de samenwerking met Swans gelden en kent een<br />

zware gothische dreun als belangrijkste pijler. Gebleven<br />

is die fraaie stem die ook nu weer indruk maakt. (Bert<br />

Dijkman)<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

BANKS<br />

Goddess CD CD deluxe LP<br />

(Capitol/Universal)<br />

De uit Los Angeles afkomstige Jilian Banks laat<br />

zich als artieste kortweg bij haar achternaam<br />

noemen. Al op jonge leeftijd kwam ze met<br />

muziek in aanraking en vanaf haar vijftiende<br />

schrijft ze zelf songs. De scheiding van haar<br />

ouders was daarvoor de inspiratie en pianospelen<br />

had ze zichzelf al aangeleerd. Haar muzikale<br />

voorbeelden zijn Lauryn Hill en Fiona Apple en<br />

dat klinkt door in haar eigen werk dat wel eens<br />

donkere r&b genoemd wordt. Toen Banks haar<br />

eerste werk op internet zette, werd ze opgepikt<br />

door de BBC die haar veelvuldig begon te draaien.<br />

Een serie optredens in het voorprogramma van<br />

The Weeknd bracht haar ook naar de VS waar ze<br />

ook steeds meer naam maakt. Goddess is nu het<br />

album waarmee ze moet doorbreken en dat zal<br />

gezien de hoge kwaliteit die ze op deze plaat laat<br />

horen zonder enige twijfel gaan lukken. (Bert<br />

Dijkman)<br />

4<br />

platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 5


Pop & Rock<br />

grand cru<br />

ROBERT PLANT<br />

FOTO: ANDREAS TERLAAK<br />

Lullaby… And The Ceaseless Roar<br />

CD 2LP+CD<br />

(Warner)<br />

Dat Robert Plan hoge niveau van die concerten<br />

en de versterkte band met Page en Jones deden<br />

de promotors al watertanden. Plant kiest echter<br />

zijn eigen weg en wil vooral niet terugkijken maar<br />

muzikaal uitgedaagd worden. Dat leverde in het<br />

verleden al hele spannende platen op, alleen al het<br />

album dat hij met Alison Krauss maakte was zowel<br />

artistiek als commercieel een groot succes. De<br />

afgelopen periode toerde Plant met de Sensational<br />

Space Shifters door de wereld met o.a. een fraai<br />

concert op Glastonbury. Geheel op elkaar ingespeeld<br />

is het gezelschap de studio ingedoken met een<br />

bizar arsenaal aan uitheemse instrumenten. Bendirs,<br />

djembe, kologo, ritti, alles vliegt voorbij en wordt<br />

op originele wijze gekoppeld aan de bekende<br />

westerse muziekinstrumenten. Plant weet hiermee<br />

zijn bewondering voor muziek uit alle windstreken<br />

te combineren met zijn eigen achtergrond van<br />

blues en rock. Lullaby… And The Ceaseless Roar is<br />

dan ook een bijzonder spannende luisterervaring<br />

geworden die andermaal onderstreept dat Plant de<br />

juiste keuzes maakt. (Bert Dijkman)<br />

6<br />

7


Pop & Rock<br />

COUNTING CROWS<br />

Somewhere Under Wonderland<br />

CD CD deluxe LP<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Universal)<br />

Na twee live-platen en een album vol covers verschijnt er nu, zes jaar na<br />

Saturday Nights & Sunday Mornings, eindelijk weer echt nieuw werk van<br />

de Counting Crows. De lange pauze van het schrijven van eigen liedjes<br />

heeft Adam Duritz zeker geen kwaad gedaan, want op Somewhere Under Wonderland klinken<br />

hij en zijn band als herboren. De zevende studioplaat opent gedurfd met de ruim acht minuten<br />

uitwaaierende single Pallisades Park die direct als vintage Counting Crows klinkt en herinneringen<br />

oproept aan het inmiddels ruim twintig jaar oude debuutalbum August And Everything After. Op<br />

dit fraaie nummer volgen twee lekker rockende tracks (Earthquake Drive en Dislocation), waarna<br />

gas terug genomen wordt in de typische Duritz-ballade God Of Ocean Tides. Ook de overige, stuk<br />

voor stuk sterke nummers klinken direct vertrouwd, maar tegelijkertijd ook fris en geïnspireerd.<br />

Alles wat de Counting Crows al twee decennia een buitengewoon gewaardeerde band maakt, is<br />

terug te vinden op het heerlijke Somewhere Under Wonderland, dat zonder meer als een nieuw<br />

hoogtepunt in het oeuvre van de band beschouwd kan worden. (Marco van Ravenhorst)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

DR. JOHN<br />

Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch CD LP<br />

(Proper/Bertus)<br />

Mac Rebennack, beter bekend als Dr. John, hoopt volgend jaar zijn 75e<br />

verjaardag te vieren, maar de muzikant die in 1968 debuteerde met<br />

instant klassieker Gris-Gris wil voorlopig van geen ophouden weten en<br />

strooit de afgelopen jaren driftig met uitstekende platen. Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch<br />

is, zoals de titel al doet vermoeden, een eerbetoon aan Dr. Johns fameuze voormalige stadgenoot Louis<br />

Armstrong (overleden in 1971). Samen met onder andere Bonnie Raitt, Anthony Hamilton, The Blind Boys Of<br />

Alabama en The Dirty Dozen Brass Band vertolkt Dr. John de klassiekers van Louis Armstrong zoals alleen hij dat<br />

kan. Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch bevat de uit smeltkroes New Orleans bekende mix van stijlen, met een<br />

hoofdrol voor rhythm & blues, jazz, funk en blues en uiteraard het uit duizenden herkenbare stempel van Dr.<br />

John die op unieke wijze zingt en piano speelt. Door het grote aantal gastbijdragen en de keuze voor de wat<br />

toegankelijke songs van Louis Armstrong is Ske-Dat-De-Dat The Spirit Of Satch wat minder consistent en wat<br />

minder indringend dan de andere platen die Dr. John de afgelopen jaren uitbracht, maar het eerbetoon aan<br />

Louis Armstrong is terecht en het resultaat mag er wederom zijn. (Erwin Zijleman)<br />

DRY THE RIVER<br />

Alarms In The Heart CD LP<br />

(Transgressive/PIAS/Rough Trade)<br />

De muziek van het kwintet muzikanten van Dry The River zou je welhaast schaamteloos<br />

emotioneel kunnen noemen. Luister naar hun debuut Shallow Bed en je kunt moeilijk<br />

geloven dat het hier om vijf voormalig punkrockers gaat. Toch is het zo. Datzelfde<br />

debuut scoorde gemiddeld vier uit vijf sterren, al was er tevens kritiek uit niet te negeren hoek. Rolling Stone<br />

Magazine en The Guardian vonden het allemaal maar zozo. ‘Te gelikt’, ‘overgeproduceerd’, ‘teveel drama’,<br />

aldus de criticasters. Zijn de heren gegroeid? Een volmondig ja dient hier als respons te worden gegeven.<br />

Alarms In The Heart is in alle opzichten voller qua geluid en inhoud. De aanstekelijke titeltrack, runner-up<br />

Hidden Land en het gevoelige Roman Candle, met een prachtige gastrol voor Emma Pollock, bewijzen dat<br />

meteen. Zonder kwaliteit in te leveren, evenwel met Gethsemane en Vessel als sterkhouders, gaat ook Alarms<br />

In The Heart na een aantal luisterbeurten richting een viertal sterren. (Jelle Teitsma)<br />

ROBYN HITCHCOCK<br />

The Man Upstairs<br />

CD LP<br />

Een jaar na zijn album Love From<br />

London komt Robyn Hitchcock al<br />

weer met een nieuwe wonderschone plaat: The<br />

Man Upstairs. Onder leiding van Joe Boyd (die ook<br />

Nick Drake, Fairport Convention en Fleetwood Mac<br />

produceerde) brengt Hitchcock een prachtig spaarzaam<br />

en ingetogen album. Kippenvel bezorgende songs<br />

als Trouble In Your Blood en covers van The Crystal<br />

Ship (Doors) en The Ghost In You (Psychedelic Furs).<br />

Adembenemend. (Ron Bulters)<br />

LIA ICES<br />

Ices<br />

CD LP<br />

De uit New York afkomstige singersongwriter<br />

Lia Ices maakte ruim<br />

drieënhalf jaar geleden flink wat indruk met het fraaie<br />

Grown Unknown, waarop ze klassiek aandoende<br />

singer-songwriter muziek in een modern en avontuurlijk<br />

jasje stak. Op haar nieuwe plaat Ices kiest Lia Ices voor<br />

een veel voller en avontuurlijker geluid vol invloeden<br />

uit de elektronica, zonder dat dit ten koste gaat van<br />

de intimiteit van haar songs. Ices is een sprankelende<br />

plaat die meer experimenteert dan zijn voorganger,<br />

maar uiteindelijk net zo gemakkelijk betovert. Grown<br />

Unknown werd uiteindelijk slechts in kleine kring<br />

opgepikt. Ices verdient een beter lot. (Erwin Zijleman)<br />

MAROON 5<br />

V<br />

CD CD deluxe LP<br />

Met de hitsingle Moves Like Jagger ging<br />

Maroon 5 een tweede leven in. Het<br />

succes inspireerde de band en het album Overexposed<br />

liet een stijlbreuk horen met het eerdere geluid. Critici<br />

waren niet echt blij, maar de band werd populairder<br />

dan ooit. Net gek dus dat ook op het vijfde album van<br />

de band gekozen wordt voor een hitgevoelige sound.<br />

Keyboardspeler Jesse Carmichael is weer teruggekeerd<br />

en het positieve gevoel dat de band wil uitdragen komt<br />

goed naar voren. (Bert Dijkman)<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

CATFISH & THE BOTTLEMEN<br />

The Balcony CD LP<br />

(Caroline/Universal)<br />

In het digitale tijdperk is het verfrissend een<br />

band tegen te komen die zijn publiek nog op de<br />

ouderwetse manier verovert: live spelen, overal<br />

en zoveel mogelijk. De vier jonge Welshmen<br />

hebben er in hun korte bestaan al meer dan<br />

honderd concerten op zitten en hebben voordat<br />

hun plaat uitkomt de Amerikaanse toer dan ook al<br />

gepland. En dat loont, want de superstrakke sound<br />

die het debuut The Balcony laat horen kan alleen<br />

maar het gevolg zijn van vele uren met elkaar op<br />

het podium staan. Hoewel met het inhuren van<br />

producer Jim Abiss een Arctic Monkeys vergelijking<br />

voor de hand ligt, komt het energieniveau toch<br />

net een tikkie daarboven, ligt het tempo net iets<br />

hoger en zijn de Foo Fighters eigenlijk eerder een<br />

goede vergelijking. Single Cocoon springt eruit<br />

met een strak refrein en sterke melodie, maar ook<br />

een song als Pacifier laat horen dat gitaargeweld<br />

een genuanceerd geluid niet in de weg staat. Een<br />

meer dan uitstekend debuut, zou zomaar eens de<br />

grootste zomerverrassing van dit jaar kunnen zijn.<br />

(Jurgen Vreugdenhil)<br />

8<br />

sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl<br />

9


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

RYAN ADAMS<br />

Ryan Adams<br />

CD LP<br />

(Pax-Am/Sony Music)<br />

Met het in 2011 verschenen Ashes & Fire leek Ryan Adams een wilde<br />

periode af te sluiten met een mooie, voornamelijk akoestische plaat die<br />

eindelijk eens over de hele linie van kwaliteit was. De onrust voorbij en<br />

het geluk gevonden in de liefde heeft het nu ongewoon lang geduurd<br />

voordat hij met nieuw werk komt. In 2013 was het al even schrikken toe<br />

hij ineens opdook in de punkrockband Pornography, featuring Make Outzanger<br />

Leah Hennessey en Johnny T. Yerington met wie Adams vaker<br />

werkte. In zijn eigen Pax Am studio produceerde hij al een ep met Fall Out Boy en dat moet zijn oude liefde<br />

voor de punk hebben doen terugkeren. Het titelloze album dat nu verschijnt is inderdaad een iets stevigere<br />

plaat, gelukkig geen Rock N Roll part 2 want daar zijn de nummers te goed voor. Het album ligt meer in de<br />

lijn van de periode met The Cardinals. De plaat produceerde Adams zelf en hij wist o.a. Benmont Tench van<br />

Tom Petty’s Heartbreakers en Tal Wilkenfeld uit de Jeff Beck band te strikken voor de muzikale begeleiding.<br />

Meest opvallende gast is echter Johnny Depp die op twee songs zingt en gitaar speelt. (Bert Dijkman)<br />

EARTH<br />

Primitive And Deadly CD 2LP<br />

(Southern Lord/Konkurrent)<br />

Tot dusver ontwikkelde de carrière van Earth zich gestaag. Ieder nieuw<br />

album was steeds weer een klein beetje anders dan de vorige. Zeg<br />

maar constant raffinement van steeds dezelfde visie. Na een lange<br />

carrière van ruim twintig jaar (tien albums) is Earth in 2014 ambitieuzer dan ooit. Zelden<br />

heeft een album zoveel pluspunten als dit nieuwe Earth-album. Sinds hun debuut-ep waarop<br />

Kurt Cobain zong, waren alle albums instrumentaal. Op Primitive And Deadly zijn sterke<br />

zangpartijen weggelegd voor Mark Lanegan (o.a. Screaming Trees, Gutter Twins, Twilight<br />

Singers, Queens Of The Stone Age) op twee tracks en voor Rabia Shaheen Qazi van Sub Popband<br />

Rose Windows. Ook interessant dat gitarist Brett Nelson van Built To Spill alle tweede<br />

gitaarpartijtjes speelt op de plaat. De focus van de tracks ligt bij het gitaarspel van frontman<br />

Dylan Carlson, maar zodra Lanegan meedoet ontstaat er iets speciaals, bijvoorbeeld late jaren<br />

zestig San Francisco freakout jazzrockhekserij. (Red)<br />

a<br />

p<br />

ESBEN AND THE WITCH<br />

A New Nature CD<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

Toen ik een paar jaar geleden het debuut van Esben And The Witch<br />

besprak, had ik het over galmende psychedelische sprookjescore.<br />

Welnu: anno 2014 is die naam nog immer van kracht. Sterker: de<br />

feeërieke trips die Violet Cries en ook opvolger Wash the Sins Not Only the Face (2013) veroorzaakten,<br />

worden bij dit derde album alleen nog maar verlengd. Songlengtes van vijf, zes en zeven minuten zijn<br />

eerder regel dan uitzondering en af en toe worden ze zelfs opgerekt tot tien en zelfs veertien minuten.<br />

Laat me duidelijk zijn: dat is helemaal niet erg. Want A New Nature verveelt geen moment. Steve Albini zat<br />

achter de knoppen en hij weet de aardedonkere composities van het trio Rachel Davies (zang, bas), Thomas<br />

Fisher (gitaar) en Daniel Copeman (drums) exact de juiste vibe mee geven. De band zelf weet ook: dit is<br />

geen ‘music for the masses’, dit zijn ‘songs for the incrowd’. En die incrowd van deze prachtig galmende en<br />

uitgesponnen triprock zal na deze derde plaat alleen maar groeien. (Dennis Dekker)<br />

FRANZ FERDINAND<br />

Late Night Tales CD<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

In de compilatiereeks is het de beurt aan Franz Ferdinand om hun invloeden bloot te<br />

leggen. Uiteraard trappen ze zelf af met een dromerige cover van het zeer obscure<br />

Leaving My Old Life Behind, origineel van Jonathan Halper. Daarna komt er een zeer<br />

gevarieerd gezelschap langs waarbij de Krautrock van Can en het Franse enfant terrible Serge Gainsbourg<br />

de verwachte gasten zijn, terwijl Lee ‘Scratch’ Perry en zeker Let There Be Drums van Sandy Nelson uit<br />

meer onverwachte hoek komen. Randfiguren als R. Stevie Moore, met zijn rommelige countryfolk, en de<br />

technocover (!) van Neil Youngs Old Man (!) door de Duitse producer Justus Kohncke vormen de uitersten van<br />

Franz Ferdinands muzikale spectrum. De aanwezige gevestigde namen, Paul McCartney, James Brown, Ian<br />

Dury laten horen dat de heren bepaald geen snobs zijn. Een zeer gevarieerde verzamelaar dus, veelzijdig en<br />

diepgaand, net als de albums van Franz Ferdinand zelf.(Jurgen Vreugdenhil)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

10 11


Pop & Rock<br />

12<br />

KAREN O<br />

Crush Songs<br />

CD LP<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Kobalt/V2)<br />

Twee minuten en vierenvijftig seconden duurt het langste nummer op<br />

het solodebuut van Yeah Yeah Yeahs’ Karen O. Dat is een halve minuut<br />

meer dan het op een na langste liedje. In totaal telt Crush Songs<br />

vijftien tracks, waaronder helaas niet het in de film Her te horen The Moon Song, waarvoor<br />

ze een Oscarnominatie kreeg. Logisch, want Crush Songs heeft een duidelijk overkoepelend<br />

thema. ‘When I was 27 I crushed a lot’, schreef ze op haar website. ‘I wasn’t sure I’d ever fall<br />

in love again. These songs were written + recorded in private around this time. They were the<br />

soundtrack to what was an everlasting love crusade.’ Kaal, folky en desolaat is dit iets heel<br />

anders dan wat we gewend zijn van de Yeah Yeah Yeahs, maar het maakt wel indruk. Crush<br />

Songs is voorbij voordat je er erg in hebt, maar de intieme sfeer van dit fraaie album blijft na<br />

afloop nog lang nagloeien. (Marco van Ravenhorst)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

KOOKS<br />

Listen CD CD deluxe LP<br />

(Universal)<br />

The Kooks. Potverdorie, die hebben toch wel iets goed te maken. En<br />

eigenlijk was hun optreden eerder dit jaar op Pinkpop een bevestiging<br />

daarvan. Het publiek danste als vanouds op de inmiddels klassieke<br />

Britpophits uit 2006 – afkomstig van debuut Inside In / Inside Out –, zoals Ooh La, Eddie’s<br />

Gun, She Moves In Her Own Way, Naive en Sofa Song, maar liedjes van Konk (2008) en met<br />

name Junk Of The Heart (2011) komen vrijwel niet meer voor op de setlist van de band van voormalig<br />

wonderkind Luke Pritchard. Kan Listen het tij keren? De aanstekelijke opener Around Town doet een flinke duit<br />

in het zakje, terwijl Forgive And Forget, Down en Are We Electric net zo luisterwaardig zijn. De mix van soul<br />

en groovy r&b geïnjecteerd met gospel maakt Listen met hangen en wurgen een noemenswaardig album,<br />

nadrukkelijk vragend om een druk op de repeatknop. Ik waag nog een poging. (Jelle Teitsma)<br />

J. MASCIS<br />

Tied To A Star CD LP<br />

(Subpop/Konkurrent)<br />

J. Mascis behoeft natuurlijk nauwelijks introduktie, ’s mans staat van dienst als leider<br />

van Dinosaur Jr en The Fog behoort tot de basiskennis van de gitaarrock. Toch is het<br />

altijd afwachten waar hij mee komt, want hoewel hij altijd het meest bekend zal zijn<br />

om zijn gitaarerupties, weet hij regelmatig te verrassen. Dat doet hij ook met Tied To A Star dat wonderbaarlijk<br />

mooi geopend wordt met het akoestische Me Again. Daarna wordt het steviger met Every Morning, opnieuw<br />

akoestisch ingezet, maar al snel komt zijn herkenbare elektrische gitaar versterking bieden. Dat zijn ook voor<br />

het grootste deel de ingrediënten voor de rest van de plaat. IJzersterke songs gebouwd op een akoestisch<br />

fundament, maar waar nodig voorzien van het nodige scheurwerk. Zijn stem is als vanouds, en past uitstekend<br />

bij deze aanpak. J. Mascis draait al lang mee, maar is gelukkig nog lang niet klaar. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

CHRISTOPHER CROSS<br />

Secret Ladder CD<br />

Als belangrijk exponent van de softe<br />

L.A.-rock had Christopher ‘Flamingo’<br />

Cross in 1980 de vliegendste start denkbaar met<br />

zijn debuut, opvolger en daar tussenin de soundtrack<br />

van de film Arthur. Klassieke wereldhits als Ride Like<br />

The Wind, Sailing en All Right staan er natuurlijk niet<br />

op dit toch alleraardigste Secret Ladder, wél een<br />

inmiddels per album – begonnen op Doctor Faith uit<br />

2011 – volwassener versie van diezelfde goddelijke<br />

gladde popperfectie in zowel tekst als muziek<br />

(topsessiekrachten!) met almaar toenemende ervaring<br />

van optreden, dat Cross nog altijd honderd keer per jaar<br />

doet. (Albert Jonker)<br />

TINA DICO<br />

Whispers<br />

CD LP<br />

De Deense singer-songwriter Tina Dico<br />

is al jaren een zeer goed bewaard<br />

geheim. Dico debuteerde pas tien jaar geleden,<br />

maar heeft inmiddels een flinke stapel, helaas zwaar<br />

ondergewaardeerde, platen op haar naam staan.<br />

Haar nieuwe plaat luistert naar de titel Whispers en<br />

dat is een goed gekozen titel. Op Whispers horen<br />

we een opvallend ingetogen Tina Dico aan het werk.<br />

Haar mooie stem wordt dit keer gecombineerd met<br />

een stemmige en beeldende instrumentatie waarin<br />

invloeden van haar nieuwe thuisbasis IJsland goed te<br />

horen zijn. Het geeft de prachtige songs van Tina Dico<br />

alleen maar meer zeggingskracht. (Erwin Zijleman)<br />

Death From Above 1979<br />

Gratis DFA pin<br />

bij aankoop van het album<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

DEATH FROM ABOVE 1979<br />

The Physical World CD LP<br />

(Caroline/Universal)<br />

Zo’n tien jaar geleden gooide Death From<br />

Above 1979 hoge ogen in de muziekwereld.<br />

Met slechts een drummer en bassist wist de<br />

band met You’re A Woman, I’m A Machine<br />

een plaat af te leveren die qua stijl volledig op<br />

zichzelf stond. Noisy, energiek, met een sloot<br />

aan geweldige riffs en daarnaast ook nog eens<br />

uitermate dansbaar. Twee jaar later gingen<br />

Jesse F. Keeler en Sebastien Grainger uit elkaar,<br />

naar verluidt vanwege artistieke en andere<br />

meningsverschillen. Het droeg alleen maar bij<br />

aan de cultstatus van de band, die sinds 2011 nog<br />

verder werd opgebouwd door enkele optredens<br />

waarvan weer een deel werd afgezegd. Een<br />

mooie opmaat voor een nieuwe plaat, al blijkt<br />

het Britse Royal Blood ondertussen aardig hoge<br />

ogen te gooien met een vergelijkbare stijl.<br />

Gelukkig bewijst Death From Above 1979 nog<br />

net even wat meer te excelleren op het vlak van<br />

venijn en gruizigheid. Keelers basgeluid is nog<br />

altijd moordend met riffs als mokerslagen en<br />

Graingers stem komt nog altijd heerlijk getergd<br />

uit de hoek. Knetterende energie, niets meer en<br />

vooral niets minder. (Martijn Koetsier)<br />

13


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

ALLAH-LA’S<br />

Worship The Sun<br />

CD LP+CD<br />

(Innovative Leisure/V2)<br />

In de kille, natte herfst van 2012 werden we zomaar verblijd met een<br />

uiterst zonnige muzikale verrassing: de fantastische debuutplaat van<br />

Allah-Las. Vier jonkies uit Los Angeles die, zo gaat het verhaal, elkaar<br />

ontmoetten in de legendarische platenzaak Amoeba Music. Het succes<br />

van dat debuut was groot; niet alleen veroverden Allah-Las met hun<br />

zongerijpte, psychedelische retro-sixtiessound Amerika, maar ook Europa<br />

– en zelfs Rusland. Bijna twee jaar later is de tijd rijp voor opnieuw een<br />

portie onvervalste Westcoastpop. De titel van het tweede album spreekt dan ook boekdelen: Worship The<br />

Sun. Een tweede album roept al snel de vraag op of deze in het verlengde ligt van het debuut of dat deze<br />

een koerswijziging is. Zelf vindt label en band dat Worship The Sun een verandering is ten opzichte van<br />

het titelloze debuut, maar feitelijk zit Allah-Las gelukkig verankerd in de muzikale historie van The Byrds,<br />

The Beach Boys en Love. Worship The Sun is dan ook een logisch en rechtstreeks vervolg op het debuut.<br />

Opnieuw opgenomen met producer Nick Waterhouse biedt de opvolger dezelfde mix van psychedelica,<br />

garagepop en folkrock; onweerstaanbare, glinsterende popliedjes, gedrenkt in fuzz en reverb. Mooi en<br />

aanstekelijk zijn liedjes als Had It All, Artifact (Yardbirds!), Buffalo Nickel en Follow You Down, wederom<br />

afgewisseld door instrumentals waar de woestijnwind doorheen waait. Allah-Las overtuigt opnieuw en<br />

promoveert met Worship The Sun naar de Champions League van de hedendaagse popmuziek. (Wiebren<br />

Rijkeboer)<br />

MORNING PARADE<br />

Pure Adulterated Joy<br />

CD LP<br />

(Kobalt/V2)<br />

Het verfrissende debuut van het kwintet uit Essex is alweer twee jaar<br />

geleden. Volgens voorman/zanger Steve Sparrow heeft de verhuizing<br />

naar een nieuw kleiner indielabel de band precies gebracht wat nodig<br />

was om Pure Adulterated Joy te kunnen maken: het gevoel om weer van voren af aan te<br />

moeten, of liever gezegd: te kunnen beginnen en een onzekere toekomst, of liever gezegd: de<br />

toekomst ligt weer open. Het resultaat vergt de nodige inspanningen van de luisteraar want<br />

Morning Parade, toch al geen grossier in hapklare luisterbrokken, komt met Pure Adulterated<br />

Joy zwaarmoedig, obstinaat en met een overdonderend en zeker in de eerste drie nummers<br />

tamelijk claustrofobisch geluid voor de dag. Pas na enkele luisterbeurten blijkt hoe vernuftig<br />

gitaren en toetsen met elkaar zijn vervlochten en groeit onmiddellijk de waardering. Pure<br />

Adultered Joy herbergt ontzettend veel muzikale schoonheid. Het is bijna onwerkelijk dat een<br />

groep al op plaat nummer twee zo’n grote sprong voorwaarts maakt, na op het debuutalbum<br />

al als een raket uit de startblokken te zijn geschoten. (Wim Koevoet)<br />

a<br />

p<br />

STUART MURDOCH<br />

O.S.T. God Help The Girl CD LP<br />

(Warner)<br />

Stuart Murdoch van Belle & Sebastian schreef en regisseerde de musical<br />

God Help The Girl. De musical draaide jaren succesvol op West End, en is<br />

afgelopen jaar succesvol verfilmd door Murdoch zelf. De film maakte eerder reeds<br />

onderdeel uit van de filmfestivals van Cannes en Sundance dit jaar. Op laatstgenoemde festival won de film<br />

ook de Special Jury Award! Bij de film hoort uiteraard een soundtrack, welke ook door Murdoch geschreven is,<br />

en welke door de bandleden van Belle & Sebastian is ingespeeld. (Red)<br />

NEW PORNOGRAPHERS<br />

Brill Bruisers CD LP<br />

(Matador/Beggars)<br />

De Canadese band The New Pornographers begon een jaar of vijftien geleden als<br />

zijuitstapje van onder andere A.C. Newman (Zumpano), Daniel Bejar (Destroyer, Swan<br />

Lake) en zangeres Neko Case en kreeg direct het stempel ‘supergroep’ opgedrukt.<br />

Ondanks het feit dat de eigen carrières van de muzikanten steeds meer vorm kregen, leverden The New<br />

Pornographers met enige regelmaat nieuwe platen af en deze bleken allemaal even leuk, al werd het niveau<br />

van de eerste platen niet meer geëvenaard. Op Brill Bruisers hebben we wat langer moeten wachten dan<br />

gewend, maar de zesde van The New Pornographers blijkt een waar feest. De pauze van vier jaar heeft de<br />

band goed gedaan, want op Brill Bruisers klinken The New Pornographers weer net zo fris en geïnspireerd als<br />

in hun beginjaren. Brill Bruisers verrast met het ene na het andere perfecte (power)popliedje en het zijn ook<br />

nog eens popliedjes vol spitsvondigheden en verrassingen. Er worden deze maand misschien kouderecords<br />

gebroken, maar met Brill Bruisers uit de speakers is het keer op keer zomer. Wereldplaat. (Erwin Zijleman)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

14 15


Pop & Rock<br />

ASTEROIDS GALAXY<br />

Pop & Rock<br />

Bring Us Together CD<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

Wellicht vraagt u zich af: ‘Waarom bespreekt mijn favoriete hard- en<br />

bluesrockrecensent een popplaat? Komt dat omdat de bandnaam<br />

hem helemaal op het verkeerde been heeft gezet en hij denkt een<br />

spacerockplaat in handen te hebben?’ Nee, niets van dit alles: dat ik Bring<br />

Us Together, de derde plaat van dit Deense retropopgezelschap bespreek<br />

komt voor een groot gedeelte door de charmante zangeres Mette<br />

Lindberg. En nee, niet door haar looks maar door haar kindstemmetje,<br />

zo eentje die je geweldig of verschrikkelijk vindt. Voor mij brengt die stem iets extra’s bij de toch wel vrij<br />

doorsnee pop van de band zelf. Luister naar derde track My Club en als je dan niet smelt voor de zang, dan<br />

wordt het verder helemaal niets voor u met The Asteroids Galaxy Tour. De liefhebber gaat direct door naar<br />

vijfde track Choke It waar Lindberg zowaar kwaad wordt. Ja, ik weet het, je kunt er de dames razend mee<br />

maken als je het zegt maar hier geldt toch echt: wat ben je schattig wanneer je boos bent. Kortom, Bring Us<br />

Together is een prima opgewekt popplaatje en ongetwijfeld gaat The Asteroids Galaxy Tour weer hoge ogen<br />

gooien bij de zomerfestivals. Ik zal vooraan bij de bühne staan. (André de Waal)<br />

ADAM COHEN<br />

We Go Home<br />

CD LP<br />

(Cooking Vinyl/V2)<br />

Het had maar weinig gescheeld of Adam Cohen had zijn vijfde album,<br />

We Go Home, niet gemaakt. Gelukkig maar dat Cohen doorzette want<br />

met dit album zet Cohen een verzameling sterke songs op plaat. Niet<br />

alleen de plekken waar het album opgenomen is, het Griekse eiland<br />

Hydra en Montreal, zijn echo’s van de carrière van zijn vader Leonard,<br />

ook de composities, teksten en het stemgeluid lijken vaak griezelig op<br />

die van Leonard. Dat is al meteen duidelijk tijdens de opener Songs<br />

Of Me And You en het tweede nummer Too Real. Die sobere arrangementen. Dat snikje in de stem, de<br />

prachtige achtergrondzang. Denk aan Cohen sr rond Songs Of Love And Hate. Daarmee is niet gezegd dat<br />

Adam zijn vader probeert te kopiëren want daarvoor drukt hij een te eigen stempel op zijn nummers.<br />

Prachtige nummers waarmee we de herfst en winter wel doorkomen. (Ron Bulters)<br />

Zondag 28 september<br />

PLATOPLANET<br />

@ De Oosterpoort<br />

tickets: 5 euro, verkrijgbaar bij Concerto en alle Plato’s.<br />

meer info: www.platomania.eu/plato-planet-2014 en www.de-oosterpoort.nl<br />

Emil Landman<br />

Colours And Their Things, zo heet het<br />

debuutalbum van Emil Landman, dat<br />

binnenkort verschijnt. Het staat vol<br />

met bonte, kleurrijke verhalen, die<br />

Landman verzamelde op een lange reis door Nashville,<br />

New Orleans, Memphis, Oklahoma City en Chicago.<br />

Color Reporters<br />

Color Reporters de nieuwe band van<br />

Bertolf Lentink en Bas Wilberink.<br />

Het debuut van deze topband blijkt<br />

een parelketting van schitterend<br />

gepolijste meerstemmige liedjes in de beste traditie<br />

van bijvoorbeeld The Shins.<br />

Navarone (Akoestisch)<br />

Deze vijfkoppige Nederlandse<br />

rockband met wortels in Nijmegen<br />

deed met stevige jaren zeventig rock<br />

met een blues en southern feel een<br />

greep naar de top. Vim And Vigor is het overduidelijke<br />

bewijs dat Navarone thuishoort in de top der (inter)<br />

nationale rockbands.<br />

Hunting The Robot<br />

Hunting The Robot is een nieuwe,<br />

jonge Nederlandse band. Het is<br />

springerige indie-rock, die veel te<br />

danken heeft aan Yeasayer maar<br />

ook aan Fela Kuti. Nederland is weer een leuke band<br />

rijker met dit frisse debuut.<br />

16 17


Pop & Rock<br />

Beginners<br />

Suzanne Linssen (Seedling, Hospital<br />

Bombers, Awkward I) is sinds kort<br />

frontvrouw van Beginners met onder<br />

andere Geert de Groot en Marit de<br />

Loos in de gelederen. Het sterke debuut September<br />

Sunburn zit vol met zeer sympathieke liedjes waar je<br />

als luisteraar per direct verliefd op wordt.<br />

Rina Mushonga<br />

Deze half Nederlandse en half<br />

Zimbabwaanse singer-songwriter<br />

beschikt over een fantastische<br />

stem en is er hiernaast in geslaagd<br />

om prima songs met een opvallend eigen geluid te<br />

schrijven. Het is een geluid waarin singer-songwriter<br />

muziek wordt verrijkt met invloeden uit zowel de<br />

Afrikaanse muziek als de Amerikaanse popmuziek uit<br />

de jaren 70.<br />

The Vagary<br />

De Amsterdamse Vagary hebben<br />

duidelijk veel naar jaren zeventig<br />

muziek geluisterd, maar ook<br />

de jaren tachtig zijn te horen,<br />

bijvoorbeeld The Cars komt zeker voorbij. Ruim baan<br />

voor deze leuke band die het zeker ver gaat schoppen.<br />

Julius<br />

De jongens van Julius<br />

hadden stuk voor stuk al wat<br />

kilometers gemaakt in de<br />

muziek voordat ze bij elkaar<br />

kwamen als band. Ze zaten in uiteenlopende bands<br />

en behaalden successen, maar wat ze vaak misten<br />

was ongedwongen muziek maken. Op een bepaald<br />

moment gingen ze daar allemaal naar op zoek en<br />

begonnen ze Julius.<br />

Black Marble Selection<br />

In Tilburg bleken zes mannen<br />

te wonen die behalve van<br />

skateboarden houden ook een<br />

voorliefde voor echte sixties garage<br />

rock deelden. The Pretty Things, The Outsiders, The<br />

Small Faces, het ruigere werk heeft duidelijk de<br />

voorkeur, met één been in de Amerikaanse Rhythm<br />

& Blues van Chess, Stax en King en het ander in de<br />

working class waar deze bands opgroeiden<br />

Bewilder<br />

Dit is de nieuwe band van<br />

Maurits Westerik (GEM):<br />

swingend, maar ingetogen;<br />

uitbundig en dynamisch.<br />

Bewilder ontstaat begin 2013 als hij een stapel<br />

nummers met daarnaast een berg hele en halve<br />

ideeën op de plank heeft liggen waarvan hij vindt dat<br />

deze echt op album moeten komen.<br />

Sky Pilots<br />

Matthijs van Duijvenbode en Robin<br />

Berlijn zijn de kern van Sky Pilots.<br />

Denk Oasis, The Kinks , The Black<br />

Crowes, Primal Scream en ja,<br />

denk ook The Stones. Het dampt, het snerpt (hallo<br />

Telecaster!), het vonkt, het knalt. Sky Pilots are ready<br />

for take-off!<br />

Paceshifters<br />

De jonge lefgozertjes uit Wijhe en<br />

komen met een opvolger voor het<br />

succesvolle Home. Op Breach laten<br />

ze horen geen millimeter energie<br />

in te leveren en weten ze nog steeds een heerlijke<br />

bak gitaarherrie te produceren. Muzikaal staat er een<br />

stevige muur, met uiteraard een hoofdrol voor de<br />

scheurende gitaar.<br />

Euro Cinema<br />

Zeer strak gespeelde, filmische<br />

achtervolgingsjazzfunk in diverse<br />

soorten en maten. Crimineel goed.<br />

En een geluid! Man! Afrobeatje<br />

bij wijze van aftiteling en die grote spoel op de hoes<br />

doet ons eigenlijk nog maar naar één ding verlangen<br />

bij deze volmaakte langgerekte feelgood trip die<br />

Funkstamatic heet: popcorn!<br />

Harry Niehof<br />

De Groninger Harry Niehof is niet<br />

zomaar een streektaalzanger en<br />

liedschrijver. Dat blijkt weer uit zijn<br />

vierde solo-cd Twijduustern, een<br />

schijf met muziek die broeit en met teksten die ruimte<br />

bieden aan de fantasie van de luisteraar.<br />

Pop & Rock<br />

Erwin De Vries<br />

Erwin de Vries, op en top<br />

Groninger, treedt al meer dan 20<br />

jaar op met zijn Groningstalige<br />

liedjes. Hij kreeg bekendheid<br />

met zijn band Deheleboel en toert nu als solist en<br />

met begeleidingsband door de provincie en ook<br />

steeds meer daarbuiten. Hij laat zich inspireren door<br />

Groningen, de Groningers en zijn leven.<br />

Bert Hadders<br />

Het is al vaker gezegd maar Bert<br />

Hadders schrijft liedjes zoals Daniël<br />

Lohues dat ook doet maar dan<br />

Gronings. Pakkende nummers met<br />

Groningse teksten, melancholiek maar ook met een<br />

flinke dosis humor overgoten met een cajunsaus.<br />

Swinder<br />

Swinder is het Groningstalig<br />

geesteskind van singersong<br />

writer Bas Schröder.<br />

Ruim zestig optredens later<br />

is Swinder uitgegroeid tot een vierkoppige popband,<br />

zwalkend tussen melancholieke liefdesliedjes en<br />

uptempo (folk)rock. De eerste volledige plaat staat in<br />

de steigers.<br />

The Tightropes<br />

De drie heren van The Tightropes<br />

delen een vergaande liefde voor<br />

legendarische gitaristen als Jimi<br />

Hendrix, Stevie Ray Vaughan en<br />

Scott McKeon. De invloed van dit soort grootheden<br />

zijn duidelijk voelbaar in de dampende rocksongs van<br />

The Tightropes, flink op smaak gebracht met eetlepels<br />

blues en funk.<br />

Monomyth - Further<br />

Dit album komt in gatefold vinyl met downloadcode.<br />

Exclusief voor <strong>Mania</strong> op gekleurd vinyl!<br />

18 19


Pop Interview interview & Rock<br />

interview<br />

om dit nieuwe nummer te laten zien en horen vanuit het<br />

perspectief van iedereen in het publiek. Dus we hebben<br />

een paar mensen in het publiek neergezet met niet al<br />

te dure spullen en alleen het geluid goed opgenomen.<br />

Gewoon leuk om te maken.’<br />

Op El Pintor valt maar weer eens op hoe belangrijk jouw<br />

drumwerk is voor het geluid van Interpol. Wat is jouw<br />

aandeel in het schrijven van de songs?<br />

‘Wij werken niet vanuit de instrumenten die we<br />

individueel bespelen, maar vanuit het songschrijven.<br />

Ik zit niet in de oefenruimte of de studio te wachten<br />

tot iemand zegt wat ik moet doen. Drums heb ik nooit<br />

Interview met<br />

Sam Fogarino van<br />

Interpol<br />

Door: Ruben Eg<br />

als een apart instrument gezien in het geheel. Toen ik<br />

muziek ontdekte en Jimi Hendrix hoorde, wilde ik ook<br />

niet daarom drummer of gitarist worden. Het ging altijd<br />

om het grote plaatje: de songs. Ik houd van drummen,<br />

van het actief spelen en wat ik er uit haal . Maar ik drum<br />

niet omdat ik alleen maar van drummen houd.’<br />

Die song, is dat dan het traditionele popliedje van 3<br />

minuten?<br />

‘Een beetje van beide. Het hangt er van af. De teksten<br />

Met El Pintor, het vijfde album van Interpol, is de band<br />

Klinkt El Pintor daarom wat frisser dan de wat zware<br />

zijn heel belangrijk. Mijn favoriete nummer van Led<br />

uit New York gereduceerd tot een trio. Dat was eigenlijk<br />

voorganger?<br />

Zeppelin is 10 minuten lang. Maar Happy van Pharrell<br />

al zo met de vier jaar geleden verschenen titelloze<br />

Williams vind ik ook mooi. Het moet je raken of niet. Als<br />

voorganger. Bassist Carlos Dengler hield het namelijk<br />

‘Ja. Het had ons derde album kunnen zijn. Zo voel<br />

het maar eerlijk is en vanuit de juiste plek komt. Nu ik je<br />

vrijwel direct na de opnames van de plaat voor gezien.<br />

ik dat tenminste. El Pintor klinkt als een natuurlijke<br />

toch spreek: een van mijn favoriete nummers is Frenzy,<br />

overgang van Antics. De twee platen na Antics zijn wel<br />

van de Nederlandse band The Ex. Het staat op Starters<br />

Drummer Sam Fogarino is eigenlijk wel opgelucht<br />

een statement van de situatie met Carlos in de band.<br />

Alterners, dat eind jaren negentig door Touch & Go in de<br />

door het vertrek van de bassist, laat hij weten<br />

Waar wij naar toe gingen en waar hij naar toe wilde<br />

Verenigde Staten werd uitgebracht. The Ex is niet echt<br />

vanuit zijn thuisbasis in New York: ‘Het is een stuk<br />

met de band. Dat was niet slecht, maar zo liep het. Ik<br />

een popgroep.’<br />

gemakkelijker met een man minder in de kamer. Onze<br />

ben blij dat we weer een beetje terug naar onze roots<br />

nog niet geboren. Aan het einde van de tournee was ze<br />

persoonlijkheden en ideeën over hoe een nummer<br />

zijn gegaan: gitaar, bas, drums en wat toetsen. We<br />

twee. Mijn leven wordt gedicteerd door elk album van<br />

Aan het begin van de eeuwwisseling was New York de<br />

moet zijn verschillen al zo enorm van elkaar. Dat is al<br />

concentreren ons weer op de songs. Niet overdrijven.’<br />

Interpol. Een soort tijdlijn. Maar goed: het kan erger.’<br />

hoofdstad voor toffe bandjes. Hoe is het er nu?<br />

lastig genoeg. Carlos was er klaar mee. Maar wij niet.<br />

Wij zijn nog steeds enthousiast over Interpol. Ditmaal<br />

El Pintor liet vier jaar op zich wachten. Waarom duurde<br />

Complimenten nog voor die geweldige video van<br />

‘Heel anders dan toen. Er is zo ontzettend veel gaande.<br />

wilde iedereen in de studio er graag zijn. Dat maakt het<br />

het zo lang?<br />

Anywhere.<br />

Na die periode van begin 2000 zijn heel veel mensen de<br />

eenvoudiger.’<br />

stad ontvlucht. Het is nu lastig om je vinger te leggen op<br />

‘We tourden tot 2012, dus eigenlijk zit er maar een jaar<br />

‘Die in de Brixton Acadamy in Londen? We wilden voor<br />

wat er op muziekgebied werkelijk gebeurt in New York.<br />

en een paar maanden tussen het einde van die tournee<br />

de release van het album iets uitbrengen, maar niet al te<br />

Tot aan 2005 was er eigenlijk niet zo megaveel gaande.<br />

en de release van El Pintor. Vorig jaar zijn we begonnen.<br />

gepolijst. Tijdens concerten zie je tegenwoordig iedereen<br />

Als er iets was, dan ontdekte je het daarom vrij snel.<br />

Grappig hoe snel de tijd gaat. Ik heb een dochter. Ze is<br />

met telefoons foto’s en video’s maken in de zaal. En die<br />

Nu komt alles uit alle hoeken vandaan. Voor mij is het<br />

nu vijf. Tijdens de opnames van het vorige album was ze<br />

staan heel snel op YouTube. Zodoende ontstond het idee<br />

daarom alleen maar erg verwarrend nu in New York.’<br />

20<br />

waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl • platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl 21


Pop & Rock<br />

PACESHIFTERS<br />

Breach CD<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

(Goomah/V2)<br />

De jonge lefgozertjes uit Wijhe laten zich niet opjagen en komen na<br />

twee jaar met een opvolger voor het succesvolle Home. De tijd werd<br />

gevuld met veel spelen en het inwerken van de nieuwe drummer<br />

Jesper Albers (ex-Automatic Sam). Op Breach laten ze horen geen millimeter energie in te leveren<br />

en weten ze nog steeds een heerlijke bak gitaarherrie te produceren. Toch is het zeker geen<br />

herhalingsoefening, en weten ze zelfs een klein beetje popmuziek te introduceren in het<br />

toegankelijke Cross Your Mind. Daarna halen ze met Nothing You Can Do weer het onderste uit<br />

de volumeknop, met een stuwende beat die weer veel gaat vergen van het pogoënde publiek. De<br />

zingende broertjes Dokman kunnen ook vocaal steeds meer, getuige onder meer de tour de force<br />

in Born, en muzikaal staat er een stevige muur, met uiteraard een hoofdrol voor de scheurende<br />

gitaar. Uitstapjes als het rustige Running laten alleen maar horen dat de Paceshifters nog veel<br />

meer kunnen, maar nu al kunnen ze zich meten met genregenoten als de Supersuckers en<br />

Triggerfinger. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

SCRIPT<br />

No Sound Without Silence CD<br />

(Columbia/Sony Music)<br />

No Sound Without Silence is alweer het vierde album van The Script. Na de<br />

grote successen van de vorige drie platen die bij elkaar miljoen exemplaren<br />

verkochten, zijn de verwachtingen dan ook hoog. De eerste single is het nummer<br />

Superheroes en dat geeft een beetje weer hoe de band zich momenteel voelt. Een uiterst succesvolle<br />

en uitverkochte tournee langs stadions in de VS deed ze boven zichzelf uitstijgen. De adrenaline en het<br />

onoverwinnelijke gevoel dat ze kregen sijpelt door in de nieuwe plaat die opvalt door zijn zelfverzekerdheid.<br />

De songs ontstonden allemaal tijdens de afgelopen tournee, want dankzij de meegebrachte mobiele studio<br />

kon ieder idee meteen vastgelegd worden. Het ingezette pad wordt niet echt verlaten, maar het Ierse trio<br />

klinkt op het nieuwe album overtuigender dan ooit. (Bert Dijkman)<br />

HISS GOLDEN MESSENGER<br />

Lateness Of Dancers CD LP<br />

Zanger/gitarist M.C. Taylor was ooit de<br />

voorman van de alt.countryband The<br />

Court And Spark, maar heeft als Hiss Golden Messenger<br />

inmiddels ook een aardige discografie opgebouwd.<br />

Met Lateness Of Dancers debuteert hij bij Merge, voor<br />

het eerst een groter label. Zijn muziek is meer en<br />

meer richting countryrock opgeschoven, en de lofi en<br />

dubinvloeden die we op de eerste albums nog wel<br />

eens tegenkwamen hebben plaatsgemaakt voor pedal<br />

steel en slidegitaren. Muzikaal is het genieten voor<br />

degenen die ook graag naar Ryan Adams luisteren,<br />

tekstueel doet Taylor denken aan Bruce Springsteen ten<br />

tijde van The River, veel working class verhalen met<br />

niet altijd een goede afloop. Zeker geen uniek talent,<br />

maar binnen de bestaande genres wel een zeer fraai<br />

album. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

JOHN MELLENCAMP<br />

Performs Trouble No More CD LP<br />

Het in slechts een paar weken<br />

opgenomen album Trouble No More<br />

was in 2003 een onverwacht succes in de VS. Daarop<br />

hoorden we John Mellencamp en een gedreven band<br />

blues- en folkklassiekers vertolken. Later dat jaar<br />

presenteerde hij dat album live in de legendarische<br />

Town Hall van New York. Amper rauwer dan de<br />

studioversies, wel iets sneller, werkt Mellencamp zich<br />

niet alleen met hoorbaar plezier door klassiekers als<br />

Death letter (Son House) en Down In The Bottom (Willie<br />

Dixon) heen, maar besluit het concert met ‘verrootste’<br />

versies van de eigen hits Paper In Fire en Pink Houses.<br />

Niet wereldschokkend, wel ver boven de middenmaat.<br />

(Henri Drost)<br />

VARIOUS<br />

Pay Close Attention: XL Recordings<br />

2CD 5LP<br />

Richard Russell is een muzikale visionair<br />

tot ver over de horizon, net als Tony Wilson (Factory)<br />

en Alan McGee (Creation, Poptones), met als belangrijk<br />

verschil dat Russell nog leeft en (vooralsnog) geen<br />

politieke aspiraties vertoont, zodat heden 25 jaar pure<br />

onafhankelijkheid van het bijzondere Britse platenlabel<br />

XL-Recordings feestelijk benadrukt kan worden door<br />

Pay Close Attention, een oogverblindend en oorstrelend<br />

tijdsdocumentje op dubbel-cd of box met vier stukken<br />

vinyl. Grofweg opgesplitst in het soort baanbrekende<br />

dance (rave) waar XL gedurende de nineties in<br />

grossierde (SL2, Prodigy, Awesome 3, Liquid, Jonny<br />

L, Basement Jaxx, Dizzee) en de meer avontuurlijke<br />

pop/rock (paradepaardjes Prodigy en Radiohead maar<br />

ook King Krule, M.I.A., Peaches, Vampire Weekend en<br />

Adele(!)) vanaf de eeuwwisseling and counting, dat<br />

teweeg werd gebracht na het tekenen van The White<br />

Stripes. (Albert Jonker)<br />

Vanaf 1 september 2014<br />

is Concerto op donderdag<br />

en vrijdag geopend tot<br />

19:00 uur<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

ELEPHANT STONE<br />

Three Poisons CD LP+CD<br />

(V2)<br />

De combinatie van Westerse rockmuziek en<br />

Indiase instrumenten is niet nieuw, maar het<br />

Canadese Elephant Stone brouwt er weer iets<br />

anders van dan de Beatles of Kula Shaker.<br />

Sixties psychedelica en klassieke Britpop gaan<br />

hier hand in hand met de Hindi-elementen.<br />

Dat betekent niet dat voorman Rishi Dhir zijn<br />

sitar in elk nummer laat spreken, want zijn<br />

zuigende basspel en de gitaar van Gabriel<br />

Lambert eisen vaker een hoofdrol op. Meer<br />

nog dan voorheen overheersen op The Three<br />

Poisons de bedwelmende grooves, die soms<br />

de hoogtijdagen van de Stone Roses (herinnert<br />

u zich de single Elephant Stone nog?) in<br />

herinnering roepen, zonder dat overigens sprake<br />

is van kopiëren. In het fantastische Knock You<br />

From You Yr Mountain en All Is Burning zorgt<br />

de vocale bijdrage van Malika Tirolien voor een<br />

gospelfeel, en daarmee zijn nog maar twee van<br />

de hoogtepunten genoemd. Deze hele toffe<br />

plaat gaan we ongetwijfeld terugvinden in de<br />

jaarlijstjes. (Marco van Ravenhorst)<br />

22 23


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

VINYLMANIA<br />

Music On Vinyl is een speciaal label dat alleen vinyl<br />

uitbrengt in de hoogste kwaliteit. Er zijn zowel reissues<br />

van klassiekers als vergeten pareltjes en het label<br />

brengt ook vaak het vinyl uit naast een nieuwe cdrelease.<br />

Maandelijks geven we een overzicht van de<br />

belangrijkste nieuwe releases, voor meer info kun je<br />

ook kijken op www.musiconvinyl.com<br />

Yello – Stella<br />

Stella is een van de Yello albums die Music on Vinyl<br />

uitbrengt. Deze vierde plaat van het duo uit 1985 bevat<br />

Johnny Cash - Legend Of Johnny Cash<br />

The Jayhawks - Hollywood Town<br />

Hall<br />

Frank Sinatra - In The Wee Small Hours<br />

de grote hit Oh Yeah dat later regelmatig in films werd<br />

gebruikt. Inclusief 2 exclusieve bonustracks.<br />

Kovacs – My Love 10-inch<br />

De uit Eindhoven afkomstige zangeres Sharon Kovacs<br />

maakt meteen indruk met haar eerste EP. Geproduceerd<br />

door Oscar Holleman (Within Temptation, After Forever,<br />

Gorefest) is haar sound te vergelijken met een mix van<br />

Portishead, Shirley Bassey en een flinke dosis soul. De<br />

EP is op 10 inch bevat een verstopte bonustrack.<br />

Fun Lovin Criminals – Come Find<br />

Yourself<br />

Het klassieke debuutalbum van de Fun Young Criminals<br />

komt op geel vinyl. Deze New Yorkse band kreeg vooral<br />

bekendheid met het op dit album aanwezige Scooby<br />

Snacks.<br />

Progrock op vinyl:<br />

Aphrodite’s Child - 666<br />

Barclay James Harvest - Everyone Is Everybody Else<br />

Barclay James Harvest - Gone To Earth<br />

Camel - Moonmadnes<br />

Camel - The Snow Goose<br />

Caravan - In The Land Of Grey And Pink<br />

Egg - The Polite Force<br />

Faust - Faust<br />

Peter Hammill - The Silent Corner and the Empty Stage<br />

Tangerine Dream - Phaedra<br />

Van Der Graaf Generator - The Least We Can Do Is Wave<br />

to Each Other<br />

Iggy & The Stooges - Raw Power 2LP<br />

Dubbel LP ediie op rood vinyl. Dit klassieke derde<br />

Stooges album bevat de originel mix van David Bowie<br />

op de eerste schijf en de uitermate agressieve remix<br />

van Iggy Pop uit 1997 zelf op de tweede.<br />

OST – Game Of Thrones 4<br />

Deze soundtrack werd gecomponeerd door de Duitse<br />

Ramin Djawadi die al vele scores heeft gemakt. Meest<br />

opvallende track is echter The Rains Of Castamere van<br />

Sigur Rós.<br />

24 25


Pop & Rock<br />

Luister<br />

trip<br />

MY BRIGHTEST DIAMOND<br />

This Is My Hand<br />

CD LP<br />

This Is My Hand is al weer de vijfde<br />

plaat van My Brightest Diamond. Het<br />

is direct ook de meest toegankelijke plaat van de<br />

band rond de getalenteerde Shara Worden, al moet je<br />

het woord toegankelijk in het geval van My Brightest<br />

Diamond altijd met een flinke korrel zout nemen. This<br />

Is My Hand schuurt hier en daar tegen de toegankelijke<br />

electropop aan, maar legt de lat in muzikaal opzicht<br />

veel hoger met eigenzinnige vocalen, intrigerende<br />

klankentapijten, tegendraadse ritmes en lastig te<br />

doorgronden songstructuren. Het resultaat is wederom<br />

adembenemend. (Erwin Zijleman)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

MAGNUS<br />

Where Neon Goes To Die<br />

(Caroline/Universal)<br />

CD LP<br />

Dachten we zo langzamerhand dat Magnus<br />

een eenmalig project van dEUS’ Tom Barman<br />

en danceproducer CJ Bolland was, komen ze<br />

tien jaar na het debuut toch met een opvolger.<br />

De eerste single Singing Man is een duet met<br />

Tom Smith van The Editors, en geeft al aan dat<br />

Magnus verder kijkt dan de dansvloer groot is.<br />

De Belgische/Afrikaanse Billie Kawende geeft<br />

een zwoele sfeer aan Regulate, en Selah Sue<br />

voegt haar persoonlijke noot toe aan Everybody<br />

Loves Repetition. Maar de grootste verrassing<br />

is toch wel de aanwezigheid van David Eugene<br />

Edwards, bekend van 16 Horsepower en Woven<br />

Hand, wiens southern gothic stem perfect past<br />

bij het donkere Getting Ready. Ook Barman zelf<br />

weet de grootse vorm die hij de laatste jaren<br />

tentoonspreidt met dEUS schijnbaar moeiteloos<br />

vol te houden, waardoor de dansbaarheid<br />

hand in hand met sterke composities gaan. Het<br />

grotere doel van Magnus, de rockliefhebbers op<br />

de dansvloer krijgen, is dan ook weer glansrijk<br />

bereikt. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

PERE UBU<br />

Carnival Of Souls<br />

CD LP<br />

Wat is het toch fantastisch dat er in die<br />

vluchtige, opportunistische popwereld<br />

bands zijn die stug tegen alle trends en hypes inroeien.<br />

Pere Ubu doet het al bijna veertig jaar (!) en hun<br />

ontregelende geluid met de klaaglijke zang van David<br />

Thomas heeft in al die tijd niets aan zeggingskracht en<br />

relevantie ingeboet. Hun vijftiende studioalbum is losjes<br />

gebaseerd op de gelijknamige cultfilm uit de jaren<br />

zestig. En gewoon weer ijzersterk en knettergek. (Louk<br />

Vanderschuren)<br />

TRAMPLED BY TURTLES<br />

Wild Animals<br />

CD LP<br />

Trampled By Turtles mag dan al jaren in<br />

het americanahokje gestopt worden, de<br />

muzikale interesse en ambities reikten eigenlijk altijd al<br />

tot ver daarbuiten. Dat leverde niet altijd een duidelijk<br />

te behappen geluid op, maar op Wild Animals vallen<br />

steeds meer fraaie puzzelstukjes op hun plaats. Met<br />

traditionele elementen worden zo zorgvuldig en met<br />

precisie prachtige nummers geconstrueerd, die ook in<br />

de smaak zullen vallen bij fans van Fleet Foxes en Band<br />

Of Horses. (Martijn Koetsier)<br />

INTERPOL<br />

LP Limited Edition<br />

op Rood Vinyl<br />

El Pintor CD LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

El Pintor, De Schilder. Schilders beginnen doorgaans niet met hun beste<br />

werk. Van Rijn, Monet en Botticelli maakten onbetaalbare werken als De<br />

Nachtwacht, Waterlelies en De Geboorte Van Venus in de loop der jaren.<br />

En Interpol? Hun carrière begon met twee parels van albums: Turn On<br />

The Bright Lights (2002) en Antics (2004). Fans zingen tijdens optredens<br />

luidkeels mee met onomstreden monstertracks als Obstacle I, Evil en<br />

Slow Hands. Het is duidelijk het beste werk van het post-punkgezelschap<br />

uit New York. Middels verschuivingen binnen de band en met producer James Brown en mixer Alan<br />

Moulder als sidekicks, heeft leidsman Paul Banks er alles aan gedaan om het succesverhaal van Antics<br />

een vervolg te geven. El Pintor opent met All The Rage Back Home, een intense, uptempo track met een<br />

sterke hook in het refrein. Het hoopgevende arrangement My Desire zal voor velen ongetwijfeld een van<br />

de hoogtepunten van El Pintor zijn. Vurige gitaarpartijen, een dansbare twist, herhalende ritmesecties en de<br />

felle stem van Banks vragen na exact vijf minuten om herhaling. De band staat eigenlijk voor zoveel, want<br />

ook Anywhere is met z’n scherpe riff, onregelmatige drumpartijen en zware baslijn Interpol ten voeten<br />

uit. Geeft de band niet alles weg in de drie eerste nummers? Nee, want ook erna lijkt het heilige vuur te<br />

zijn hervonden. De dreigende afsluiter Twice As Hard herbergt in die zin een mooie symboliek. Bassist en<br />

sterkhouder Carlos Dengler ging zijn eigen weg, zonder hem wil Banks toeslaan. Liefst tweemaal zo hard.<br />

(Jelle Teitsma)<br />

26 27


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

S<br />

TANGARINE<br />

SINKANE<br />

Mean Love<br />

CD LP<br />

(City Slang/Konkurrent)<br />

De Sudanese zanger Ahmed Gallab brengt zijn tweede soloalbum uit<br />

onder de naam Sinkane. Als voormalig lid van Yeasayer, Of Montreal<br />

en Caribou heeft hij al het nodige uitgebracht. Dit album ligt in<br />

het verlengde van Sade en klinkt niet zozeer jaren tachtig. Het klinkt modern en multiinstrumentalist<br />

Gallab heeft een stevige inbreng in het resultaat. Er wordt door een groot<br />

aantal muzikanten meegedaan en het zorgt niet voor een ondoorzichtige brei van geluid.<br />

Sterker nog, het resultaat is overzichtelijk en helder, met de stevig in soul gewortelde zang van<br />

Gallab centraal. Fijn en lekker in het gehoor liggend album. (Erik Mundt)<br />

a<br />

p<br />

SPRING OFFENSIVE<br />

Young Animal Hearts CD LP<br />

(V2)<br />

Uit Oxford komt Spring Offensive, een vijftal muzikanten die er acht jaar<br />

over deden om hun debuut te maken. In die tijd maakten ze filmmuziek<br />

en documentaires. Ze toerden uitgebreid, hun drie Londense optredens<br />

waren uitverkocht. Verder werden ze door de BBC getipt als veelbelovende nieuwkomers en<br />

stonden ze al in diverse lijstjes van mensen die het weten kunnen. Het is een debuut als een mokerslag,<br />

een bijzonder goed album. (Erik Mundt)<br />

t<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

Move On<br />

(Excelsior)<br />

CD LP+CD<br />

Moesten we bij hun vorige plaat Seek & Sigh nog een uitgebreide<br />

introductie doen, tegenwoordig behoort Tangarine tot de Bekende<br />

Nederlanders, niet in de laatste plaats dankzij sterke optredens als<br />

huisband van DWDD. Dat die bekendheid tot vrolijkheid stemt bewijst<br />

Move On, want daar waar voorheen een zekere tristesse in hun<br />

samenzang hing, is er nu zowaar sprake van pakkende popliedjes.<br />

Blijkbaar beseffen de broertjes Brink nu pas dat hun sound zo<br />

langzamerhand het vaderland heeft veroverd, want met de nodige verbazing wordt in Some Things Never<br />

Change en What I’m After gesteld dat er misschien veel te dromen over blijft, maar dat er ook al best veel<br />

bereikt is. En wat de klasgenoten van toen hebben gedaan is nog maar de vraag in Where Are They Now.<br />

Uiteraard is de invloed van diverse broers uit de pophistorie, Delmore, Louvin en Everly, nog steeds niet<br />

weg te denken, maar de sound is luchtiger, vrolijker en vol verwijzingen naar de klassieke rock van Dylan,<br />

The Beatles en The Byrds. Het fraaie intro van First Flight, met mooi contrast tussen de akoestische ritme<br />

gitaar en de elektrische lead, is wat dat betreft tekenend. I Don’t Want To Be On The Safe Side zingen ze<br />

ook in dat nummer, en met Move On hebben ze ook een plaat gemaakt die prima in de rocktraditie past,<br />

maar tegelijkertijd een gedurfde stap voorwaarts voor Tangarine is. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

MIEKE STEMERDINK<br />

Oh Liefde CD<br />

(Topnotch/Universal)<br />

Waar was ze toch al die tijd, onze Mieke van de ooit zo alleraardigste Gigantjes? Ze<br />

nam af en toe nog wel eens een single op en hield zich bezig met Mieke’s Giga New<br />

Swing Show, maar dit is toch voor het eerst in lange tijd dat ze weer eens een een<br />

plaat opneemt. Oorspronkelijk had het album Billy Holiday Meets Tante Leen moeten gaan heten, maar<br />

dat klonk iets te nostalgisch. De fraai gearrangeerde plaat bevat o.m. twee liedjes bekend van de Zangeres<br />

Zonder Naam, eentje van Zwarte Riek en een van Tante Leen. Twee obscure Billy Holiday nummers werden<br />

door Huub van der Lubbe bewerkt tot Doorzichtige Mannen. Guido Belcanto schreef voor Mieke het prachtige<br />

Oh Liefde, Oh Liefde. Toch een zeer nostalgisch en melancholiek album dus, maar wel eentje met een dikke<br />

zoen van de afzender. (Ruud Verkerk)<br />

28 29


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

TRICKY<br />

Adrian Thaws<br />

CD LP+CD<br />

(!K7/V2)<br />

Vorig jaar liet Tricky al weer op een aangename manier van zich horen<br />

met het album False Idols. Krap een jaar later presenteert hij de<br />

opvolger, die simpel weg de naam draagt die zijn ouders hem bij zijn<br />

geboorte gaven. Je zou het als een soort thuiskomen kunnen zien, te meer omdat hij de plaat<br />

na bijna twintig jaar aan omzwervingen via New York, Los Angeles en Parijs weer gewoon<br />

thuis in Londen heeft opgenomen. Muzikaal is het ook een reflectie op de muziek die hij als<br />

veertienjarige hoorde tijdens het uitgaan: rauwe clubmuziek met een smerige veeg hiphop.<br />

Wie Tricky kent, weet dat dat nog niet per se een idee geeft van hoe de plaat zal klinken.<br />

Beide elementen zijn weliswaar herkenbaar aanwezig, maar worden door Tricky zorgvuldig<br />

gereconstrueerd tot een eigen geluid. Zijn sublieme keuze voor interesse gastvocalisten als<br />

Mukki Blanco en Francesca Belmonte speelt daarbij zoals altijd weer een prachtige sleutelrol.<br />

(Martijn Koetsier)<br />

a<br />

t<br />

p<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

VAGARY<br />

Salute LP+CD<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

De naam van de nieuwe Nederlandse band The Vagary betekent zoiets<br />

als een gril. Zien ze zichzelf als iets voorbijgaands? Aan de muziek te<br />

horen, hebben we hier een blijvertje. Ze hebben duidelijk veel naar<br />

jaren zeventig muziek geluisterd, maar ook de jaren tachtig zijn te horen, bijvoorbeeld The Cars<br />

komt zeker voorbij. Maar ze mixen het met Bowie en Marc Bolan bijvoorbeeld en dan komt er toch een<br />

behoorlijk fris geluid uit rollen. Ze komen uit Amsterdam en hebben behoorlijk wat ervaring in andere bands.<br />

Voorman Thijs Havens zit bijvoorbeeld in Saelors en Light Light, waarmee hij in 2012 al op Noorderslag stond.<br />

Al een tijdje wordt er getoerd en ze zijn al op veel podia geweest, waaronder Noorderslag begin dit jaar en<br />

inmiddels zijn ze lievelingen van 3FM en een aantal dj’s zijn fan. Ruim baan voor deze leuke band die het zeker<br />

ver gaat schoppen. (Erik Mundt)<br />

YOB<br />

Clearing the Path To Ascend CD LP<br />

(Neurot/Konkurrent)<br />

De eerste kennismaking met Clearing The Path To Ascend, de nieuwe cd van het<br />

Amerikaanse doomgezelschap Yob, is overweldigend en inktzwart. Als een statige,<br />

ondode koningin met een onheilspellende satanische grimas, schrijdt het trio<br />

majestueus en met verlichte tred door de vier sensationele nummers die gemiddeld zo’n vijftien minuten<br />

per stuk klokken. De drums zijn adembenemend doeltreffend, de bas mega zwaar, de gitaar monolithisch<br />

en hypnotiserend, terwijl in de schurende en geknepen strot van Mike Scheidt de pijn van tienduizend<br />

getormenteerde zielen doorklinkt. De malende basisriffs vergruizen de grote stenen coupletten en<br />

melodielijnen tot prachtig openspringende, met grind gezandstraalde refreinen. Een perfecte combinatie van<br />

schoonheid, melancholie en dreiging. Wat een kastijding, wat een pracht. Yob is een topband en dat moeten<br />

we van de daken schreeuwen! (Menno Valk)<br />

WAYLON<br />

Koop het album<br />

en maak kans op<br />

kaartjes<br />

voor de shows van Waylon in Paradiso,<br />

Tivoli, Paard en de Effenaar.<br />

Heaven After Midnight CD 2LP<br />

(Warner)<br />

Groot was ieders verbazing toen de samenwerking tussen Ilse Delange<br />

en Waylon abrupt stopte. Met groot succes aan beider voeten leek deze<br />

combinatie eentje uit duizenden, tot bijzaken roet in het eten gooiden.<br />

Er is genoeg geschreven over het waarom, feit is dat Waylon nu zijn<br />

derde plaat heeft uitgebracht. Voor de opnames van het nieuwe werk<br />

heeft hij een uitgelezen gezelschap bereid gevonden met hem mee te<br />

werken. Alle liedjes schreef hij zelf mee en een aantal schreef hij samen<br />

met Rob Crosby – die kennen we van o.a. Carl Perkins, Paul Simon en Lady Antebellum. De songs werden<br />

opgenomen in de legendarische Capitol studio in Nashville onder productionele leiding van Bruce Gaitsch.<br />

Hij werkte eerder met Chicago en Madonna en laat op het album van Waylon een sterke westcoast geest<br />

waaien. Dat is niet vreemd als je ziet welke musici meewerkten. Deze namen kom je ook tegen op platen<br />

van Joni Mitchell en Crosby, Stills, Nash & Young en dan weet je dat het uiterst verzorgd klinkt. Waylons<br />

eigen Europese roots en zijn voorliefde voor country zijn tevens hoorbaar en maken van Heaven After<br />

Midnight een sterke plaat die misschien minder soulvol is dan beide voorgangers, maar muzikaal meer<br />

diepgang heeft. (Bert Dijkman)<br />

30<br />

31


Pop & Rock<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

JOHNNY WINTER<br />

Step Back<br />

CD LP<br />

(Megaforce/Suburban)<br />

Step back is het logische vervolg van het in 2011 uitgebrachte Roots,<br />

waarop Winter zich in een aantal bekende songs liet begeleiden door<br />

andere beroemdheden. Met dien verstande dat de rij gastartiesten<br />

imposanter is dan op Roots. Zo laat Winter zich begeleiden op Don’t<br />

Want No Woman door Eric Clapton, horen we Brian Setzer bij Okie<br />

Dokie Stomp, Billy Gibbons van ZZ Top in Where Can You Be en Joe<br />

Bonnamassa in Sweet Sixteen. En dan sla ik nog een rij imposante<br />

collaboranten over. De stem is wat dunner dan in de hoogtijdagen maar het heilige bluesvuur brandt nog<br />

fel op klassiekers als Who Do You Love, Killing Floor en Sweet Sixteen. Johnny Winter bewijst nog steeds<br />

één van de beste slidegitaristen te zijn. Of het nu de jazzy uitvoering is van Fats Domino’s Blue Monday<br />

(hoe kan het ook anders met Dr. John op piano) of de authentieke blues in het titelstuk Step Back: Johnny<br />

Winter bewijst met dit postume album dat we een groots artiest naar gener zijde hebben moeten laten<br />

gaan.<br />

In Memoriam - Johnny Winter<br />

Het leven van Johnny Winter stond in het teken van de blues. Winter, de opvallende graatmagerige albino<br />

met het lange haar maakte in 1968 zijn debuut met The Progressive Blues Experiment maar brak pas<br />

echt door bij het grote publiek met het tweede album Second Winter – zijn eerste voor een groot label,<br />

CBS – en zijn indrukwekkende optreden op Woodstock in 1969. Al snel in zijn carrière werd Johnny Winter<br />

geplaagd door een heroïneverslaving en depressies, maar na een succesvolle afkickpoging in 1972 bleef<br />

Winter doorgaan met waar hij goed in was: het vertolken van de blues, hoewel Winter nooit de volledige<br />

sterrenstatus kreeg die hij eigenlijk verdiende. Winter kwam met regelmaat met een nieuwe plaat en<br />

produceerde daarnaast een aantal albums van Muddy Waters, te beginnen met de met een Grammy<br />

beloonde comeback-plaat Hard Again. Ook bleef Winter zijn leven lang toeren, waarbij hij nog zelfs vorig<br />

jaar Nederland aandeed. Vanaf de jaren negentig ging de gezondheid van Winter al achteruit, hetgeen hem<br />

niet belette om door te gaan met toeren en albums op te nemen. Niet ver na zijn zeventigste verjaardag<br />

begin dit jaar, stierf Johnny Winter plotseling, op 16 juli in een hotelkamer in Zürich, in het midden van een<br />

tournee, nog voor het verschijnen van zijn nieuwe album: Step Back. (Ron Bulters)<br />

MIREL WAGNER<br />

When The Cellar Children See The<br />

Light Of Day<br />

CD LP<br />

Aan de albumtitel kun je al wel afleiden<br />

dat Mirel Wagner niet over zonnige bloemenweides<br />

en dartelende lammetjes zingt. Op haar schandelijk<br />

onbelichte debuut liet de Fins-Ehtiopische zangeres al<br />

een macabere belangstelling voor het duistere horen,<br />

die op haar nieuwste plaat nog onverminderd aanwezig<br />

is. Verstikkende duisternis verpakt in spaarzaam<br />

opgezette bluesy songs, met de donkere stem van<br />

de zangers als ultieme verleiding naar ‘the dark side’.<br />

(Martijn Koetsier)<br />

STEVE WYNN<br />

Sketches In Spain CD<br />

Twee albums van Steve Wynn uit<br />

respectievelijk 2000 en 2006 die hij<br />

eerder onder de bandnaam Smack Dab en Australian<br />

Blonde uitbracht, zij het alleen in Spanje. Bij beide<br />

draait het om samenwerkingen met de Spaanse<br />

producer Paco Loco, waarbij het geluid varieert van<br />

experimentele beats tot en met bijna kale songs. Als<br />

opwarmertje voor de nieuwe samenwerking tussen<br />

beide heren die binnenkort uit gaat komen. (Jurgen<br />

Vreugdenhil)<br />

WYTCHES<br />

Annabel Dream Reader<br />

CD LP<br />

The Wytches (uit Brighton) namen de<br />

tijd om een aanzienlijke live-reputatie<br />

op te bouwen. Dat culmineerde onlangs nog in een<br />

losbandig optreden op Best Kept Secret. Toch jammer te<br />

moeten constateren dat het trio op haar langverwachte<br />

debuutalbum klinkt als mindere goden. Vergis je niet;<br />

hun psychedelische, bloeddoorlopen garagerock slaat<br />

de boel flink aan diggelen, maar drie kwartier lijkt<br />

iets te veel van het goede. Het sterke White Frame<br />

Mattress, veruit de spannendste song op Annabel<br />

Dream Reader, weet ternauwernood de eer te redden.<br />

(Max Majorana)<br />

Luister<br />

trip<br />

SEAN ROWE<br />

Madman<br />

CD LP+CD<br />

Pop & Rock<br />

(Anti/PIAS/Rough Trade)<br />

Als Sean Rowe in dit tempo doorgaat, kunnen<br />

we nogal wat albums van deze excentrieke<br />

liefdesschrijver en verhalenverteller ineen<br />

verwachten. Na Magic (2010) en The Salesman<br />

And The Shark (2012) is Madman het derde<br />

album van Rowe, die qua stemgeluid lijkt<br />

samengesteld uit het beste van mannen als<br />

Stuart Staples, Van Morrison, Leonard Cohen en<br />

Tom Waits. En waar voorganger The Salesman<br />

And The Shark een gepolijst en rijk geheel<br />

was, daar staat Madman voornamelijk in<br />

het teken van Rowes bijzondere stemgeluid,<br />

gecombineerd met eenvoudig, vaak akoestisch<br />

gitaarspel en kleingehouden arrangementen. De<br />

nummers zijn geïnspireerd op twaalf maanden<br />

toeren met optredens in theaters, nachtclubs<br />

en – met name – huiskamers. Van het ritmische,<br />

melodieuze Madman en het repetitieve Shine<br />

My Diamond Ring tot het kleine The Game en<br />

de trage, emotionele afsluiter It Won’t Be Long<br />

probeert Rowe je, met succes, een kijkje in zijn<br />

inspiratievolle hart te geven. (Jelle Teitsma)<br />

32 33


Pop & Rock<br />

Luister<br />

trip<br />

TY SEGALL<br />

Manipulator<br />

CD 2LP<br />

(Dragcity/V2)<br />

De garagescene loopt doorgaans niet over<br />

van de afwisseling. Dat is geen verwijt, want<br />

met beperkte middelen en ongeschreven<br />

beperkingen zijn er genoeg bands te vinden die<br />

onweerstaanbaar vlammende platen afleveren.<br />

Ty Segall is een jonge muzikant die in dit genre<br />

de laatste jaren steeds meer opvalt, al was het<br />

maar om zijn krankzinnig hoge productiviteit.<br />

Op Manipulator laat Segall echter horen dat<br />

hij deze stijl ook nog eens eigenhandig naar<br />

een nieuw en verfrissend niveau kan tillen. De<br />

fel fuzzende gitaar geeft daarbij steeds vaker<br />

ruimte aan de akoestische gitaar, waarmee de<br />

essentie van Segalls talent voor het schrijven<br />

van prachtige liedjes sterk wordt blootgelegd.<br />

Van gezapigheid is echter geen sprake, want het<br />

venijn is in elk nummer onverminderd hoorbaar.<br />

Een plaat die ongetwijfeld deuren gaat openen<br />

voor Segall zelf, maar evengoed voor een tot<br />

nu toe onwetend publiek dat wellicht nog veel<br />

meer moois uit dit genre zal gaan ontdekken.<br />

Ty Segall, vaandeldrager van garage anno 2014.<br />

(Martijn Koetsier)<br />

Live in de<br />

Winkels<br />

Concerto Amsterdam<br />

06-09 Gregory Page 16.00 u.<br />

13-09 White Shadow 16.00 u.<br />

14-09 Jeanne Rouwendaal 16.00 u.<br />

18-09 Fabrieke 17.00 u.<br />

19-09 Rag Trade 17.00 u.<br />

21-09 Will & The People 14.00 u.<br />

26-09 David Simard 17.00 u.<br />

27-09 Tibbs 17.00 u.<br />

05-10 Bokkers 16.00<br />

Plato Groningen<br />

13-09 Gregory Page 16.45 u.<br />

Kroese Arnhem<br />

20-09 Arthur Adam 14.00 u.<br />

Kroese Nijmegen<br />

20-09 Arthur Adam 16.00 u.<br />

Sounds Venlo<br />

05-09 Gregory Page 17.00 u.<br />

North End Haarlem<br />

11-09 Gregory Page 17.00<br />

JAMES YORKSTON<br />

The Cellardyke Recording And<br />

Wassailing Society CD LP<br />

Het album werd met een knipoog<br />

vernoemd naar het pittoreske aan zee gelegen dorpje<br />

Cellardyke, waar James Yorkston en een reeks andere<br />

creatievelingen een vredig leven trachten te leiden.<br />

Inderdaad klinkt deze plaat meteen vanaf het begin,<br />

het harmonieuze Fellow Man, huiselijk en vertrouwd.<br />

De sfeerrijke liedjes en roerende verhalen worden in de<br />

verf gezet door een brede variatie aan instrumenten,<br />

die met passende mate werden gebruikt om het<br />

behaaglijke intieme gevoel vast te houden. Ook Emma<br />

Smiths stemmige vibrafoon- en vioolpartijen hebben<br />

hierin zeker een hoofdrol. Daarnaast werd Yorkston voor<br />

het gros van de liedjes bijgestaan door KT Tunstall, met<br />

als klapstuk hun duet in het stimulerende Great Ghosts.<br />

Met het juist lo-fi opgenomen You & Your Sister van<br />

Chris Bell besluit James Yorkston het geheel verrassend<br />

maar gepast. (Corné Ooijman)<br />

MAZES<br />

Wooden Aquarium CD LP<br />

Het is het derde album van het Engelse<br />

trio Mazes. Tot stand gekomen tussen<br />

hun forensenstad in Cornwall, New York en het hart van<br />

Brooklyn was het trio eindelijk weer eens in een studio.<br />

Doordat het in twee weken werd gemaakt, klinkt het<br />

bijzonder fris. Mazes nam eerder albums op op een<br />

boot en in een kroeg. De muziek is grillig, maar goed,<br />

rock met een independent randje. Fijn, gevarieerd<br />

album. (Erik Mundt)<br />

Shaking Godspeed<br />

Welcome Back<br />

Wolf<br />

Exclusief voor <strong>Mania</strong>: met gelimiteerde<br />

handgenummerde zeefdruk poster!<br />

Luister<br />

trip<br />

Pop & Rock<br />

SHAKING GODSPEED<br />

Welcome Back Wolf CD LP<br />

(Suburban)<br />

Welcome Back Wolf is het derde album van<br />

de Nijmeegse/Achterhoekse formatie Shaking<br />

Godspeed. Na Awe (2010) en Hoera (2012)<br />

moest het trio het stellen zonder een van<br />

de oerleden, maar is nu uitgebreid tot een<br />

viermansformatie. Met name het gitaarspel<br />

en de zang van Rocco Ostermann zorgen voor<br />

een extra dimensie aan het psychedelische<br />

bluesrockgeluid van Shaking Godspeed. Hierdoor<br />

lijkt het gitaarspel en zang van opperhoofd Wout<br />

Kemkens meer in balans. Perfect voorbeeld<br />

is de al in mei vrijgegeven eerste<br />

single Future Boogie, misschien ook<br />

wel dé omschrijving voor de heerlijk<br />

bevreemdende muziek die deze band<br />

maakt. Veel tempowisselingen, gefreak<br />

à la Beefheart, maar soms ook catchier<br />

dan ever. Dit levert een plaat op die<br />

meer lagen bevat dan het eerdere<br />

werk. Welcome Back Wolf vergt dan<br />

ook een aantal luisterbeurten om<br />

helemaal te bevatten, maar dan laat deze<br />

goudeerlijke, nietsontziende zweetrock je niet<br />

meer los. (Erik Damen)<br />

34 35


Bestel Pop & Rock nu in een van onze webwinkels<br />

binnenkort binnen<br />

19 september<br />

Alt-J - This Is All Yours<br />

Aphex Twin - Syro<br />

Joe Bonamassa - Different Shades Of Blue<br />

Leonard Cohen - Popular Problems<br />

De Kift - Bidonville<br />

Erasure - The Violet Flame<br />

Growlers - Chinese Fountain<br />

Hozier - Hozier<br />

Lenny Kravitz - Strut<br />

Paul McCartney & Wings - Venus & Mars / At The Speed<br />

Of Sound<br />

Monomyth - Further<br />

Perfume Genius - Too Bright<br />

Chuck Prophet - Night Surfer<br />

Sbtrkt - Wonder Where We Land<br />

Tweedy - Sukierae<br />

Herman van Veen - Kersvers<br />

Will And The People - Whistleblower<br />

26 September<br />

Ellen Ten Damme - Berlin<br />

Electric Wizard - Time To Die<br />

Marianne Faithfull - Give My Love To London<br />

Inspiral Carpets - Inspiral Carpets<br />

Oasis - (What’s The Story) Morning Glory<br />

Mark Olson - Goodbye Lizelle<br />

Prince - Art Official Age<br />

Prince & The 3rdeyegirl - Plectrumelectrum<br />

Lucinda Williams - Down Where The Spririt Meets The<br />

Bone<br />

3 Oktober<br />

Jackson Browne - Standing In The Breach<br />

Vashti Bunyan - Heartleap<br />

Flying Lotus - You’re Dead<br />

Macy Gray - The Way<br />

Emil Landman - Colours And Their Things<br />

Johnny Marr - Playland<br />

Underworld - Dubnobasswithmyheadman 20th<br />

Anniversary<br />

10 Oktober<br />

Lamb - Backspace Unwind<br />

Erland Oye - Legao<br />

SPECIAL<br />

Reissues<br />

COLIN BLUNSTONE<br />

Collected 3CD<br />

Colin Blunstone start zijn muzikale<br />

carrière met de band The Zombies<br />

in 1964. Zijn unieke stem en de arrangementen van<br />

toetsenist Rod Argent zorgen voor hits als She’s Not<br />

There, Tell Her No en Time Of The Season. Voor diverse<br />

verzamelaars en muzikanten geldt het album Odessey<br />

And Oracle bovendien als een van de beste werken aller<br />

tijden. Na zijn vertrek uit The Zombies richt Blunstone<br />

zich op zijn solocarrière. Hij brengt hits voort als Caroline<br />

Goodbye, Say You Don’t Mind, I Want Some More, I Don’t<br />

Believe In Miracles en Andorra. Naast zijn solowerk werkt<br />

Blunstone ook succesvol mee aan vier studioalbums<br />

van The Alan Parsons Project en verzorgt hij de zang<br />

voor het al jarenlang in de topregionen van de Top 2000<br />

aanwezige nummer Old And Wise. Universal Music heeft<br />

Colin Blunstone Collected in nauwe samenwerking met<br />

de zanger gemaakt. Bovendien heeft Blunstone bij elke<br />

track een persoonlijk verhaal geschreven. (Red)<br />

DEEP PURPLE<br />

Graz 1975 CD 2LP<br />

Waren de eerdere titels in de Live Series<br />

(enigszins aangepaste) heruitgaven,<br />

Graz 1975 is volledig nieuw. Weliswaar werd een<br />

zeer klein gedeelte na flink snijwerk gebruikt voor<br />

Made In Europe, maar het volledige concert is niet<br />

eerder uitgegeven. En wat voor een concert! Met deze<br />

energie en gedrevenheid kon niemand in het publiek<br />

bevroeden dat het vier dagen later, met het vertrek<br />

van Blackmore, afgelopen was voor deze Mk III line<br />

up. De nadruk ligt natuurlijk op materiaal van Burn en<br />

Stormbringer maar ook Smoke On The Water wordt uit<br />

de mottenballen gehaald. Het afsluitende Space Truckin’<br />

is een vrijplaats voor improvisatie met referenties aan<br />

Hendrix en The Beatles. Spreekstalmeester is Glenn<br />

Hughes, iets wat een overigens uitmuntend spelende<br />

Blackmore misschien gestoord heeft, terwijl eigenlijke<br />

frontman Coverdale zich zo goed als uitsluitend richt<br />

op de zangpartijen. Waarschijnlijk voelde hij de bui al<br />

hangen. Gerommel dus, maar het doet niets af aan de<br />

muzikale kwaliteit van dit topconcert. (Hermen Dijkstra)<br />

Luister<br />

trip<br />

LUKE SITAL-SINGH<br />

Pop & Rock<br />

36 36<br />

37<br />

Fire Inside<br />

CD LP<br />

(Parlophone/Warner)<br />

Deze getalenteerde Brit schitterde al in menig<br />

lijstje voor meest veelbelovende talenten van<br />

2014, zoals de BBC Sound of 2014 poll, iTunes’<br />

New Artists for 2014 en Spotify Spotlight for<br />

2014. Ook wordt hij in de pers vergeleken met<br />

artiesten als Bon Iver, Damien Rice, Jeff Buckley,<br />

Josh Ritter en Ben Howard. Op The Fire Inside<br />

staat naast de single Nothing Stays The Same,<br />

ook de single Greatest Lovers die eerder dit jaar<br />

al op de playlist van 3FM prijkte. Op het album<br />

staan twaalf krachtige en meeslepende tracks,<br />

waaronder ook de track Nearly Morning, die al<br />

eerder te horen was in een aflevering van de<br />

populaire dramaserie Grey’s Anatomy. Luke weet<br />

met The Fire Inside de rauwe emotie van een<br />

moment vast te leggen. (Red)


eissues<br />

THE BEATLES<br />

The Beatles In 14LP box<br />

(Universal)<br />

Tien albums en de verzamelaar Past Masters van The Beatles zijn<br />

nu verschenen zoals ze bedoeld zijn: in glorieus mono. Het Abbey<br />

Road-team heeft hiervoor de originele eerste generatie mastertapes<br />

gebruikt uit de zestiger jaren en men heeft in de zelfde kamer gewerkt waar ze oorspronkelijk gesneden<br />

werden. Het grote verschil met de stereomasters is dat de band zelf aanwezig was bij de mix van de<br />

monomasters en de stereoversie aan de heren technici overlieten. De geoefende luisteraar zal dan ook<br />

belangrijke verschillen kunnen horen met de bekende stereomasters. Vooral Sgt Pepper wijkt af van<br />

die stereoversie en de monoversie valt dan ook te prefereren. De albums verschijnen ook samen in een<br />

boxset en daar zit een prachtig boek bij van Beatles-connaisseur Kevin Howlett. Veel onbekend foto en<br />

archiefmateriaal maken dit<br />

boekwerk af. (Bert Dijkman)<br />

reissues<br />

LEGENDARISCH QUEEN CONCERT<br />

LIVE AT THE RAINBOW ’74<br />

NA VEERTIG JAAR EINDELIJK BESCHIKBAAR!<br />

QUEEN<br />

Live At The Rainbow 1974<br />

CD 2CD DVD Bluray Deluxe Box 2LP<br />

4LP<br />

(Virgin/Universal)<br />

Met twee goed, maar zeker niet laaiend enthousiast<br />

ontvangen platen achter de naam trad Queen in maart<br />

1974 op in het Londense Rainbow. Het zou een van<br />

hun beste concerten ooit worden. Snoeihard maar<br />

vlijmscherp, melodisch maar met loodzware riffs,<br />

bombastisch maar met humor, virtuoos maar to the<br />

point. Het optreden werd opgenomen en een live-album<br />

was de beoogde opvolger van Queen II, maar de band<br />

zat al weer in de studio voor wat hun doorbraakplaat<br />

zou worden: Sheer Heart Attack met daarop de<br />

eerste echte grote hit: Killer Queen. De live-opnames<br />

verdwenen in het archief, net als die van het concert<br />

dat op dezelfde locatie in november werd vastgelegd,<br />

nu ook met nummers van de zojuist verschenen plaat.<br />

Al gauw doken er bootlegs op, maar hoe goed die al<br />

klonken, het is peanuts bij wat we nu krijgen. Want<br />

veertig jaar later, terwijl de band – nu, gitarist Brian May<br />

en drummer Roger Taylor met American idol Adam<br />

Lambert; bassist John Deacon haakte begrijpelijkerwijs<br />

af na de dood van Freddie Mercury – toert door de VS,<br />

verschijnt dan eindelijk Queen Live At The Rainbow ’74.<br />

En gelijk in een wagonlading versies. Een enkele cd, met<br />

louter het concert uit november; een deluxe met beide<br />

concerten; een superdeluxe met een<br />

dvd erbij en een boek; als dubbel- en<br />

vierdubbel-lp. Onze tip: ga voor de<br />

2cd-versie, die twee fenomenale<br />

concerten laat horen die tegelijkertijd<br />

illustreren hoe een band in 1974 in een half jaar van<br />

een Britse sensatie verandert in een globale wereldact.<br />

Weer een paar jaar later werd Queen verafschuwd door<br />

punkrockers, maar zelfs die zullen bij het beluisteren<br />

van vooral het concert uit maart alleen maar kunnen<br />

beamen: Queen rocks. Big time. Wie daaraan twijfelt,<br />

hoeft alleen maar te luisteren naar Stone Cold Crazy, niet<br />

voor niets gecoverd door Metallica. (Henri Drost)<br />

FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS<br />

VANAF 5 SEPTEMBER VERKRIJGBAAR ALS<br />

2CD | 2LP | 4LP | DVD<br />

SUPERDELUXE BOX | BLU-RAY<br />

38 39


eissues<br />

NILS LOFGREN<br />

kunnen maken dankzij de succesvolle samenwerkingen<br />

Face The Music<br />

9CD+DVD box<br />

Een box met maar liefst negen<br />

cd’s waarvan twee stuks met<br />

nooit eerder uitgebracht spul,<br />

een dik boek met bespiegelingen bij alle circa 170<br />

songs en een dvd met clips. Nils Lofgren lijkt niet de<br />

meest voor de hand liggende muziekmaker om zo’n<br />

immens overzicht aan op te hangen. Zulke verhalende<br />

compilaties verwacht je eerder van Bruce Springsteen<br />

en Neil Young, de twee grootheden voor wie Nils<br />

Lofgren juist een knechtenrol heeft vervuld. Zijn eigen<br />

hoogwaardige albums inclusief die met zijn band Grin<br />

hebben altijd in de schaduw gestaan van het werk van<br />

zijn bazen. Door Face The Music rechtvaardigt de vraag:<br />

waarom eigenlijk? Face The Music, dat in ruim uur<br />

twaalf uur Lofgrens vakmanschap, passie en gitaristisch<br />

vernuft uitgebreid samenvat, doet de kleine 60-plusser<br />

alsnog recht. Al zal hij dat zelf nooit zo verwoorden.<br />

Lofgren redeneert dat hij juist zo veel platen heeft<br />

met Young en Springsteen. Bescheidenheid is zijn<br />

wezenskenmerk maar precies die eigenschap heeft<br />

hij bij de samenstelling van deze tot de rand gevulde<br />

superdoos zonder ook maar één misser gelukkig<br />

volledig laten varen. (Wim Koevoet)<br />

POSIES<br />

Failure<br />

JIMI HENDRIX<br />

Cry Of Love / Rainbow Bridge<br />

(Legacy/Sony Music)<br />

CD LP<br />

Een jaar of zeventien waren Ken<br />

Stringfellow en Jon Auer toen ze in<br />

1986 een bandje begonnen. Twee jaar later namen<br />

ze met een 8-track recorder hun eerste album op. Een<br />

mislukking was het allerminst, hoewel Failure niet altijd<br />

even goed verkrijgbaar was. Gelukkig is er nu deze<br />

rerelease van de anniversary editie met bonustracks uit<br />

2003. Minder stevig dan de latere powerpopklassieker<br />

Frosting On The Beater, bewijst deze uitgave dat Auer<br />

en Stringfellow het schrijven van perfecte popsongs al<br />

vroeg in de vingers hadden. (Marco van Ravenhorst)<br />

CD LP<br />

The Cry Of Love was het eerste postume album van Jimi<br />

Hendrix. Mitch Mitchell en Eddie Kramer maakten een<br />

selectie van nummers die klaar waren voor de beoogde<br />

volgende plaat. Doordat dit de eerste maal was dat in de left-overs gevist werd, is The Cry Of Love een<br />

uitermate sterke plaat geworden die niet onderdoet voor eerder werk. Er hoefden weinig discutabele<br />

keuzes gemaakt te worden aangezien Hendrix ook al tijdens The Cry Of Love-tour, vandaar de naam,<br />

veel materiaal gespeeld had en duidelijk was in welke richting de nieuwe plaat moest gaan. Alleen voor<br />

Drifting werd nog een smaakvolle vibes-overdub gedaan door Buzzy Linhart. The Cry Of Love is compact<br />

en ongelofelijk goed in opbouw en is als plaat dan ook te prefereren boven de in 1997 uitgebrachte<br />

compilatie First Rays Of The New Rising Sun waarop de nummers ook terug te vinden zijn samen met<br />

studionummers van Rainbow Bridge.<br />

Rainbow Bridge is de tweede postume plaat en al meer een allegaartje van opnames. Zo is Pali Gap een<br />

edit uit een jam en pakt de guide-vocal in het fraaie Hey Baby, dat nog niet af was, gelukkig wonderschoon<br />

uit. (Vandaar de openingszin: ‘Is the microphone on?’) Room Full Of Mirrors en Earth Blues zijn echter<br />

sleutelnummers in het oeuvre van Hendrix, wat ook geldt voor Dolly Dagger. Het live opgenomen Hear<br />

My Train A Comin’, afkomstig van het eerste Berkeley-concert, behoort tot het best live-werk dat Hendrix<br />

ooit geproduceerd heeft en een studioversie van Star Spangled Banner, waarin gitaren gestapeld worden<br />

als een soort synthesizer, is eigenlijk een rariteit. Rainbow Bridge is als losse plaat prima verteerbaar en<br />

een welkome toevoeging maar haalt het niveau van The Cry Of Love niet. Toch is deze plaat wel degelijk<br />

essentieel, al was het maar omdat op Rainbow Bridge veel meer de verschillende kanten van Hendrix te<br />

beluisteren zijn. Opnieuw een welkome aanvulling in de canon dus. (Hermen Dijkstra)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

ACERECORDS<br />

The Seeds - Singles A’s & B’s<br />

1965-1970<br />

De reissuecampagne van Ace<br />

omtrent The Seeds krijgt zijn slot<br />

met deze singlescompilatie. Nu is de<br />

band meer bekend van hun uitgesponnen albumtracks<br />

vol weirde psychedelica, ze braken toch maar mooi<br />

door met drie klassieke singles: Pushin’ Too Hard’, Mr<br />

Farmer en Can’t Seem To Make You Mine. Er kwamen<br />

daarna geen hits meer, maar songs als Bad Part Of<br />

Town en Did He Die doen niet onder voor dat klassieke<br />

trio. Ook tussen de b-kantjes zijn genoeg juweeltjes te<br />

vinden om met deze verzamelaar je collectie compleet<br />

te maken.<br />

Cold Cold Heart: Where Country<br />

Meets Soul Vol 3<br />

Vernoemd naar de Hank Williamsklassieker<br />

presenteert Ace het derde<br />

deel in de serie waarin zwarte<br />

artiesten songs uit de country & western vertolken. De<br />

vorige delen bewezen al dat dit een zeer geslaagde<br />

combinatie is en dat is op deel drie niet anders.<br />

Sterke covers van o.a. Johnny Paycheck, Charlie Rich,<br />

Tammy Wynette en George Jones worden uitgevoerd<br />

door toppers als Solomon Burke, Percy Sledge, Bettye<br />

Swann, The Temptations en vele anderen.<br />

reissues<br />

She Did It: The Songs Of Jackie<br />

DeShannon Vol. 2<br />

Het vorige deel Break-A-Way richtte<br />

zich vooral op de jaren zestig waarin<br />

Jackie DeShannon doorbrak als<br />

songschrijver. In de twee decennia die volgden was<br />

ze even aanwezig en dit tweede deel richt zich op die<br />

periode. Bekendste tracks uit die periode zijn Put A<br />

Little Love In Your Heart en Bette Davis Eyes, maar er<br />

is veel meer moois te ontdekken op deze uitmuntende<br />

verzameling<br />

No More Doggin’: The RPM<br />

Records Story Vol. 1 1950-1953<br />

Als in de veertiger jaren van de<br />

vorige eeuw Modern Records<br />

meer succes krijgt, proberen de<br />

eigenaren meer airplay te krijgen door het opstarten<br />

van sublabels. Het eerste sublabel dat werd opgericht is<br />

RPM en de eerste drie jaren worden op deze dubbel-cd<br />

gepresenteerd. Het label introduceert niet bepaald de<br />

minste artiesten: B.B. King, Howlin’ Wolf, Rosco Gorden<br />

en vele anderen maakten hun debuut op RPM en zijn<br />

derhalve ook op deze uiterst gevarieerde compilatie te<br />

vinden.<br />

Ook verschenen:<br />

• L.C. COOKE - The Complete Sar Recordings<br />

• MASQUERADERS - Everybody Wanna Live On<br />

• VARIOUS - Bluesin’ By The Bayou: Rough ‘n’ Tough<br />

• HADDA BROOKS - Queen Of The Boogie And More<br />

41<br />

40<br />

waterput.nl kroese-online.nl • de-drvkkery.nl • velvetmusic.nl • platenhuis-het-oor.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • northendhaarlem.nl • platenhuis-het-oor.nl • platomania.nl • northendhaarlem.nl • sounds-venlo.nl •• kroese-online.nl platomania.nl • • sounds-venlo.nl<br />

velvetmusic.nl<br />

41


eissues<br />

42<br />

STATUS QUO<br />

Live Box Set<br />

4CD Box<br />

In 1976 was Status Quo een van<br />

de grootste bands op aarde en zij<br />

wisten in alle werelddelen succes<br />

te behalen met hun hitsingles, sterke albums en zeer<br />

overtuigende liveshows. Juist op het podium is de band<br />

op zijn best en er werd een dubbelalbum uitgebracht<br />

van het concert in de Glasgow Arena met daarop naast<br />

de hits een bloemlezing uit hun dan al omvangrijke<br />

discografie. Dit album komt nu samen met twee andere<br />

concerten in een fraaie box. Het eerste concert is een<br />

uit hetzelfde jaar opgenomen in de Sunplaza Hall in<br />

Japan. Deze werd gelimiteerd uitgebracht tijdens de<br />

laatste editie van Record Store Day. Nieuw is echter het<br />

tweede concert, opgenomen in 1974 in Sydney en een<br />

meer dan welkome aanvulling in de catalogus. (Bert<br />

Dijkman)<br />

Boeken<br />

De Big Bang van de<br />

Popmuziek<br />

Marc Stakenburg<br />

Marc Stakenburg kennen we natuurlijk<br />

vooral van zijn werk voor de radio waar<br />

hij met name in Leidsekade Live een voortrekkersrol<br />

vervulde binnen de KRO. Stakenburg is een groot<br />

muziekliefhebber en dook in de historie van de<br />

popmuziek. In een rijk geïllustreerd boek neemt hij nu<br />

de lezer mee langs een tocht waarin die historie op<br />

Heavy<br />

HAUNTED<br />

Exit Wounds CD cd deluxe LP<br />

In 1998 zag The Haunted het levenslicht<br />

als sideproject van een aantal leden van<br />

In Flames en At The Gates. De supergroep pretendeerde<br />

thrashmetal te combineren met moderne elementen en<br />

WIRE<br />

Document And Eyewitness 1979-<br />

1980<br />

2CD 2LP<br />

Het zat postpunkers Wire in 1980 na<br />

drie legendarische platen – Pink Flag, Chairs Missing,<br />

154 – niet echt mee. De relatie met platenmaatschappij<br />

EMI was voorbij, de heren waren op zoek naar nieuwe<br />

wegen, maar het publiek eiste tijdens optreden hits. Op<br />

deze uitgebreide rerelease van een live-plaat die in 1981<br />

uitkwam allereerst de weerslag van hun antwoord. Een<br />

grotendeels geïmproviseerde show in de traditie van de<br />

modernistische avant-garde, met her en der wat ‘echte’<br />

Wire, zoals in Revealing Trade Secrets. Van hun grootste<br />

hit 12XU alleen de aankondiging. De eerste schijf bevat<br />

verder live-tracks van een gig in Londen uit 1979,<br />

die opmerkelijk normaal klinken in contrast met het<br />

voorafgaande, en Heartbeat, opgenomen in Montreux,<br />

toen de band in het voorprogramma speelde van Roxy<br />

Music. Op de tweede schijf los werk uit de in de titel<br />

genoemde jaren. (Enno de Witt)<br />

verbeeldende wijze verteld wordt. We gaan vanaf de<br />

vroegste jaren van de jazz naar de blues, country en<br />

rock ’n’ roll. Marc is een echte kenner en weet in ieder<br />

hoofdstuk feitjes te noemen die menig muzieknerd<br />

nog niet kende. Zijn vlotte pen maken van het boek<br />

dan ook een zeer boeiende tocht die je in één keer<br />

uit wilt lezen. Aan de muziek is ook gedacht, bij ieder<br />

hoofdstuk zit een lijstje songs die passen bij de inhoud.<br />

Die songs kun je weer terugvinden op Spotify en<br />

YouTube. (Bert Dijkman)<br />

dat leverde een spetterend debuut op. Inmiddels is The<br />

Haunted toe aan de negende volwaardige studioplaat<br />

Exit Wounds en ook die staat weer vol met energieke,<br />

snoeiharde en in detail af en toe heerlijk subtiele<br />

thrashmetal. Wat een flow of energy! (Menno Valk)<br />

PAUL GILBERT<br />

Stone Pushing Uphill Man<br />

IN FLAMES<br />

Siren Charms<br />

heavy<br />

en die te ‘vergitaren’ met andere woorden: de stem is<br />

CD LP ook gitaar. Gilbert stapt niet in de valkuil dat het dan<br />

Zo ongeveer tegelijkertijd met niet werk een soort liftmuziek wordt, daar is hij te eigenzinnig<br />

van Mr Big verschijnt Stone Pushing voor, integendeel: veel van de nummers werken<br />

Uphill Man. Dit zou voor velen commerciële zelfmoord instrumentaal prima. Stukken van Loverboy, kd lang en<br />

zijn maar Giilberts solomateriaal verschilt dusdanig van Aerosmith krijgen een Gilbert-behandeling. Naast twee<br />

zijn bandwerk dat het waarschijnlijk niet zoveel uitmaakt. prima eigen stukken zijn het Goodbye Yellow Brick Road,<br />

Handig lijkt het mij echter niet. Inhoudelijk heeft Gilbert het jazzy Murder By Numbers en wie had dat gedacht…<br />

gekozen voor een iets andere aanpak. Hij heeft er voor het Beatles-niemendalletje Why Don’t We Do It In The<br />

gekozen om een aantal bekende stukken op te nemen Road die de show stelen. (Hermen Dijkstra)<br />

CD 2LP<br />

(Epic/Sony Music)<br />

In Flames heeft er de afgelopen jaren alles aan gedaan om niet in herhaling<br />

te vallen. Bij ieder nieuw album is het dan ook de vraag hoe de balans<br />

is uitgevallen tussen hun melodieuze deathmetalroots en de moderne,<br />

alternatieve invloeden die hun latere werk kenmerkt. De groep zal waarschijnlijk nooit meer een<br />

album als The Jester Race of Clayman maken maar het vorige album Sounds of a Playground Fading<br />

uit 2011 stemde dankzij de energieke aanpak zelfs weer een aantal fans van het eerste uur tevreden.<br />

Siren Charms, hun elfde studio album, is echter weer andere koek geworden en wellicht hun meest<br />

toegankelijke werkstuk tot op heden geworden. De stevige opener In Plain View doet nog anders<br />

vermoeden maar in songs als Through Oblivion, With Eyes Wide Open en de eerste single Rusted<br />

Nail wordt het tempo flink teruggeschroefd en domineren cleane zang, een melancholieke sfeer<br />

en pakkende melodieën de In Flames sound. Het opvallende When the World Explodes voegt zelfs<br />

vrouwelijke operazang en psychedelische elementen toe. In Flames blijft zich ontwikkelen zonder<br />

haar identiteit te verliezen en dat maakt van het frisse Siren Charms wederom een even gedurfde als<br />

geslaagde In Flames episode. (Dries Klontje)<br />

OPETH<br />

Pale Communion<br />

Zware Jongens<br />

CD 2CD 2LP<br />

(Roadrunner/Warner)<br />

Iedere nieuwe Opeth-plaat is een vertaling van de muzikale vrijheid van bandleider<br />

Mikael Åkerfeldt. Hij laat zich niet leiden door onzuivere motieven of publieke<br />

verwachtingspatronen en doet wat hem door zijn ambitie en talent wordt<br />

ingegeven. En dat staat steevast garant voor geweldige en originele platen en een muzikaal bandspectrum<br />

dat door de jaren heen kleurde van deathmetal tot de obscure en experimentele psychedelische sixties<br />

en seventies rock van de laatste cd Heritage. Op de nieuwe cd Pale Communion wordt die stijl grotendeels<br />

doorgetrokken, maar is de richting helder uitgekristalliseerd in machtige, progressieve seventies rock. Naast<br />

Åkerfeldt en zijn desolate, sferische stem, verheft gitarist Fredrik Åkesson de gitaarsolo tot ware kunstvorm<br />

en geeft Pale Communion een diepe en ongenaakbare status. Pale Communion is een heel mooi, puur en<br />

vooral melancholisch album met een geweldige dynamiek, wonderschone melodielijnen, adembenemend<br />

verstilde sfeerstukken en lange, soepele instrumentale passages; een plaat waar muziekpuristen en<br />

flexibele rock- en metalheads excessief van zullen watertanden. (Menno Valk)<br />

43


Heavy<br />

SLASH<br />

World On Fire CD / LP / 2LP ltd. ed.<br />

(Roadrunner/Warner)<br />

CD LP<br />

World On Fire is het derde soloalbum van Slash en de tweede met Myles<br />

Kennedy als zanger. Met The Conspirators – bassist Todd Kerns en drummer<br />

Brent Fitz – vormen ze een echte band, en dat is de rol die Slash het beste past:<br />

bandlid. De ritmesectie kent het klappen van de zweep, met name drummer Fitz heeft een uitgebreid<br />

cv met daarop o.a. Alice Cooper en Vince Neil. In de rol van bandlid met sterke tegenspelers kan<br />

Slash floreren en dat doet hij op World On Fire als in zijn beste dagen. Het is een geïnspireerde plaat<br />

geworden die zowaar ook een instrumental bevat. Ontstaan uit een jamsessie tekent het het spelplezier<br />

van de band en die spat werkelijk de speakers uit. World On Fire bevat precies waar de fan op hoopt,<br />

agressieve rock met ruige vocalen en uiteraard een boel fantastische gitaarsolo’s. Lekker. (Bert Dijkman)<br />

SOLSTAFIR<br />

Otta<br />

CD 2CD Collectors Edition 2LP 2 LP Limited (transparant en wit vinyl)<br />

(Season of Mist/Bertus)<br />

IJsland is niet direct een land dat je in verband brengt met blackmetal. En<br />

eigenlijk is dat raar, want IJsland heeft eenzelfde mythologische voedingsbodem<br />

als (de rest van) Scandinavië. De volledige omsingeling door water en solitaire<br />

ligging daar hoog in de Atlantische Oceaan zullen er mede toe hebben bijgedragen dat de black/<br />

paganmetal van Solstafir sinds debuut I Blodi Og Anda afweek van de algemene standaard. Solstafir<br />

bracht haar stemmige, originele melancholische blackmetal echter met overtuiging en kreeg met het<br />

in het IJslands gezongen Svartir Sandar uit 2011 echt de handen op elkaar. De IJslanders trekken die<br />

muzikale lijn op de nieuwe cd Otta krachtig door naar post-blackmetal en wave, en geven de nog steeds<br />

zeer stemmige en lange nummers prachtige en filmische melancholie mee. Tegelijkertijd zijn de ruwe<br />

muzikale randen opgeschuurd met hypnotiserende psychedelica. Solstafir speelt op Otta dan ook geen<br />

blackmetal meer, maar gewoon geweldige en intense muziek! (Menno Valk)<br />

WOLF<br />

Devil Seed<br />

CD LP+CD<br />

Zware Jongens<br />

(Century Media/Universal)<br />

Het Zweedse Wolf vindt zijn oorsprong in het moment dat de heavy metal rond<br />

1997 opstond uit de dood en zichzelf opnieuw uitvond en definieerde. Destijds<br />

was het Hammerfall dat op haar debuut Glory To The Brave schaamteloos<br />

dweepte met Judas Priest, Saxon, Iron Maiden, Accept en al die andere prachtige bands. Sinds Wolfs<br />

naamloze debuut uit 1999 is pure heavy metal het hart en ziel van de band. Nieuwe cd Devil Seed staat<br />

daarom wederom vol heavy metal volgens de vaste wetmatigheden van het genre. De songs zitten<br />

lekker soepel in elkaar, de refreinen zwepen op, de zang is rauw en hoog, het geluid is fenomenaal en<br />

keihard, en de gitaarsolo is nooit ver weg. Bandleider Niklas Stalvind omschrijft het ultieme doel van<br />

Wolf als volgt: ‘We just want to plant our Devil Seed in the world and watch it grow into a beast.’ En zo<br />

is het! (Menno Valk)<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Symfo<br />

PINEAPPLE THIEF<br />

Magnolia CD 2CD LTD LP<br />

(K-Scope/Bertus)<br />

Het zit er allemaal in: de ietwat klagende zang van voorman Bruce Soord,<br />

de melancholische akkoorden, de niet al te optimistische kijk van Soord<br />

op het leven, de meertijds rustige maar soms uitbarstende muziek, de<br />

smaakvolle strijkers, de prima geluidskwaliteit. Kortom, Magnolia is een feest der herkenning,<br />

luister maar eens naar Breathe waar het allemaal in zit en waar nieuwe drummer Dan Osborne<br />

een flinke rol in speelt, maar er staat deze keer niet iets echt verrassend of afwijkends op wat<br />

deze plaat in de categorie van eerdere platen zoals Someone Here Is Missing zou brengen.<br />

Daardoor heb je een aangename drie kwartier die muzikaal voorbij glijden maar waarvan weinig<br />

minuten direct beklijven. De PT-fan zal zich absoluut geen buil vallen aan Magnolia, maar zal<br />

meerdere luisterbeurten nodig hebben (wat overigens geen straf is) om Magnolia echt in de<br />

armen te sluiten. (André de Waal)<br />

Roots<br />

THE ABIGAILS<br />

Tundra CD LP<br />

Met het vorige album The Songs Of<br />

Love And Despair wisten The Abigails al<br />

indruk te maken bij de liefhebber. Het nieuwe album<br />

Tundra werkt het concept nog verder uit en is een<br />

voorlopig hoogtepunt in de rammelende country. Met<br />

een zanger die met zijn stem sterke gelijkenis heeft<br />

met Lee Hazlewood en een bezopen Ernest Tubb,<br />

zwalkt de band van het ene drinklied naar het andere<br />

en weet ternauwernood op de benen te blijven. De<br />

liefhebber weet genoeg. (Bert Dijkman)<br />

ELVIN BISHOP<br />

Can’t Even Do Wrong Right CD<br />

Elvin Bishop is een geweldige<br />

bluesrocker en een meester op de<br />

slidegitaar, die we hier eigenlijk alleen kennen van<br />

een hitje in de jaren zeventig, maar die al sinds het<br />

midden van de jaren zestig uitstekende blues aflevert.<br />

Dit nieuwe album, dat zich vooral concentreert rond de<br />

t<br />

Symfo heavy<br />

S<br />

a<br />

p<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

fun-aspecten van de blues, is een schot in de roos. Vijf<br />

covers en vijf eigen nummers, in een diversiteit aan<br />

bluesstijlen, maar allemaal van een fenomenaal hoog<br />

niveau. Tijdloze blues. (Jos van den Berg)<br />

MUD MORGANFIELD & KIM<br />

WILSON<br />

For Pops – A Tribute To Muddy Waters<br />

CD<br />

Mud Morganfield is de zoon van de legendarische<br />

Muddy Waters, dat zie en hoor je meteen. Na het<br />

overtuigende album Son Of The Seventh Son sloeg hij<br />

de handen ineen met Kim Wilson van The Fabulous<br />

Thunderbirds, met als resultaat deze hommage aan<br />

papa Muddy ter gelegenheid van zijn honderdste<br />

geboortedag. For Pops bevat bekende (o.a. I Just Want<br />

To Make Love To You) en minder bekende nummers,<br />

die in één live-sessie werden opgenomen. Vette blues<br />

waar het spelplezier vanaf spat. (Jan Doense)<br />

44 45


oots<br />

Luister<br />

trip<br />

46<br />

Look Again To The Wind: Johnny<br />

Cash’ Bitter Tears Revisited CD LP<br />

(Masterworks/Sony Music)<br />

Look Again To The Wind: Johnny Cash’ Bitter<br />

Tears Revisited CD / LP<br />

(Masterworks/Sony Music)<br />

Het Amerikaanse monument Johnny Cash<br />

maakte regelmatig thematische albums in de<br />

jaren zestig en zeventig, die over het algemeen<br />

niet tot zijn beste werk behoren. Meer dan<br />

gunstige uitzondering was echter Bitter Tears,<br />

Cash’ ode, maar vooral steunbetuiging, aan<br />

de Native Americans. Dit album wordt nu<br />

overgedaan in een tijd waarin er voor deze<br />

bevolkingsgroep eigenlijk nog niet zo gek veel<br />

veranderd is. In een productie van Joe Henry<br />

is de triestheid en uitzichtloosheid die Gillian<br />

Welch, Dave Rawlings en het jonge folkduo The<br />

Milk Carton Kids in nog steeds actuele songs<br />

als White Girl en Apache Tears weten te leggen<br />

dan ook op zijn plaats. Tijdgenoten van Cash als<br />

Kris Kristofferson, in The Ballad Of Ira Hayes, en<br />

Norman Blake, in het geweldige Drums, vormen<br />

de link tussen toen en nu, een tijdspanne waarin<br />

de kracht van de muziek niet is verminderd,<br />

maar de ellende van de Native Americans<br />

helaas ook niet. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

PHILIP SAYCE<br />

Influences<br />

CD 2LP<br />

De titel van deze vijfde studiolaat zegt<br />

het helemaal: onze gitaarbeul eert<br />

hierop zijn voorbeelden. Dat doet Sayce door covers te<br />

spelen – van onder meer Graham Nash, Little Feat en<br />

Little Richards – of originele songs in de spirit van de<br />

meesters. Uiteraard vallen hieronder Jimi Hendrix, maar<br />

ook Eric Clapton en Jeff Healey. Bluesliefhebbers weten<br />

dat Sayce over het algemeen niet aan de softe kant van<br />

het bluesrockspectrum verkeert en dat is op Influences<br />

niet anders. Klaagde ik nog bij een vorige recensie dat<br />

Sayce nog steeds niet helemaal zijn eigen stiel had<br />

gevonden, nu realiseer ik me dat dit waarschijnlijk<br />

gewoon zijn stijl is: het werk van de meesters voor<br />

hem te herinterpreteren op een rauwe, ongepolijste<br />

stijl. Dat zorgt voor cds die best vermoeiend zijn – veel<br />

rustpunten zijn er niet te vinden – maar tegelijkertijd<br />

oud werk in een nieuw licht zetten. Daarbij geen<br />

kwaad woord voor het gitaarspel van Sayce, want dat<br />

zaagt dat dikke hout op een magnifieke wijze, en voor<br />

zijn zang die vooral liefhebbers van Lenny Kravitz zal<br />

aanspreken. (André de Waal)<br />

Jazz &<br />

Fusion<br />

HIROMI<br />

Alive (The Trio Project Featuring<br />

Anthony Jackson & Simon Phillips)<br />

CD<br />

Drie virtuozen uit de jazz bij elkaar die kunnen<br />

communiceren met hun instrumenten. Onder leiding<br />

van pianiste Hiromi gaat dit trio op reis door jazz en<br />

pop/rock in een hoog tempo met veel afwisseling<br />

waarin ook drummer Simon Phillips op bassist Anthony<br />

Jackson een hoofdrol hebben. De titels van de cd geven<br />

een mooie indicatie van de stijl van het nummer<br />

op deze gedreven plaat vol met spetterende solo’s,<br />

swingende ritmes en snelle grooves. (Stefan Koer)<br />

SLOWLY ROLLING CAMERA<br />

Slowy Rolling Camera CD<br />

Nieuw project van jazzpianist David<br />

Stapleton waarmee hij een intrigerende<br />

en dynamische mix maakt van soul, triphop, jazz en<br />

filmmuziek. De band (keyboards, elektronica, zang<br />

en drums) heeft een aantal jazzgasten (saxofoon,<br />

bas, gitaar, strijkkwartet) uitgenodigd waardoor het<br />

Jazz & Fusion<br />

geluid extra kleur en dimensie krijgt. Slowly Rolling<br />

Camera heeft bovendien een nieuwe rijzende ster in<br />

de persoon van soulzangeres Dionne Bennett. David<br />

Stapleton heeft er verder een luistertrip van gemaakt<br />

door het geheel te mixen met elektronica, strijkers<br />

en soundscapes. Voor liefhebbers van Portishead,<br />

Tindersticks, Cinematic Orchestra en Bonobo. (Stefan<br />

Koer)<br />

GREGORY PAGE<br />

One Way Journey Home CD 2LP<br />

(V2)<br />

Hij heeft Ierse roots, werd geboren in Londen, en woont al meer dan de helft van zijn<br />

leven in de Verenigde Staten. Toch lijkt het erop dat Gregory Page in Nederland<br />

tegenwoordig de meeste fans heeft. Het blijft wonderlijk hoe deze veel<br />

te laat geboren dandy na jaren van albums maken in vrijwel volledige anonimiteit uitgerekend<br />

in ons land een publiek wist te vinden. Op zijn nieuwste, door goede vriend Jason Mraz<br />

opgenomen, plaat liet hij zich eens niet inspireren door de ‘gay twenties’, maar door het Dublin t<br />

van de jaren dertig, waar zijn grootvader Dave Page een bekende en virtuoze bespeler van<br />

de uillean pipe was. Dit typisch Ierse instrument speelt dan ook een grote rol op One Way a<br />

Journey Home, waar het bespeeld wordt de veelgevraagde Eric Rigler (o.a. de soundtracks<br />

van Braveheart, Titanic en Million Dollar Baby). Het gebruik van dit instrument geeft een p<br />

verfrissende nieuwe wending aan de inmiddels bekende mix van folk en jazz, die Gregory Page<br />

zich op unieke wijze eigen heeft gemaakt. Prachtig album. (Marco van Ravenhorst)<br />

Gregory Page - Live in de winkels:<br />

• Vrijdag 5 sept Sounds Venlo 17.00<br />

• Zaterdag 6 sept Concerto Amsterdam 16.00<br />

• Donderdag 11 sept North end Haarlem 17.00<br />

• Vrijdag 12 sept Sombroek Volendam 19.00<br />

• Zaterdag 13 sept Plato Groningen 16.45<br />

• Vrijdag 17 oktober Plato Praamstra Deventer 17.00<br />

GIDEON VAN GELDER<br />

Lighthouse CD<br />

(Rosen/Bertus)<br />

Vier jaar geleden verscheen het debuut Perpetual van pianist Gideon<br />

van Gelder, een muzikale verrassing waarmee hij een plek veroverde in<br />

de jazzwereld en in de Nederlandse jazzdivisie, met avontuurlijke jazz waarin we<br />

de invloed van Andrew Hill konden horen. Sindsdien heeft hij veel samengewerkt met o.a. Jose James, Takuya<br />

Kuroda (trompettist) en Lilian Vieira. Nu is er de opvolger Lighthouse waarop hij een puike frisse mix laat horen<br />

van jazz, hiphop en Braziliaanse muziek met veel bravoure. Naast de piano gebruikt hij ook de Wurlitzer om<br />

de muziek van een extra groove en soul te voorzien. De band bestaat verder uit Becca Stevens (zang), Lucas<br />

Pino (sax en basklarinet), Rick Rosato (bas) maar nieuw in de band is het veelgevraagde supertalent op drums<br />

Jamire Williams, bekend van Robert Glasper, Bilal, Christian Scott en John Mayer, die met zijn felle spel vol vette<br />

grooves een hoofdrol opeist op dit mooie album vol muzikaal avontuur. (Stefan Koer)<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

47


interview<br />

Dance<br />

Dance<br />

Interview met<br />

Gregory Page<br />

Door: Ruben Eg<br />

Bijzondere mensen. Gregory Page is er zo eentje. Een over mensen die een rotsituatie achter zich laten en een<br />

Britse Amerikaan met Franse vader en een Iers paspoort, nieuw thuis gaan zoeken.’<br />

maar nog nooit in Ierland is geweest,. En muzikant die<br />

in Nederland een grotere aanhang heeft dan in de VS. One Way Journey Home is ook geïnspireerd door<br />

‘Gek, he?’, erkent de 51-jarige liedjessmit uit San Diego. grootvader Dave, een gewezen muzikale grootheid op<br />

‘Ik heb nog nooit in New York gespeeld, ook niet in New de Uillean Pipe in het Dublin van de roerige jaren dertig.<br />

Orleans. Eigenlijk kom ik nergens in dit land. Ik schaam Zijn dochter Moyra zat in de sixtiesgroep The Beat-Chics.<br />

mij daar wel een beetje voor. Pas toen ik vier jaar geleden Ze raakte op tournee zwanger van Gregory Hovelian, uit<br />

in Nederland speelde, stond ik voor mensen die het echt de Franse popgroep The Martians. De met zijn moeder<br />

snapten.’<br />

op 10-jarige leeftijd naar de VS verhuisde Page, ontdekte<br />

pas vier jaar geleden wie zijn vader was. ‘Ik dacht altijd<br />

In celebritykringen is Page daarentegen een stuk bekender. dat de man met wie mijn moeder getrouwd was mijn<br />

Jason Mraz is groot liefhebber, en produceerde ook zijn vader was. Pas toen ze scheidden vertelde ze dat dit<br />

nieuwe album One Way Journey Home. Ook de acteur niet zo was. Via internet heb ik mijn vader in Frankrijk<br />

John C. Riley (Boogie Nights, Gangs Of New York) behoort opgespoord.’<br />

tot de vriendenkring van Page. ‘Hij is ook van Ierse komaf.<br />

Samen spelen we wel eens Ierse muziek. Alleen in Europa Zijn Europese afkomst bood Page kansen om zijn wat<br />

speelde ik wel eens wat traditionele nummers tijdens moeizame muzikale carriere op het oude continent aan te<br />

optredens. Het viel mij op hoe open mensen voor deze jagen. ‘Misschien verhuis ik wel ooit naar Nederland. Een<br />

muziek staan.’<br />

paar maanden geleden heb ik het Iers staatsburgerschap<br />

gekregen, en mag ik in de EU wonen. Toen we naar<br />

Albumopener Counting Blessings rolde als eerste uit de Amerika emigreerden moest mijn moeder onze Britse<br />

pen voor de nieuwe plaat. ‘Een persoonlijk verhaal op nationaliteit opgeven. Om langer in Europa te kunnen<br />

een Ierse melodie. Toen ik het speelde voor vrienden, optreden ging ik eens nadenken. Via mijn vader zou ik een<br />

hoorde de een er country in en de ander Ierse folk. Beide Frans paspoort kunnen krijgen. Maar omdat mijn moeder<br />

genres hebben wel wat met elkaar. Daarom begon ik in Dublin is geboren, heb ik bij de Ierse ambassade een<br />

traditionele Amerikaanse muziek met mijn Ierse roots te paar papieren ingevuld en klaar. Maar nee: ik ben nog<br />

vermengen. Voor inspiratie heb ik nieuwsberichten gezocht nooit in Ierland geweest. Hopelijk kan ik dit najaar gaan.’<br />

48<br />

BUG<br />

Angels & Devils<br />

CD 2LP<br />

Ninja Tunes, het cutting edge djplatenlabel,<br />

geeft ons een nieuwe Bug.<br />

Ook de Britse Kevin Martin werd als zovele creatieve<br />

geesten naar Berlijn gezogen, alwaar Angels And Devils<br />

ontstond. Nog steeds grimey en met titels en teksten<br />

waarbij de fucks en bitches je om de oren vliegen, maar<br />

toch iets genuanceerder dan voorheen. Ongetwijfeld<br />

heeft Berlijn het muzikale blikveld van meneer Martin<br />

verbreed, en dat hoor je terug. (Rena Postma)<br />

SIMIAN MOBILE DISCO<br />

Whorl CD 2LP<br />

Dit Brits elektronisch duo is nu zo’n tien<br />

jaar actief. Naast productionele handen<br />

spandiensten voor anderen namen ze ook diverse<br />

eigen albums op. Whorl is hun vierde. Daarop klinkt<br />

SMD spacier dan voorheen. De beukende beats die<br />

het vroegere werk domineerden, zijn vervangen door<br />

een geluid dat behoorlijk richting dubstep en ambient<br />

neigt. Maar ook op dat terrein weet SMD te overtuigen.<br />

(Willem Jaap van Essen)<br />

BASEMENT JAXX<br />

Junto 2CD 2LP<br />

(PIAS/Rough Trade)<br />

In de jaren negentig waren zij niet meer van feestjes af te denken. Met<br />

een kneiter van een hit Red Alert zorgden zij ervoor dat zij op ieder<br />

feestje de voetjes van de vloer kregen. Toch heeft Basement Jaxx, waar<br />

het hier over gaat, nooit echt dat succes kunnen evenaren. Tot 2009 verschenen er nog drie<br />

studioalbums, maar geen van alle wilde echt beklijven. Nu is daar eindelijk weer een nieuw<br />

album, Junto. Vanwege de tijd van het jaar heeft Basement Jaxx ervoor gekozen om hun<br />

album vol te laden met zomerse deuntjes. En het werkt goed! Want ook al zit het weer niet<br />

altijd mee, het duo weet met dit album altijd een zonnetje tevoorschijn te toveren. Qua stijl<br />

laten de Britten zich inspireren door de UK garage van de laatste tijd en duiken ze ook weer<br />

hun eigen geschiedenis in. Basement Jaxx zoals je ze wil horen! (Bram van Kolfschooten)<br />

a<br />

p<br />

DARK SKY<br />

Imagin CD LP<br />

(News/PIAS/Rough Trade)<br />

Hun dj-sets zijn al enige jaren een begrip binnen het Londense<br />

clubcircuit. En sinds 2009 maakt dit elektronische trio remixen voor<br />

onder meer The XX, Kelis en Bombay Bicycle Club. Eigen werk,<br />

melodieuze dubstep, werd aanvankelijk gelanceerd onder de frivolere naam The Boogaloo<br />

Crew. Later werd de naam Dark Sky aangenomen en werd het geluid donkerder en de bassen<br />

zwaarder. Al doende kwam Dark Sky, al te horen op Lowlands, in aanraking met Modeselektor.<br />

Deze collega-dj’s uit Berlijn boden via hun Monkeytown-label de mogelijkheid een eigen<br />

album op te nemen. Dit resulteert nu in een combinatie van diepe bassen, dromerige synths en house.<br />

Soms instrumentaal, soms met gastvocalisten. Hoewel diverse tracks het op de dansvloer goed zullen doen, is<br />

dit album eveneens prima geschikt om thuis te beluisteren. Hun veelzijdigheid tonen de heren van Dark Sky<br />

door een enkele maal nadrukkelijk het experiment te zoeken. (Willem Jaap van Essen)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

49


HIPHOP & SOUL<br />

S<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Hiphop & Dance Soul<br />

Hiphop & Soul<br />

ASA<br />

Bed Of Stone CD LP<br />

(Naive/PIAS/Rough Trade)<br />

De uit Nigeriaanse ouders in Parijs geboren zangeres Asa maakte al twee<br />

albums met prachtige soulpop in de traditie van Erykah Badu, D’Angelo<br />

en Angélique Kidjo. Het zijn tevens de artiesten die haar op jonge leeftijd<br />

beïnvloed hebben en het nieuwe album Bed Of Stone is een logisch vervolg. Ook hier horen we<br />

terug dat haar vaders platenverzameling niet aan Asa voorbij is gegaan, de soul van Marvin Gaye,<br />

de emotie van Aretha Franklin, het engagement van Fela Kuti, het grenzen overschrijdende van<br />

Bob Marley, het speelt allemaal een rol op haar nieuwe plaat. Haar spiritualiteit zonder in dogma’s<br />

van vaste religies te vervallen, speelt een hoofdrol in de teksten. Asa maakt haar dromen waar. (Bert<br />

Dijkman)<br />

t<br />

a<br />

p<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

RED SNAPPER<br />

ook op dit achtste album terug te horen, want Red<br />

Hyena CD<br />

Snapper toerde een jaar lang met de soundtrack de<br />

Red Snapper is terug met een briljant wereld rond, en dat gevoel hebben ze vastgelegd op dit<br />

album. De Britse band heeft het beste nieuwe album. Hyena staat vol met Afrofunk, hiphop<br />

uit zichzelf gehaald. Hyena is geïnspireerd op de soundscapes, breakbeat en elektronica en zou ook maar<br />

soundtrack die de groep maakte voor de jaren zeventig zo in de seventies gemaakt kunnen zijn. (Jesse Voorn)<br />

cultfilm Touki Bouki, een waar Afrofunkepos. Dat is<br />

binnenkort binnen<br />

Aphex Twin - Syro<br />

Aphex Twin, de muzikale uitlaatklep van de even mysterieuze als geniale elektronicaproducer<br />

Richard D. James, kondigt na dertien jaar een nieuw album aan: SYRO, dat op<br />

19 september verschijnt. Na het verschijnen van een luchtballon met het logo van de<br />

electronica pionier boven het Londonse luchtruim, graffiti op Radio City Music Hall in New<br />

York en een geheimzinnige boodschap op een website die met een normale browser niet<br />

te vinden is, is nu door het Warp label de opvolger van het album Drukqs (2001) officieel aangekondigd!<br />

BEN L’ONCLE SOUL<br />

À Coup De Rêves CD<br />

(Universal)<br />

cd deluxe LP<br />

Bekend werd hij van zijn uitvoering van Seven Nation Army, maar de<br />

jonge Fransman is veel meer dan alleen één cover. Wat veel mensen<br />

toen al niet wisten, is dat die man van die cover al een album op zijn<br />

naam had staan en zijn single Soul Man in Frankrijk gewoon een aantal<br />

weken in de top 40 heeft gestaan. Zijn eerste, titelloze album wordt<br />

nu opgevolgd door À Coup De Rêves. Gewapend met meer soul en<br />

een minder herkenbaar Frans accent maakt oom Ben voornamelijk nog<br />

Engelstalige nummers. Iets meer uit zijn schulp gekropen, combineert hij nu zijn kennis van oude soul met<br />

invloeden van de nieuwe r&b. Nog steeds een band, nog steeds dezelfde stem, maar wel degelijk meer<br />

swing. Met À Coup De Rêves heeft Ben L’Oncle Soul een heel erg sterk soulalbum afgeleverd. Waar je je<br />

eerst nog zorgen moest maken of je de Fransoos wel serieus moest nemen, kan je hem nu voegen bij<br />

het rijtje Joss Stone, José James of Cody Chesnutt. Het album swingt van voor naar achter, waar het vorige<br />

album soms wat power miste. Zijn stem heeft meer kracht en klinkt nog overtuigender. Het album bevat<br />

eigenlijk alles wat het vorige album niet had. Hopelijk krijgt Ben l’Oncle Soul met dit album de erkenning<br />

die hij verdient. Terecht zou het zeker zijn, want met À Coup De Rêves zet hij een ijzersterke soulplaat neer.<br />

Voor elke soul-, jazz- of swingliefhebber een must listen. (Jesse Frelink)<br />

50<br />

51


Dance Hiphop & Soul<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Pop & Rock<br />

reggae<br />

DILATED PEOPLES<br />

Directors Of Photography<br />

CD 2LP<br />

(Rhyme/Warner)<br />

Dilated Peoples brengt het langverwachte nieuwe studioalbum<br />

Directors Of Photography uit via Rhymesayers / ADA. De Amerikaanse<br />

hiphopformatie, bestaande uit Evidence, Rakaa Iriscience en DJ Babu,<br />

heeft sinds de oprichting in 1992 vier studioalbums uitgebracht en vele malen getoerd. Op<br />

Directors Of Photograpy bewijst Dilated Peoples, ondanks de acht jaar stilte, gegroeid te zijn<br />

en nog even vooruitstrevend als altijd. ‘I think the statement we made this time around is that<br />

the three of us are still here standing, making quality hiphop from our hearts,’ zegt Babu. ‘We<br />

never chased trends and we always stayed true to ourselves. Even with the changes in the<br />

music industry and the world, we still managed to stay cutting edge and classic and, in many<br />

ways, independent. This lp is very full circle for us.’ (Red)<br />

a<br />

p<br />

BROEDERLIEFDE<br />

Gevoelig Feestje CD<br />

(Topnotch/Universal)<br />

Broederliefde is één van de nieuwste rapsensaties uit Rotterdam.<br />

Broederliefde bestaat uit 10 leden, die al vanaf jongs af aan een hechte<br />

vriendengroep vormen en allen woonachtig zijn in de Rotterdamse<br />

wijk Spangen. Het motto van de groep bestaat vanaf dag één uit eenheid, gezelligheid en<br />

voetballen. Dit kreeg een andere wending toen Emms besloot om ook te gaan rappen. Niet<br />

kort erna sloten ook Mella, Sjaf & Jerr zich aan bij Emms en kon men naast de vriendengroep nu ook<br />

spreken van een rapgroep: Broederliefde. Al snel hadden ze de wijk achter zich staan en begonnen ze eerst<br />

rustig binnen Rotterdam en via social media een naam op te bouwen met song en video releases van o.a.<br />

(hit)tracks als: Domme Jongens, Maluku & Ik Weet. (Red)<br />

t<br />

S<br />

e<br />

l<br />

p<br />

l<br />

a<br />

a<br />

t<br />

j<br />

e<br />

s<br />

Reggae<br />

Virgin Front Line:<br />

Sounds Of Reality<br />

(Virgin/Universal)<br />

1978 en in het kielzog van punk knalde steeds vaker reggae uit de speakers.<br />

Probleem: het was lastig om aan origineel kwaliteitsmateriaal te komen. Gat in<br />

de markt, dacht Virgin-baas Branson, en hij stuurde Johnny Lydon naar Jamaica<br />

om talent te scouten. In het krappe twee jaar dat het sublabel heeft bestaan<br />

leverde dat een kleine vijftig lp’s op, plus de nodige singles. De eerste drie<br />

van deze vijf schijven zijn gebaseerd op drie compilaties die indertijd verschenen. Schijf vier staat vol met<br />

maxi’s. De laatste is gereserveerd voor allerlei bijzonders. In 92 tracks levert dat een dwarsdoorsnede op van<br />

wat in die cruciale periode op het eiland gebeurde. We horen losgeslagen toasters, waaronder U Roy, Big<br />

Youth, Tappa Zukie, een fantastische I Roy, en Prince Far I, die later op On-U Sound nog een banvloek over<br />

het project zou uitspreken. We worden verwend door rootical zangtrio’s als de Abyssinians, Culture en de<br />

Gladiators. We skanken op de zwaarste dub die rasta toentertijd voortbracht. We lezen intussen het fraaie<br />

boekwerk, waarin onder meer Lydon herinneringen ophaalt. (Enno de Witt)<br />

World<br />

5CD Box<br />

ADRIAN YOUNGE Presents SOULS OF MISCHIEF<br />

There Is Only Now<br />

2CD LP<br />

(Linear Labs/Bertus)<br />

Adrian Younge is nog altijd geen grote naam, maar is onmiskenbaar een geniale<br />

alleskunner met als specialiteit psychedelische soul met scheurende orgels en vette<br />

beats. De platenzaakeigenaar uit L.A. stort zich na de filmmuziek (Black Dynamite,<br />

2009) en soul (Adrian Younge Presents The Delfonics, 2013) nu vol op de hiphop. Dat hij dit genre met<br />

gemak beheerst, bewees hij al eerder met Ghostface Killah op het album Twelve Reasons To Die en Jay-Z<br />

op het nummer Heaven. Nu presenteert hij de hiphopgroep Souls Of Mischief uit Californië die op hun<br />

beurt samenwerken met Snoop Dogg, Busta Rhymes en Ali Shaheed Muhammad. Het resultaat is een<br />

conceptalbum (rondom een fictieve moordaanslag op de rapgroep) met een soulvol oldskool-gevoel dat<br />

Younge zelf typeert als ‘kind of like if Bob James and Herbie Hancock recorded with Q-Tip back in the day’.<br />

(Bram Peeters)<br />

52<br />

MARCIO FARACO<br />

Cajueiro CD<br />

Faraco is een Braziliaanse singersongwriter<br />

die echter al jaren residentie<br />

in Parijs houdt, niet in de laatste plaats door zijn liefde<br />

voor Franse muziek. Zijn achtste album is dan ook een<br />

mooie mengelmoes van chanson en bossa nova met<br />

zowel Franse als Braziliaanse muzikanten. Akoestisch, met<br />

de afwisselende hoofdrol voor de Latijns-Amerikaanse<br />

percussie en de Franse accordeon. Zomeravondmuziek<br />

voor alle continenten. (Jurgen Vreugdenhil)<br />

ORLANDO JULIUS WITH THE<br />

HELIOCENTRICS<br />

Jaiyede Afro<br />

De woorden legendarisch en levende<br />

legende worden vrij gemakkelijk gebruikt. Maar in dit<br />

geval terecht. Orlando Julius is een levende legende in<br />

de Afrikaanse muziek. Al vanaf de jaren zestig stond hij<br />

met zijn band Modern Aces aan de wieg van de mix van<br />

James Brown-funk en Afrikaanse muziek die later uit zou<br />

groeien tot Afrobeat. In zijn carrière speelde hij al samen<br />

met illustere namen als Louis Armstrong, The Crusaders,<br />

Hugh Masekela en Lamont Dozier. Met laatstgenoemde<br />

Motown-songwriter schreef hij samen de wereldhit<br />

Going Back To My Roots. Vers van het succes van<br />

hun samenwerking met de Ethiopische zanger<br />

Mulatu Astatke, ook voor het Strut-label, namen The<br />

Heliocentrics dit album op in hun volledig analoge studio<br />

in Londen. Zo werd de rauwheid van Orlandos originele<br />

opnames uit de jaren zestig en zeventig behouden. The<br />

Heliocentrics voegden daar wat psychedelische sounds<br />

aan toe. Zonder schroom durven we hier te zeggen dat<br />

dit de beste Afrobeatplaat in jaren is. (Red)<br />

53


klASSIEK<br />

Luister<br />

trip<br />

Beatles<br />

Wihan Quartet<br />

Nimbus – NI6272 [3280248]<br />

Vanaf 1985 heeft het Tsjechische Wihan Quartet<br />

naam gemaakt met onderscheidende opnamen<br />

van strijkkwartetten van Beethoven, Dvorak<br />

en Schubert. Met dit album bewandelt het<br />

strijkkwartet een geheel ander pad. Zij spelen<br />

arrangementen van Beatles-songs van hun<br />

landgenoot Lubos Krticka. Krticka – bekend om<br />

zijn film-, kamer- en koormuziek en zijn rol in<br />

de Tsjechische rock- en jazzwereld – arrangeert<br />

deze songs op een originele wijze waarbij<br />

zijn rock- en jazzachtergrond een rol speelt.<br />

Werken van The Beatles uitvoeren op klassieke<br />

instrumenten is minder vreemd dan het lijkt,<br />

omdat juist The Beatles zich lieten inspireren<br />

door bijvoorbeeld Bach, Brahms, Schubert<br />

en Stockhausen. Het resulteert in bijzondere<br />

instrumentale stukken met hier en daar een<br />

pittige jazzy achtergrond zoals in I want you<br />

(She’s so heavy). Eleanor Rigby en Yesterday<br />

klinken door deze arrangementen wezenlijk<br />

anders dan het origineel. Een mooi album voor<br />

liefhebbers van The Beatles en strijkkwartetten.<br />

(Wil Zenhorst)<br />

Klassiek<br />

Bach CEP – Rondos &<br />

Fantasias<br />

Christine Schornsheim<br />

(Tangentenflügel)<br />

Capriccio – C5201 [3286943]<br />

Dit jaar wordt de driehonderdste verjaardag van Carl<br />

Philipp Emanuel Bach gevierd. Voor klavecinist Christine<br />

Schornsheim betekent 2014 een drukke agenda<br />

met veel uitvoeringen van werken van de tweede<br />

overlevende zoon van Johann Sebastiaan Bach. In<br />

plaats van enkele suites, kiest Schornsheim ervoor om<br />

alleen rondo’s en fantasia’s uit te voeren. Men zegt<br />

wel dat de rondo’s voor de liefhebbers zijn geschreven<br />

en de fantasia’s voor de kenners. Het bijzondere van<br />

dit album is dat Schornsheim deze werken op een<br />

Tangentenklavier of Tangentenflügel uitvoert. Dit<br />

instrument lijkt uiterlijk op een klavecimbel, maar<br />

klinkt als een vroege fortepiano. Terecht vindt Christine<br />

Schornsheim dat deze werken uitstekend tot hun recht<br />

komen op deze Tangentenflügel. Het resulteert in<br />

dertien prachtig en uitstekend gespeelde pareltjes die<br />

blijven boeien. (Wil Zenhorst)<br />

Concerto – Venice: The<br />

Golden Age<br />

Xenia Löffler (barokhobo),<br />

Akademie für Alte Musik Berlin,<br />

Georg Kallweit<br />

Harmonia Mundi – HMC902185 [3289543]<br />

Aan het einde van de zestiende eeuw nemen andere<br />

landen de dominantie van de Venetiaanse handel<br />

over. Op muziekgebied blijft de stad hoog in aanzien.<br />

Dat komt door de vele uitstekende musici die aan de<br />

Ospedali zoals Ospedale della Pietà worden opgeleid. In<br />

dit meisjesweeshuis geeft Vivaldi een groot deel van zijn<br />

leven muziekles. Veel van zijn 500 concerten zijn voor dit<br />

instituut geschreven, zoals menig hoboconcert. In zijn tijd<br />

schitterde Pellegrina tot op hoge leeftijd. Op dit album<br />

is dat Xenia Löffer, die als één van de veelbelovendste<br />

hoboïsten van haar generatie wordt gezien. Naast<br />

concerten van Vivaldi voert zij met de Akademie für Alte<br />

Musik Berlin uitstekend werken uit van collega’s van<br />

Vivaldi: Marcello, Porta en Tessarini. (Wil Zenhorst)<br />

Beethoven – Piano<br />

Concertos Nos. 3 & 4<br />

Maria João Pires (piano), Swedish<br />

Radio Symphony Orchestra, Daniel<br />

Harding<br />

Onyx – ONYX4125 [3281558]<br />

Hoewel Maria João Pires het derde en vierde<br />

pianoconcert van Beethoven met regelmaat in<br />

concertzalen heeft uitgevoerd, had Pires deze concerten<br />

nog niet op cd opgenomen. Deze studio-opname, een<br />

aantal dagen na live-uitvoeringen gemaakt, brengt<br />

daar verandering in. Het album is opgedragen aan<br />

de onlangs overleden Claudio Abbado, met wie niet<br />

alleen Pires veelvuldig samenwerkte; dirigent Daniel<br />

Harding was jarenlang Abbados assistent in Berlijn.<br />

Hier leidt Harding het Zweedse radio-orkest in een<br />

heldere opname. Pires zelf maakt grote indruk met<br />

haar subtiele maar altijd trefzekere spel. Zelf omschrijft<br />

ze deze opnames als een ‘beschaafd gesprek, waarbij<br />

componist en uitvoerende naar elkaar luisteren, door<br />

eeuwen gescheiden’. Zeventig is Pires inmiddels, maar<br />

er volgen hopelijk nog vele opnames als deze. (Henri<br />

Drost)<br />

Beethoven – Salon<br />

Symphonies nr 3 en 5<br />

Van Swieten Society<br />

Quintone – Q14002 [3258194]<br />

Beethoven, maar dan zoals die tegenwoordig zelden<br />

gehoord wordt. Aan het begin van de negentiende<br />

eeuw waren Beethovens werken zeer populair, maar<br />

uitvoeringen relatief zeldzaam en dus doken al snel<br />

arrangementen op die in kleinere kring gespeeld<br />

konden worden. Van Swieten Society nam eerder al de<br />

kamermuziekbewerking die Beethoven zelf maakte van<br />

zijn tweede symfonie op. Nu volgen de derde en vijfde<br />

symfonie, in bewerkingen van Beethovens tijdgenoot<br />

Hummel en Beethovens leerling Ries. De beginmaten<br />

van de vijfde zijn overbekend, maar klinken opvallend<br />

fris gespeeld door fortepiano, cello, fluit en (alt)viool.<br />

Waar Hummels bewerking meer een pianoarrangement<br />

is met dubbelingen door de overige instrumenten, is<br />

Ries’ bewerking van de derde ingenieuzer, met een<br />

prachtige rolverdeling. Beide worden heerlijk energiek<br />

gespeeld door de op authentieke instrumenten<br />

spelende Van Swieten Society. (Henri Drost)<br />

54 55<br />

klASSIEK<br />

Dvorak – Symphony No. 6 &<br />

American Suite<br />

Luzerner Sinfonieorchester, James<br />

Gaffigan<br />

Harmonia Mundi – HMC902188 [3289545]<br />

De wereldpremière van Dvoraks zesde symfonie kon<br />

in 1880 niet in Wenen plaatsvinden wegens groeiende<br />

spanningen tussen Tsjechen en Duitstaligen. Muzikanten<br />

protesteerden openlijk tegen het nationalistische<br />

gehalte van het werk. Toch is de zesde ook nadrukkelijk<br />

door Brahms’ tweede symfonie beïnvloed. Maar vooral<br />

het scherzo, gebaseerd op een Tsjechische dans,<br />

werd als een bewust politiek statement opgevat. En<br />

dus beleefde de symfonie een jaar later de première<br />

met het Praags Symfonieorkest. De wijze waarop<br />

Dvorak zijn herkomst in symfonische muziek wist toe<br />

passen, trok de interesse van de Amerikanen, die hem<br />

uitnodigden in de VS les te komen geven. In Amerika<br />

schreef Dvorak naast zijn bekendste symfonie en het<br />

celloconcert ook een suite, aanvankelijk voor piano solo,<br />

maar later georkestreerd, tegenwoordig bekend als de<br />

Amerikaanse suite. Beide werken worden aangenaam<br />

transparant vertolkt door het Luzerner Sinfonieorchester,<br />

waarvan vooral de rijk georkestreerde zesde profiteert.<br />

(Henri Drost)<br />

Mozart – String Quartets<br />

Nos. 14, 16 & 19<br />

Cuarteto Casals<br />

Harmonia Mundi – HMC902186<br />

[3289544]<br />

In 1782 publiceerde Franz Joseph Haydn zijn zes<br />

strijkkwartetten opus 33 waarmee hij een nieuwe<br />

standaard zette. Zijn vriend Wolfgang Amadeus Mozart<br />

is hier zozeer van onder de indruk, dat hij met veel<br />

succes zes strijkkwartetten aan zijn goede vriend<br />

Haydn opdraagt. Het eerste strijkkwartet van de cyclus<br />

voltooide Mozart op oudjaar 1782. Mozart bewijst dat<br />

hij de nieuwe standaard succesvol naar een eigen stijl<br />

kan omvormen, om met deze werken een mijlpaal in<br />

de muziekgeschiedenis neer te zetten. Het vermaarde<br />

Cuarteto Casals voert op dit album de oudste drie<br />

van de zes strijkkwartetten uit. Net als bij de opus 33<br />

strijkkwarttetten van Haydn, zorgt Cuarteto Casals voor<br />

een sublieme uitvoering, waarmee zij hun reputatie<br />

dubbel en dwars bestendigen. (Wil Zenhorst)


klASSIEK<br />

Bestel nu in een van onze Instrumentaal<br />

webwinkels Vocaal<br />

klASSIEK<br />

From the Imperial Court<br />

Stile Antico<br />

Harmonia Mundi – HMU807595 [3269915]<br />

Het negende album van stile antico is gewijd aan koormuziek die aan de diverse<br />

Habsburgse hoven in de vijftiende en zestiende eeuw klonk. Een boeiend programma<br />

met muziek van Heinrich Isaac en Ludwig Senfl die voor Maximiliaan I van Oostenrijk<br />

werkten. Aan het Hof van zijn vrouw Maria van Bourdondië schreef Pierre de la Rue het Absalon fili mi<br />

voor hun vroeg overleden zoon Philips de Schone, vader van Karel V. Karel V heeft een grote voorkeur voor<br />

Vlaamse componisten. Josquin Deprez en Nicolas Gombert componeren muziek bij Karels lievelingslied Mille<br />

regretz. In Spanje aan het Hof van Philips II is ondermeer Christóbal de Morales werkzaam, die het imposante<br />

Jubilate Deo schrijft. Een prachtig album waarop stile antico vrijwel uitsluitend werken van niet Engelse<br />

componisten uitvoert. (Wil Zenhorst)<br />

Purcell – Ten Sonatas in<br />

Four Parts<br />

The King’s Consort<br />

Vivat – 106 [3286993]<br />

Henri Purcell overlijdt (35 of 36 jaar oud) op het<br />

hoogtepunt van zijn loopbaan. Hij laat kerkmuziek,<br />

theatermuziek en instrumentale werken na. Zijn<br />

weduwe verzamelt alle nog niet gepubliceerde werken,<br />

zoals deze tien sonates in vier delen. Aanvankelijk<br />

heeft Purcell deze sonates in drie delen geschreven,<br />

maar vanwege de Italiaanse stijlvorm een vierde deel<br />

eraan toegevoegd. Aan het begin van de achttiende<br />

eeuw blijken deze werken zeer in de smaak van het<br />

Engelse publiek te vallen. Organist en klavecimbelist<br />

Robert King voert samen met Cecilia Bernardini en Huw<br />

Daniel (viool) en Susanne Heinrich (viola da gamba)<br />

en Lynda Sayce deze tien sonates op sublieme wijze<br />

op authentieke instrumenten uit. Het boekje geeft<br />

boeiende informatie over de achtergronden van deze<br />

Sonates. (Wil Zenhorst)<br />

Rzewski – 4 Pieces, Hard<br />

Cuts & The Housewife’s<br />

Lament<br />

Ralph van Raat (piano), Lunapark,<br />

Arnold Marinissen<br />

Naxos – 8559360 [3300769]<br />

De Amerikaanse pianist en componist Anthony Rzewski<br />

(1938) studeerde onder andere bij Dallapiccola en<br />

Elliott Carter. Hij werkte samen met Stockhausen en<br />

doceerde lange tijd in Rome en Luik. Al eerder nam<br />

de Nederlandse pianist Ralph van Raat diens virtuoze<br />

The people united will never be defeated! op. De<br />

Four Pieces zijn een vervolg, al even gecompliceerd.<br />

Rzewski’s politieke standpunten komen naar voren<br />

in Hard Cuts, onder andere gericht tegen de vele<br />

bezuinigingen op cultuur wereldwijd, terwijl de<br />

variaties van The Houswife’s Lament gebaseerd zijn op<br />

Beethoven. Niet de meest toegankelijke muziek, maar<br />

zeker ritmisch zeer fascinerend. (Henri Drost)<br />

Strauss – Don Quixote/<br />

Cellosonate<br />

Maximilian Hornung (cello),<br />

Symphonieorchester des Bayerischen<br />

Rundfunks, Bernard Haitink<br />

Sony – 88843 047072 [3273369]<br />

Een jaar na het voltooien van Also sprach Zarathustra<br />

voltooide Richard Strauss opnieuw een symfonisch<br />

gedicht, ditmaal gebaseerd op Cervantes. De verschillen<br />

zijn echter enorm. Don Quixote is niet alleen veel<br />

minder bombastisch, soms zelfs kamermuziekachtig<br />

klein, maar net als Elgars Enigma variations opgebouwd<br />

als een serie variaties. Bovendien is het een soort<br />

dubbelconcert, waarbij de cello het tragikomische<br />

hoofdpersonages verklankt en de altviool zijn<br />

hulpje Sancho Panza. Bernard Haitink heeft dit<br />

werk al vaker opgenomen, uiteraard ook met het<br />

Concertgebouworkest. Hier schittert cellist Maximilian<br />

Hornung naast het zeer transparant klinkende<br />

Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks. Als<br />

smaakvol toetje de veel minder bekende cellosonate,<br />

een jeugdwerk van Strauss. (Henri Drost)<br />

Tchaikovsky – Piano<br />

Concertos Nos. 1 & 2<br />

Simon Trpceski (piano) Royal<br />

Liverpool Philharmonic Orchestra,<br />

Vasily Petrenko<br />

Onyx – ONYX4135 [3281559]<br />

Bestaat er een bekender begin van een pianoconcert<br />

dan de eerste maten van het eerste van Tchaikovsky?<br />

Waarschijnlijk niet. Dat was al zo, maar sinds Gazprom<br />

die maten – in een ernstig bewerkte vorm – gebruikt<br />

in de reclames rondom alle Champions Leaugewedstrijden,<br />

is er geen ontkomen aan. En dat terwijl<br />

Nikolai Rubinstein, de pianist aan wie Tchaikovsky het<br />

concert op wilde dragen het omschreef als waardeloos,<br />

niet te spelen en onhandig. In vele opzichten is het ook<br />

een ongebruikelijk concert, met los van elkaar staande<br />

delen. Veel coherenter, maar net zo melodieus, is het<br />

minder bekende tweede pianoconcert. Beide krijgen<br />

een gloedvolle vertolking van Simon Trpceski en het<br />

Royal Liverpool Philharmonic Orchestra onder leiding<br />

van Vasily Petrenko, een combinatie die eerder al<br />

goed was door met vijf sterren beloonde opnames van<br />

Rachmaninovs pianoconcerten. (Henri Drost)<br />

Carissimi/Charpentier –<br />

Sacrifices<br />

La Nuova Musica, David Bates<br />

Harmonia Mundi – HMU807588<br />

[3289541]<br />

La Nuova Musica heeft voor Harmonia Mundi met<br />

veel succes albums uitgebracht met muziek van<br />

Hadyn en Vivaldi. Sacrifices is gewijd aan muziek van<br />

de Italiaanse componist Giacomo Carissimi en zijn<br />

leerling Marc-Antoine Charpentier. Als twintiger volgt<br />

Carissimi bij Collegio Germanico in Rome Tomás Luis<br />

de Victoria als maestro di cappella op. Hij groeit uit tot<br />

één de bekendste componisten aan het einde van de<br />

zeventiende eeuw. Naast geestelijke muziek schrijft<br />

Carissimi koorwerken met bijbelse thema’s zoals het<br />

Historia di Jephte, waarmee hij de grondslagen van<br />

het oratorium legt. Met Le Reniement de Saint Pierre<br />

laat Marc-Antoine Charpentier zien dat hij zich door<br />

zijn leermeester laat inspireren. Charpentier ontwikkelt<br />

daarbij een eigen onderscheidende stijl. Prachtig album!<br />

(Wil Zenhorst)<br />

Dear Brecht<br />

Charles Laughton • Bertolt Brecht •<br />

Hanns Eisler<br />

Bear – BCD16096BS [3276520]<br />

Een ontmoeting in Hollywood (maart 1944) met<br />

Bertolt Brecht en Hans Eisler levert de Britse acteur en<br />

vertolker van Henri VIII, Charles Laughton, een nieuwe<br />

uitdaging op. Ook voor Bertolt Brecht en Hans Eisler, die<br />

naar Amerika zijn uitgeweken, geeft deze ontmoeting<br />

nieuwe impulsen. Met de hulp van Laughton kan Brecht<br />

zijn toneelstuk Galileo (dat over de maatschappelijke<br />

verantwoording van wetenschappers gaat) afronden.<br />

Hans Eisler zorgt voor de begeleidende muziek. Dit<br />

album bevat fragmenten van de eerste Amerikaanse<br />

uitvoering. Ook bevat het album het succesvolle<br />

Kerstverhaal van Mr Pickwick van Laughton met<br />

muziek van Eisler. Heel fraai zijn tien variaties op het<br />

Scheppingsverhaal, waaruit blijkt dat Charles Laughton<br />

een zeer getalenteerd acteur is. Een boeiend album<br />

met veel achtergrondinformatie, voorzien van nog niet<br />

eerder vrijgegeven geluidsmateriaal. (Wil Zenhorst)<br />

Gilles – Messe des Morts -<br />

Rameau’s Funeral, Paris,<br />

27. IX. 1764<br />

Collegium Vocale Gent, Capriccio<br />

Stravagante Les 24 Violons, Skip Sempé<br />

Paradize – PA0013 [3289536]<br />

De Messe des Morts van Jean Gilles (1668-1705) was<br />

al snel zo geliefd, dat het requiem ook na zijn eigen<br />

dood veelvuldig werd uitgevoerd. Daarbij werden<br />

voortdurend wijzigingen aangebracht, niet alleen in de<br />

instrumentatie, maar ook werd het werk toegesneden<br />

op de overledene. Hier horen we de versie van 1764<br />

die klonk bij de begrafenis van Rameau, met daarin ook<br />

delen uit diens Dardanus, Zoroastre en Castor et Pollux.<br />

Vierhonderd jaar later, als eerbetoon aan Rameau,<br />

voerden Collegium Vocale Gent en Capriccio Stravagante<br />

Les 24 Violons deze versie uit in de Sint Walburgakerk<br />

te Brugge. Het resulteert in een (nergens te) ruimtelijke<br />

registratie, met uitstekende solisten. Zeer fraai. (Henri<br />

Drost)<br />

56 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl 56<br />

57


2CELLOS<br />

klASSIEK Nicolas Altstaedt<br />

Apocalyptica<br />

Joris van den Berg<br />

Anner Bijlsma<br />

Lidy Blijdorp<br />

Cello Duello<br />

Cello8ctet Amsterdam<br />

Roel Dieltiens<br />

Amber Docters van Leeuwen<br />

Pablo Ferrández<br />

Dmitry Ferschtman<br />

Alban Gerhardt<br />

Natalia Gutman<br />

Frans Helmerson<br />

Doris Hochscheid<br />

Gary Hoffman<br />

Louise Hopkins<br />

Anastasia Kobekina<br />

Jakob Koranyi<br />

Örs Köszeghy<br />

Harriet Krijgh<br />

Laurence Lesser<br />

Jens Peter Maintz<br />

Mischa Maisky<br />

Pepijn Meeuws<br />

Edgar Moreau<br />

Johannes Moser<br />

Raphaël Pidoux<br />

Steuart Pincombe<br />

Jean-Guihen Queyras<br />

Saskia Rao-de Haas<br />

Ernst Reijseger<br />

Wolfgang Emanuel Schmidt<br />

Giovanni Sollima<br />

Marien van Staalen<br />

Annie Tangberg<br />

Jan Willem Troost<br />

Tatjana Vassiljeva<br />

Emile Visser<br />

Michiel Weidner<br />

Joann Whang<br />

Sonia Wieder-Atherton<br />

Cappella Amsterdam<br />

Amaryllis Dieltiens<br />

Nora Fischer<br />

Salome Kammer<br />

Groove LéLé<br />

Sylvia Merck<br />

Hadewych Minis<br />

Katerina Papadopoulou<br />

Lenneke Ruiten<br />

Johannette Zomer<br />

Amsterdam Sinfonietta<br />

Asko I Schönberg<br />

Holland Baroque Society<br />

jongNBE<br />

Nederlands Kamerorkest<br />

Orkest van de 18e Eeuw<br />

Orkest van het Conservatorium<br />

van Amsterdam<br />

Silbersee<br />

cellobiennale.nl<br />

Rachmaninov – Monna<br />

Vanna<br />

Moscow Conservatory Opera<br />

Soloists, Choir & Orchestra, Vladimir<br />

Ashkenazy<br />

Odine – 1249-2 [3286982]<br />

Is het de mooiste passage uit Rachmaninovs opera’s?<br />

Het koor roept om hoofdpersonage Monna Vanna,<br />

harpen, strijkers en blazers werken naar een climax,<br />

de tenor valt in, het koor antwoordt. Helaas is het<br />

begin van de derde scène van Monna Vanna tevens<br />

de laatste; Rachmaninov was vergeten de Belgische<br />

toneelschrijver Maurice Maeterlinck om toestemming<br />

te vragen zijn stuk te gebruiken, en toen hij nadat hij<br />

de eerste akte had voltooid dat in 1908 deed, bleek dat<br />

TV Series<br />

14 Diaries Of The Great War<br />

In acht afleveringen vertelt deze<br />

dramaserie het verhaal van de grootste<br />

en meest verwoestende oorlog die de<br />

mensheid ooit heeft meegemaakt. Dit<br />

aan de hand van veertien unieke en nooit eerder<br />

vertelde verhalen door mensen die de oorlog zelf<br />

hebben meegemaakt... De helden in deze unieke serie<br />

zijn niet generaals en politici, maar de soldaten in de<br />

loopgraven, de vrouwen die zwoegden in fabrieken<br />

om de arbeid van mannen te vervangen, de kinderen<br />

aan wie de oorlog op hetzelfde moment verschijnt<br />

als een avontuur en nachtmerrie en niet in het minst<br />

de vrijwillige verpleegkundigen die zich toegewijd<br />

inzetten voor de eindeloze stroom van gewonden en<br />

overledenen.<br />

Americans<br />

Geheimen kunnen dodelijk zijn in deze<br />

spannende thrillerreeks over Russische<br />

spionnen in Washington D.C. in de<br />

jaren tachtig. Philip (Matthew Rhys) en<br />

Elizabeth Jennings (Keri Russell) lijken een normaal<br />

koppel uit de voorsteden maar zijn in werkelijkheid<br />

klASSIEK<br />

Maeterlinck de rechten al had verkocht aan de Franse<br />

componist Henry Féevrier. Rachmaninov haakte af en<br />

dat is jammer, want in tegenstelling tot zijn niet al te<br />

succesvolle eenakters zou dit zijn eerste grote opera<br />

moeten worden. Vladimir Ashkenazy leidt het koor<br />

en orkest van het conservatorium van Moskou in een<br />

ronduit sensationele uitvoering, de eerste op cd. Als<br />

toegift zeven liederen, waarbij Ashkenazy op de piano<br />

de Finse stersopraan Soile Isokoski begeleidt. (Henri<br />

Drost)<br />

dodelijke KGB-agenten met een plan om Amerika ten<br />

val te brengen. Op het hoogtepunt van de koude oorlog<br />

moeten Philip en Elizabeth er alles aan doen om hun<br />

missie veilig te stellen en hun ware identiteit geheim te<br />

houden. Maar wanneer een FBI-agent aan de overkant<br />

van de straat komt wonen, raken ze verstrikt in een<br />

zenuwslopend kat-en-muisspelletje.<br />

Blacklist<br />

Cast: Diego Klattenhoff, Harry Lennix,<br />

James Spader, Megan Boone, Parminder<br />

Nagra, Ryan Eggold<br />

Raymond ‘Red’ Reddington, één van de<br />

door de FBI meest gezochte voortvluchtigen, geeft<br />

zich over op het FBI-hoofdkwartier in Washington. Hij<br />

beweert dat de FBI en hij dezelfde interesses hebben<br />

als het gaat om oppakken van gevaarlijke criminelen<br />

en terroristen. Reddington wil alleen samenwerken<br />

met Elizabeth Keen, een beginnende FBI-profiler.<br />

Keen vraagt zich af waarom Reddington plotseling<br />

geïnteresseerd is in haar, maar Reddington onthult<br />

alleen dat ze heel bijzonder is.<br />

58 platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />

59


TV Series<br />

Cosmos A Spacetime Seizoen 1<br />

Ann Druyan en Steve Soter, twee<br />

medewerkers aan de originele reeks<br />

van Carl Sagan, tekenen voor deze<br />

spectaculaire opvolger van een van<br />

de meest geliefde programma’s aller tijden. Met de<br />

beroemde astrofysicus dr. Neil deGrasse Tyson als<br />

gastheer en Ann Druyan, Seth MacFarlane, Mitchell<br />

Cannold, Brannon Braga en Jason Clark als executive<br />

producers zet COSMOS: A SpaceTime Odyssey de<br />

ontdekkingsreis voort door de opmerkelijke mysteries<br />

van de kosmos en onze plaats daarin. De verbluffende<br />

cinematografie is van de hand van Bill Pope. Deze<br />

boeiende dertiendelige reeks vol avontuur katapulteert<br />

u door het universum van ruimte en tijd en brengt nooit<br />

eerder vertelde verhalen tot leven over de heroïsche<br />

zoektocht naar kennis en een beter begrip van de<br />

natuur. Zet u schrap voor een onvergetelijke reis naar<br />

nieuwe werelden en door het universum – met een<br />

bijgewerkte kosmische kalender, verbluffende visuele<br />

effecten en het wonderlijke Schip van de Verbeelding.<br />

Maak kennis met de kosmos op de grootste – en de<br />

kleinste – schaal.<br />

Elite Squad Serie 1<br />

Regie: Nicolas Cuche<br />

Cast: Frédéric Diefenthal, Yann Sundberg,<br />

Catherine Marchal<br />

Deze misdaadserie geeft een niets<br />

verhullend beeld van wat zich achter de schermen<br />

afspeelt op een legendarisch adres: Quai des Orfèvres<br />

36, het hoofdkwartier van de Franse politie, hartje<br />

Parijs. We maken kennis met kapitein Yachvili, die<br />

leiding geeft aan een speciale elite-eenheid. ‘Yach’,<br />

DE ARTHOUSEHITS VAN DIT JAAR!<br />

★★★★ de Volkskrant<br />

★★★★ Het Parool<br />

★★★★ NRC Handelsblad<br />

★★★★ Het Parool<br />

★★★★ Cinema.nl<br />

★★★★ De Filmkrant<br />

TV Series<br />

★★★★ NRC Handelsblad<br />

★★★★ 8 Weekly<br />

★★★★ de Volkskrant<br />

Boardwalk Empire Seizoen 4<br />

kijktip<br />

Boardwalk Empire, een grensverleggende serie van HBO, schildert een panoramisch<br />

portret van het bewogen leven van Enoch ‘Nucky’ Thompson (Golden Globewinnaar<br />

Steve Buscemi), de ongekroonde, onbetwiste tsaar van Atlantic City ten tijde van de<br />

drooglegging. Die maatregel van de overheid blijkt al snel een belangrijke katalysator in<br />

de opkomst van de georganiseerde misdaad in Amerika. Het vierde seizoen herneemt<br />

de verhaallijnen zowat acht maanden na het einde van seizoen 3, meer bepaald in<br />

februari 1924. Nucky Thompson probeert zich aan het begin van seizoen 3 gedeisd te houden. Maar het<br />

bloed kruipt waar het niet gaan kan, en al snel ligt hij weer overhoop met burgemeester Bader, gaat hij in<br />

de clinch met zijn broer Eli over het lot van diens jongvolwassen zoon Willie, en zet hij zijn zinnen op een<br />

lucratieve landinvestering in Tampa. Naast Florida en Chicago, speelt het gros van de afleveringen zich af in<br />

Atlantic City. Seizoen 4 pakt ook uit met spetterende muzikale hoogstandjes in de Onyx Club (geïnspireerd<br />

door de Cotton Club), die uitgebaat wordt door Chalky White.<br />

kijktip<br />

Masters Of Sex Seizoen 1<br />

Masters Of Sex speelt zich af in de jaren vijftig en is gebaseerd op het gelijknamige<br />

boek van Thomas Maier. Het boek vertelt het verhaal van Dr. William Masters en<br />

Virginia Johnson, de legendarische iconen uit de jaren zestig en zeventig die seks in<br />

zijn breedste vorm op de kaart hebben gezet. Masters en Johnson probeerden op<br />

een wetenschappelijke manier uit te vinden wat seks allemaal inhield. Hij was een<br />

gerespecteerd gynaecoloog die alles wist over vruchtbaarheid, maar die ook behept<br />

was van het idee om seks wetenschappelijk vast te leggen. Zij is een gewezen jazzzangeres met twee<br />

kinderen, uit evenveel huwelijken. Omdat hij geen subsidies kreeg voor zijn onderzoeken, moest Masters<br />

zich behelpen met eigen middelen of inkomsten van derden.<br />

Stort € 30<br />

of meer op rekening<br />

NL51ABNA 0438 6553 70<br />

tnv Stichting Fuurland, Amsterdam<br />

ovv ‘Donateur’ & adres<br />

ELKE MAAND IN DE BUS? WORD DONATEUR!<br />

E L K E M A A N D A L L E N I E U W E F I L M S , I N T E R V I E W S , O P I N I E S & A C H T E R G R O N D E N L A AT S T E F I L M N I E U W S O P F I L M K R A N T. N L<br />

KREUZWEG<br />

NU OP DVD!<br />

www.homescreen.nl<br />

60<br />

platomania.nl • sounds-venlo.nl • kroese-online.nl • velvetmusic.nl • waterput.nl • de-drvkkery.nl • platenhuis-het-oor.nl • northendhaarlem.nl<br />

61


movies<br />

Movies<br />

A Weekend In Paris<br />

Regie: Roger Michell<br />

Cast: Jeff Goldblum, Jim Broadbent,<br />

Lindsay Duncan, Olly Alexander<br />

Nick (Jim Broadbent) en Meg Burrows<br />

(Lindsay Duncan), een echtpaar uit Birmingham,<br />

gaan ter gelegenheid van hun dertigjarige huwelijk<br />

terug naar de stad waar zij drie decennia geleden op<br />

huwelijksreis gingen. Ze arriveren in Parijs, de stad van<br />

de liefde, in de hoop hun relatie weer nieuw leven in<br />

te blazen. Maar het gaat allemaal niet zoals gepland.<br />

Op een avond lopen ze Morgan (Jeff Goldblum) tegen<br />

het lijf, een succesvol oud-leerling van Nick. Hij nodigt<br />

hen uit voor een diner bij hem thuis. Daar krijgt het<br />

koppel een nieuwe kijk op het leven, de liefde en hun<br />

relatie.<br />

Maak kans op een gratis dvd<br />

van A Weekend In Paris! Stuur<br />

een mailtje met je adres naar<br />

acties@maniawinkels.nl en<br />

wie weet ploft er een bij jou<br />

in de bus.<br />

Kankerlijers<br />

Regie: Lodewijk Crijns<br />

Cast: Massimo Pesik, Jasha Rudge, Gijs<br />

Blom<br />

Nick, Iwan en Olivier zijn drie vrienden<br />

die net als hun leeftijdsgenoten graag lol maken en<br />

kattenkwaad uithalen. Er is echter één verschil: alle<br />

drie hebben ze kanker en liggen ze op de afdeling<br />

kinderoncologie van een ziekenhuis. Ondanks hun<br />

situatie vermaken de jongens zich uitstekend met<br />

elkaar, zeker als de prachtige Gina op de afdeling<br />

wordt opgenomen… Kankerlijers is een ontroerende en<br />

indrukwekkende jongerenfilm over vechten voor het<br />

leven en onvoorwaardelijke vriendschap. De muziek<br />

wordt verzorgd door rapper Diggy Dex.<br />

Love Eternal<br />

Regie: Brendan Muldowney<br />

Cast: Robert de Hoog, Pollyanna<br />

McIntosh, Amanda Ryan<br />

Absurdistisch, morbide drama over de<br />

door de dood geobsedeerde Ian. Sinds hij als jongetje<br />

werd geconfronteerd met de plotselinge dood van zijn<br />

vader, is het voor Ian onmogelijk normale gevoelens<br />

te hebben voor mensen. Zijn vriendinnen zoekt hij<br />

op zelfmoordsites. Pas wanneer deze levenloos zijn,<br />

lukt het hem een normale relatie met ze te hebben,<br />

volgens de door zijn overleden moeder geschreven<br />

instructies. Maar dat wordt anders door zijn ontmoeting<br />

met Naomi.<br />

Love Eternal is gebaseerd op de Japanse roman Loving<br />

the Dead van de veelgeprezen auteur Kei Oishi. Robert<br />

de Hoog, bekend van Nova Zembla en Skin, speelt<br />

de hoofdrol Ian, als Nederlander in een buitenlandse<br />

productie!<br />

Love Eternal heeft zowel prijzen als lovende kritieken<br />

ontvangen, onder andere:<br />

- Winnaar van Best Irish Film - Jameson Dublin<br />

International Film Festival<br />

- Winnaar van Fresh Blood Competition -Blackbear Film<br />

Festival<br />

Lucia De B<br />

Regie: Paula van der Oest<br />

Cast: Ariane Schluter, Sallie Harmsen,<br />

Annet Malherbe, Fedja van Huêt, Barry<br />

Atsma, Marcel Musters en Marwan Kenzari<br />

Lucia de Berk werd veroordeeld wegens de moord<br />

op zeven baby’s en oudere mensen. Later bleek<br />

deze veroordeling absoluut niet te kloppen, en werd<br />

ze vrijgelaten. De zaak staat bekend als een van de<br />

grootste rechterlijke dwalingen in Nederland. De<br />

film vertelt het verhaal vanuit het perspectief van<br />

de jonge parketsecretaris Judith. Zij twijfelt aan de<br />

betrouwbaarheid van de bewijzen die gebruikt werden<br />

om de schuld van De Berk te bewijzen, maar werkt<br />

toch mee aan de zaak.<br />

Blue Ruin<br />

Regie: Jeremy Saulnier<br />

Cast: Macon Blair, Devin Ratray, Amy Hargreaves<br />

Will Cleland is op vrije voeten. Dwight, ogenschijnlijk een bebaarde zonderling<br />

die in zijn aftandse auto woont, verneemt het nieuws met afschuw. Zinnend op<br />

wraak, zet Dwight koers richting Virginia, waar een vreselijke gebeurtenis zijn leven<br />

tekende. Wraakthriller Blue Ruin, die zich tekent door onverwachte plotwendingen,<br />

ijzingwekkende suspense en diepzwarte humor, is te vergelijken met de vroege misdaadfilms van de<br />

gebroeders Coen. De film werd geselecteerd voor het Director’s Fortnight-programma van Cannes en won<br />

daar de FIPRESCI-prijs van de internationale pers.<br />

movies<br />

kijktips<br />

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween<br />

Regie: Felix Herngren<br />

Cast: Robert Gustafsson, Iwar Wiklander, David Wiberg, Mia Skäringer, Kerry Shale,<br />

Alan Ford<br />

Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, maar de jarige<br />

krijgt het op zijn heupen en vertrekt kort voordat het feest losbarst. De tijd die hem<br />

rest kan hij beter besteden en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Allan begint aan een<br />

roadtrip waarbij hij van het ene in het andere avontuur belandt. Tegelijkertijd passeren de memorabele<br />

momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue. Gebaseerd op de<br />

gelijknamige bestseller van Jonas Jonasson.<br />

Ida<br />

Regie: Pawel Pawlikowski<br />

Cast: Agata Kulesza, Agata Trzebuchowska, Joanna Kulig<br />

Polen 1962. Anna staat op het punt om haar geloften af te leggen bij de kloosterschool<br />

waar ze ooit werd opgenomen als wees. Maar alles verandert als blijkt dat ze nog<br />

familie heeft, Wanda, de zus van haar moeder. Voordat ze haar geloften kan afleggen,<br />

begint ze samen met Wanda een zoektocht naar haar verleden. Anna komt er achter<br />

dat ze van Joodse afkomst is en dat haar echte naam Ida luidt. Ze wordt geconfronteerd met de grimmige<br />

waarheid over haar familie en hun ontberingen tijdens de nazi-bezetting van Polen. Ida staat voor een<br />

moeilijke beslissing; teruggaan naar het klooster of een nieuwe weg inslaan?<br />

Maak nu kans op een gratis dvd van Ida. Stuur een<br />

mailtje met je adres naar acties@maniawinkels.nl<br />

en wie weet win jij er een!<br />

62 63


movies<br />

August - Osage County<br />

(o.a. Ewan McGregor, Juliette Lewis, Chris Cooper en<br />

Regie: Johh Wells<br />

Benedict Cumberbatch) neemt zijn eigen problemen<br />

Cast: Benedict Cumberbatch, Chris Cooper, mee, wat zorgt voor diverse licht ontvlambare<br />

Ewan Mcgregor, Julia Roberts, Juliette situaties, schaamteloze ruzies, en bekentenissen met<br />

Lewis, Margo Martindale, Meryl Streep onvoorspelbare gevolgen. De film is gebaseerd op<br />

In August: Osage County, een zwartkomisch drama met het met een Pulitzer Prize en diverse Tony Awards<br />

een absolute topcast, schitteren Oscar-winnaressen bekroonde gelijknamige toneelstuk van Tracy Letts,<br />

Meryl Streep en Julia Roberts als moeder en dochter die ook het scenario van de film schreef. Regie lag in<br />

van de disfunctionele Weston-familie. Door tragische handen van John Wells, die eerder meewerkte aan<br />

omstandigheden worden deze twee wilskrachtige bekroonde producties waaronder ER, Mildred Pierce en<br />

dames gedwongen samen te komen in het ouderlijk The West Wing.<br />

huis met de rest van het gezin. Ieder familielid<br />

kijktips<br />

Snowpiercer<br />

Regie: Bong Joon-ho<br />

Cast: Chris Evans, Tilda Swinton, John Hurt, Jamie Bell, Octavia Spencer, Song Kangho<br />

Het is 2031. Een nieuwe ijstijd heeft bijna het gehele menselijke ras uitgeroeid. Aan<br />

boord van sneltrein ‘snowpiercer’ razen de laatste overlevenden non-stop de aarde<br />

over. In de achterste wagons houden de armste reizigers zich op in een getto. Zij<br />

snakken naar de weelde van de voorste wagons, waar de rijke elite zich ophoudt.<br />

Met de getergde Curtis voorop hopen ze zich een weg naar voren te kunnen vechten. Revolutie is<br />

onvermijdelijk! Het epische science fiction-spektakel Snowpiercer van regisseur Bong Joon-ho (The Host,<br />

Mother) vertelt een meeslepende parabel over een strijd van underdogs en overheersers. Het script, vol<br />

zinderende actie, scherpe dialogen en zwarte humor, is minstens zo snel als de ‘snowpiercer’ zelf en wordt<br />

gecompleteerd door adembenemende sets. Onder de ijzersterke cast bevinden zich onder meer Chris<br />

Evans (Captain America), Tilda Swinton (The Chronicles of Narnia), John Hurt (Harry Potter and the Deathly<br />

Hallows) en Octavia Spencer (The Help).<br />

Tom à la Ferme [Tom at the Farm]<br />

Regie: Xavier Dolan<br />

Cast: Xavier Dolan, Pierre-Yves Cardinal, Evelyne Brochu, Lise Roy<br />

Tom À La Ferme is een psychologische thriller over Tom, een jonge reclameontwerper,<br />

die naar het platteland reist voor de begrafenis van zijn geliefde Guillaume. Eenmaal<br />

aangekomen blijkt dat niemand weet wie hij is of wat zijn relatie met de overledene<br />

was. Behalve de oudere broer Francis die de boerderij runt. Hij geeft Tom in niet mis te<br />

verstande termen aan dat dit vooral zo moet blijven. Tom wordt meegesleurd in een sadistisch kat-enmuisspel<br />

waarbij de seksueel onderdrukte broer de regels bepaalt. Het in Venetië bekroonde Tom À La<br />

Ferme is de vierde film van de pas 25-jarige Dolan. Op het Filmfestival van Cannes 2014 ontving Dolan de<br />

Jury Prijs voor zijn nieuwste film Mommy.<br />

Railway Man<br />

Regie: Jonathan Teplitzky<br />

Cast: Colin Firth, Nicole Kidman<br />

In het waargebeurde The Railway Man<br />

speelt Oscarwinnaar Colin Firth de rol<br />

van Eric Lomax, een Britse legerofficier die tijdens de<br />

Tweede Wereldoorlog als Japanse krijgsgevangene<br />

moest werken aan de Birma-spoorlijn. Decennia<br />

movies<br />

kijktip<br />

Missing Picture<br />

Regie: Rithy Panh<br />

Zelfgemaakte kleifiguurtjes van beeldhouwer Sarith Mang, diorama’s en found footagearchiefbeelden<br />

zijn de ‘missing pictures’ waarmee Panh verslag doet van zijn jeugd en de<br />

ervaringen van zijn familie die werd omgebracht. Hij moet de beelden wel zelf creëren,<br />

want behalve de propaganda van de Khmer, zoals georkestreerde documentaires en<br />

slecht geacteerde actiescènes die ze gebruikten om hun overwinningen aan het volk te<br />

laten zien, is er geen gefilmd materiaal uit die tijd. De Franse voice-over is gebaseerd op teksten uit Panhs<br />

boek The Elimination. Een enkele foto-uitsnede van broers en zussen komt langs, uit een vrolijke tijd voor<br />

Pol Pots troepen de hoofdstad binnenvielen met hun pure revolutie. Het begint met puurheid en het eindigt<br />

met haat, zegt de stem. Honderden kleifiguurtjes staan bevroren in landschappen waar de camera overheen<br />

dwaalt, stille getuigen bij gebrek aan sprekende.<br />

COLOFON<br />

Hoofdredactie<br />

Bert Dijkman<br />

Redactie<br />

Jorn van der Linde, Dick van Dijk,<br />

Henri Drost, Menno Borst<br />

Vormgeving<br />

Eric-Jan Westen,<br />

e.westen@westerstorm.nl<br />

Druk<br />

Drukkerij Sintjoris nv, Merendree<br />

België<br />

Medewerkers Niels Achtereekte,<br />

Jos van den Berg, Ronald Besemer,<br />

Frits Broekema, Cecile Bol, Ron<br />

Bulters, Appie Clermonts, Erik<br />

Damen, Dennis Dekker, Jan Doense,<br />

Henri Drost, Joost van den Dungen,<br />

Hermen Dijkstra, Ruben Eg, Sanna<br />

later besluit Lomax, inmiddels getrouwd met Patti<br />

(Oscarwinnares Nicole Kidman), op zoek te gaan<br />

naar zijn martelaars om bevrijd te worden van<br />

zijn oorlogsverleden. De film is gebaseerd op het<br />

gelijknamige boek over Lomax’ ervaringen van voor,<br />

tijdens en na de oorlog. Eric Lomax overleed in oktober<br />

2012.<br />

Marije van Elst, Willem Jaap van<br />

Essen, Jesse Frelink, Luc van Gaans,<br />

Jeroen van Heukelom, Barend<br />

Florijn, Gijs Hesselmans, Jan Jasper,<br />

Albert Jonker, Martin Kikkert, Dries<br />

Klontje, Stefan Koer, Martijn Koetsier,<br />

Wim Koevoet, Marjan Kok, Bram<br />

van Kolfschoten Stephan Lam, Ron<br />

Loontjens, Max Majorana, Erik Mundt,<br />

Corné Ooijman, Bram Peeters, Rena<br />

Postma, Marco van Ravenhorst,<br />

Linda Rettenwander, Wiebren<br />

Rijkeboer, Peter Simmers, Martin<br />

Smeets, Jelle Teitsma, Menno Valk,<br />

Louk Vanderschuren, Jeroen Vedder,<br />

Paul van ‘t Veer, Ruud Verkerk,<br />

Cees Visser, Jesse Voorn, Jurgen<br />

Vreugdenhil, Jan de Vries, André de<br />

Waal, Michel Weber, Jeroen Wierstra,<br />

Enno de Witt, Erwin Zijleman, Wil<br />

Zenhorst.<br />

Adres<br />

Postus 71, 7400 AB Deventer,<br />

email: redactie@platomania.nl<br />

Abonneren:<br />

Stort 20 euro’s op rekening<br />

ING bank 68.22.14.655 van Plato<br />

<strong>Mania</strong>, (10 nummers).<br />

Voor buitenlandse betalingen:<br />

IBAN NL67INGB0682214655<br />

BIC INGBNL2A<br />

Onder vermelding van naam en<br />

adres. Voor Belgische abonnees is<br />

het 30 euro voor 10 nummers i.v.m.<br />

hogere portokosten.<br />

<strong>Mania</strong> 311 verschijnt op 10 oktober<br />

64 65


<strong>Mania</strong><br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

Bestel nu in een van onze webwinkels<br />

mania klASSIEK <strong>310</strong><br />

ADRESSEN<br />

CONCERTO<br />

Utrechtstraat 52-60<br />

1017VP Amsterdam<br />

020 6235228<br />

info@concerto.nl<br />

www.concerto.nl<br />

Plato To Go – Gigant<br />

Nieuwstraat 377<br />

7311 BR Apeldoorn<br />

Praamstra<br />

Keizerstraat 2<br />

7411 HG Deventer<br />

praamstra@platomania.nl<br />

PLATO<br />

Oude Ebbingestraat 41-43<br />

9712 HB Groningen<br />

050-3135055<br />

groningen@platmania.nl<br />

Klokkensteeg 14<br />

8011 XV Zwolle<br />

038-4225354<br />

zwolle@platomania.nl<br />

Vrouwensteeg 4-6<br />

2312 BZ Leiden<br />

071-5149689<br />

leiden@platomania.nl<br />

Voorstraat 35<br />

3512 AJ Utrecht<br />

030-2<strong>310</strong>826<br />

utrecht@platomania.nl<br />

www.platomania.nl<br />

KROESE<br />

Rijnstraat 31<br />

6811 EW Arnhem<br />

026-3705116<br />

arnhem@kroese-online.nl<br />

Molenstraat 126<br />

Nijmegen<br />

024-3221346<br />

nijmegen@kroese-online.nl<br />

www.kroese-online.nl<br />

SOUNDS<br />

Parade 66<br />

5911 CE Venlo<br />

077-3510625<br />

info@sounds-venlo.nl<br />

www.sounds-venlo.nl<br />

VELVET MUSIC<br />

Havik 7A<br />

3811Ex Amersfoort<br />

033-4621065<br />

amersfoort@velvetmusic.nl<br />

Maandereind 40<br />

6711AD Ede<br />

0318 615403<br />

ede@velvetmusic.nl<br />

Boterstraat 10<br />

1811 HP Alkmaar<br />

072-2200205<br />

alkmaar@velvetmusic.nl<br />

Rozengracht 40<br />

1016NC Amsterdam<br />

020-4228777<br />

amsterdam@velvetmusic.nl<br />

Vriesestraat 110<br />

3311 NS Dordrecht<br />

078-6141481<br />

dordrecht@velvetmusic.nl<br />

Tolbrugstraat 12<br />

4811 WN Breda<br />

076-5212569<br />

breda@velvetmusic.nl<br />

Oude Binnenweg 121A<br />

3012 JC Rotterdam<br />

010-4134423<br />

rotterdam@velvetmusic.nl<br />

Nieuwe Rijn 34<br />

2312 JE Leiden<br />

071-5128157<br />

leiden@velvetmusic.nl<br />

Voldersgracht 3<br />

2611 ET Delft<br />

tel. 015-2133020<br />

delft@velvetmusic.nl<br />

Boekhandel Broekhuis<br />

Wemenstraat 45<br />

7551 EW Hengelo<br />

hengelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Markstraat 12<br />

7511 GD Enschede<br />

enschede@boekhandelbroekhuis.nl<br />

Koornmarkt 24<br />

7607 HZ Almelo<br />

almelo@boekhandelbroekhuis.nl<br />

www.boekhandelbroekhuis.nl<br />

De Waterput<br />

Bosstraat 36<br />

4611 ND Bergen op Zoom<br />

Tel 0164-237418<br />

info@waterput.nl<br />

De Drukkerij<br />

Markt 51<br />

4331 LK Middelburg<br />

Tel 0118 886 874<br />

muziek@drukkerijmiddelburg.nl<br />

North End Haarlem<br />

Marsmanplein 19<br />

2025 DT Haarlem<br />

023-5375745<br />

www.northendhaarlem.nl<br />

‘t Oor<br />

Leeuwenstraat 44<br />

1211EW Hilversum<br />

035-6216579<br />

hilversum@platenhuis-het-oor.nl<br />

Brouwerstraat 10<br />

1315BP Almere Stad<br />

036-5302306<br />

almere@platenhuis-het-oor.nl<br />

www.platenhuis-het-oor.nl<br />

BANKS<br />

Goddess<br />

N<br />

ROYAL BLOOD<br />

Royal Blood<br />

ROBERT PLANT<br />

Lullaby…And The Ceaseless Roar<br />

LUISTERTRIPS<br />

CATFISH & THE<br />

BOTTLEMEN<br />

The Balcony<br />

RISKDISC<br />

grand cru<br />

DEATH FROM ABOVE 1979<br />

The Physical World<br />

ELEPHANT STONE<br />

Three Poisons<br />

www.velvetmusic.nl<br />

De <strong>Mania</strong> is ook verkrijgbaar bij:<br />

MAGNUS<br />

Where Neon Goes To Die<br />

SEAN ROWE<br />

Madman<br />

TY SEGALL<br />

Manipulator C<br />

SHAKING GODSPEED<br />

Welcome Back Wolf<br />

Poort Music<br />

Voorstreek 6<br />

8911 JN Leeuwarden<br />

Blue Music<br />

Oude straat 24<br />

8261 CP Kampen<br />

Popeye<br />

Drienerstraat 9<br />

7551 HJ Hengelo<br />

Mollema Music World<br />

Voorstraat 11<br />

8801 KZ Franeker<br />

Evelyn Novacek<br />

Meint Veningastr. 132<br />

9601 KJ Hoogezand<br />

Free Music Hi Fidelity<br />

Turfmarkt 12<br />

2801 HA Gouda<br />

Jan Cas Sombroek<br />

Havenstraat 3<br />

1131 BS Volendam<br />

Hekman Muziek<br />

Torenstraat 34<br />

9671 EE Winschoten<br />

Satisfaction<br />

Oranje Nassaustraat 29<br />

6411 LE Heerlen<br />

Music machine<br />

Paardestraat 11<br />

6131 HA Sittard<br />

Cd-Teek<br />

Kleine Berg 52<br />

5611 JV Eindhoven<br />

CD-Kiosk<br />

De Schakel 3<br />

5341 CM Oss<br />

Pieter v. Os<br />

Snellestraat 44<br />

5211 EN<br />

‘s-Hertogenbosch<br />

Velvet/Paagman<br />

Frederik Hendriklaan 217<br />

2582 CB Den Haag<br />

LUKE SITAL-SINGH Look Again To The QUEEN<br />

WIHAN QUARTET<br />

Fire Inside<br />

Wind: Johnny Cash’ Live At The Rainbow Beatles<br />

Bitter Tears Revisited<br />

66 67


DE ORIGINELE MONO STUDIO ALBUMS<br />

GEREMASTERED IN DE ABBEY ROAD STUDIOS • INCLUSIEF HARD BOUND BOOK<br />

Alle titels zijn ook individueel te verkrijgen op 180 grams vinyl<br />

FACEBOOK.COM/UNIVERSALMUSICLEGENDS

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!