Het fuifklimaat in Vlaanderen onderzocht (pdf) - Steunpunt Jeugd

Tussen oktober 2011 en februari
2012 werden 949 fuifbezoekers
(tussen 14 en 30 jaar), 441
organisatoren en 116 beleidsactoren
online bevraagd. De groep
beleidsactoren bestond hoofdzakelijk
uit jeugdconsulenten, maar
ook een aantal feestloketbedienden,
schepenen, brandweerlui en
mensen van de politie. In de zomer
van 2012 volgden focusgesprekken
met beleidsactoren en organisatoren
over prangende thema’s.
Daarin werden aanbevelingen voor
het beleid geformuleerd.
Algemene tendensen
Uit de bevraging van de fuifbezoekers
blijkt dat fuiven nog steeds
enorm populair zijn. 96,4% van de
bevraagde jongeren gaat weleens
naar een fuif, 84,2% van de respondenten
doet dit graag tot heel graag.
Jongeren gaan het liefst met vier of
meer vrienden naar een fuif. Ze gaan
naar fuiven om zich te amuseren, om
vrienden te ontmoeten, voor de toffe
sfeer en om te dansen. Middelgrote
fuiven met 300 tot 1.000 bezoekers
(48,8%) en kleinere fuiven met
minder dan 300 bezoekers (29,2%)
zijn het populairst. Opvallend is dat
discotheken of dancings het minst
geliefd zijn.
‘Regulitis’ vanuit alle beleidsniveaus
blijft een van de grootste knelpunten
voor organisatoren. Maar liefst
73,9% van de respondenten vindt het
moeilijk om aan alle wet- en
regelgeving te voldoen. Vooral de
bijhorende kosten en administratie
werden gehekeld. De regels
waarmee organisatoren rekening
moeten houden, nemen alleen maar
toe. Een voorbeeld: om de risico’s op
gehoorschade te beperken, worden
fuiven en alle andere muziekevenementen
sedert 1 januari 2013 aan de
nieuwe geluidsnormen onderworpen.
Over de haalbaarheid en
financiële gevolgen ervan weerklinkt
heel wat bezorgdheid. Organisatoren
en beleidsactoren gaven in de
focusgesprekken aan dat het lokale
niveau hierop niet is voorbereid en
over te beperkte kennis van de
materie beschikt.
Fuifbeleid in de gemeenten
Beleidsactoren en fuiforganisatoren
kregen een groot aantal gelijkaardige
vragen voorgelegd. De resultaten zijn
opvallend gelijklopend. Bovendien
werden in heel het onderzoek dezelfde
knelpunten aangehaald. Gemiddeld
wordt het fuifbeleid wel iets beter
ingeschat door de beleidsactoren dan
door de organisatoren.
Iets meer organisatoren beoordelen
het fuifklimaat in de gemeente als
matig (29,3%) tot slecht (11,7%) dan
als goed (32,4%) tot zeer goed (4,5%).
Ongeveer twee op tien organisatoren
vinkten de score ‘neutraal’ aan. De
beleidsactoren zijn opvallend milder,
maar geven toch aan dat er nog werk
aan de winkel is.
Zes op tien fuiforganisatoren geven
aan dat hun gemeente goed tot zeer
goed scoort op het vlak van materiële
ondersteuning. Vier op tien zijn
tevreden over het informatieaanbod.
Gemeenten scoren volgens organisatoren
het slechtst op financiële ondersteuning
(65,7%) en infrastructuur
(62,3%). Bijna 45% is ontevreden over
de manier waarop fuiforganisatoren
betrokken worden bij het beleid. Over
de administratieve overlast (35,1%) en
over regelgeving (30,6%) wordt ook
geklaagd.
Knelpunten op lokaal
niveau
De drie aspecten van het lokaal
fuifklimaat die als minst positief
worden ervaren, zijn financiële
ondersteuning, betrokkenheid bij het
beleid en infrastructuur.
Financiële ondersteuning
De cijfers wijzen erop dat gemeenten
op dit punt het slechtst scoren. Uit het
globale onderzoek blijkt dat de
gemeente verplichtingen oplegt die
hoge kosten genereren. Lokale
besturen zouden meer kostenbeperkende
maatregelen kunnen treffen.
Grote happen uit het fuifbudget gaan
naar infrastructuur, security, auteursrechten
en geluidsmateriaal. Professionele
security is enorm duur;
gemeenten verplichten dikwijls de
inzet ervan, zonder financiële tussenkomst.
>
Lokale
besturen
zouden
meer kosten
besparende
maatregelen
kunnen
treffen.
+ cultuur +
7 I KRAX +