Download het rapport - Provincie Drenthe

Toelichting
Bij de verantwoording van de ISV-1-programma’s heeft het ministerie van VROM geprobeerd om
aansluiting te zoeken bij het behalen van de zogeheten programmadoelen. Als de programmadoelen
zijn gehaald (meer leefbaarheid, meer veiligheid) dan zijn de bestedingen verder in orde. Als de
programmadoelen echter niet zijn gehaald dan wordt nader onderzocht of deze uitblijvende
doelbereiking verwijtbaar is en of dit een terugvordering van de gelden rechtvaardigt.
Deze doelmatigheids- en doeltreffendheidsstudie laat zien dat een dergelijke outcome-benadering niet
past bij de complexiteit van stedelijke vernieuwing. Men kan de programmagemeenten beter - en met
meer recht - beoordelen op de mate waarin zij er in zijn geslaagd de voorgenomen projecten feitelijk te
verwezenlijken dan dat men de gemeenten beoordeelt op de vraag of de leefbaarheid is vergroot.
Deze leefbaarheid is immers van veel meer zaken afhankelijk dan van alleen de realisatie van enkele
projecten van stedelijke vernieuwing. Nu men enige ervaring rijker is, ligt het voor de hand dat het
provinciebestuur in IPO-verband aandringt op een wat meer realistische verantwoordingswijze voor de
periode ISV-2. Dus meer aandacht voor projectrealisatie en het verwerven van middelen uit de markt
(multiplier) en minder aandacht voor het halen van de programmadoelen.
VI.
Tijdens de fase van programma-uitvoering moet het provinciebestuur meer dan in de vorige ISVperiode
aandacht besteden aan: de dwarsverbanden met het programma voor stedelijke ontwikkeling,
het bestuurlijke overleg met de programmagemeenten, het vergroten van de uitvoerbaarheid van in de
programma's opgenomen projecten, leren van elkaars ervaringen en zoeken naar de "best practices"
van stedelijke vernieuwing
Toelichting
In de eerste ISV-1-cyclus was er sprake van een zekere onwennigheid. Het ging om een nieuw
bestuursinstrument: programmafinanciering. VROM gaf in deze beginfase weinig sturing. Bovendien
was onduidelijk hoe er bij de vergrote bestedingsvrijheid vooraf, achteraf financiële verantwoording
zou moeten worden afgelegd. De onzekerheid was in deze fase groot. Dus werd er ook zorgvuldig
geopereerd. In de huidige fase zijn de spelregels en condities beter bekend. Dit biedt mogelijkheden
om ook meer met de inhoud bezig te zijn. Het overleg tussen de provincie en de ISV-coördinatoren
zou aan belang kunnen winnen wanneer kennisontwikkeling, best practices, ervaringsuitwisseling een
groter punt van aandacht wordt. Ook is het denkbaar dat de provinciale bestuurders nauwer betrokken
worden bij het ISV. In de eerste plaats geldt er tegenwoordig de programmalijn stedelijke ontwikkeling.
Met de ISV-gelden beschikt het provinciebestuur immers reeds over een relatief omvangrijk budget
dat gekoppeld aan de recent vrijgemaakte provinciale middelen voor stedelijke ontwikkeling
geïntegreerd kan worden aangewend voor het vergroten van de leefbaarheid van de Drentse steden.
Wellicht is het mogelijk om projecten vanuit beide subsidie-instrumenten te accommoderen. Verder
kan de bestuurlijke aandacht de kans vergroten dat ook andere instrumenten waarover de provincie
beschikt (planologische toestemming, privaatrechtelijke mogelijkheden, doetaken) worden aangewend
ten gunste van ISV-projecten. Kortom, er is een samenwerkende provincie nodig.
67