Download het rapport - Provincie Drenthe

- de fase waarin de planvorming zich bevindt
- continuïteit en deskundigheid op bestuurlijk en ambtelijk niveau
- de mate waarin de gemeente spelverdeler is
- de grondposities, het verloop van eigendomsoverdrachten en het financiële risico dat gemeente
en marktpartijen lopen.
De rol van de provincie (tweede gedeelte van deelvraag 2)
Bij de ontwikkeling van het voormalige Coveco-terrein is de samenwerking met de provincie en het
ministerie van VROM van betekenis voor de mogelijkheden die de gemeente Assen krijgt om dit
voormalige industrieterrein op een vernieuwende wijze door te ontwikkelen. Ten aanzien van de
voortgang van Tuindorp kan worden geconstateerd dat de beschikbaarheid van voormalige Stadogelden
een stimulerende rol heeft gespeeld. Hier blijkt dat een gemeente die een project van
stedelijke vernieuwing entameert wel degelijk baat kan hebben bij ondersteuning door medeoverheden,
waaronder de provincie.
Bij de andere twee onderzochte projecten (Het Vledder en Schoonvelde-Oost) kan een dergelijke
stimulerende rol niet worden aangetoond. Het enige tijd voortslepende geschil over de bekostiging van
de publieke infrastructuur tussen de gemeente Hoogeveen en Domesta Woonstichting werd niet door
een andere overheid opgemerkt en van een poging tot geschilbeslechting voorzien. Aanvankelijk
waren er bij de gemeente Meppel vrij positieve verwachtingen over de mogelijkheden om in het kader
van Europese programma’s gelden te verwerven voor de ontwikkeling van het voormalige,
binnenstedelijke industrieterrein. Deze aanvankelijke positieve verwachtingen zijn niet geheel
uitgekomen.
Nadat de vier ISV-programma’s in 2000 zijn vastgesteld en voordat de vier ISV-verantwoordingen in
2005 zijn ingediend, heeft de provincie medio 2003 (in IPO-verband) het initiatief genomen om a) de
oorspronkelijk ingediende programma’s SMART te maken, en b) om een proefverantwoording op te
stellen. Het SMART-maken wil zeggen dat de vrij globale doelen die op programmaniveau waren
aangegeven worden vertaald in meer concreet meetbare indicatoren en dat wordt aangegeven hoe
uiteindelijke realisatie van de “prioritaire” projecten bij zou dragen aan het verwezenlijken van die
programmadoelen.
Geconstateerd wordt dat de kennis die de gemeenten met deze operatie hebben opgedaan wel heeft
geholpen bij het uiteindelijk opstellen van de eindverantwoording voor de provincie (en uiteindelijk ook
het ministerie), maar dat deze operatie op geen enkele wijze heeft bijgedragen aan het versnellen van
de projectrealisatie. Integendeel, de tijd die door de gemeenten moest worden besteed aan a)
SMART-maken van de te vage programmadoelen en b) het proefverantwoorden kon niet worden
besteed aan het 1) uit de wegruimen van obstakels en 2) het oplossen van impasses in de trajecten
die dienen te leiden tot het realiseren van zoveel mogelijk projecten van stedelijke vernieuwing.
Per saldo kunnen we stellen dat de provincie slechts een beperkte bijdrage heeft kunnen leveren aan
het succes van de vier onderzochte projecten van stedelijke vernieuwing. Dit is niet zonder betekenis
omdat stedelijk ontwikkeling in de lopende bestuursperiode de belangrijkste prioriteit vormt van het
provinciale beleid. In het geval van Het Palet te Assen werd in het kader van het experiment Stad en
Milieu creatief samengewerkt tussen provincie, gemeente en rijk om aan de grenzen van het
milieurecht te zoeken naar een praktische aanpak die recht doet aan de potentie van het gebied.
Centrale vraag
Wat is de oorzaak van het (nog) niet tijdig tot uitvoering komen van goedgekeurde ISV-programma’s?
Deze vraag wordt beantwoord in de hoofdstukken 3, 5 en 6.
61