Maatregelenverordening IAOW en IAOZ - Gemeente Zoetermeer

geldt in de verordening een verjaringstermijn van vijf jaar. Met deze termijn wordt
aangesloten bij de termijn die staat in het oude artikel 20e van de IOAW / IOAZ in verband
met het opleggen van een boete wegens niet-nakoming van de informatieplicht. Een termijn
van vijf jaar ligt voor de hand gelet op de ernst van de gedraging (fraude) en gelet op het feit
dat de gemeente vaak tijd nodig zal hebben om de omvang van de fraude (het
benadelingsbedrag) vast te stellen.
Lid 2
Hierin wordt geregeld, dat kan worden afgezien van het opleggen van een maatregel indien
daarvoor dringende redenen aanwezig worden geacht. Wat dringende redenen zijn, is
afhankelijk van de concrete situatie en kan dus niet op voorhand worden vastgelegd.
Omstandigheden die een rechtstreeks gevolg zijn van de opgelegde maatregel worden niet
als dringend aangemerkt. Te denken valt aan financiële problemen als gevolg van een
maatregel.
Lid 3
Het doen van een schriftelijke mededeling dat wordt afgezien van het opleggen van een
maatregel wegens dringende redenen, is van belang in verband met eventuele recidive.
Artikel 7 Ingangsdatum en periode
Eerste lid
In dit artikellid is het uitgangspunt opgenomen dat een maatregel naar de toekomst wordt
opgelegd. Zodra de gedraging is geconstateerd, vereist de “lik op stuk” gedachte dat de
maatregel zo snel mogelijk wordt geëffectueerd. Bovendien is het bij het opleggen van een
maatregel in de toekomst niet nodig het recht op bijstand te herzien.
Tweede lid
Bij (een eerste) toekenning van de uitkering kan het wenselijk zijn de maatregel niet naar de
toekomst toe op te leggen, maar met terugwerkende kracht. De relatie tussen de maatregel
en het verwijtbare gedrag is dan duidelijker wanneer de maatregel met terugwerkende kracht
(het besluit tot toekenning van de uitkering wordt immers pas een aantal weken na de
meldingsdatum genomen) over de eerste maand uitkering wordt opgelegd
Derde lid
Als een belanghebbende geen of onjuiste inlichtingen heeft verstrekt waardoor er teveel of
ten onrechte uitkering is verstrekt (fraude), dan kan de uitkering worden beëindigd. Het is in
dat geval niet mogelijk naar de toekomst toe een maatregel op te leggen. Immers, als er
geen uitkering meer is, kan er ook geen verlaging op worden toegepast. In dergelijke
situaties is het dan ook wenselijk de maatregel met terugwerkende kracht op te leggen,
vanaf het moment dat de gedraging heeft plaatsgevonden. Dit kan overigens alleen als er
gedurende de periode waarin werd gefraudeerd nog recht op een uitkering bestond. Als
namelijk achteraf blijkt dat het recht op de uitkering volledig moet worden ingetrokken omdat
een belanghebbende inkomsten boven de grondslag had of omdat het recht op bijstand bij
nader inzien niet meer kan worden vastgesteld, dan is er geen uitkering meer waarover de
maatregel kan worden opgelegd.
Artikel 8 Samenloop van gedragingen
De regeling voor de samenloop van gedragingen heeft betrekking op verschillende
gedragingen van een uitkeringsgerechtigde die - min of meer - gelijktijdig plaatsvinden.
9