Een zilveren Kerst - Spotlight Musical Productions

Agent:
Commissaris:
Agent:
Commissaris:
We kunnen het alleen niet bewijzen.
Hij heeft een slaapzak bij zich en daar zitten spullen in.
Vooral heel veel zilveren messen en vorken en lepels. Ome Joop en Tante Lydia
hebben het bestek herkend en zeggen dat het van jullie is.
Als dat klopt hebben we genoeg bewijs om Diederik in de gevangenis te gooien.
De agent haalt wat vorken en lepels tevoorschijn.
Peter:
Lieske:
Dat zijn onze messen. Diederik heeft ze meegenomen.
(half huilend van kwaadheid:) Jij lelijkerd! Met je vieze stropdas en je vuile nagels! Jij
mocht bij ons logeren en nu heb je met je smerige, smerige, smerige dievenklauwen
het zilveren bestek van onze oma gewoon, gewoon, gewoon…
Vader doet een stap naar voren. Hij staat nu tussen de beide groepen in.
Vader:
Gekregen! Van mij. Het was een cadeau.
Verbazing alom.
Iedereen:
Diederik:
Moeder:
Agent 1:
Vader:
Wat?!!!
Wat?
Eh, Arie? Kan ik je even onder vier ogen spreken?
Dus u beweert dat hij het zilver niet heeft gestolen?
Precies agent. U kunt hem dus nu wel loslaten.
De agent laat Diederik me tegenzin los.
Lieske:
Peter:
Moeder:
Vader:
(zachtjes) Peter, wat doet pa nou?
(zachtjes) Ma, wat doet pa nou?
(zachtjes) Arie, ik begrijp niet wat je aan het doen bent!
Wat ik niet begrijp, Diederik, is waarom je het mooiste bent vergeten mee te nemen.
De zilveren kandelaren. Ik had toch gezegd dat die er ook bij hoorden? Hier, pak aan.
Vader drukt de kandelaren in de handen van Diederik.
Diederik:
Vader:
Maar…
En dit zilveren dienblad is ook heel mooi. Als je die ook even wil aanpakken? En dit
mocht je toch ook meenemen. En dit. En natuurlijk dit!
Vader drukt nog veel meer spullen in de handen van Diederik.
Diederik:
Vader:
Maar meneer?
En we kunnen je natuurlijk ook niet wegsturen zonder een cent op zak. Even kijken
wat ik in mijn portemonnee heb.
Copyright © Spotlight Musical Productions ® 14