Nieuwsbrief n°2 voor eID en RR van maart 2009 (pdf)

eID-RRN Nieuwsbrief nummer 2 - maart 2009
Voortaan krijgt u ook het nieuws van het Rijksregister in de eID-RRN Nieuwsbrief.
Veel leesplezier!
Klik op de link om rechtstreeks naar het artikel te gaan
1. De elektronische vreemdelingenkaart
2. De tevredenheidsenquête van de Algemene Directie
Instellingen en Bevolking
3. Landen die identiteitskaart van/voor Belgen aanvaarden
als inreisdocument en al dan niet het identiteitsbewijs voor
– 12 jarigen en de voorlopige identiteitskaart-
4. Kids-ID: bericht aan de gemeenten
5. ‘Voor u gelezen’

1. De elektronische vreemdelingenkaart
De witte, gele en blauwe kartonnen vreemdelingenkaarten zullen binnenkort tot het
verleden behoren. Sinds 5 november 2008 is de veralgemeende afgifte van de
elektronische vreemdelingenkaart immers werkelijkheid geworden.
Voor de overgang naar deze elektronische omgeving waren veel aanpassingen
nodig en moesten verschillende actoren inspanningen leveren. Op dit moment zijn
alle gemeenten van het land uitgerust om de elektronische vreemdelingenkaart te
kunnen afgeven.
De roll out was dus een echt succes dankzij de gezamenlijke inspanningen die
geleverd werden door de gemeenten, de onderhoudfirma’s, de Dienst
Vreemdelingenzaken en het Rijksregister.
Van het pilootproject naar de veralgemening
Op 1 februari 2008, na een positieve evaluatie van het proefproject dat uitgevoerd
werd in de gemeenten Antwerpen, Tubize, Ukkel en Kelmis, heeft de Ministerraad
groen licht gegeven voor een veralgemeende afgifte van de elektronische
vreemdelingenkaart. In elke gemeente werd de effectieve datum van de
overschakeling vastgelegd door het bevoegde Schepencollege.
Van nu af aan zullen de gemeenten enkel nog elektronische vreemdelingenkaarten
uitreiken. Er is een vreemdelingenkaart voor EU-vreemdelingen en één voor
niet_EU_vreemdelingen. Er wordt een periode van twee jaar voorzien voor de
modernisering van alle kaarttypes.

Technische aanpassingen
Om deze overschakeling naar elektronische kaarten voor te bereiden, hebben de
onderhoudsfirma’s (Cipal, Ciger, Stesud enz.) opleidingen georganiseerd voor het
personeel van de gemeenten. De installatie van de hardware en de software (“Belpic”
versie 20.03) werd eveneens toevertrouwd aan gespecialiseerde firma’s.
De onderhoudsbedrijven hebben dus verschillende medewerkers aangeworven op
korte termijn om het tempo van het veralgemeningsproces te kunnen waarborgen.
Dankzij het engagement van deze firma’s en ondanks het beperkte aantal pc’s en
« testkaarten », werden de opleidingen doeltreffend gegeven. De onderhoudsfirma’s
hebben ook elke gemeente ter plaatse begeleid op de dag van de overschakeling.
Begeleiding en ondersteuning
De FOD Binnenlandse Zaken langs zijn kant paste de algemene onderrichtingen aan
en deelde een informatiebrochure over de elektronische vreemdelingenkaart uit aan
alle gemeenten. Het dient opgemerkt te worden dat elke vraag betreffende het
vreemdelingenrecht rechtstreeks aan de Vreemdelingendienst gesteld kan worden.
Tijdens de volledige aanpassingsperiode werden de operatoren van de helpdesk
Belpic en de regionale eID-coördinatoren ingezet om de gemeenten doeltreffend te
ondersteunen.
De helpdesk heeft de nodige machtigingen aan het gemeentepersoneel toegekend.
De coördinatoren hebben een algemene opleiding over de toepassing “Belpic”
gegeven aan de medewerkers van de gemeente die nog geen ervaring hadden met
het afgeven van elektronische identiteitskaarten.
Ze hebben eveneens een specifieke opleiding georganiseerd over de procedures
i.v.m. de vreemdelingenkaarten voor het personeel dat geen ervaring had in dit
domein.
Zowel de helpdesk Belpic als het eID-team stonden klaar tijdens de volledige periode
van de overzettingen om een maximale ondersteuning te bieden aan de gemeenten.
Kleine ronde van België
Terwijl de pilootgemeenten al sinds verschillende maanden elektronische
vreemdelingenkaarten afgaven, begon de veralgemening naar alle gemeenten
werkelijk op 11 juni 2008 in de provincie Oost-Vlaanderen, en om precies te zijn in
de gemeente Melle.
Na de provincie Antwerpen, was Limburg de tweede provincie die de roll out
beëindigde. Op 23 juni 2008 was de gemeente Voeren de eerste gemeente in
Limburg waar elektronische vreemdelingenkaarten werden afgeleverd. Op 3

september werd het eindpunt bereikt met de gemeente Tongeren. De 44 gemeenten
van Limburg werden dus uitgerust in een periode van twee maanden. Dat is een
mooie prestatie als men eraan denkt dat al dit gerealiseerd werd midden in een
vakantieperiode.
In de provincie Vlaams-Brabant is de roll out ook snel en vlot verlopen. Tussen 23
juni en 25 september zijn alle 65 gemeenten overgeschakeld naar de elektronische
kaarten.
In Gent werd de lancering over 2 dagen gespreid om zeker passende hulp te bieden
aan de 12 arrondissementen van de gemeente. De 65 gemeenten van Oost-
Vlaanderen werden uitgerust tussen 11 juni en 29 september.
De verantwoordelijken van de gemeenten hebben hierbij een belangrijke rol
gespeeld. Zo hebben zij onder andere verzekerd dat er een aantal vrijwillige burgers
aanwezig zou zijn om de eerste elektronische kaarten aan te kunnen vragen. De
vreemde burgers beantwoordden de oproep en kwamen met velen naar de
Bevolkingsdiensten om hun eerste elektronische kaart te verkrijgen.
Het mag gezegd worden dat de overgang naar de elektronische vreemdelingenkaart
een succes is geweest over de hele lijn, terwijl deze verrichting toch plaatsvond naast
de normale activiteiten van de gemeenten. Men mag niet vergeten dat de
gemeentebesturen tot nu toe al 8.000.000 eID’s hebben afgeleverd en een groot
aantal vreemdelingenkaarten.
De goede samenwerking en de goede wil van verschillende actoren die betrokken
waren bij de verspreiding van de elektronische verblijfstitels (HelpDesk Belpic, eIDcoördinatoren,
bedrijven voor informaticadiensten, Bevolkingsdienst van de
gemeenten) hebben het mogelijk gemaakt om, ondanks alle technische en juridische
obstakels, de verspreiding in de provincie Henegouwen tot een goed einde te
brengen. Die begon op 30 juli in Thuin en eindigde op 5 november in Moeskroen.
Dankzij de informatie die verkregen werd bij de pilootgemeente Kelmis, die de spits
afbeet met de afgifte van de elektronische verblijfstitels voor vreemdelingen,
gebeurde de veralgemening in de provincie Luik tussen 15 juli (Amel) en 30 oktober
(Esneux). Doordat de verschillende deelnemers samenwerkten en informatie
uitwisselden werd het gemakkelijker om een gestructureerde en complete
verspreiding uit te voeren. Ter herinnering, deze onderneming gebeurde tijdens het
jaarlijks verlof, met verminderde aanwezigheid van het personeel!
Wat de provincie West-Vlaanderen beseft, is de roll out vlot verlopen, enkele kleine
aanpassingen bij de installatie en de configuratie van de RAPC’s buiten beschouwing
gelaten. De goede samenwerking tussen de onderhoudsfirma’s en de gemeenten ligt
ongetwijfeld aan de basis van dit succes. Alle informatie die tijdens de roll out werd
verzameld, zal het mogelijk maken om de toepassing nog te verfijnen bij toekomstige
versies. Dat is noodzakelijk als men rekening houdt met het feit dat het een zekere
tijd vereist om elke aanpassing in de volledige bestaande infrastructuur door te
voeren.

Gezien de snelle en vele reacties op de oproepen tot vrijwilligers, kunnen we zeggen
dat de vreemde burgers werkelijk een elektronische vreemdelingenkaart willen. Dat is
eveneens te danken aan de verantwoordelijken van de diensten en aan de
gemeentebeambten die de inspanningen om de burgers van dit project op de hoogte
te brengen, kracht bijgezet hebben.
Voor de 82 gemeenten van de provincies Namen en Luxemburg, heeft de
onontbeerlijke en uitstekende samenwerking tussen alle betrokkenen bij de afgifte
van elektronische verblijfstitels voor vreemdelingen (het personeel van de betrokken
gemeentediensten, de HelpDesk Belpic, de bedrijven voor informaticadiensten, de
eID-coördinatiecellen) het succes mogelijk gemaakt bij het begin van de afgifte van
de vreemdelingenkaarten. Deze begon op 1 augustus in de gemeente Rouvroy en
eindigde op 24 oktober te Gesves. Tussen deze twee data werd in 80 andere kleine
en grote gemeenten eveneens begonnen met de uitreiking van de elektronische
vreemdelingenkaarten.
KS en TVH

2. De tevredenheidsenquête van de Alegmene Directie
Instellingen en Bevolking.
De bevraging naar de tevredenheid van de gebruikers van het Rijksregister van de
natuurlijke personen werd uitgevoerd in de maanden april-mei 2008.
De enquête kon voor het eerst enkel ingevuld worden via de website van het
Rijksregister, eventueel met gebruikmaking van de elektronische identiteitskaart ter
identificatie van de gebruiker.
Er werden 366 formulieren ingediend; zowat 95% van de ingediende formulieren
waren afkomstig van een gemeentebestuur.
Eenzelfde methodologie werd gehanteerd als de voorgaande jaren. In eerste
instantie wordt de graad van de algemene tevredenheid bepaald. Het resultaat is als
volgt:
De antwoorden op de 77 vragen uit de enquête werden vervolgens gebundeld in 18
verschillende groepen van producten en diensten, namelijk:
Kwaliteit van de dienstverlening op het vlak van het Rijksregister, de FTP-toepassing,
de Elektronische post (PUBEXI), de toepassing Belpic, de toepassing Restart, de
toegang tot het Rijksregister, de elektronische identiteitskaart, Helpdesk Belpic, het
Callcenter, het secretariaat van de Directeur-generaal.;
Kwaliteit van de service geleverd door de diensten Audit, Externe Relaties, Budget
en Beheer, Regionale Afvaardigingen, Toepassingen, helpdesk Netwerk, en tot slot
de kwaliteit van de documentatie die wordt aangeboden.

Het totaal van de resultaten voor de scores “zeer goed” en “goed” van deze
verschillende groepen werd vergeleken met het algemene gemiddelde.
De verschillen ten opzichte van het algemeen gemiddelde zien er als volgt uit:
Verschil tov ZG+G - Différence entre TB+B
15,00
10,00
5,00
0,00
5,92
10,69
7,63
-0,63
-2,99 -1,72 2,25 1,94
6,30
0,53
12,00
4,15
2,99
2,37
-5,00
-10,00
-15,00
-9,54
-11,02
-13,35
-17,49
-20,00
Producten
Kwaliteit RR
Kwaliteit FTP
Kwaliteit EL. Post
Kwaliteit Belpic
Kwaliteit Restart
Kwaliteit Toegang
eID
Helpdesk Belpic
Callcenter
Secretariaat DG
Audit
Externe Relaties
Budget en Beheer
Delegaties
Toepassingen
Helpdesk Netwerk
Documentatie
De tevredenheidsenquête vormt een uitstekende indicator wat betreft de kwaliteit van
de diensten die aan gebruikers van het Rijksregister worden aangeboden. De
domeinen die verbeterd moesten worden, werden geïdentificeerd en een actieplan
werd opgesteld. Dit zijn enkele maatregelen die genomen zijn om de tevredenheid
van de gebruikers van het Rijksregister te verbeteren:
eID project : het opsturen van meer gedetailleerde facturen die voor nog meer
transparantie moeten zorgen (de eerste verzendingen gebeurden in februari 2009).
Het alarmsysteem voor onderbrekingen gaat ook verbeterd worden. Het verzenden
van de alarm-email naar de verschillende actoren zal verlopen via de Helpdesk
Belpic.
Er zijn ook acties opgezet om te komen tot een nog efficiënter en meer operationeel
Callcenter: reductie van de wachttijd, nieuwe boodschap op het antwoordapparaat,
aanvullende opleidingen voor de operatoren, ….
Andere acties staan op het programma zoals de projecten ‘Q Restart’ voor een snelle
en gebruiksvriendelijke herstart en ‘Q Pubexi’ met als doel de boodschappen Pubexi
te verbeteren.
Om transparant te werken zal de evolutie en uitwerking van deze plannen op
regelmatige tijdstippen worden gepubliceerd op de website van het Rijksregister.

3. Landen die identiteitskaart van/voor
Belgen aanvaarden als inreisdocument en
al dan niet het identiteitsbewijs voor – 12
jarigen en de voorlopige identiteitskaart-
Vooraf: de informatie hieronder betreft informatie over de officiële inreisvoorwaarden.
Officieel betekent dit dat het land (de nationale overheden of de ambassade van het
land in Brussel) het betrokken identiteitsdocument expliciet als inreisdocument heeft
erkend, een identiteitsdocument expliciet niet heeft erkend als inreisdocument of dat
het land niet (afwijzend) heeft gereageerd op de reisdocumenten die uitdrukkelijk
voor kennisgeving en aanvaarding waren voorgelegd.
Het is mogelijk dat in de praktijk de inreisvoorwaarden soepeler zijn (met name in de
Schengen-ruimte, waar geen grenscontrole is en in de Europese Unie, waar men
vaak indirecte aanwijzingen van identiteit en nationaliteit, zoals een verblijfskaart
afgegeven door een ander land, aanvaardt als bewijs van identiteit en nationaliteit.
Het is omgekeerd ook mogelijk dat reisagentschappen, touroperatoren en
vliegtuigmaatschappijen strengere, maar niet officiële en eigenlijk onjuiste,
inreisvoorwaarden vermelden.
Landen van de Europese Unie, aanvaarden de identiteitskaart
ONVOORWAARDELIJK, zonder bij voorbeeld minimum-geldigheid. De
identiteitskaart moet enkel geldig zijn op moment van inreis. Ten zij verder anders
vermeld, aanvaarden zij ook de voorlopige identiteitskaart, het bewijs van identiteit en
het identiteitsdocument.
1. Bulgarije
2. Cyprus
3. Estland
4. Denemarken
5. Duitsland
6. Finland
7. Frankrijk
8. Griekenland
9. Hongarije
10. Ierland
11. Italië
12. Letland
13. Litouwen
14. Luxemburg
15. Malta
16. Nederland
17. Oostenrijk
18. Polen
19. Portugal
20. Slovenië
21. Slowakije

22. Spanje (met inbegrip van Ceuta en Melilla)
23. Roemenië
24. Tsjechië
25. Verenigd Koninkrijk (met inbegrip van Gibraltar)
26. Zweden
Gebiedsdelen of regio’s verbonden aan lidstaten van de Europese Unie, aanvaarden
de identiteitskaart onvoorwaardelijk, zonder bij voorbeeld minimum-geldigheid. De
identiteitskaart moet enkel geldig zijn op moment van inreis.
27. Faroer-eilanden (autonoom gebiedsdeel van Denemarken)
28. Franse Overzeese Departementen (Départements outre mer, onder
leiding van prefect(uur): Guyane, Guadeloupe, Martinique, Réunion
29. Groenland (autonoom gebiedsdeel van Denemarken)
30. Guersney, Jersey en Man
Landen van de Europese Economische Ruimte, aanvaarden de identiteitskaart
onvoorwaardelijk, zonder bij voorbeeld minimum-geldigheid. De identiteitskaart moet
enkel geldig zijn op moment van inreis.
31. Ijsland
32. Liechtenstein
33. Noorwegen
34. Zwitserland
Landen lid van de Raad van Europa, aanvaarden de identiteitskaart
onvoorwaardelijk, zonder bij voorbeeld minimum-geldigheid.
35. Albanië
36. Andorra
37. Bosnië-Herzegovina
38. Kroatië
39. (Voormalige Joegoslavische Republiek) Macedonië
40. Monaco
41. Montenegro
42. San Marino
43. Turkije. De identiteitskaart moet verblijf ter plaatse dekken. Een
maximaal 5 jaar verstreken Belgisch paspoort wordt ook aanvaard.
Een identiteitsbewijs wordt aanvaard indien kind reist met ouders. Een
geldige verblijfskaart afgegeven door Frankrijk, Luxemburg of
Zwitserland aan een Belg
Andere Europese landen, geen lid van EU, EER, Raad van Europa, die
identiteitskaart onvoorwaardelijk, zonder bij voorbeeld minimum-geldigheid,
aanvaarden.
44. Vaticaanstad
45. Noord-Cyprus
Niet-Europese landen, aanvaarden de identiteitskaart voorwaardelijk:
46. Dominicaanse Republiek: Belgen kunnen met hun identiteitskaart de
Dominicaanse Republiek inreizen met een rechtstreekse (charter)vlucht
vanuit Zaventem of Schiphol. Reist de Belgische reiziger vanuit of in
transit via een andere luchthaven, dan moet hij in de praktijk over een

paspoort beschikken, omdat luchtvaartmaatschappijen die opereren
vanuit andere landen niet weten dat Belgen de Dominikaanse
Republiek met een identiteitskaart kunnen binnenreizen.
47. Egypte, met een minimum-geldigheid van 3 maanden te rekenen van
inreis
48. Marokko, indien georganiseerde reis met minimum 8 personen (die
elkaar niet moeten kennen), te bewijzen door voucher van Belgisch
reisbureau of touroperator die reservatie (en betaling) bevestigt van de
combinatie vliegtuig en hotel (geen reservatie per internet). Een
chartervlucht beantwoordt aan deze definitie, maar soms vliegen extrareizigers
met lijnvlucht: indien dan geen 8 personen: paspoort nodig.
49. Senegal, indien met reisorganisator en in groep (dus touroperator
contacteren)
50. Tunesië, indien georganiseerde reis te bewijzen door voucher van
Belgisch reisbureau of touroperator die reservatie (en betaling)
bevestigt van de combinatie vliegtuig en hotel.
51. Jordanië: In Aqaba bestaat er een mogelijkheid om voor passagiers
van chartervluchten via een groepsvisum en Belgische identiteitskaart
Jordanië binnen te komen.
Aanvaarden de voorlopige identiteitskaart NIET (maar wel het bewijs van
identiteit):
• Albanië (wegens onvoldoende geldig)
• Egypte (wegens onvoldoende geldig)
• Ijsland
• Kroatië
• Tunesië
• Verenigd Koninkrijk
Aanvaarden het bewijs van identiteit NIET (maar wel de voorlopige identiteitskaart)
• Litouwen
• Slowakije
Aanvaarden NOCH voorlopige identiteitskaart, NOCH bewijs van identiteit
• Bosnië-Herzegovina
• Bulgarije
• Roemenië
Gebiedsdelen of regio’s verbonden aan lidstaten van de Europese Unie, aanvaarden
identiteitskaart NIET. Paspoort is nodig.
• Franse Overzeese Gemeenschappen en Gebieden (Collectivités et
Territoires outre-mer, onder leiding van Haut Commissaires: l’îlot de
Clipperton, Frans Polynesië (Tahiti, …), Wallis et Futuna, Terre
Australe et Antarctique française, Mayotte, Saint-Pierre et Miquelon,
Nouvelle Calédonie, Saint Barthélemy, Saint Martin)
• Nederlandse Antillen

4. Kids-ID: bericht aan de gemeenten
Vanaf 16 maart 2009 zal de Belpic-toepassing technisch klaar zijn om te starten met
de roll-out van de Kids-ID. De precieze datum van veralgemening zal vastgelegd
worden door een Ministerieel Besluit. Deze elektronische identiteitskaart voor
kinderen jonger dan 12 jaar moet een veiliger identiteits- en reisdocument worden
dan het huidige papieren certificaat.
De FOD Binnenlandse Zaken heeft alles in het werk gesteld om de kost van de kaart
voor de burger te beperken tot 3 euro. Een hogere kostprijs zou voor heel wat
gezinnen een obstakel vormen. Hoewel het tot de gemeentelijke autonomie behoort
een taks te heffen, vraagt de FOD Binnenlandse Zaken dit eerder niet te doen.
Wanneer de gemeente start met de roll-out van de Kids-ID, zal het niet meer mogelijk
zijn het papieren certificaat uit te reiken. Voor dringende gevallen bestaat er nog altijd
de spoedprocedure die analoog verloopt aan de spoedprocedure van de eID.
Toch dient men er bij de ouders op aan te dringen tijdig de Kids-ID aan te vragen,
concreet: een maand voor men op reis vertrekt.
Het behoort tot de gemeentelijke autonomie om te bepalen wanneer men start met
de roll-out van de Kids-ID. Momenteel is er geen einddatum voorzien in het
Ministerieel Besluit.

5. Voor u gelezen
eID als beveiliging voor gerechtsdeurwaarders
11 februari 2009 -- Marc Husquinet
Na een paar problemen met de beveiliging van toegangsrechten tot vaak gevoelige
en vertrouwelijke informatie, heeft de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders
(NKG) voor eID gekozen als oplossing. Een partnership met dienstverlener IT Link
Int. en The eID Company.
België telt zo'n 520 gerechtsdeurwaarders, met daarnaast nog om en bij de 6.000
medewerkers die toegang hebben tot de database en applicaties van de nationale
Kamer. En hoewel gerechtsdeurwaarders nu volop gebruik maken van it, zijn er
slechts een twintigtal leveranciers van gespecialiseerde software met client/serverapplicaties
in hun aanbod. Deurwaarders gebruiken bovendien zeer uiteenlopende
omgevingen, gaande van Windows tot iSeries (AS/400), onder meer via lichte clients.
Beveiliging
De gerechtsdeurwaarders stonden voor een dubbele uitdaging: enerzijds de
personen identificeren en authenticeren die via internet toegang hebben tot de
applicaties en gegevens van de Kamer en die er dossiers mee uitwisselen;
anderzijds, de traceerbaarheid van de transacties verzekeren. En dat alles in een
complexe en verspreide it-omgeving.
Bij de Kamer wordt de informatisering uitgevoerd door Link Int., dat de itdienstverlening
voor zijn rekening neemt en het GSB-platform (Gerechtsdeurwaarder
Service Bus) heeft ingevoerd. Die tool wordt gebruikt voor de vergunningen en dient
als brug tussen de Kamer en de verschillende instellingen die over de nodige
informatie beschikken voor het werk van de deurwaarders (authentieke bronnen). Het
platform van de kamer stoelt op Ensemble- (snelle integraties en installaties) en
Caché-tools (objectdatabases) van InterSystems.
Na de eerste contacten in oktober 2007 starten de Kamer en Link Int. in mei 2008
een eerste proefproject op basis van de elektronische identiteitskaart. Ze sloten
hiervoor een samenwerkingsverband met The eID Company, een start-up uit Waver,
gespecialiseerd in eID-applicaties (zie kader). "Onze voornaamste zorg was de
analyse van de uitwisselingsprocessen tussen de deurwaarders en de Kamer. Er
was geen sprake van om een softwarepakket 'out of the box' te leveren", zegt
Hugues Dorchy, medeoprichter van The eID Company. "Wij wilden een
toegangsysteem uitdokteren voor het mailverkeer."
Oplossing
In de praktijk start een deurwaarder een lokale applicatie en meldt hij zich aan met
zijn eID-kaart en een login. Vervolgens controleert het platform van The eID

Company de identiteit van de gebruiker (op een beveiligde server) en creëert het een
authenticatieticket, met aanduiding van datum en tijd voor de traceerbaarheid.
Daarna wordt de verbinding met de server van de Kamer tot stand gebracht.
"De oplossing van The eID Company bood niet enkel een uitstekende prijskwaliteitverhouding,
maar was ook efficiënt, persoonlijk aanpasbaar en open voor
mogelijke nieuwe ontwikkelingen bij de Kamer, bijvoorbeeld op het vlak van
elektronische handtekeningen of de eID-kaart voor vreemdelingen", zegt Patrick van
Buggenhout, algemeen verantwoordelijke e-gerechtsdeurwaarders bij de NKG.
"Hiermee toont de Kamer duidelijk aan dat ze toekomstgericht werkt en een nieuwe
plaats wil innemen in het Belgische juridische landschap. Ook al waren we niet echt
op zoek naar innovatie om de innovatie, maar veeleer vanuit een veiligheidsoptiek."
Danny Nuyens, projectmanager bij Link Int., voegt eraan toe dat de oplossing kon
worden geïmplementeerd in tal van omgevingen (lichte clients, terminals en pc's op
het niveau van de klant, en van Windows tot OS/400 wat de servers betreft). Een
klein bedrijf als The eID Company garandeert bovendien een maximaal
reactievermogen en dito flexibiliteit. En niet onbelangrijk: de oplossing kan als Legoblokken
worden geïntegreerd in het informatiseringsproject van de
gerechtsdeurwaarders. "Weinig bedrijven zouden in staat zijn om aan onze
behoeften te voldoen", aldus Van Buggenhout, die het heeft over "een Rolls Royce
voor de prijs van een Renault".
Hugues Dorchy benadrukt tussendoor dat "België het eerste land is dat dit soort
beveiligde oplossingen implementeert" en dat de "interoperabiliteit van de Belgische
eID-kaart ervoor zorgt dat ze ook buiten onze landsgrenzen bruikbaar zal zijn."
Ingebruikname
Momenteel wordt de oplossing geïmplementeerd en tegen eind februari, uiterlijk eind
maart zou de installatie voltooid moeten zijn. In een eerste fase zal het platform
850.000 berichten per dag verwerken, maar op termijn zullen het er verschillende
miljoenen zijn. "De Kamer heeft ondertussen heel wat ervaring opgedaan die we in
dienst zouden kunnen stellen van de Belgische juridische wereld", besluit Van
Buggenhout.
Met de elektronische identiteitskaart beschikken gerechtsdeurwaarders en hun
medewerkers over een beveiligde toegangssleutel tot de applicaties en documenten
van de Nationale Kamer.
Bron: Datanews, 11/02/2009

Rabobank gaat eID gebruiken
Internetrekening ook elektronisch te openen
Rabobank.be gaat eID gebruiken voor de aanvraag van een internetrekening.
Surfers kunnen de benodigde formulieren dan online handtekenen. Het
achterliggende systeem is in ontwikkeling, maar het is niet bekend wanneer het klaar
zal zijn.
Nu zijn kandidaat-klanten van Rabobank.be verplicht om documenten af te drukken,
te ondertekenen en samen met een kopie van identiteitskaart en adresbewijs per
post op te sturen. Rabobank moet immers een echte handtekening hebben.
"De papieren aanvraag is - voor een internetbank - een omslachtige procedure", zegt
woordvoerster Patricia Boydens. "Klanten begrijpen ook niet goed waarom ze bij een
internetbank documenten per post moeten aanleveren."
Digipass blijft
Voor het internetbankieren zelf blijft Rabobank.be bij de Digipass, een apparaatje dat
numerieke codes genereert waarmee een surfer kan inloggen. Rabobank heeft er
wel aan gedacht om deze procedure ook te vervangen door een eID, maar bleef
uiteindelijk bij de bestaande beveiliging.
Nochtans zijn er partijen die de eID verkiezen boven de Digipas omwille van de
veiligheid. Zo ook Hugues Dorchy van The eID Company, dat zich onder meer
specialiseert in beveiliging via de elektronische identiteitskaart. "De man-in-themiddle-aanvallen
waaronder de banken de laatste tijd leden, zijn mogelijk doordat
surfers een code van hun Digipass ingeven op de banksite, terwijl in de achtergrond
de code gebruikt wordt om grote sommen geld over te schrijven.”
Beveiligde verbinding
Met eID is er constant een beveiligde verbinding mogelijk tussen de bank en de
thuis-pc . Met versleutelingstechnologie SSL is alle uitwisseling volledig beveiligd van
begin tot eind. Er is geen verborgen tussenstation mogelijk; geen man-in-the-middleattack
dus. Het is ook niet mogelijk om de elektronische handtekening van een eIDkaart
te stelen.
Kostenbesparing onbekend
Rabobank.be moet nog becijferen hoeveel kosten het eID-project zal uitsparen. Maar
The eID Company schat dat alle banken kunnen winnen met eID. "Door de financiële
crisis moeten alle banken hun kosten naar beneden krijgen. Mijn gok is dat er de

eerste zes maanden van dit jaar geen investeringen mogelijk zijn. Maar daarna zal er
toch geld vrijkomen voor kostenbesparende maatregelen", aldus Dorchy.
Tot nog toe stonden de banken afkerig tegenover eID. Die afkeer heeft historische
wortels volgens The eID Company: "Toen eID nieuw was, communiceerden de
overheid en de banken niet genoeg. Het was bijvoorbeeld onduidelijk wie
verantwoordelijk was als er iets misliep: bank of overheid? Een minister zal de
verantwoordelijkheid over zo’n systeem niet willen nemen en dan zullen de banken
het systeem ook niet willen gebruiken. Maar vandaag aarzelen de banken. Ik voel dat
ze nu bijna klaar zijn om iets te starten", zegt Hugues Dorchy.
Bron: ZDNet.be, 23/01/2009
Woensdag 04/02/09 - Minister van Binnenlandse Zaken Guido De Padt
(Open VLD) laat onderzoeken of de elektronische identiteitskaart gebruikt
kan worden als toegangsbadge in kinderdagverblijven.
De minister van Binnenlandse Zaken werkt aan een draaiboek met beveiligingstips voor
kinderdagverblijven, na het drama in de crèche in Dendermonde. Samen met de gewesten
overigens, want kinderopvang is een regionale bevoegdheid.
Er zijn verschillende denksporen om de veiligheid van de kinderdagverblijven te verhogen.
Eén daarvan is het gebruik van de elektronische identiteitskaart als toegangsbadge. De Padt
stelde het idee voor in de commissie Binnenlandse Zaken.
De minister wil ook nagaan of crèches uitgerust kunnen worden met alarmknoppen om de
hulpdiensten te waarschuwen, zoals sommige juweliers die hebben.
Het draaiboek over de veiligheid van crèches zou over zes maanden klaar moeten zijn.
Bron: www.deredactie.be , VRT, 04/02/09