Knopen
Knopen
Knopen
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
i) Als K 1 en K 2 equivalente geöriënteerde knopen zijn dan V K1 (t) = V K2 (t);<br />
ii) V K (t) = 1 voor de triviale knoop K;<br />
iii) Er geldt de schematische relatie:<br />
1<br />
t V K +<br />
− tV K− = ( √ t − 1 √<br />
t<br />
)V K0 ,<br />
waarbij de knoop K − (respectievelijk de knoop K 0 ) uit de knoop K + ontstaat door<br />
één kruising van type + te vervangen door een van type − (respectievelijk van type<br />
0), zie de figuur.<br />
K + K − K 0<br />
Het Jones-polynoom voldoet aan de regels i) en ii). Met een berekening volgt dat het<br />
Jones-polynoom ook aan iii) voldoet. (Probeer dit zelf!) Dat polynoom is door de<br />
regels i), ii) en iii) ook volledig bepaald. Daarmee kunnen we nu snel rekenen, Neem<br />
bijvoorbeeld de knoop K + uit het rijtje van drie knopen hieronder<br />
K + K − K 0<br />
Het is niet moeilijk in te zien dit dit een vermomde triviale knoop is, evenals K − en dus<br />
dat regel iii) zegt<br />
1<br />
t − t = (√ t − 1 √<br />
t<br />
)V K0 ,<br />
waaruit volgt dat V K0 = −( √ t + 1/ √ t).<br />
Het nut van dit polynoom is nu dat je ermee kunt laten zien dat vele knopen<br />
of schakels echt verchillend zijn door gewoon het polynoom uit te rekenen. Maar we<br />
kunnen er meer mee doen zoals in de volgende paragraaf zal blijken.<br />
Het Jones-polynoom is een wezenlijke verfijning van een eerdere invariant, het<br />
Alexanderpolynoom, die al in 1928 was gevonden door Alexander, met behulp van de<br />
topologie. Het Alexander-polynoom A K (t) kan ook door axioma’s als voor het Jonespolynoom<br />
worden gegeven. Het verschil met het Jonespolynoom zit in regel iii), die nu<br />
luidt<br />
iii)’ Er geldt de schematische relatie:<br />
A K+ (t) − A K− (t) = (t 1/2 − t −1/2 )A K0 ,<br />
Zo vinden we nu voor K = twee disjuncte cirkels dat A K = 0; voor de Hopfschakel<br />
vinden we A K = t −1/2 − t 1/2 en voor de klaverbladknoop A K = t −1 − 1 + t. Conway<br />
definieerde een variant C K (t) daarvan door naast regels i) en ii) als derde regel te nemen<br />
C K+ (t) − C K− (t) = tC K0 .<br />
Dit is dan een polynoom C K = c 0 + c 1 t + c 2 t 2 + . . . + c m t m in t. Het blijkt dat c 0 = 1<br />
als het aantal componenten van de schakel K gelijk aan 1 is, en c 0 = 0 anders, en dat<br />
c 1 het schakelgetal is als K uit precies 2 componenten bestaat en c 1 = 0 anders. Deze<br />
11