1953 0 - Orde der Verdraagzamen

© Orde der Verdraagzamen
1953 -1954 - Herenkring
Les 12 – 2 november 1954
Maar wordt het in de stof niet verwezenlijkt, dan kon het toch in de geest verwezenlijkt
worden.
Dat is weer een tweede. Maar wat het eigenaardige is, ons wezen is ons leven en dus de
ervaring, die wij opdoen, de tendenzen, die in ons bestaan. Het klinkt misschien wel erg gek,
maar het leven omschrijft ons veel beter dsn wij het zelf kunnen doen. Dat bepaalt ook wat wij
in de toekomst in de sferen of elders zullen zijn. Vandaar dat men over Karma spreekt, anders
zou het zinneloos zijn, om over Karma te spreken, nietwaar? Nu zeggen wij helemaal niet, dat
Karma een noodlotsgebondenheid is, want als je vandaag aan de dag zegt: "Ziezo, nu zet ik
mijn schouders eronder en ga een eindje die kant uit", ligt de hele reeks van verleden én
toekomst in een onder vlak, dus met andere resultaten en ervaringen, maar in het moment
Nu. Altijd in het moment Heden en niet anders.
Maar het komt ook dikwijls zo, dat een mens hierover iets vast wil zetten. Dat hij graag wil
studeren als hij gepensioneerd zou zijn komt omdat de drang naar studeren er is, maar
geen tijd ervoor.
ja, En daarin dus zit het droombeeld over studie. Laat dit droombeeld over studie nu zijn een
waarde, die voor het ik betekent alleen maar het naar buiten brengen van woorden, die erin
zijn op dit moment, dus ik wil mijzelve uiten door mij te verrijken In kennis. Ben ik er?
(Accoord). Dat is geen toekomstdroom. Maar als het de Idee is van: zo zal ik mijn leven in
gaan richten, zeg ik stop. Dat is verkeerd, want dat kun je nu nog niet doen.
Neen. In zoverre kan ik dit deterministisch standpunt met U meevoelen. Maar: nu hebben
wij ook gehad, waarbij het nu twee keer terug onze vriend Abraham dat prachtige
voorbeeld nam van het gebruik van de wil. Dus dat wij onze bedoeling uitstippelen met
onze wil, en dat dan loslaten.
Dat we dan ook in de oefeningen hadden deze wil dan los laten en de inhouden uit ons
onbewuste uiteindelijk, nietwaar, die het oplossen -van het probleem te laten bewerkstelligen.
Nu is dat weer een ander aspect. Wij hebben het over de wijsbegeerte, dat is weer een ander
aspect, en dat is natuurlijk ook waar. Zo zien wij dat diverse. . . . Daar zit weer wat in. U zegt
weer zelf iets, waarmede U volkomen valt binnen het kader van wat ik besproken heb Alleen U
ziet het op het ogenblik zelf niet in, maar U zegt, "Ik vorm mij in de wil, ik moet het dan
loslaten, opdat het zich uit het onbewuste verwerkelijkt". Waarmede U dus Uw wilsdaad tot
een moment in het Nu maakt dat uit het Nu losgelaten zich in het Nu verwerkelijkt. (Ja, dat is
wel zo). Waarbij i verder op mag merken, dat ik absoluut niet voldeterministisch spreek.
Neen, dat doet U zeker niet maar er was toch wel een zekere deterministische tendenz in.
Pardon, de argumenten, die ik gebruik worden door de deterministen gaarne aangehaald, (Een
vita1istcche tendenz), Dat ben ik met U eens.
Iaten wij dan zo zeggen. Dat is inderdaad juist dit punt, maar. . . . eh. . . . Ja. . . . . Ja, ik
dank U wel.
(Gelach).
U heeft volledig gelijk. Maar een vitalistische tendenz Vita Leven. Wat hebben wij anders dan
het leven. Laten we het leven leven en niet onze droom. En vandaar deze hele tendenz, die
overigens, dat mag U niet vergeten, niet zuiver theoretisch is, maar gebaseerd op de realiteit,
die ik getracht heb U te projecteren uit dit Allerzielen, (En dat was ook zeer mooi). Nu
vrienden, ik geloof.
Nu ja. Zijn er nog vragen over? Ik wil niet zo ineens weglopen
U had het over gelukjes en ongelukjes, de eerste veertien of vijftien dagen of anders de
hele maand. Hoe ligt dat? Het goede of het verkeerde, het kan me niet schelen op wat voor
niveau dat staat, al het geluk of het ongeluk komt uit het innerlijk van de mens. (Ja,
natuurlijk). Wanneer een mens dus gelukkig is van binnen uit, dan kan dat geen invloed op
je hebben, maar dan trek je het geluk naar je toe, dus de gelukkige of bewuste
intelligenties. Maar ben je ongelukkig, dan trek je ook de ongelukkigen aan. Nu, dat was
mijn vraag.
Daar heb ik zelfs mijn hele betoog op gebaseerd, nietwaar? Ik wilde dus uitdrukkelijk naar
voren brengen, uitdrukkelijk stipuleren, dat elke mens, die in zichzelf gelukkig is, alleen maar
239