Scenario's in kaart - Feweb - Vrije Universiteit Amsterdam

Rasterplan
Rasterplan is een softwarepakket voor de allocatie van ruimtelijke claims.
Voor het ontwerp van de provincie Noord-Brabant met behulp van Rasterplan
is alleen het mondiale scenario uitgewerkt.
Hoe werkt Rasterplan? In de eerste fase van het proces moet worden uitgezocht
welk kaartmateriaal beschikbaar is en welke ruimtelijke opgave voor het programma
van eisen zal worden gebruikt. Dat vooronderstelt de volgende acties:
a. het maken van een goede onderlegger van het huidige grondgebruik
b. het verzamelen van onderzoeksresultaten die gebruikt kunnen worden voor
analyse en ontwerp
c. het definiëren van het programma van eisen.
Voor het ontwerp met Rasterplan is het van belang te kunnen beschikken over
een nauwkeurige kaart van het huidige grondgebruik. Alle berekeningen zijn
immers gebaseerd op het aantal cellen van deze kaart. Omdat een actuele én
bruikbare onderlegger niet direct beschikbaar is, is voor dit project een onderlegger
samengesteld uit bestaande geografische basisgegevens. De onderlegger
is gemaakt door gegevens uit een aantal standaard gis-bestanden te
combineren, namelijk: de kaarten van de Bodemstatistiek, lgn4, Top250.000,
het bestand van Vinex-locaties en het wegenbestand van het Ministerie van
Verkeer en Waterstaat. Zo is de kaart van het huidige grondgebruik voor de
casus Noord-Brabant tot stand gekomen, met een legenda die past bij een
schaal van 1:250.000. De kaart heeft een rasterformaat, met cellen van één
hectare groot (zie figuur 13).
Het programma van eisen is in typologie en omvang gelijk aan de ruimtelijke
opgave van de casus binnen het mondiale scenario. Wel worden natuur en
recreatie tot één categorie gecombineerd, vanuit de gedachte dat deze in het
huidige streven naar multifunctioneel groengebruik moeilijk te scheiden zijn.
Om het programma van eisen op de kaart te realiseren, zijn allereerst de
bestaande ruimtelijke plannen uit De Nieuwe Kaart van Nederland (dnk2002)
gebruikt om een belangrijk deel van de ruimte die gereserveerd is voor stads en
dorps wonen, werken en natuur te achterhalen. Voor de realisatie van nieuwe
natuur speelt daarnaast het vigerende beleid in de vorm van de bruto-ehseen
rol. Om de resterende ruimtevraag te kunnen toewijzen, hebben we gebruik
gemaakt van de locaties die uit de geschiktheidsanalyses van de Ruimtescanner
als meest geschikt naar voren kwamen. Het gaat hier om de geschiktheidskaarten
voor: stedelijk/dorps en landelijk wonen, werken, glastuinbouw en
natuur (zie vorige paragraaf). Waar nodig, is deze keuze aangevuld met enkele
aannamen. Zo wordt ervan uitgegaan dat de vraag naar stads en dorps wonen
gedeeltelijk wordt gerealiseerd in bestaand stedelijk gebied of dat het extra
areaal glastuinbouw wordt gerealiseerd nabij de bestaande concentraties. Bij
het beschrijven van de simulatieresultaten in het volgende hoofdstuk komen
we hierop in meer detail terug.
Bij de gekozen werkwijze zijn we uitgegaan van de gedachte dat een belangrijk
deel van de toekomstige ruimtelijke ontwikkelingen nu al in de pijplijn zit. Daarscenario’s
in kaart