Scenario's in kaart - Feweb - Vrije Universiteit Amsterdam

op door de ruimteclaims voor grondgebonden landbouw (veeteelt en akkerbouw)
te beschouwen als een maximumclaim. Dat houdt in dat voor deze
functies ook genoegen genomen wordt met minder ruimte. De veronderstelling
bij deze oplossing is dat de landbouw economisch gezien de zwakste
functie is. De andere functies zullen hun ruimtewens dus doorzetten door
extra landbouwgrond op te kopen. In werkelijkheid zou dit proces natuurlijk
anders kunnen verlopen. Het ruimtetekort kan ook worden opgelost door
bijvoorbeeld het ruimtegebruik te intensiveren, meervoudigheid te realiseren
of de ruimtevraag naar andere regio’s te verplaatsen.
De definitie van geschiktheden is een cruciaal onderdeel in het allocatieproces.
Deze stap is feitelijk de vertaling van de kwalitatieve scenariobeschrijving naar
kwantitatieve, ruimtelijk gebonden modelinput. Dit proces bestaat uit enkele
opeenvolgende stappen:
– het benoemen van locatiefactoren
– het beschrijven van benodigde geo-informatie
– de weging van ruimtelijke informatie per grondgebruikstype
– de weging van geschiktheid voor grondgebruikstypen onderling.
Voor deze studie is de geschiktheid per grondgebruikstype voor het eerst
gerelateerd aan een grof geschatte maximale biedprijs in euro’s per vierkante
meter.
We illustreren het geschiktheidsprincipe in de Ruimtescanner aan de hand van
twee kaarten: een geschiktheidskaart voor landelijk wonen in het mondiale
scenario (figuur 8) en een geschiktheidskaart voor natuur en bos in het regionale
scenario (figuur 10). Enkele basiskaarten (figuren 9 en 11) tonen daarbij op
welke wijze de geschiktheid is opgebouwd.
Bij het bepalen van de geschiktheid voor landelijk wonen in het mondiale
scenario (figuur 8) zijn als locatiefactoren meegenomen: de aanwezigheid
van huidig landelijk wonen en aantrekkelijke landschappen, en de nabijheid
(binnen een straal van 5 km) van natuur of bos. Ook het huidige voorkomen
van intensieve veehouderij is meegenomen als aantrekkelijke factor, omdat de
agrarische bedrijfsgebouwen die binnen dit scenario naar verwachting vrijkomen,
als nieuwe landelijke woonlocaties kunnen dienen. Als niet-aantrekkelijke
locaties zijn gebieden opgenomen waarvoor een verhoogd geluidsniveau
(groter dan 50 milieukwaliteitmaat) geldt of die zijn beschermd in het
kader van de Europese Habitatrichtlijn. Figuur 9 geeft enkele basiskaarten die
voor deze geschiktheidskaart van belang zijn. In het uiteindelijke geschiktheidspatroon
zijn de geluidszones rond de snelwegen duidelijk herkenbaar,
evenals de aantrekkelijke landschapsgebieden aan met name de zuid- en
oostrand van Brabant. In dit mondiale scenario spelen de veronderstelde
wensen van de woonconsumenten een belangrijke rol en is de invloed van
overheidsbeleid zeer beperkt. Het regionale scenario kent voor deze functie
overigens veel meer restricties voor het bouwen in het landelijk gebied.
scenario’s in kaart