Scenario's in kaart - Feweb - Vrije Universiteit Amsterdam

Een andere mogelijke verklaring is dat de gesimuleerde aandelen per functie
strikt genomen niet moeten worden geïnterpreteerd als aandelen in toekomstig
ruimtegebruik, maar als kansen. Hieruit volgt dat de mengingsmaat niet
per se menging van ruimtegebruik weergeeft, maar mogelijk ook onzekerheid.
Gebieden met een grote diversiteit worden dan geïnterpreteerd als gebieden
waarvoor het toekomstige ruimtegebruik zeer onzeker is. Een probleem is dat
met de toegepaste modeltechniek voor de toekomstige situaties geen onderscheid
kan worden gemaakt tussen onzekerheid en menging. Dit is niet op te
lossen zonder de achterliggende concepten en het toedelingsmechanisme van
de Ruimtescanner grondig te wijzigen.
Evaluatie van de model- en ontwerpbenaderingen
Ruimtescanner
In deze studie is bij de Ruimtescanner aandacht besteed aan enkele methodische
aspecten. In eerdere studies (o.a. Koomen 2002) zijn aanbevelingen
gedaan om de Ruimtescanner beter te kunnen toepassen. Een aantal van die
aanbevelingen is in deze studie doorgevoerd. Zo voegde het Milieu- en
Natuurplanbureau nieuwe geografische basisbestanden toe met betrekking tot
het huidige grondgebruik, het ruimtelijke beleid, ruimtelijke plannen, milieuaspecten
en bereikbaarheid. Verder is uitvoerig aandacht besteed aan een
nieuwe gestructureerde manier om de geschiktheden te schalen, om te gaan
met ruimtetekort door ongelijkheidsrestricties toe te passen en aan het effect
van de gehanteerde regio-indeling. Hierna gaan we dieper in op de methodische
tekortkomingen en vernieuwingen, en de ervaringen die we daarmee in
deze studie hebben opgedaan.
Allereerst werd duidelijk dat de geografische basisbestanden nog niet voldoende
actueel zijn. Het huidige grondgebruik is nog gebaseerd op 1996,
terwijl ook de nauwkeurigheid, betrouwbaarheid en actualiteit van enkele
andere bestanden kan worden verbeterd.
Wel is bij de hier beschreven toepassing van de Ruimtescanner een belangrijke
methodische vernieuwing doorgevoerd: de beter gefundeerde onderlinge
weging van de geschiktheden. In het verleden is met die weging nogal
verschillend omgegaan. In sommige studies werd aan alle functies een gelijke
maximale geschiktheid toegekend. In andere toepassingen daarentegen kregen
bepaalde functies (wonen, natuur) een veel hogere geschiktheid toegewezen
dan andere (bijvoorbeeld landbouw). Op die manier kan worden afgedwongen
dat die functies op de meest geschikte locaties worden gerealiseerd. In deze
studie zijn de maxima bij de definitie van geschiktheid voor het eerst gekoppeld
aan een indicatieve biedprijs in euro/m 2 . Deze monetaire benadering sluit
direct aan op het economisch georiënteerde allocatiemechanisme van de
Ruimtescanner. De geschiktheid van een bepaalde locatie wordt door de spelers
op de grondmarkt vertaald in een biedprijs. Degene die op een bepaalde
locatie de functie wonen wil realiseren, zal voor een zeer geschikte locatie
maximaal 35 euro/m 2 willen betalen. Daarentegen zal een boer voor zeer
geschikt areaal grasland maximaal vijf euro/m 2 betalen. Dit voorbeeld zal
scenario’s in kaart