dimensie - Dimension 3

More documents

Recommendations

Info

ONRUST IN MALI In Mali verergeren een sterke bevolkingsgroei en een burgeroorlog in 2012 de voedselcrisis. De politieke instabiliteit, de aangekondigde buitenlandse militaire interventie en de invoering van de sharia in het noorden vormen een zeer explosieve cocktail voor de meest kwetsbare bevolkingsgroepen. Laat ons hopen dat het ergste niet nog moet komen… © AFP Aqmi-rebellen in het noorden van Mali Jihadisme, roversbendes en… sharia In het noorden van het land zijn ontwikkelingsprogramma’s totaal onmogelijk geworden. De Toearegbeweging MNLA, dat het noorden van het land wilde afscheiden, is sinds april buitenspel gezet door een mistige groep gevormd door Aqmi (Al Qaeda in de Islamitische Maghreb), Ansar Dine en Mujao (Beweging voor Eenheid en Jihad in West- Afrika), met in haar rangen moslimstrijders, in jihadisten getransformeerde Toearegrebellen en andere struikrovers. Het gebied is al heel lang een lucratieve draaischijf voor wapen- en drugshandel. Voor de zomer zagen bijna 400.000 mensen uit de regio’s Timboektoe, Gao en Kidal zich gedwongen hun huizen te verlaten en hun bezittingen achter te laten: 120.000 vluchtten naar het zuiden en 280.000 naar de buurlanden (Mauritanië, Burkina-Faso, Niger). Sindsdien stellen het Internationale Rode Kruis en de zeldzame ngo’s die nog een beperkte toegang hebben tot het gebied echter vast dat in humanitair opzicht de verwachte catastrofe is uitgebleven. Dokters van de Wereld is een van de weinige internationale organisaties die, met financiële steun van België, nog steeds medische noodhulp verzekeren, zij het in bijzonder moeilijke omstandigheden. Uiteraard mag er geen westers personeel worden ingezet. De rebellen schroefden de vrijheden hardhandig terug. Zo werden er al heel wat getuigenissen opgetekend van amputaties van ledematen, in Aguelhok werd een 20 NOVEMBER-DECEMBER 2012 I <strong>dimensie</strong> 3
SAHEL ‘onwettig’ koppel doodgestenigd, in de meeste dorpen zijn openbare geselingen met de zweep heel gewoon, allemaal in naam van de sharia. Naar bepaalde muziek luisteren, als vrouw met losse, onbedekte haren naar buiten gaan of seksuele betrekkingen hebben buiten het huwelijk worden op die manieren bestraft. Door de systematische verwoesting van mausolea van moslimheiligen worden ook de culturele wortels uitgeroeid. Maar in het dagelijks leven van de mensen lijkt het verrassend genoeg alsof alles normaal is in de regio. De bussen naar het zuiden van het land zitten niet voller dan degene die terugkeren naar Timboektoe vanuit Bamako. De grenzen met de buurlanden blijven open en de belangrijkste steden zijn goed voorzien van levensmiddelen en brandstof. Omdat veel producten vooral via Algerije worden doorgevoerd, liggen de prijzen in het noorden zelfs lager dan in de rest van Mali. Veel verontrustender daarentegen is het grote aantal jongeren die vaak geen of slecht betaald werk hebben, dat wordt ingelijfd door gewapende splintergroepen. Daar waar een salaris gemiddeld rond de 50.000 CFA-frank (65 euro) ligt, betalen de nieuwe meesters 200.000 CFA-frank per maand om een kalasjnikov vast te houden. Velen laten zich blijkbaar verleiden, zelfs in de vluchtelingenkampen in Burkina Faso en Niger. De Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN vreest dat daar veel infiltranten actief zijn, wat het risico inhoudt dat heel de regio wordt aangestoken. Militaire interventie Het merendeel van de Malinezen wil dat er in het noorden een oplossing wordt gevonden. Een onderhandelde oplossing lijkt heel onwaarschijnlijk. De beslissing van de VN-Veiligheidsraad laat geen twijfel bestaan over een militaire interventie die misschien al begonnen is wanneer dit nummer van Dimensie 3 verschijnt. De herovering van dit immense, grotendeels woestijnachtige gebied onder toezicht van een strijdkracht van de CDAO (Conferentie van West-Afrikaanse Leiders) samengesteld uit contingenten van verschillende landen uit de regio, lijkt dus onafwendbaar. Velen vrezen dat de burgers daarbij niet gespaard zullen blijven en dat nog eens tienduizenden vluchtelingen naar de grenzen van Mauritanië, Niger en Burkina Faso zullen trekken. Het is moeilijk om voor de vuist weg voorspellingen te doen, maar we mogen toch aannemen dat in humanitair opzicht de gevolgen voor de regio aanzienlijk zullen zijn. © DGD / Joël Tabury Deze chef van een Peul-familie heeft op zijn vlucht twee derde van zijn veestapel verloren. Vluchtelingen Tienduizenden families zijn gevlucht voor de eerste gevechten in het noorden en vonden elders in Mali een toevluchtsoord. Meer dan 20.000 personen wonen al maanden in de regio van Ségou, die 200.000 inwoners telt. Sommigen hebben alles achtergelaten, anderen vertrokken samen met hun vee in een geforceerde mars. Het hoofd van een Peul-familie vertelt: “Begin dit jaar zijn wij ons dorp niet ver van Timboektoe ontvlucht. De plunderingen namen hand over hand toe. Samen met de andere mannen van de familie hebben we toen beslist onze kudde in veiligheid te brengen. We reisden gedurende tweeënhalve maand door het land naar onze neef die in Segu woont. De vrouwen en kinderen reisden met de bus en de boot over de Nigerstroom. We hebben de reis allemaal overleefd, maar onze kudde is gedecimeerd. We hebben een dertigtal dieren, dat is een derde van onze veestapel, kunnen redden.” Deze familie is, net als een goede duizend andere families, vastbesloten niet naar huis terug te keren zo lang de vrede niet volledig verzekerd is. Ze belast zo de toch al verzwakte gastpopulatie. De beperkte weidegronden leiden gewoonlijk al tot grote spanningen tussen veehouders en boeren. Door de crisis van 2012 geldt dat ook voor de voedselvoorziening. Met de steun van het WFP delen de lokale sociale diensten voedselbonnen uit onder de nieuwkomers. Dierenartsen Zonder Grenzen draagt van zijn kant met Belgische financiële steun bij aan de vaccinatie en het herstel van de veestapel. Toch kan de druk op de al kwetsbare gastbevolkingen, die bovendien minder hulp krijgen dan de ontheemden, op de duur uitgroeien tot een moeilijk oplosbaar probleem. JOEL TABURY De politieke crisis in het noorden van Mali In januari 2012 vielen gewapende rebellen de regeringsstellingen aan in het noorden van Mali. Deze crisis werd ontketend door Toearegrebellen die hun oude eis van autonomie versterkt zagen toen strijders uit Libië na de val van het Kadhafi-regime massaal terugkeerden naar Mali en de MNLA (Nationale Beweging voor de Bevrijding van Azawad) werd opgericht. Een krachteloos bestuur, latente corruptie, een slecht werkende rechtstaat en een gebrek aan politiek leiderschap leidden tot een politieke crisis in het zuiden en op 22 maart 2012 vond een staatsgreep plaats in Bamako. Geconfronteerd met een nieuwe, onwettelijke regering schortten de geldschieters alle ontwikkelingsprogramma’s op, met inbegrip van de begrotingshulp (goed voor ongeveer 40 % van de nationale begroting). Alleen humanitaire hulpprogramma’s die rechtstreeks de bevolking ten goede komen, werden tot eind augustus verdergezet. De politieke hoop leefde weer op met de terugkeer van de interim-president en de aanstelling van een regering van nationale eenheid. Deze stelde zich als doel over het hele grondgebied de soevereiniteit te herstellen en democratische verkiezingen te organiseren. In het zuiden van het land kon de ontwikkelingssamenwerking op een 'normale' manier worden hervat, hoewel de plaatselijke overheden erg verzwakt waren, maar in het noordelijk deel, dat twee derde van het Malinese grondgebied bestrijkt, kon dat uiteraard niet. Fl. Duvieusart Het antwoord van België Het programma van de Belgische Ontwikkelingssamenwerking in Mali richt zich vooral op landbouw en voedselzekerheid en wil zo de draagkracht van de bevolking verhogen. Er werden veeteeltprogramma’s opgezet in Nara, Ménaka en Sikasso, en landbouwprogramma’s in Samanko en Timboektoe. Om veiligheidsredenen werden de programma’s in het noorden opgeschort, terwijl in het zuiden de programma’s die de bevolking rechtstreeks steunen, voortgezet worden. Daarnaast wil het Belgisch Fonds voor Voedselzekerheid (BFVZ) voor de meest kwetsbare groepen de toegang tot meststoffen, gewasbescherming, zaden, technologie en markten bevorderen. België neemt met zijn humanitaire programma’s ook deel aan de strijd tegen het gebrek aan veiligheid bij de meest kwetsbare bevolkingsgroepen zoals ontheemden en vluchtelingen. Deze hulp vindt haar weg voornamelijk via internationale (Verenigde Naties, Rode Kruis) of niet-gouvernementele organisaties. F D <strong>dimensie</strong> 3 I NOVEMBER-DECEMBER 2012 21
Page 1 and 2: het magazine van de belgische ontwi
Page 3 and 4: dimensie3 Geen crisis zonder uitweg
Page 5 and 6: aangeeft, “is vooral bij kinderen
Page 7 and 8: SAHEL © Béatrice Petit Hoop voor
Page 9 and 10: SAHEL Tal van plannen en projecten
Page 11 and 12: Sahel Er konden helaas maar weinig
Page 13 and 14: SAHEL © Rita Willaert 5Humanitaire
Page 15 and 16: Thematische fiche CRISIS in de Sahe
Page 17 and 18: Thematische fiche CRISIS in de Sahe
Page 19: op stap met Pionieren in Yamoussouk
Page 23 and 24: FAIR TRADE hot ! © Lidl Sinds 2007
Page 25 and 26: KINDERRECHTEN Een moment van ontspa
Page 27 and 28: SCHULDEN van de parlementen van dez
Page 29 and 30: toegekend.” Droegen de schuldverl
Page 31 and 32: De Europese Ontwikkelingsdagen Stim

dimensie - Dimension 3

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?