dimensie - Dimension 3

More documents

Recommendations

Info

sahel Water is een uiterst kostbaar goed, zeker in de Sahel. Toch blijft 85 à 90% van het oppervlaktewater onbenut. Het stroomt weg zonder dat er iets mee gedaan wordt. Een beter waterbeheer is één van de oplossingen voor de problemen van de Sahel. © Curt Carnemark / The World Bank 14 NOVEMBER-DECEMBER 2012 I <strong>dimensie</strong> 3
Thematische fiche CRISIS in de Sahel © European Union Welke uitwegen voor de Sahel ? Al sinds de jaren 70 zorgen droogtes regelmatig voor hongersnood in de Sahel. De crisissen komen de laatste jaren zelfs vaker voor. Hoe komt het dat na 40 jaar inspanningen de situatie alleen lijkt te verergeren? Wat is de Sahel? De Sahel is een halfdroog overgangsgebied tussen de Saharawoestijn in Noord-Afrika en het tropische Afrika met zijn weelderige savannes en vochtig evenaarswoud. Het strekt zich uit van de Atlantische Oceaan met Senegal, over Mali, Mauritanië, Burkina Faso, Mali, Niger, Nigeria en Tsjaad tot Soedan. Daaronder zijn drie partnerlanden van de Belgische Ontwikkelingssamenwerking: Senegal, Mali en Niger. Vooral de laatste twee zijn typische arme Sahellanden. De plantengroei in de Sahel bestaat uit grassen, struiken en verspreide grote bomen zoals baobab en acacia. Een savanne dus, die wel met de jaren schraler wordt. HET VERLEDEN 5.000 jaar al – naar men vermoedt - kent de Sahel afwisselend perioden van droog en eerder nat. De bevolking paste zich aan. In de noordelijke droogste gebieden woonden nomaden. Ze trokken met hun vee rond op zoek naar graasland. In de zuidelijke vochtiger streken deed men aan landbouw, volgens het systeem slashand-burn. De boeren maakten land vrij om onder meer gierst te zaaien. Na een tijdje lieten ze de velden weer aan de natuur over en maakten ze een ander stuk land vrij. Pas na vele jaren keerden ze naar het oorspronkelijke land terug dat zich voldoende kon herstellen. Beide groepen werkten ook samen. Nadat de boeren hun oogst hadden binnengehaald, lieten de nomaden hun vee grazen op de velden. De dieren deden er zich te goed aan de gewasresten en bemestten tezelfdertijd het land. Melk en vlees werden geruild voor granen. Dit systeem werkte gedurende vele honderden jaren, hoewel de mensen ook toen moeilijke droge periodes moesten overbruggen. NATUURLIJKE INVLOED Sinds het einde van de jaren '60 valt er veel minder regen, wellicht omdat de oceanen warmer worden. Als bijvoorbeeld het zeewater in de Golf van Guinea – in de oksel van West-Afrika – warm is, stroomt er minder vochtige lucht naar de Sahel. Hoe dan ook, door de droogte waren de jaren '70 tot '74 echte rampjaren voor de Sahel. Sindsdien volgen de hongersnoden elkaar op, recent nog in 2005, 2010 en 2012. Volledigheidshalve: het zuiden van de Sahel wordt geregeld geteisterd door zware overstromingen. En af en toe zijn er gigantische sprinkhanenplagen. MENSELIJKE FACTOREN Toch zijn de hongersnoden zelf eerder het gevolg van een kluwen aan menselijke factoren. De drie voornaamste zijn : (1) De regio kent een enorme bevolkingsgroei. Niger heeft de hoogste vruchtbaarheid ter wereld: 9 kinderen per vrouw. De bevolking groeit er met 3,3% per jaar. Dat is natuurlijk niet houdbaar. Maar de keuze om veel kinderen te hebben heeft ook te maken met armoede en de hoge kindersterfte. Kinderen zijn een verzekering voor de oude dag en een hulp op het veld. (2) Veel mensen zijn arm, sommigen extreem arm. De extreem armen – de meest kwetsbaren – kunnen zelfs maar een deel van hun voedsel zelf kweken. Het tekort moeten ze kopen, meestal in het tussenseizoen – tussen twee oogsten in – als de prijzen door de schaarste duurder zijn. Overigens hebben ze ook andere kosten: voor huwelijken, begrafenissen, gezondheidszorg… Waar halen ze het geld vandaan? Veel mannen en kinderen trekken naar landen zoals Libië en Ivoorkust (en Europa) om er te werken. Het geld dat ze opsturen is levensnoodzakelijk voor de achtergebleven families. Sommigen zoeken het minder ver: ze werken op het land van meer gegoede boeren. Of ze verkopen wat artisanale producten, geplukte kruiden en vruchten, een deel van hun land of van hun oogst. In nood kunnen ze geld lenen, maar zo raken ze in de schulden. In volle voedselcrisis (juli 2012) heeft deze markt voldoende voedsel te bieden. Maar de kwetsbaren hebben geen geld om het te kopen. Velen zijn gedwongen om vee te verkopen <strong>dimensie</strong> 3 I NOVEMBER-DECEMBER 2012 15
Page 1 and 2: het magazine van de belgische ontwi
Page 3 and 4: dimensie3 Geen crisis zonder uitweg
Page 5 and 6: aangeeft, “is vooral bij kinderen
Page 7 and 8: SAHEL © Béatrice Petit Hoop voor
Page 9 and 10: SAHEL Tal van plannen en projecten
Page 11 and 12: Sahel Er konden helaas maar weinig
Page 13: SAHEL © Rita Willaert 5Humanitaire
Page 17 and 18: Thematische fiche CRISIS in de Sahe
Page 19 and 20: op stap met Pionieren in Yamoussouk
Page 21 and 22: SAHEL ‘onwettig’ koppel doodges
Page 23 and 24: FAIR TRADE hot ! © Lidl Sinds 2007
Page 25 and 26: KINDERRECHTEN Een moment van ontspa
Page 27 and 28: SCHULDEN van de parlementen van dez
Page 29 and 30: toegekend.” Droegen de schuldverl
Page 31 and 32: De Europese Ontwikkelingsdagen Stim

dimensie - Dimension 3

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?