oratie Prins 1..21 - Oratiereeks

In Beira werd in 2000 de tweede medische faculteit van het land geopend,
de Universidade Catolica de Mocambique, waarbij de Nederlander Bernard
Groosjohan decaan werd. De manier waarop hij samen met de rector van
UCM, Felipe Couto, deze opleiding aan de praat heeft gekregen verdient het
grootste respect. Met hulp van buitenlanders die vaak op eigen kosten af en toe
invlogen om een stukje onderwijs te geven, is het gelukt een basisopleiding te
bewerkstelligen die zich met ons eigen curriculum Curius kan meten. Het
grootste probleem van deze opleiding voor de studenten is echter dat de begeleiding
tijdens de coassistentschappen in het ziekenhuis tekortschiet. Dat is
ernstig, want juist tijdens de coassistentschappen, als je de theoretische kennis
moet leren toepassen op echte patiënten, heb je begeleiding van een ervaren
arts nodig.
Toevallig kwam internist-infectioloog Jeannet Bos, die vanaf 2004 had gewerkt
in het HIV-behandelprogramma in Botswana, hier in 2005 terecht, en
met hulp van het AIDS-fonds kon zij er in 2006 een jaar werken. Zij begon
met de begeleiding van coassistenten op de afdeling, maar al snel werd ons
duidelijk dat één van de grootste problemen van het ziekenhuis niet alleen een
teveel aan patiënten, maar ook vooral een gebrek aan toegewijde Mozambikaanse
specialisten is. In heel Mozambique zijn zestien Mozambikaanse internisten
werkzaam. Ter vergelijking: in Nederland, dat ongeveer evenveel inwoners
heeft, werken zo’n beetje duizend internisten. Alleen in Maputo, de
hoofdstad, worden mondjesmaat internisten opgeleid, en een tweede opleiding,
in Beira, zou dus goed van pas komen. Een bijkomend voordeel is dat
internisten-in-opeiding niet alleen de zorg over de opgenomen patiënten hebben,
maar daarbij tevens – net als in het AMC – de coassistenten begeleiden,
zodat je met een internistenopleiding twee vliegen in een klap zou slaan. Als er
na verloop van tijd meer internisten zijn, kunnen zij geleidelijk aan ook de
begeleiding van de coassistenten overnemen.
Via Joep Lange, Pharmaccess en gelden van Buitenlandse zaken kon Jeannet
ook na 2006 in Beira blijven werken. Omdat het veel werk is, te veel voor één
persoon, hebben meerdere internisten haar voor kortere of langere tijd bijgestaan,
o.a. Frans Claessen, Judith Branger, Marc van der Valk, Rachida el
Moussaoui en Piet Kager, en ook ikzelf ben er inmiddels meermalen geweest.
De Mozambikaanse overheid staat welwillend tegenover het opzetten van een
Interne opleiding in Beira. Het AMC-CPCD heeft hierover inmiddels samenwerkingsovereenkomsten
gesloten met de faculteit, en met de Mozambikaanse
overheid en ‘KNMG’. Er is een opleidingsplan is geschreven, en dat ligt nu ter
goedkeuring bij de overheid.
Wat betekent dit nu voor het AMC? Anders gezegd: waarom zouden wij
hier nu eigenlijk zoveel energie in moeten stoppen? Dat is een relevante vraag.
16 JAN PRINS