Download - Gemeente Olst-Wijhe

Zienswijzen 73
52.
Samenvatting
Deze zienswijze heeft betrekking op de ontwikkelingen in de agrarische sector en in het bijzonder
de intensieve veehouderij en reclamant heeft de volgende opmerkingen over dit
thema.
1. Reclamant geeft aan dat onder voorwaarde van 'ruimtelijke inpassing' en binnen de
grenzen en mogelijkheden van het reconstructieplan aan de landbouw ontwikkelingsmogelijkheden
worden geboden. Er zou een omslag gemaakt worden van 'sturen op
kwantiteit' naar 'sturen op kwaliteit'. De kwaliteit in relatie tot onder andere de omgeving
is maatgevend. Het begrip 'duurzaamheid' is een peiler waarop gebouwd gaat worden.
Maar ten aanzien van de intensieve veehouderij worden schaalgroei en schaalsprong
als vanzelfsprekend verondersteld. Dat 'moet' gebeuren of... de 'markt' bepaalt,
dat het gebeurt, al dan niet met de technische ontwikkelingen, enzovoort. De kwaliteit
wordt vervolgens op al die ontwikkelingen aangepast - allicht op een zo verantwoord
mogelijke wijze. Kwaliteit loopt aan het handje van kwantiteit en niet andersom.
Zo wordt bijvoorbeeld de aantasting van infrastructuur en veiligheid beperkt door clustering
van bedrijven, dat wil zeggen een industriële enclave binnen landelijk gebied met
als gevolg een negatief effect op het landschap en de omgeving. De keuze zou zich daar
toe kunnen beperken (zie ook het Plan-MER). Dit is dan weer in strijd met een van de
aanbevelingen uit de Evaluatie Reconstructiebeleid Overijssel van maart 2011, om aan
te sturen op hervestiging, LOG's te verkleinen of zelfs op te heffen. Ook binnen het bestemmingsplan
worden de voordelen van hervestiging gezien. Maar die veroorzaken
weer andere problemen, bijvoorbeeld ten aanzien van de infrastructuur. In zo'n impasse
raakt men als er geen duidelijke grenzen zijn. Reclamant zet vraagtekens bij het gebrek
aan het stellen van grenzen in de ontwikkelingen van schaalvergroting binnen het veelal
kleinschalige Overijsselse landschap, ongeacht of dit nu gaat om nieuw- of hervestiging.
Reclamant ervaart het als een groot gemis dat het bestemmingsplan de kern van het
probleem 'grenzen aan de groei' niet aangaat. Daarmee regeert uiteindelijk het getal en
niet de kwaliteit. Reclamant verzoekt in het bestemmingsplan nadrukkelijker grenzen te
bepalen ten aanzien van grootschaligheid. Neem in het bestemmingsplan het verbod op
om te bouwen in meerdere lagen (etagebouw). Beschouw de volgens de RABO-bank
economisch rendabele stallen van 5.000-6.000 varkens als een richtlijn en maximale
grootte.
2. Reclamant geeft aan dat de volgende zaken een rol spelen in het bestemmingsplan:
- Volksgezondheidsonderzoeken zijn volop aan de gang. De definitieve uitkomsten zijn
nog ongewis. Maar niet ongewis is, dat de veterinaire kwetsbaarheid door grootschaligheid
enorm is toegenomen. Ook niet ongewis is, dat er gevolgen zijn voor de gezondheid
van dieren en mensen. En dat de fijnstof-uitstoot een probleem vormt, behoeft
ook geen uitgebreid betoog meer.
- De afschaffing van de melkquota in 2013 kan de problematiek ten aanzien van grootschaligheid
verbreden en vergroten. Er ontstaat een tendens naar rundveehouderijen
die minder gebonden zijn aan grond.
- De maatschappelijke tendens toont een afnemend draagvlak voor intensieve
veehouderij (zie Evaluatie Reconstructiebeleid Overijssel).
- Veranderende bevolkingssamenstelling platteland (zie Evaluatie Reconstructiebeleid).
- Veel kostbare soja is nodig voor de vleesproductie. De grond van de intensieve
veehouderij ligt niet naast de deur maar elders in Europa en in de derde wereld. Het
ammoniakprobleem ligt wel naast de deur. Recent onderzoek geeft aan dat met betrekking
tot water en bodemkwaliteit Nederland er het allerslechtst voor staat in Europa
- alle andere suggesties ten spijt.
Adviesbureau RBOI 015000.15601.00
Rotterdam / Middelburg