Geschiedenis van de jacht - KU Leuven

de jacht: de wedijver of de strijd tussen twee instinctenstelsels. Maar hiervoor is nodig dat die
instincten – zowel die van de jager als van de prooi - vrij functioneren. Wanneer dit wordt
uitgeschakeld, vervalt het typische zoölogische verschijnsel dat we jagen noemen. Bij de
speling die de natuur enerzijds en de sportieve neiging van de mens anderzijds het dier laten,
handelt het dier met voldoende vrijheid dat zijn instinctieve krachten hun functie kunnen
vervullen.
Wanneer de mens een bepaalde grens overschrijdt, wordt het wezenlijk karakter van het jagen
teniet gedaan en verandert het in louter slachting en vernietiging. Vandaar dat de strijd tussen
mens en dier een nauwkeurige grens kent, deze waar de jacht ophoudt jacht te zijn: precies
daar waar de mens zijn onmetelijke technische, dit is verstandelijke superioriteit boven het
dier de vrije teugel laat.
De visser die de bergbeek vergiftigt om bliksemsnel, met 1 slag alle forellen die erin
ronddartelen te vernietigen, houdt door die daad alleen op jager te zijn. Evenzo degene die al
te krachtige middelen gebruikt, waardoor de bossen totaal van konijnen gezuiverd worden, of
die vliegen of mieren op een zoetsappige manier doodt door de omgeving of de grond met
flit 19 te besproeien. Dieren uitroeien of vernietigen met een onweerstaanbaar en automatisch
procédé, dat is geen jagen. Welnu, wil men echt van jagen spreken, dan is het noodzakelijk
dat het gezochte dier ‘een kans’ heeft, dat het in principe aan de bedreiging kan ontsnappen,
dat wil zeggen dat het enigszins middelen bezit om aan de achtervolging te ontkomen, want
de jacht is juist de reeks van inspanningen en handigheden die de jager moet aanwenden om
een behoorlijk aantal malen de tegenmaatregelen van het dier waarop hij het gemunt heeft te
boven te komen. Als dit verweer er niet was, als de inferioriteit van het dier absoluut was, dan
zou de jagersactiviteit geen gelegenheid hebben om zich te ontplooien of, wat hetzelfde is,
dan zou het kernfeit van het jagen niet aanwezig zijn.
De jacht is intensief
Geschoten moeflon
De meesten begrijpen niet hoe jagen intensief kan zijn. Terwijl het net enorme inspanningen
van de jager vraagt. Er is nl. 1 zintuig van de jager dat elk ogenblik onvermoeid moet kunnen
werken. Kijken. De jager moet constant kijken, ieder ogenblik, naar alle kanten en in alle
omstandigheden. Onder het lopen, het rusten, tijdens het eten, naar boven, beneden, het
terrein dat de jager net is doorgekomen, naar de bergkammen, de kuilen en de greppels. Met
een veldkijker en het blote oog, en steeds voor de geest houdend dat de bok die je niet
gevonden hebt in 8 uur hard zwoegen, zich op 100 meter aan je kan vertonen als je weet te
kijken. Het is dus niet lopen, steilten 20 opklauteren, in ravijnen en kuilen afdalen, geluidloos
lopen, geduldig kunnen wachten, een goed schutter zijn, wat een jager in hoofdzaak heeft te
doen, maar hij moet vooral goed kunnen kijken.
19 Flit: insectendodende vloeistof
20 Steilte: steile helling
Bio-ethiek De Jacht 46