Geschiedenis van de jacht - KU Leuven

Vierde macht: Geluk en genot
Ons leven is ons blanco gegeven. Wij worden, in tegenstelling tot de dieren, niet gedreven
door onze instincten. Het dier zijn leven is een onveranderlijk repertoire van zijn gedragingen.
Zonder tussenkomst van zijn zijde en de mens beslissen zijn instincten over wat hij zal doen
en laten. Zijn leven is, zonder tussenkomst van de mens, nooit leeg, onbepaald geweest. Bij de
mens bestaat de inhoud van ieder zijn leven uit zijn bezigheden. De mens is een dier dat het
systeem van zijn instincten verloren heeft en enkel restjes over heeft die de macht niet hebben
om hem een constante gedragslijn voor te schrijven. Het leven is kort en dringend, het bestaat
bovenal uit haast en er zit niets anders op dan één programma voor het bestaan uit te kiezen.
Ervan af te zien het ene te zijn i.p.v. het andere, sommige bezigheden boven andere te
verkiezen. Door onze maatschappij worden ons onvermijdelijke verplichtingen opgelegd,
maar niet de middelen en de manieren om deze verplichtingen te voldoen. Zeker is dat voor
bijna alle mensen het grootste deel van hun leven gevuld is met gedwongen bezigheden, met
werk dat ze voor hun plezier niet zouden verrichten. Daarom noemen we die ‘trabajo’, een
woord dat oorspronkelijk een verschrikkelijk marteltuig (trepalitum) betekende. De arbeid
verrichten we niet omdat we er waardering voor hebben, maar alleen om het resultaat dat ze
afwerpen.En wat ons het meest kwelt in de arbeid is dat hij ons ontrooft van onze tijd, terwijl
hij deze net vult. Daarom fantaseert de mens over een ander leven, bestaande uit geheel
andere bezigheden. Een leven waarin hij bij het verrichten van die bezigheden niet het gevoel
heeft tijd te verliezen, maar net tijd te winnen, doordat hij die met voldoening en op de juiste
wijze vult. Elke mens voelt zich geroepen om gelukkig te zijn, maar bij elk individu neemt dit
een andere vorm aan. Geluk is een leven gewijd aan bezigheden waarvoor elke mens een
bijzondere roeping heeft. Als hij daarmee bezig is, voelt hij geen enkel gemis. Het vervult
hem volkomen, vrij van zorg en heimwee. Het rendement interesseert ons niet, enkel het
genoegen dat het ons geeft. Daarom verlangen we dat ze nooit een einde nemen.
De jager met zijn trofee
Zo bevinden we ons een strijd tussen de twee tegenovergestelde repertoires van bezigheden:
de neerdrukkende ontnemen ons van de tijd om gelukkig te zijn. In de loop van de evolutie
heeft men opgemerkt dat zodra de mensen even konden uitblazen van hun arbeid, ze zich
haastig, vol illusies en verlangen, op éénzelfde en klein repertoire van gelukinstemmende
bezigheden wierpen. De jacht is steeds een van de meest gelukbrengende bezigheden geweest
in de evolutie. Wat koningen en edelen bij voorkeur hebben gedaan is: jagen. Maar de
waarheid is dat de overige sociale klassen dat ook hebben gedaan of verlangd hebben te doen,
zodat de gelukkige bezigheden van de normale mens bijna konden samengevat worden in de
vier categorieën: jacht, dans, wedren en conversatie. Neem een steekproef waar men wil in de
stroom der geschiedenis en men zal zien dat de burger en de arme, de jacht tot hun
gelukkigste bezigheid rekenden. Het sterkste bewijs dat de geschiedenis gehad heeft vindt
men in het tegenovergestelde feit, nl. dat men meestal in de loop der eeuwen niet iedereen
heeft toegestaan te jagen en men van deze bezigheid een voorrecht heeft gemaakt, een
Bio-ethiek De Jacht 44