11 - KU Leuven

Verschijnt 14-daags,
uitgez. juli en aug.
Afgiftekantoor
Hasselt 1
België-Belqique
P.B.
3500 Hasselt 1
12/39
25 mei 2000 nr 8 * elfde jaargang
Een leven lang: Hendrik van Gorp
Spin-offs van de K.U.Leuven: MCR
Winand Callewaert over India
Onder vakbondskandidaten
11
Is er leven na vijftig?

N I E U W S
Rector Oosterlinck stelt nieuwe
beleidsploeg voor
Eén jaar na de dioxinecrisis onderhield CVP-voorzitter Stefaan De Clerck op 10 mei
200 studenten bio-ingenieur over de politieke, mediatieke en economische consequenties
van de crisis. De lezing kaderde in een nieuw vak dat de studenten vertrouwd
moet maken met de maatschappelijke context van hun toekomstige beroep.
De Academische Raad keurde unaniem het voorstel goed
van de herverkozen rector André Oosterlinck voor de
samenstelling van de nieuwe beleidsploeg voor de
bestuursperiode 2000-2005. De nieuwe ploeg treedt in
functie op 1 augustus 2000.
- Professor Guy Mannaerts blijft vice-rector en groepsvoorzitter
van Biomedische Wetenschappen. Als vicerector
is hij de statutaire plaatsvervanger van de rector.
- Professor Marc Vervenne, nu decaan van de Faculteit
Godgeleerdheid, wordt de nieuwe vice-rector en groepsvoorzitter
van Humane Wetenschappen.
- Professor Guido Langouche blijft vice-rector en groepsvoorzitter
van Exacte Wetenschappen.
- Professor Frans Lammertyn, nu decaan van de Faculteit
Sociale Wetenschappen, wordt coördinator onderwijsbeleid.
- Professor Roger Bouillon blijft coördinator onderzoeksbeleid.
- Professor Dirk Van Gerven blijft coördinator studentenbeleid.
- Professor Vic Goedseels, algemeen beheerder, en professor
Marcel Joniau, rector van de KULAK, blijven
krachtens hun functie lid van het Gemeenschappelijk
Bureau.
Professor Godelieve Vandemeulebroecke werd benoemd
tot academisch ombudsvrouw; zij zal de v ergaderingen
van het Gemeenschappelijk Bureau bijwonen voor personeelsaangelegenheden.
K.U.Leuven Opendeur
(bij de cover)
Op 13 mei sierden de vlaggen van K.U.Leuven Opendeur
de binnenstad en Heverlee. Alle dertien faculteiten, de
Centrale Bib, het KADOC en het UZ Gasthuisberg vierden
de teugels, poorten zwaaiden open, ophaalbruggen
werden neergelaten en kelders ontsloten. Studenten,
alumni, personeel en stad- en streekgenoten konden
aanschouwen waar 575 jaar onderzoek en onderwijs zoal
toe leidt. Met lezingen, demonstraties, tentoonstellingen
en rondleidingen in archief of plantentuin werd de kloof
tussen burger en universiteit vakkundig gedicht.
Een dubbelslag voor kinderarts professor Jaak Jaeken, hoofd van het C entrum
voor Metabole Ziekten. In minder dan een jaar tijd mocht hij twee doctoraten
honoris causa in ontvangst nemen - in het voorjaar van ‘99 aan de Uni versiteit
van Zürich en op 3 m aart aan de Universiteit van Havana op Cuba. Professor
Jaeken (r.) wordt hier geflankeerd door Fidelino Castro, zoon van.
Verschijningsdata Campuskrant 2000
AB = met alumnibijlage
12
21 september
13 september
17
7 december
29 november
Spraakmakers te gast
Op 5 mei waren een aantal spraakmakers te gast op een informatiemiddag
over taal-en spraaktechnologie in het Auditorium Zeger van Hee. De eloquente
publiekstrekkers Jo Lernout (Lernout & Hauspie), Herman Caeyers
(Xplanation Intl) en Gerrit Bloothooft (Universiteit Utrecht) voerden het
woord naar aanleiding van het nieuwe Engelstalige studieprogramma Speech
and Language Technology. Dit programma - een Belgische primeur - geeft
onze universiteit vanaf volgend academiejaar een prominente plaats op de
kaart van de Europese spraaktechnologie.
Nr.
Verschijningsdatum
Teksten indienen vóór
9
8 juni (AB)
31 mei
10
22 juni
14 juni
11
31 augustus (AB)
23 augustus
13
5 oktober (AB)
27 september
14
19 oktober
11 oktober
15
3 november
25 oktober
16
16 november (AB)
8 november
Bijdragen dienen ons de
dag van de deadline te
bereiken, vóór 12u sti pt.
Suggesties voor artikels of
interviews zijn welkom op
het redactieadres, minstens
(liefst veel eerder)
één week voor de deadline.
De vaste bijdragen voor
kalenders en vacante
mandaten worden twee
dagen voor elke deadline
ingewacht bij de betrokken
diensten, niet bij de
redactie van Campuskrant.
2 C A M P U S K R A N T 25.5.2000

G E C I T E E R D
De sociale raad van de K.U.Leuven gaat een vijftigtal
studenten opleiden als steward om de veiligheid
en rust rond fuifzaal Albatros te garanderen.
(...) Eerder dit jaar kocht een v.z.w. van de Leuvense
Overkoepelende Kringorganisatie (LOKO) de
fuifzaal om ze zelf uit te baten. Daarmee wil LOKO
een mouw passen aan het tekort aan fuifzal en in
Leuven. “We willen van fuifz aal Albatros een
voorbeeldexploitatie maken”, legt Nico Demeyer
van Sociale Raad uit. Daarom heeft LOKO de deuren
van de Albatros op 4 april gesloten voor aanpassingen.
“De zaal wordt vooral uitgerust met
extra geluidsisolatie”. (...) “Door de aanpassingswerken
wordt niet het lawaai van de Albatros zelf,
maar het straatrumoer van de bezoekers het grootste
probleem. En daar moeten de stewards een
stokje voor steken.” (...) Daarom is LOKO in
samenspraak met de politie op zoek naar een
instelling waar de stewards een opleiding van vijftien
uren kunnen volgen. “In totaal hebben we een
vijftigtal stewards nodig, want er g aan per jaar zo’n
150 evenementen door in de Albatros en er zijn
drie stewards per fuif nod ig om alles in goede
banen te leiden.
Het Laatste Nieuws, 4.5.2000
De K.U.L euven neemt het voormalige atelier van
beeldhouwer Constantin Meunier en het anatomisch
theater, nu protestantse kerk, aan de Minderbroedersstraat
over. De geklasseerde gebouwen
zijn nu eigendom van de Zusters van Liefde. De
gebouwen aan de Minderbroedersstraat gaan over
van de Kloosterorde naar de universiteit en tegen
september komt er een centrum in voor hedendaagse
beeldende kunst en muziek. (...) Het
bedoelde kunstencentrum zal 016 heten. Initiatiefnemer
is Kurt Van B elleghem, die eerder in Brussel
tentoonstellingen organiseerde voor Etablissement
d’en face. Hij wil in Leuven met een wit blad herbeginnen
ten bate van de hedendaagse kunsten,
inclusief lezingen en evenementen. Voor de actuele
muziek rekent hij op de inbreng van de universitaire
afdeling Musicologie met haar verzameling partituren,
CD’s en boeken over muziek van de jongste
vijftig jaar.
Het Volk, 13.5.2000
Loko (...) wil de academische lerarenopleiding als
een apart jaar zien. (...) De academische lerarenopleiding
is in 1996 al hervormd. “ Ze is terecht veel
zwaarder geworden, maar daardoor is het vrijwel
onmogelijk om die te combineren met de thesis”,
vindt Stephan Neetens, voorzitter Onderwijs van
Loko. Daarom moet volgens hem de opleiding in
een bijkomend jaar worden gegoten. “Op die
manier komt er een einde aan die moeilijk te verenigen
combinatie van licentie en aggregatie.”
Gazet van Anwerpen, 13.5.2000
6 Meer fietsen, minder werken
Sociale verkiezingen aan de K.U.Leuven
4 Spin-offs van de K.U.Leuven
De manager als communicator
5 Een leven lang
Hendrik van Gorp
7 Leven na de universiteit
Econoom Gregory Vertriest
8 Dienst Verzending doorgelicht
De ‘vliegende brigade’ van de
universiteit
9 Topwetenschap in de buitenbaan
Winand Callewaert over India
10 Een oude dame, een f ris gelaat
Universitaire Stichting wordt 80
11 Niet jong, nog niet oud
Is er leven na vijftig?
12 @kuleuven.ac.be
Filosofie op het Web
13 Cultuur
14 Nostalgia Lovaniensis
16 575 jaar K.U.Leuven
Personeelsfeest op 1 juli
17 Taaltip
20 Studenten
Studenten mechanica winnen
internationale ontwerpwedstrijd
25 mei 2000
Campuskrant
Veertiendaags tijdschrift van de K.U.L euven
Redactie
Ine Van Houdenhove (hoofdredacteur), Ludo
Meyvis, Wouter Verbeylen
Adreswijzigingen
Redactiesecretariaat
Véronique Limbourg
t(016)32 41 8 4
Redactieadres
Dienst Communicatie
Oude Markt 13
3000 Leuven
t(016)32 40 18
f(016)32 40 1 4
e-mail
Ine.VanHoudenhove@dcom.kuleuven.ac.be
Internetadres
http://www.kuleuven.ac.be/ck/
Aan dit nummer werkten mee
Karine Aert, Jürgen Blondeel, Lieve Dillen, Karl
Hendrickx, Anne-Mie Jaspers, Geert Op de
Beeck, Isabel Penne, Klaartje Proesmans, L ieve
Quaegebeur, Rik Uytterhoeven, Raf Weverbergh
Stuurgroep Campuskrant
N. (voorzitter), Jan Bauwens, Hilde Devoghel,
Jan De Vuyst, Jan Elen, Bernard Himpens, Jos
Huypens, Stephan Neetens, Isabel Penne, Carlos
Steel, Paul Thurman, Jos Vaesen, Frans Van
Nieuwenhove, Luc Vanquickenborne, Jan Verhaeghe,
Marc Waelkens
Vormgeving
Total Design Belgium
Foto’s
Rob Stevens
Coverfoto
Rob Stevens
Cartoons
Joris Snaet
Reclameregie
Dienst Communicatie K.U.L euven, Ine Van
Houdenhove, t(016)32 40 18
Oplage
18.000
Drukwerk
Concentra Uitgeversmaatschappij NV, Hasselt
Verantwoordelijke uitgever
Frans Van Nieuwenhove
Naamsestraat 22
3000 Leuven
Copyright artikels
Artikels uit deze editie - of delen ervan - kunnen
overgenomen worden mits toestemming
van de redactie.
Abonnementen
300 fr. tot eind 2000. Afgestudeerden die lid
zijn van Alumni Lovanienses krijgen de nummers
met alumnibijlage 8 keer per jaar gratis
toegestuurd. Zij kunn en zich voor 150 fr. abonneren
op de nummers zonder alumnibijlage.
Een buitenlands abonnement kost voor alumni
300 fr. tot eind 2000 (anderen 600 fr.). Rekeningnr.:
432-0000791-61 t.n.v. Dienst Communicatie,
Oude Markt 13 te 3000 L euven, met
vermelding ‘Thuisabonnement CK’.
Het volgende nummer verschijnt op 8 juni. Bijdragen
- verslagen van raden, nieuwe publicaties,
kalenders, korte, informatieve stukjes -
dienen ons te bereiken vóór woensdag 31 mei,
12u stipt. Suggesties voor artikels en interviews
zijn welkom op het redactieadres.
25.5.2000 C A M P U S K R A N T 3

S P I N - O F F S V A N D E K . U . L E U V E N
De manager als communicator
Ludo Meyvis
Universitair taalonderwijs is de hoofdactiviteit van het I LT. Het grote publiek
kan talen komen studeren in het CLT. Specifieke bedrijfsnoden op taalgebied
worden gelenigd door 3L. Dat lijkt heel wat, maar Peter Rosseel, sinds 1987
directeur van 3L, was nog niet tevreden.
“Communicatie is nu eenmaal veel méér dan alleen maar taal. Bovendien
was ons taalonderwijs veel te vaak op hoofdzakelijk linguïstische leest
geschoeid. Hoe langer hoe meer kwamen we in 3L problemen tegen die het
talige aspect overstegen, én die eigenlijk ook niet bij de traditionele communicatietraining
hoorden. Bovendien werd door anderen veel te vaak een
symptoombehandeling aangeboden, zonder een structurele oplossing aan te
reiken. Door het aantal vragen en door hun eigen aard kwamen we tot de
conclusie dat er, naast 3L, zeker nog ruimte w as voor iets anders. Dat is uiteindelijk
MCR geworden, Management Consulting and Research, een spinoff
van onze universiteit.”
Elk probleem is uniek
“Wàt MCR doet, is moeilijk in een paar woorden uit te leggen. Het uiteindelijke
doel van ons werk is het optimaliseren van het menselijk potentieel in
een bedrijf. Concreet vertalen we dat in een reeks sferen van activiteit. In
sommige beperkte gevallen is er nood aan een op maat gemaakte cursu s.
Maar dat is eerder uitzonderlijk. Gewoonlijk worden we geconfronteerd met
een probleem dat heel wat meer nodig heeft dan alleen wat theoretische
bespiegelingen of wat praktische tips. Essentieel in ons werkterrein is het
besef dat élk probleem zijn eigen karakteristieken heeft, en dat je dus praktisch
nooit een passe-partoutantwoord kan bovenhalen. De eigen aard van
zo’n probleem veronderstelt dat we van heel nabij en heel intensief voeling
trachten te krijgen met de betrokken personen en hun omgeving in een
bedrijf. Dat betekent dat we ter plaatse gaan, en via een reeks vertrouwelijke
gesprekken de krachtlijnen van het probleem proberen te achterhalen.”
“Die vertrouwelijke band is onmisbaar. Communicatieproblemen hebben
vaak vrij diepe oorzaken, die soms heel anders verwoord worden dan waar
het in feite om gaat. Iemand zegt bijvoorbeeld dat de manier waarop hij presentaties
geeft of met zijn medewerkers praat, blijkbaar niet zo goed is, e n
dat hij een cursus nod ig heeft. Dat kan, maar het is evengoed mogelijk dat de
moeilijke communicatie veroorzaakt wordt door een gespannen verhouding
tussen bepaalde personen, of door niet ingeloste verwachtingen, door een
gebrekkige werkmotivatie, door bepaalde teleurstellingen, door een negatieve
groepsdynamiek, noem maar op. Op een redelijke termijn dergelijke vaak
complexe factoren blootleggen kan je alleen door een combinatie van ervaring,
expertise en een wetenschappelijke, multidisciplinaire achtergrond.”
“De vragen die ons gesteld worden, zijn uiterst gevarieerd. Ik geef enkele
voorbeelden. Hoe kan een l okale manager van het Londens filiaal van een
grote multinational iets doen aan het probleem met zijn grote baas in
Zwitserland, die beweert dat hij te autocratisch is, niet delegeert en zijn
directieleden te weinig als team bij het management betrekt? Of een andere
vraag: waar zouden de productiedirecteur en zijn managers het best hun
kantoren - of open ruimte? - hebben om zo goed mogelijk voeling te hebben
met de arbeiders, en om de problemen op de vloer en de communicatie tussen
de arbeiders onderling en tussen de arbeiders en hun managers te verbeteren?
Of nog: hoe komt het dat er in een bepaald bedrijf, waarin vooral binnen
een overlegcultuur gewerkt wordt, geen beslissingen genomen worden,
waardoor de druk op de lagere niveaus van de organisatie steeds groter wordt
en verschillende departementen hun eigen weg gaan? Enzovoort, natuurlijk.”
Multidisciplinair
“Wanneer we een probleem in al zijn f acetten ontleed hebben, in samenspraak
met de betrokkenen, werken we een voorstel tot oplossing uit. Dat
kan verschillende kanten uitgaan. Bovendien willen we méér aanreiken dan
alleen maar een oplossing van één of ander concreet probleem. MCR biedt
structurele en in de bedrijf scontext geïntegreerde oplossingen aan, met dien
verstande dat zo’n oplossing samen met ons gemààkt wordt. De term ‘aanbieden’
is dus eigenlijk niet correct. De expertise op grond waarvan dat
gebeurt, is hoofdzakelijk gebaseerd op de onderwijspsychologie en de communicatiewetenschappen,
en met input uit de organisatiepsychologie,
human resources management, de cognitieve psychologie, didactiek enzovoort.
Dat is een hele boterham, maar de complexiteit van de managementen
communicatieproblemen waarmee we geconfronteerd worden, maakt
zo’n wetenschappelijke onderbouw noodzakelijk.”
“Onze oplossing bestaat uit een samenspel, met als belangrijkste componenten
een verhoging van de employability of inzetbaarheid van het perso-
neel, de ontwikkeling van krachtige leeromgevingen, kennismanagement en
management van vaardigheden, en ten slotte het leren en het leren leren. Dat
zijn behoorlijk abstracte termen, en uiteraard bedienen we ons daar in eerste
instantie niet van. Het is pas later, wanneer we bezig zijn met de integratie
van onze oplossing in het bedrijf, dat met dergelijke termen gewerkt kan
worden.”
“MCR kan expertise gebruiken én overbrengen. Bovendien staan we als
externe partner wat afstandelijker tegenover het hele communicatieproces,
waardoor we veel beter kunnen waarnemen wàt er eventueel fout gaat.
Koppel dat aan een vertrouwensband, en je beschikt over een goede basis om
reële verbeteringen aan te brengen.”
“Ons geheim - maar die term is verkeerd: ‘expertise’ is veel juister -
bestaat in het bewust maken van mensen van de vele factoren die kunnen
bijdragen tot een goede of tot een minder goede communicatie. Die factoren
kunnen cognitief zijn, emotioneel, organisatorisch, motivationeel, noem
maar op. Veel te vaak wordt een bedrijf uitsluit end gezien als een t weespan
van ‘opdracht’ en ‘uitvoering’. Uiteraard komt er véél meer bij kijken om tot
een gezonde onderneming te komen. Die bewustwording proberen wij tot
stand te brengen. Pas als die vele factoren ten eerste onderkend zijn, en ten
tweede optimaal gerealiseerd, kan je beginnen denken aan een zo goed
mogelijke skilled performance, en krijgt een bedrijf de mogelijkheid om zijn
menselijk potentieel zo goed mogelijk in te zetten - en dus zo goed mogelijke
bedrijfsresultaten tot stand te brengen.”
“MCR ontleent zijn sterkte voor een belangrijk deel aan de ‘ voeding’ uit
3L, d at is duidelijk. De onderzoeksactiviteiten en de ervaring die in 3L werden
opgebouwd met bedrijfsgerichte taalcursussen en via projecten zoals die
in Zuid-Afrika - gesponsord door het Departement Onderwijs van de
Vlaamse Regering -, de nascholingsprojecten - eveneens gesponsord door
het Departement Onderwijs -, de Lingu a-projecten enzovoort, zijn van
goudwaarde voor de specifieke taken van MCR. Maar de relatie is ook omgekeerd.
Door ons werk in bedrijven kunnen we mooie input geven aan 3L om
zijn specifiek talige communicatiecursussen zo goed mogelijk op de bedrijfsnoden
af te stemmen en gegevens te verzamelen voor vele internationale
onderwijs- en onderzoeksprojecten.”
Groei? Ja, maar beperkt
“Het moeilijkste onderdeel van ons werk is dat we ons niét mogen of willen
laten leiden door bepaalde vooronderstellingen. We laten het probleem voor
zichzelf spreken. Dat veronderstelt een groot inlevingsvermogen bij onze
consulenten. Dat is iets dat je niet zomaar via een cursusje verwerft. Het
vergt jarenlange on-the-job training en ervaring. Dat betekent ook dat we
niet zomaar eender wie als consulent kunnen aantrekken. Momenteel werken
we binnen MCR met 5 consulenten, inclusief mezelf. Daarnaast hebben
we 4 medewerkers die op zelfstandige basis actief zijn. Ik geloof niet dat we
echt héél groot willen worden. Dat klinkt misschien wat vreemd voor
iemand die pas met een bedrijf gestart is, maar als ik 50 of 100 consulenten
zou moeten
managen, en ervoor
moet zorgen dat de
consulenten niet
zomaar wat op
eigen houtje gaan
handelen, heb ik
echt geen tijd meer
om nog zelf mee ‘op
de baan’ te g aan. En
dàt is precies het
verrijkende van dit
werk. Je kunt je niet
voorstellen wat een
voldoening het geeft
om samen met alle
betrokkenen een
probleem te leren
ontdekken en aanvoelen.
Die ervaring
wil ik niet kwijtr a-
ken, zelfs niet als ik
daarvoor op een
bepaald ogenblik
een beetje aan de
rem moet trekken.”
Meer informatie
over MCR vindt u op
http://www.
kuleuven.ac.be/3L
4 C A M P U S K R A N T 2 5 .5 .2 0 0 0

E E N L E V E N L A N G
Literatuurwetenschapper
Hendrik van Gorp
Wouter Verbeylen
Hij duwt me een o ud formuliertje van de belastingen onder de neus. Daarop
staat te lezen: ‘Naam: Faculteit Letteren en Wijsbegeerte, Echtgenote van: Van
Gorp, Hendrik’. “Blijkbaar waren ook de hogere instanties van mening dat ik
in feite dubbel getrouwd was.” Hendrik - Rik - van Gorp, professor Literatuurwetenschap
en oud-decaan van de Faculteit Letteren, blikt aan de vooravond
van zijn emeritaat terug op een overvolle carrière.
“Ik kom uit Herentals, waar ik in ‘54 de retorica verliet, om naar het Leo
XIII-seminarie in Leuven te
komen. Ik had er al heel wat
leesgroepjes rond literatuur
en cult uur opzitten, en zo
kwam ik bij Germaanse Filologie
terecht. Na mijn kan didaturen
behaalde ik een baccalaureaat
in de filosofie en
vervolgens studeerde ik nog
twee jaar theologie aan het
Groot Seminarie van Mechelen.
In ‘59 begon ik dan mijn
licentiaatsopleiding Germaanse.
Ik moest kiezen tussen
Duits en Engels, en het werd
Duits, om een zuiver praktische
reden: Engels, dat betekende
meer werkjes maken,
en dat viel dus niet te combineren
met mijn legerdienst,
die ik ook dat jaar vervulde. Ik
behaalde mijn diploma met
een verhandeling over Idee en
roman, waarin ik mooi mijn
filosofische interesse aan mijn
literaire kennis kon koppelen.”
“Na een kort interludium in het secundair onderwijs werd ik in ‘62 monitor
voor de eerstejaarsstudenten bij Germaanse Filologie. In ‘65 kreeg ik dan
een mandaat van assistent bij professor Aerts - Albert Westerlinck - en
schreef ik verder aan een proefschrift over het optreden van de verteller in de
roman. Het opzet was na te gaan hoe auteurs bepaalde ideeën aan de lezer
‘verkopen’.”
Een wijde blik
Rik van Gorp promoveerde in mei ‘68, een tijdsgewricht waarin ook aardig
wat met ideeën werd geleurd. “Het waren spannende jaren. Tijdens mijn
studie had ik al de woelige schoolstrijd meegemaakt rond Collard, en nu
werd iedereen in snel tempo links, iedereen begon te stencillen, te vergaderen,
te discussiëren ... Ik k wam - eerst als monitor en later als assistent - vaak
in contact met de studenten, ik heb zelf menige samenkomst bijgewoond, je
weet wel, met moties die gestemd werden, meestal voorafgegaan door ellenlange
discussies. Voor mijn proefschrift heb ik in die jaren een aantal weken
in Bonn en Berlijn verbleven, en ook daar hing de spanning in de lucht. Aan
de Freie Universität van Berlijn was men op een bepaald moment zelfs van
plan een student rector te maken.”
“Die buitenlandse verblijven hebben mij, mede door de ruime blik van
professor Aerts, blijvend internationaal geörienteerd. Begin jaren ‘60 gaf
Aerts al echte werkseminaries over literaire theorie en romankunst, maar die
waren niet verplicht; verder bleven de lessen beperkt tot de nationale letterkundes.
In de jaren ‘70 hebben we het programma kunnen uitbreiden naar
theoretische en vergelijkende literatuurwetenschap. Ikzelf heb me daarin
vooral toegelegd op domeinen in de marge van de literatuur, gebieden die
minder gecanoniseerd waren, zoals de novela picaresca of schelmenroman,
en later ook de gothic novel of griezelroman.”
“Het aantal beleidstaken nam met de jaren toe, en dat maakte het er niet
minder interessant op. Ik heb goeie herinneringen aan de tijd toen ik in het
bestuur van Lovan zat, de toenmalige Leuvense Organisatie van Assistenten
en Navorsers. Er werd over de grenzen van de faculteiten heen gedebatteerd,
met onder anderen Luc Huyse, Herman van den Berghe, Lieven van Gerven,
Rik Camaer, ...”
“Maar ik bleef ook het buitenland opzoeken. Zo ben ik in ‘78 een jaar Belgian
visiting professor geweest aan de University of London. In één moeite
werd mijn Engels wat opgepoetst en kreeg ik te maken met een ander publiek
en een volstrekt verschillende lesmethode. En op dit o genblik ben ik voorzitter
van de Nominating Committee van de International Comparative Literature Association. Je
reist veel, je ontmoet veel collega’s die na verloop van tijd vrienden worden, kortom: het geeft je
een wijdere blik.”
Menselijke reflex
Toen hij in ‘85, na alweer een verblijf van een aantal maanden als visiting professor aan de University
of Pennsylvania, terug naar Leuven k wam, werd Rik van Gorp decaan van de Faculteit
Letteren. “Eerlijk gezegd heb ik de functie van decaan nooit écht geambieerd, maar men was het
mij komen vragen en ik heb niet nee gezegd. Uiteindelijk heb ik het zes jaar lang met veel plezier
gedaan: als decaan heb ik pas de eigen faculteit van boven tot onder leren kennen. Letterlijk ook,
want je weet op de derde verdieping wel ongeveer wat er zich op de tweede en de vierde afspeelt,
maar niet meer wat daarboven gaande is. Ik had besl oten dat iedereen die wilde, mocht binnenspringen.
Nu kan je zeg gen: dat is niet echt een beleidspunt, maar voor mijn part is de menselijke
reflex binnen het beleid cruciaal.”
“Je moet weten, de periode ‘85-’89 was door de bijna dramatische terugloop van de studentenaantallen
in de faculteit bij momenten erg zwaar. De term ‘afslanken’ ging veelvuldig over de
lippen, de colleges moesten worden gerationaliseerd, en op zulke momenten moet je een grote
luisterbereidheid aan de dag leggen. Natuurlijk voerden we af en toe ook laaiende discussies, en
ik moest vaak slaan en zalven tegelijk.
Want uiteindelijk moesten er
wel degelijk beslissingen worden
genomen, die in het algemeen
belang waren en dus tegen bepaalde
individuele belangen ingingen. Ik
stel nu vast dat er van die woelige
periode weinig littekens zijn overgebleven.
Er zijn gelukkig geen diepe
wonden geslagen, en dàt kan alleen
als je je beleid zo menselijk mogelijk
voert.”
Beschermde werkplaats
“In die menselijkheid schuilt volgens
mij grotendeels het verschil
tussen de universiteit en de bedrijfswereld.
Onze drie pijlers - onderwijs,
onderzoek en dienstverlening -
zijn alledrie van belang, ze bevruchten
elkaar, ze stellen elkaar in perspectief.
Maar anderzijds loopt
het academisch personeel het
risico op overbelasting, als het op
alle domeinen zijn plicht wil
doen. Ikzelf stam uit een generatie waarin de vrouw nog 90 procent van het huishouden voor
haar rekening nam, en d aardoor kon ik gemakkelijk zestig uur per week voor de universiteit werken.”
“Met de nieuwe samenleving is die vanzelfsprekendheid weg: mannen én vrouwen willen -
terecht - een gezinsleven naast hun academische carrière. En als ik rond me kijk en merk dat op
de universiteit negen op tien mensen meer werk verrichten dan ze eigenlijk moeten doen, dan
moet er een klimaat worden geschapen waarin ze zich goed voelen. Binnen het bedrijfsleven kan
de druk enorm groot worden - dat merk ik bij mijn kinderen - , maar aan de universiteit óók, en
daar kan er om budgettaire redenen geen financiële vergoeding tegenover worden gesteld. Daarom
moet een universiteit een soort beschermde werkplaats blijven, waar het goed is om werken,
waar voldoende denkruimte geboden wordt.”
Over werkdruk gesproken: hoe blijf je als professor bij de zaak als je tijdens de examens reeksen
studenten voor je ogen ziet defileren? Rik van Gorp: “Vroeger hield ik me bij mondelinge
examens altijd voor: ‘Dit is de ee rste student die ik vandaag ondervraag’, ook al was het die week
de honderdtwintigste. Er komt dus discipline bij kijken, en ik moet toegeven dat ik de laatste
jaren niet meer constant zo alert ben als in het begin. Noodgedwongen ben ik meer schriftelijke
examens gaan organiseren. Natuurlijk is het ook een hele kluif om die te verbeteren, en ik heb er
een punt van gemaakt dat zelf te doen, maar je kan dat meer spreiden in de tijd.”
Gelukkig gescheiden
Rik van Gorp zat tien jaar geleden al in de jury van de AKO-literatuurprijs, dit jaar jureerde hij
mee de Libris-literatuurprijs, en tot 2004 is hij nog voorzitter van de Commissie Letteren van
het Ministerie van Cultuur en van de R aad van Deskundigen van het Vlaams Fonds voor de Letteren.
“Ik heb daardoor een redelijk goed zicht op de positie van literatuur in onze maatschappij,
en het valt dan toch op dat de impact ervan niet erg groot is. Als je bijvoorbeeld de vergelijking
maakt met Zuid-Amerika, dan merk je aan de positie van de literator daar dat literatuur er werkelijk
geïntegreerd is in het maatschappelijk bestel. Maar al bij al wil ik de situatie zeker niet dramatiseren:
ook hier worden velen wel eens aangesproken door een literaire tekst, ze herkennen
er stukjes van zichzelf in, ze verrijken er zich door ...”
“Al die - veelal administratieve - taken komen erbij, en je moét dat uiteraard niet doen, maar
als je het dan toch doet, dan moet dat nà je prioritaire tak en. Gelukkig heb ik nooit veel slaap
nodig gehad. En nu ik op emeritaat ga, denkt iedereen blijkbaar plots: ‘Nu zal hij wel tijd genoeg
hebben’, en moet ik zelfs oppassen dat ik me niet voor teveel zaken engageer. Want nu wil ik in
de eerste plaats de beloftes aan mijn vrouw waarmaken om wat meer tijd voor thuis uit te trekken.”
En draait dat andere huwelijk dan op een bitt ere scheiding uit? “Ik heb niet de minste
moeite met mijn emeritaat, maar ik hoop zeker nog een klein gedeeld plekje te houden aan de
faculteit om verder aan onderzoek te kunnen doen.”
25.5.2000 C A M P U S K R A N T 5

N I E U W S
Sociale verkiezingen
Meer fietsen, minder werken
Raf Weverbergh
Als er een folder in uw brievenbus terechtkomt met van die pasfotootjes, begeleid
door allerlei beloften, het geheel badend in een algemene sfeer van
bezorgdheid om uw welzijn, dan kan u e r
donder op zeggen dat u weer naar de stembus
moet. Onlangs nog voor de sociale v erkiezingen,
waarin de werknemers verkozen
moesten verkozen die uw belangen gaan
verdedigen bij de werkgever op het vlak van
looneisen, vakantie, veiligheid en preventie
en dies meer.
Luc Kiesekoms
Enkele commentatoren gewaagden van
verkiezingen zonder echte thema’s. Alles
zit vastgebeiteld in C.A.O.’s en sociale pacten,
de economie draait goed, er zijn geen
grote problemen. Vandaar, zo werd gesteld,
de nadruk op modieuze thema’s als minder
stress op het werk, meer aandacht voor het
gezin en mobiliteit. Dat we anders gezegd
werken om te leven, en niet omgekeerd.
Aan de universiteit komt daar nog bij dat er
vanzelfsprekend geen algemene vergadering
van aandeelhouders is, die in hun streven
naar winstmaximalisatie kunnen dreigen
met massale ontslagen, gedwongen
sluitingen en overplantingen naar lageloonlanden.
Waarover gaan sociale verkiezingen
dan aan een uni versiteit? We belden
eens rond naar de verschillende vakbonden
- in alfabetische volgorde - en gaven ze allemaal
precies 1.630 tekens.
Slogans
De liberale vakbond ACLVB gaat naar de
kiezer met slogans over te hoge eisen aan
de flexibiliteit van werknemers, de noodzaak
om te kunnen onderhandelen zonder
Katrien Caron wettelijke beperkingen, het belang van
opleiding en training door het bedrijf, en
ten slotte werknemersparticipatie.
Vooral die onderhandelingen zonder
wettelijke beperkingen zijn intrigerend,
vind ik. Is dat een oproep om
de sociale vrede op te blazen, of
hoe moet je dat interpreteren?
Luc Kiesekoms van het
ACLVB: “Het is logisch dat je, om
te kunnen onderhandelen, in een
vrije positie moet zitten. Maar
goed, die slogans zijn algemene
strijdpunten van het ACLVB,
en zijn daarom niet altijd
even bruikbaar aan de universiteit.
Aan de universiteit
zijn geen echte kapstokken
voorhanden
Ludo Devroye om onze thema’s aan
de man te brengen.
We zijn hier grotendeels afhankelijk van de reglementering
van de Vlaamse Overheid over verloning en dergelijke,
natuurlijk.” Waarover gaan de verkiezingen dan volgens
hem? Blijkbaar ook over de andere vakbonden. Luc Kiesekoms: “Wel, er
zijn wel een aantal belangrijke punten. Om te beginnen heeft de LBC ons uit
een aantal organen gehouden. Ik vind dat getuigen van een vakj esmentaliteit,
waar zeker iets aan moet veranderen. Wie verkozen is, heeft als taak om alle
werknemers te verdedigen, en niet enkel de eigen achterban. Voor de rest
zijn er allerhande problemen. Rond benoemingen hangt soms nog een waas:
er worden bijvoorbeeld benoemingen geweigerd, zonder dat daar een motivatie
bij wordt gegeven. De inschaling is geblokkeerd. We gaan het zéker
moeten hebben over een fietsvergoeding - en daaraan gekoppeld, het parkingprobleem
in Leuven. Werktijdverkorting is ook een belangrijk punt.”
Dat is één van die modieuze thema’s. “ Misschien modieus, maar daarom
niet onbelangrijk, he. Al kan je je afvr agen hoe dat praktisch moet gaan. Er
zijn vragen naar een deeltijds pensioen. Er is wat mij betreft zeker geen
tekort aan thema’s, hoor.”
Statuut
Bij het BBTK moet Katrien Caron niet lang nadenken wanneer ze wordt
gepolst naar strijdpunten: “Wij willen vooral duidelijkheid over het statuut.
Zijn personeelsleden van de universiteit ambtenaren of werknemers? De ene
keer beschouwt men ons als werknemer, de andere keer zijn we dan weer
ambtenaar. En binnen het ATP zijn er grote verschillen tussen mensen die
aangenomen worden op het patrimonium, en degenen die aangenomen worden
met werkingskredieten. Dat is een scheefgetrokken situatie. Ook alles
wat te maken heeft met het einde van de loopbaan, h oudt ons bezig.” Voor
de rest duiken ook bij het BBTK thema’s op als werktijdverkorting, fietsvergoedingen,
en het belang van het gezin. Katrien Caron: “Misschien zijn er
inderdaad geen grote thema’s, maar wanneer er op elke vergadering wordt
vastgesteld dat er een tekort is aan parkeerplaatsen, moet je toch beginnen
overwegen om het fietsen aan te moedigen? En arbeidsduurverkorting is
àltijd een thema geweest.”
Ook het BBTK heeft een eitje te pellen met de LBC. “We zijn geen lid van
het Comité Personeelszaken. Dat kan toch niet, he. Daar worden belangrijke
beslissingen genomen - onder meer de onderhandelingen over de C.A.O.
gebeuren daar, en sommige individuele beslissingen over werknemers. Het is
toch vreemd dat daarin slechts één vakbond aanwezig is.” Heeft de kiezer
een boodschap aan gekibbel tussen de vakbonden? “Ik heb toch van veel
mensen gehoord dat ze het vreemd vinden dat er slechts één vakbond vertegenwoordigd
is in een zo belangrijk orgaan.” Tot slot: is het voor een vakbond
moeilijk om zich te profileren aan de universiteit? “Tja, we moeten
altijd onderhandelen met de universiteit, en anderzijds de Vlaamse
Overheid, dat klopt. Dat maakt het moeilijker om te werken. We kunnen
moeilijk eisen om te delen in de winst en dergelijke (lacht).” Heeft dat gevolgen
voor de opkomst bij de sociale verkiezingen aan de universiteit? “Daar
heb ik echt geen idee van.”
Functieclassificatie
De LBC ten slotte, de christelijke vakbond. Ludo Devroye begint met de problemen
rond het Comité Personeelszaken te duiden: “Ik geloof niet dat wij
iemand ‘buiten houden’. Het CPZ is toegankelijk voor de ondertekenende
C.A.O.-vakbonden. Het probleem voor de andere vakbonden was dat zij bij
de vorige verkiezingen niet representatief waren. Maar als zij deze keer voldoende
stemmen halen, en de C.A.O. ondertekenen, kunnen zij ongetwijfeld
toetreden.”
Dat het programma van de dr ie vakbonden sterk gelijklopend is, heeft hij
ook gezien. “Ik geloof dat elke vakbond zo veel mogelijk wil realiseren voor
de werknemers. Wij hebben het op dat vlak gemakkelijker, omdat wij breder
vertegenwoordigd zijn. Voor de rest stel ik vast dat de gemeenschappelijke
programmapunten al tien jaar bij ons op het programma
staan: fietsvergoedingen, stress,
werktijdverkorting .... Wij geloven in
informatie en overleg.
Informatie voor de werknemer,
onder meer via
een website. En overleg
in plaats van
conflict. We
waren wel de
enigen die
betoogd
hebben
voor het
behoud van
het vakantiegeld
van
de privésector,
maar
in principe
praten we
problemen
liever uit,
voor ze uitbarsten.
Drie belangrijke punten willen we nu toch dringend gerealiseerd
zien. Er moet nu eindelijk werk worden gemaakt van de functieclassificatie.
Daardoor zouden de inhoud en de verwachtingen die gesteld worden
aan een functie eindelijk omschreven worden. In combinatie daarmee moet
er een mogelijkheid bestaan om binnen de eigen functie te evolueren. Men
zou dan, in plaats van te moeten azen op een promotie, een aantal graden
kunnen stijgen binnen de eigen functie - met een aangepaste verloning, vanzelfsprekend.
En het probleem van de tijdelijke contracten en de inschaling
moet ook dringend opgelost worden. We werken dus steeds op verschillende
punten, maar het feit dat een oplossing soms een tijd op zich laat wachten,
betekent zeker niet dat we het vergeten zijn.”
6 C A M P U S K R A N T 2 5 .5 .2 0 0 0

L E V E N N A D E U N I V E R S I T E I T
Econoom
Gregory Vertriest
Wouter Verbeylen
“Ik ben altijd in c ommercie geïnteresseerd geweest. ‘Hoe creëer ik mee rwaarde?’
is een vraag die mij nooit heeft losgelaten.” Een vlakke loopbaan was voor
Gregory Vertriest niet weggelegd. Na een s tudie T.E.W. trok hij twee jaar naar
Chicago voor een MB A, en inmiddels werkt hij het grootste deel van zijn tijd in
Rotterdam voor Procter&Gamble. Op zijn visitekaartje prijkt dan ook ‘Brand
Manager Fabric Care België - Nederland.’ Een gesprek over economie, globalisering
en ‘ Belgian Parties’.
Het zijn spannende tijden voor de Europese economie. De internationale
markt is volop in verandering, en de common market wordt met de dag meer
feit dan fictie. Gregory Vertriest volgt geboeid de markteconomische bewegingen:
“Ik studeerde in 1994 af met een thesis die een analyse bracht van de
elektriciteitssector vóór de vrijmaking van de markt. Daaruit blijkt dat je niet
van vandaag op morgen de grenzen kan opengooien. Iedere speler op de
markt moet immers dezelfde basis hebben om op te bouwen, en dat is in
Europa niet vanzelfsprekend. Je kan bijvoorbeeld in België wel bepaalde ecologische
eisen stellen, maar diezelfde randvoorwaarden moeten dan ook gelden
voor alle marktspelers.”
“Nu, zes jaar later, kan je mooi observeren hoe de elektriciteitssector zich
uit de strijd trekt. Je merkt bijvoorbeeld dat Electrabel Belgische klanten verliest,
en tegelijkertijd buitenlandse klanten wint. De beste prijs-kwaliteitverhouding
haalt het dus, voor de klant een gezonde situatie, die in de Verenigde
Staten al langer bestaat. Daar vechten telefoonmaatschappijen als AT&T
om je als abonnee binnen te rijven, dat heb ik aan den lijve ondervonden tijdens
mijn verblijf in Chicago.”
De macht van de markt
“Ik had al tijdens mijn studie toegepaste economische wetenschappen besloten
om later het buitenland op te zoeken. De internationale connecties van
de universiteit hebben mij daar zeker bij geholpen. Eerst kon ik tijdens mijn
laatste jaar met Erasmus voor een halfjaar naar Glasgow, en daar was vooral
het Angelsaksische universitaire systeem een openbaring. De lessen zijn er
veel meer gebaseerd op discussie: constant wordt naar de eigen mening en
motivatie gevraagd. Volgens mij zou het Belgische ex cathedra-systeem - ideaal
voor de theoretische onderbouw - in combinatie met de Angelsaksische
methode de perfecte opleiding benaderen.”
De University of Chicago is, zeker op het vlak van economie, één van de
meest prestigieuze universiteiten ter wereld. Niet voor niets kan ze een lijstje
van een zeventigtal Nobelprijswinnaars voorleggen. Gregory: “Ik heb anderhalf
jaar in Chicago verbleven, aan de Graduate School of Business. Het was
de ideale tussenstap tussen universiteit en bedrijfsleven, omdat theorie en
praktijk er samengingen. Als preses van de European Students’ Association
heb ik mensen van de EMU en van de Wereldbank uitgenodigd, die, mede
door het prestige van de universiteit, wàt graag een lezing kwamen geven.
Zelfs Vaclav Claus (de huidige Tsjechische president - red.) aanvaardde onze
uitnodiging: voor iemand die uit een planeconomie komt, is Chicago - zowat
het mekka van de vrije markt - uiteraard de top. Dat heeft zonder twijfel ook
op mij de diepste indruk gemaakt: het Amerikaanse geloof in de macht van
de markt ...”
“Natuurlijk was er ook tijd voor minder ernstige activiteiten: onze Belgian
Party met Halloween was één van de trekpleisters op de campus. Wij
importeerden bier en Belgian chocolates uit het thuisland en lieten de Amerikanen
proeven van het goede leven. Zelf heb ik aan mijn tijd in Chicago een
Master’s degree of Business Administration overgehouden en - niet te vergeten
- mijn echtgenote, die in Leuven archeologie had gestudeerd en die ik in
Chicago tegen het lijf liep.”
De nieuwe wereld
“Tijdens mijn Chicago-tijd heb ik twee stages gedaan, één bij een consul -
ting-bedrijf en één bij Proc ter&Gamble. Ik kreeg van be ide een jobaanbod,
maar koos uiteindelijk voor P&G. Een logische keuze, vind ik: je moet toch
eerst zelf ervaring opdoen voor je andere mensen kan gaan vertellen wat ze
moeten doen ... Dat stagesysteem, dat in de V.S. in het curriculum is opgenomen,
is een enorm pluspunt: je weet werkelijk waaraan je begint als je in een
job stapt.”
“Bij P&G ben ik g estart als assistant brand manager van de merken Head
& Shoulders en Pantène. Als brand manager ben je verantwoordelijk voor de
uitbouw van je product, je moet de consumenten je product leren kennen.
Maar het is zeker niet zo dat je volledig individueel kan handelen. P&G is op
dit ogenblik als bedrijf in volle transitie van lokaal naar globaal, dus krijgen
de lokale managers een overkoepelend ‘menu’ aangeboden, waaruit zij dan
hun individuele keuzes kunnen maken.”
“Een aantal jaren geleden was het verschil tussen de V.S. en Europa nog
enorm. In de ‘oude wereld’ waren er nog veel zogenaamde ‘lokale merken’ en
had je als brand manager alles zelf in de hand, met als gevolg dat de proliferatie
van producten enorm was. Om maar wat te zeggen: de grootte van de
verpakking van waspoeder verschilde in België en Frankrijk. Dat is natuurlijk
onzinnig, wij geloven in globale merken, en zijn constant op zoek naar een
internationale standaard voor een bepaald product. Tenslotte moet ook P&G
in de eengemaakte markt kunnen meedraaien. Die andere gigant in de fast
moving consumer goods, Unilever, beseft dat nu ook, en volgt onze strategie
om lokale merken op te doeken en op andere punten het verschil te maken.”
Principes
“Het leuke aan mijn job is dat hier heel fact-driven wordt gewerkt. Tijdens
mijn stage al heb ik ervoor gepleit een bepaald product nìet te lanceren omdat
uit de data bleek dat dat geen goed idee was. Dat product is er dus niet gekomen.
En verder is het belangrijk dat ik nu als Brand Manager Fabric Care -
dat zijn onder meer waspoeders - nog steeds rechtstreeks de impact te zien
krijg van wat ik doe: ik krijg constant feedback over de consequenties van
mijn beslissingen.”
Is er in die nieuwe wereld, waar globalisering en winstmaximalisatie de
codewoorden zijn, nog plaats voor de ‘zachte’ factor bedrijfsethiek? Gregory:
“P&G heeft wat het noemt principles and values, een programma waarin
staat wat het bedrijf voor ogen heeft, waar het voor staat. Wij willen niet
alleen superieure producten afleveren, wij willen daarmee niet alleen winst
maken, maar vooral een gezonde winst boeken, die niet slechts de aandeelhouders,
maar ook de werknemers, leveranciers en andere betrokkenen ten
goede komt. Zo’n ingesteldheid in een multinational als P&G, dat is allesbehalve
vanzelfsprekend.”
25.5.2000 C A M P U S K R A N T 7

I N D E C O U L I S S E N
De Dienst Verzending doorgelicht
Rennen springen vliegen duiken
vallen opstaan en weer doorgaan
Wouter Verbeylen
Met acht zijn ze, de mannen van o nze universitaire PT T, de Dienst Verzending
aan de De Croylaan in Heverlee. Danny, Stijn, Robert, Louis, Andy, Josse,
Peter en Johnny zijn daar in de weer om dagelijks duizenden brieven te bezorgen,
op tijd als het kan, met minieme vertraging als het moe t. Emanuelle
Philips leidt alles in goede banen.
In de kleine ruimte van het souterrain van de Directie Logistiek en Preventie
struikel je haast over de stapels poststukken. De mannen van de Dienst
Verzending sorteren hier alle post van en voor K.U.Leuven, al snel enkele
duizenden stukken per dag. De binnengekomen post moet om 9 uur met de
eerste ronde de deur uit, maar daar blijft het niet bij. Frankeren en factureren,
de verwerking van stapels drukwerk, de afhandeling van de ‘moeilijke gevallen’
- ontbrekende afzenders, blanco enveloppen, op zich al een halve dagtaak
-: het hoort er allemaal bij.
Efficiënt en discreet
Emanuelle: “De facturatie is een huzarenstukje. Voor iedere dienst of afdeling
maken we een maandelijkse factuur van de verzendingskosten op.
Daarbij stellen we bovendien een beschrijving op van de v erzonden poststukken.
Zo kunnen we het geheugen opfrissen van mensen die achteraf
beweren dat ze een bepaalde verzending niet hebben gedaan. G elukkig is de
registratie van de facturen sinds kort geautomatiseerd.”
Ook het sorteren is niet altijd even vanzelfsprekend. “Een voorbeeld van
een moeilijk geval? Professor X van de Afdeling Fysiologie en Biochemie
heeft post, maar de Afdeling Fysiologie en Biochemie heeft geen brievenbus.
Dan moet je weten dat professor
X zijn postvakje heeft bij het lab
van Moleculaire Celbiologie. Al
die informatie, onmogelijk te
onthouden, hebben we inmiddels
in de computer opgeslagen.
Alles staat of valt immers met
efficiëntie.”
En met discretie. Vaak zetten
bedrijven hun vrachtje drukwerk
af bij de Dienst Verzending, met
de vraag die even te verspreiden
onder het personeel of de studenten.
Maar zo eenvoudig is dat
niet. Emanuelle: “De wet op de
privacy verbiedt ons adressenlijsten
van studenten aan
bedrijven te geven. Daarom is
er een procedure opgesteld
zodat wij de mailings voor
bedrijven kunnen uit voeren, wat
heel wat extra werk oplevert. Het
valt trouwens op dat nieuwe media
zoals e-mail niet hebben geleid tot een vermindering van de hoeveelheid
bedrijfspost. Waarschijnlijk hebben de bedrijven sowieso voldoende geld
voor kleurrijke brochures, en een brochure delete je niet zo snel als een e -
mail.”
“Ook enveloppen waarop de K.U.Leuven niet vermeld staat, behandelen we
niet zomaar. Wie zijn huwelijksaankondiging via ons wil posten, kan het dus vergeten.
We trachten de laatste jaren ook te besparen op de frankeerkosten door
meer gebruik te maken van de voorkeurtarieven van De Post. Hieraan zijn wel
een aantal voorwaarden verbonden - minimum duizend identieke drukwerken,
sortering per postnummer, ... Dat betekent dus weer extra werk, maar de kostenbesparing
is een voldoende stimulans om deze werkwijze nog uit te breiden.”
Opzij opzij opzij
Emanuelle: “Je kan het werk dat wij hier verrichten moeilijk vooraf inschatten.
Acht mensen is dan ook het absolute minimum, en dagelijks springen de telefonisten
bij - vandaag bijvoorbeeld valt Tom in. We doen al het mogelijke om de
verschillende opdrachten af te handelen, maar een enkele keer moeten we ons
door overmacht gewonnen geven. Enkele jaren geleden trof een griepepidemie
onze dienst. In zo’n geval
stapelt de post zich
eenvoudigweg op,
niets aan te doen, en
als we dan terugkomen,
verdrinken
we letterlijk in de
stapels post.”
Snelheid is
voor het postwezen
steeds een heikel
punt geweest.
De interne post die
voor de middag
wordt opgehaald,
wordt na de middag al
bezorgd. De universiteit is
opgedeeld in vijf rondes, die tweemaal
per dag worden afgelegd. Ook hier is efficiëntie het sleutelwoord. Emanuelle:
“We kunnen echter niet vermijden dat bepaalde brieven een bizar parcours afleggen.
Soms komt een brief uit Leuven eerst helemaal tot in Heverlee, om met de
volgende ronde weer richting Leuven te vertrekken en enkele kantoren verder dan
de afzender te belanden.”
Al bij al is het werk fysiek erg belastend, dat hebben vroegere personeelsleden
al mogen ondervinden. Behalve Robert, die meer dan dertig jaar aan de universiteit
werkt, is de huidige ploeg dan ook betrekkelijk jong. Maar klagen hoor je hen
niet. Peter, bijvoorbeeld, die in een
vorig leven kok was, koos voor de
regelmatige werkuren, en voor Danny,
vroeger in dienst bij een transportfirma,
is het werk er zelfs lichter op
geworden.
De tientallen gezichten die ze
dagelijks op ronde ontmoeten, kunnen
ze onmogelijk allemaal bij naam
kennen. “Behalve dan de secretaresses,
die ons vaak helpen met onbekende
personen en adressenlijsten. En
ook de samenwerking met conciërges
en bewakers is optimaal: wij nemen
voor hen al eens een d ia- of overheadprojector
mee, en anderzijds verlichten
zij ons werk ter plaatse door de
interne post te verdelen en zo.” De
Leuvense politie kent hen intussen al,
en knijpt een oogje toe wanneer hun
wagen - vaak onvermijdelijk - verkeerd
geparkeerd staat.
“Wij zijn trots op de service die we
aanbieden”, verklaren ze in koor: voor dringende gevallen rijden ze vaak nog eens
extra om, en expresbrieven en aangetekende stukken krijgen prioriteit, net zoals
bij De Post. Robert: “We zijn de vliegende brigade van de universiteit, schrijf dat
maar op.”
V.l.n.r. (rechtstaand): Louis Stroobants, Stijn Mans, Andy Vermunicht en Emanuelle Philips.
Tweede rij v.l.n.r.: Robert Servranckx, Peter Poot, Josse Colsoul en Danny Serre.
Anemoon-forum
U bent van harte welkom op 16 juni, op het volgende
Anemoon-forum, van 10 tot 12.30u in de promotiezaal
van de Universiteitshal. U verneemt er alles over de verdere
planning van Anemoon, u krijgt een overzicht van
de nieuwe release van SAP, en uiteraard is er weer een
panelgesprek.
Verder zijn er extra opleidingssessies gepland voor de
nieuwe processen in ‘Aankoop en Financiën’.
Basisopleiding, bestemd voor wie nog geen enkele vroegere
SAP-opleiding volgde.
- inhoud: inleiding, aan de slag met SAP, processen in
vogelvlucht, betalingsopdrachten, middelenreservaties,
bestellingen, rapportering (alleen consultatie), facturen
goedkeuren via ingangsmap.
- duur: 3 halve dagen
- tijdstip: kies 1 van onderstaande sessies
13, 1 4, 15 juni, telkens van 8 .30 tot 12.30u (sessie
X.01)
20, 2 4, 25 juli, telkens van 9 tot 12u (sessie X.02)
20, 2 4, 25 juli, telkens van 18 t ot 21u (sessie X.03)
- plaats: Anemoon-leslokaal, Dekenstraat 2
Nieuw: Rapportering Gevorderden (voor geïnteresseerden),
alleen voor wie al een vroegere SAP-opleiding
gevolgd heeft én over een eigen user-id beschikt met
autorisatie op minstens één krediet.
- inhoud: raadplegen van de rapporten in de productieomgeving,
dynamisch bekijken van de detailrapporten volgens
verschillende invalshoeken, eigen varianten bewaren,
afladen naar de desktop enzovoort.
- duur: 1 halve dag
- tijdstip: kies 1 van onderstaande sessies:
8 juni, van 9 t ot 12u (sessie XI.01)
16 juni, van 9 tot 12u (sessie XI.02)
28 juni, van 9 t ot 12u (sessie XI.03)
- plaats: Anemoon-leslokaal, Dekenstraat 2
Inschrijven doe je via e-mail naar
anemoon@abh.kuleuven.ac.be, met vermelding van je naam,
adres, personeelsnummer en de sessie(s) waarvoor je je
wenst in te schrijven.
8 C A M P U S K R A N T 2 5 .5 .2 0 0 0

L E V E N A A N D E U N I V E R S I T E I T
Winand Callewaert over India
Topwetenschap in de buitenbaan
Ludo Meyvis
Even opsommen: onderzoeksprojecten van de Onderzoeksraad, 29 boeken, een
paar honderd artikels, een onderscheiding door de Indiase eerste minister
Vajpayee voor zijn ‘unparalleled contribution to Hindi by a non-Indian’,
berichten in het Indiase nationale tv-nieuws, enzovoort. Niet slecht voor een
onderzoeker zonder studierichting ...
“Nu ja, sinds een paar jaar klopt dat wel”, zegt Winand Callewaert vanuit
zijn kantoor op ‘het zevende’ van de Faculteit Letteren. “Indologie bestaat
inderdaad al een tijd niet meer aan onze universiteit. De redenen daarvoor
zijn inmiddels geschiedenis geworden. Ik vind de toekomst veel belangrijker.”
Intellectuele horizon
“Als je er even bij stilstaat, blijft het toch wel uiterst vreemd dat je één zesde
van de wereld gewoon in de kou laat staan. Je zou het kunnen vergelijken
met een universiteit die zegt: ‘Goed, d ie Romeinen en die Grieken, die laten
we maar voor wat ze zijn, d aar besteden we verder geen tijd meer aan .’ Dat
klinkt idioot, maar eigenlijk is het feit dat India niet tot onze intellectuele
horizon behoort, minstens even absurd. Ikzelf heb het meer dan druk genoeg
met mijn eigen onderzoekswerk, en dus voer ik echt geen campagne om de
studierichting opnieuw in te voeren, maar soms moet ik dat in het buitenland
toch wel even uitleggen.”
“De K.U.L euven ligt in Indiase ogen heel goed, ondanks het feit dat wij
geen indologie-afdeling hebben en Gent wel. India is een land met toekomst,
en ik zou het niet verstandig vinden daar niet op de een of andere manier op
in te spelen, niet later, maar nù, nu we nog mee aan de weg kunnen timmeren.
In dat verband vind ik het eredoctoraat voor zuster Jeanne Devos een
belangrijk signaal. Ikzelf werk momenteel aan de voorbereiding van contacten
tussen Indiase rechtsfaculteiten en de onze. Ook in andere disciplines is
nog zeer veel mogelijk.”
“De grote intellectuele afstand leidt
er ook toe dat we India nog veel te weinig
percipiëren als een belangrijk lid
van ‘ons kamp’. Die terminologie is
achterhaald, ik weet het wel, maar ik
vind geen betere. Het is een heel toegankelijk
land, en het is gewoon
vréémd dat we daar nog altijd zo weinig
gebruik van maken. Ook met het
oog op de ontwikkeling van Centraal-
Azië is India een sleutelland. Op dit
ogenblik vind je in India al heel veel
expertise rond die regio, waarvan nog
niet echt duidelijk is in welke richting
die zich zal ontwikkelen. Via India zie
ik redelijk wat kansen om daar goede
samenwerkingsvormen mee uit te
bouwen.”
Drie niveaus
“Ik kwam voor de eerste keer in contact
met India in 1965. Ik zou jezuïet
worden, en ik zou ingezet worden als
een soort contactpersoon tussen de
christenen en de hindoes. Daardoor
kreeg ik de gelegenheid te studeren aan
een aantal Indiase hindoe-universiteiten.
Ik ben toen blijkbaar gepakt door
het land, de Indiase cult uur, de bevolking.
Dat is iets dat ik in verband met
India trouwens wel meer zie.
Sinologen, islamisten enzovoort hebben
gewoonlijk toch een iets minder
passionele band met hun regio dan i k
bij indologen zie.”
“Ik hou me op verschillende vlakken
met India bezig. Eerst en vooral is er mijn wetenschappelijk werk. Dat
primeert, ook al is het voor de buitenwereld misschien niet het meest in het
oog springende aspect van mijn werk. Filologisch peuterwerk zit me in het
bloed, denk ik. Tekstuitgaven met de computer, bibliografische studies, en
nu vooral het aanmaken van een woordenboek, dat is wat ik doe. D at is niet
meteen mediageniek, hiér toch niet, maar de erkenning in India is er niet
minder om. Momenteel bereid ik met mijn medewerkers een woordenboek
voor over bhakti Hindi. Bhakti is te v ertalen als ‘devotie’, ‘mystiek deelnemen
aan iets’. Dat moeten vier lijvige volumes worden, met materiaal uit 7
talen, uit de periode 1450-1650. Je ziet de wortel van bhakti ook in Bhagavad
Gita, het pareltje van de Indiase literatuur dat in het Westen toch ook wel
bekend is. Misschien even aanstippen dat de Bhagavad Gita het meest vertaalde
religieuze werk ter wereld is, na de Bijbel ... Indertijd heb ik een comparatistische
studie gepubliceerd over die vele honderden vertalingen.
Begeesterend werk!”
“Het tweede niveau waarop ik me met India bezighoud, zou je politiek
kunnen noemen. Ik wil bewu st bijdragen tot een positief imago van India,
bijvoorbeeld via een aantal van mijn meer populariserende boeken. De westerse
media blinken meestal uit in onkunde of in vooroordelen wanneer ze
het over Indiase zaken hebben. ‘Rellen in India’ is even onzinnig als ‘betoging
in Europa’. De gigantische omvang en diversiteit van het Indiase subcontinent
worden meestal niet ingecalculeerd in de berichtgeving. Dat is ook
eigenaardig voor Indiërs die van hieruit de berichten over hun land horen.
Iemand van Calcutta vindt dat een probleem in Bombay even ver van zijn
bed is als wanneer jij verneemt dat er een opstootje is in Zuid-Bulgarije.”
“Ook de politieke duiding is vaak van een bedenkelijk allooi. Neem bijvoorbeeld
het fundamentalisme. Dat bestaat ongetwijfeld, zowel bij Hindoes
als bij moslims, maar het is van véél ondergeschikter belang dan de media
soms laten uitschijnen. De gemiddelde Indiër is even fundamentalistisch als
de gemiddelde Europeaan - niét, du s. Uiteraard kent India antagonismen,
maar die raken het dagelijks leven slechts zelden. Dat bepaalde politieke
aberraties die fictieve conflicten op de spits drijven, gebeurt bij ons evengoed
als bij hen. Maar het blijft een fictie, dat is de kern.”
“India wordt te vaak voorgesteld als een ontwikkelingsland. Dat klopt al
jàren niet meer. Hongersnood is al decennialang afwezig. De welvaart is de
laatste 5 tot 10 jaar héél sterk gestegen, de scholingsgraad neemt toe, de
mobiliteit groeit. Met alle gevolgen van dien, soms: Delhi is een gaskamer
geworden, Bangalore onbetaalbaar, zélfs voor westerlingen. Het kastensysteem?
Tja, dat bestaat nog, natuurlijk, maar toch zie je de kaste-barrières
langzaam afbrokkelen. Het algemeen stemrecht heeft daar zeker toe bijgedragen.
Ik voorzie dat er op relatief korte termijn zoiets als economische kasten
tot stand zullen komen, ter vervanging van de klassieke religieuze kasten.
Een algemene secularisatie van de samenleving zoals bij ons is er echter nog
niet, en die zal ook nog wel wat uitblijven.”
Ontmoeting
“Het derde niveau waarop ik met India te maken heb, is veel persoonlijker.
Mijn eerste contact met het land was religieus van aard, en die golflengte is er
ook nu nog. Ik merk dat je perfect binnen
je eigen geloof kunt blijven en
toch, door jarenlange verdieping, een
bijzonder intensief contact met een heel
verschillende geloofswereld kunt realiseren.
Dat heeft niks bedreigends, niks
tegenstrijdigs. Het is gewoon een verrijking
die ik iedereen toewens. Nu heb
ik wel het geluk dat India op dit vlak
een heel ‘gemakkelijk’ land is. Het hindoeïsme
is een bijzonder toegankelijke
godsdienst - in de zin van: niet-antagonistisch
en niet-exclusief. Je vindt in het
hindoeïsme honderden uitingen van
‘vriendelijke inkapseling’, maar haast
geen enkel voorbeeld van ‘wij hebben
de enige waarheid’, of ‘andere godsdiensten
zijn heidens’, principieel vijandige
concepten die het christendom
en de islam duidelijk wél bevatten. De
mystieke literatuur van India is een
zaak van de mens, veel meer dan je die
in de westerse openbarings-godsdiensten
terugvindt. Daardoor is kennismaken
met India ook kennismaken met
jezelf. Je wordt hoe dan ook gewezen
op wat er in jezelf zit. Ware zingeving
komt dan tot stand door de confrontatie
van ‘jezelf’ m et wat ik maar een
Aanwezigheid zal noemen. ‘God’ is
zo’n beladen term, en wordt door een
Hindoe trouwens heel anders beleefd
dan door een westerling. Uit de dialogerende
confrontatie tussen beide culturen
komt een mogelijkheid tot zingeving
naar voren die verrast, verfrist, en
die gewoon enthousiasmerend is. Het
is vaak allemaal niet zo spectaculair hoor, en ik heb grote bedenkingen bij
figuren die naar het Oosten toe gaan om daar ‘de verlichting’ te vinden.
Kletskoek, denk ik. Ik bén een westerling, ook al heb ik jaren van mijn leven
in India doorgebracht. Als je van het Oosten iets wil leren, kan dat alleen in
een ontmoeting, niet door ‘uit het Westen’ te stappen.”
25.5.2000 C A M P U S K R A N T 9

N I E U W S
Universitaire Stichting wordt 80
Een oude dame, een fris gelaat
Wouter Verbeylen
immers handenvol geld als je je heil in de privé-sector zoekt. Het Maison is
gelegen in de Cité Internationale, waar ook een veertigtal andere internationale
studentenhuizen gevestigd zijn, en d aar kunnen we bij overboeking vaak
terecht, en omgekeerd uiteraard.”
“Bovendien is Parijs als universiteitsstad ook voor Vlamingen interessant:
je kan er hoog aan geschreven en in België nauwelijks of niet bestaande richtingen
volgen.” Louis Baeck: “ We merken dat op het ogenblik slechts bepaalde
professoren op de hoogte zijn van dit initi atief, zodat we steeds aanvragen krijgen
van studenten uit dezelfde studierichtingen. Hopelijk bereiken we dankzij
dit interview een ruimer publiek ...”
Brussels, Belgisch, internationaal: in de schaduw van een hoog kantoorgebouw
in de Egmontstraat ligt de Universitaire Stichting, gehuisvest in een samensmelting
van twee gigantische herenhuizen - Jugendstil, 1900. Aan de r estauratie van
de gevel wordt de laatste hand gelegd, en open je de deuren, dan kom je terecht in
de elegante salons van de Universitaire Club. Hier wordt de interuniversitaire
verstandhouding bevorderd, de Belgische dialoog aangezwengeld, of natuurlijk
gewoon lekker getafeld.
Professor emeritus Louis Baeck, gedelegeerd bestuurder, Hilde Garmyn, verantwoordelijk
voor de wetenschappelijke activiteiten, en Danny Wolfs,
Hofmeester van het restaurant, geven ons, bij een sigaartje en een whisky,
tekst en uitleg over de verrassend uiteenlopende activiteiten van de Stichting.
Louis Baeck: “De Universitaire Stichting bestaat nu 80 jaar. In 1920 werd ze
opgericht in ditzelfde gebouw, als een overkoepelend overlegorgaan tussen de
verschillende universiteiten van België. Oorspronkelijk gaf de Stichting jonge
studenten beurzen of leningen, maar na de oorlog, in ‘55, heeft de overheid die
taak overgenomen. Logisch ook, want je moet weten dat wij - hoewel sommigen
het tegendeel vermoeden - een privé-instelling zijn. In feite ben ik
bedrijfsleider van een K.M.O. met negentien personeelsleden. Tegenwoordig
heeft de Stichting in grote lijnen twee takken: de Club enerzijds en anderzijds
de wetenschappelijke activiteiten.”
Federale Statistiek
De Stichting begon - logisch in die tijd - als een Belgische instelling, en is dat
gebleven, ondanks de communautarisering van het onderwijslandschap. Louis
Baeck: “Door die ‘Belgische’ positie kan onze Dienst voor de Universitaire
Statistiek een unieke uitgave voorleggen: het Jaarboek van de Federale
Universitaire Statistieken voor België. Dat is in 1936 van s tart geg aan en plaatst
als enige de Vlaamse en Franstalige cijfers naast elkaar. De Vlaamse
Interuniversitaire Raad en zijn Franstalige tegenhanger, de CREF, mogen dan
wel hun eigen statistieken produceren, maar zo’n vergelijkend document, zo’n
homogeen en coherent dossier heeft toch nog onmiskenbare voordelen.”
“Voor onderzoekers, ministeries, internationale organisaties als de UNO,
ambassades, beleidsmakers, noem maar op, bevat het boek een schat aan informatie.
Door het historische karakter kan je evoluties en trendbreuken vaststellen,
zoals de feminisering en de verschuivingen per studierichting - evoluties
die de beleidsmakers uiteindelijk meer interesseren dan de globale cijfers per
universiteit waar vaak mee geschermd wordt.”
Publicatiecommissie
Mocht je je afvragen waar je terecht kan met je definitieve studie over het Iran
van de twaalfde eeuw, dan klop je best bij de Universitaire Stichting aan. De
Commissie voor Publicaties en Subsidies van de Stichting geeft financiële
steun voor de uitgave van wetenschappelijke manuscripten, tijdschriften en
illustraties.
Hilde Garmyn: “Het moet dan wel om originele, onuitgegeven werken van
hoog wetenschappelijk niveau gaan, of om illu straties waarvan de reproductiekosten
erg hoog liggen. Het gebeurt al te vaak dat een manuscript bij uitgeverijen
uit de boot valt omdat het wetenschappelijke domein te ‘beperkt’ is om
de uitgave ervan te financieren. Dan proberen wij daarin bij te springen, na
goedkeuring door een federaal samengestelde jury. In de praktijk zijn we
hoofdzakelijk gericht op de humane wetenschappen, aangezien voor takken
als de geneeskunde en de toegepaste wetenschappen de industrie gemakkelijker
met geld over de brug komt.”
Louis Baeck: “En niet iedereen is een Umberto Eco die semiologie aan het
grote publiek verkocht krijgt. Bovendien zijn wij door onze onafhankelijke,
soevereine positie een schoolvoorbeeld van wetenschappelijke onkreukbaarheid.
Ik wil maar zeggen: heb je het over boter, dan zal de agr o-industrie graag
sponsoren, en dan kan je je - terecht of onterecht - afvragen in hoeverre de uitslag
van dat soort bread and butter research vooraf al vaststaat. En aangezien de
Universitaire Stichting semestrieel, dus op korte termijn, subsidies toekent,
hoeft het manuscript geen jaren in het stof te liggen - toch vaak een bron van
frustratie voor de auteur.”
Biermans-Lapôtre
Een - te - w einig bekend initiatief van de Stichting is het Maison Biermans-
Lapôtre in Parijs. Louis Baeck: “Dat is het Huis van de B elgische studenten,
een soort peda waar iedere student terecht kan die na zijn kandidaturen in
Parijs wil verder studeren. Is het nu voor een Europees uitwis selings-programma,
een postuniversitair of postdoctoraal programma of onderzoekswerk, de
studenten kunnen bij ons een logementsaanvraag indienen.”
Hilde Garmyn: “En dan betalen ze nauwelijks meer dan wat ze voor een
kamer in België zouden neertellen. In Parijs kost de ‘kot’-accommodatie
Belgisch evenwicht
De Belgische en internationale dialoog kan worden voortgezet in de Club van
de Stichting, die in ‘22 werd opgericht. Louis Baeck: “Er w as van in het begin
behoefte aan een ontmoetingsplaats voor academici. Een professor van Luik
moet ergens kunnen afspreken als hij iemand uit Gent wil ontmoeten. Dat kan
dus hier, op een conviviale manier in elegante salons. Je kan hier in het restaurant
dineren tegen zachte prijzen, en we hebben 22 kamers ter beschikking voor
wie wil overnachten - dat zijn voor 95 procent buitenlanders.”
“Op dit ogenblik hebben we ruim dui zend betalende clubleden. Dat zijn de
effectieve leden, Belgische professoren en navorsers, die 1.800 frank lidgeld
betalen, en daarnaast ook een deel aangesloten leden, deels buitenlandse professoren,
deels hooggeplaatste figuren uit de publieke wereld. We hebben ook
vaak bezoekers van de Europese Unie - van de C ommissie en het Parlement -,
die door onze centrale ligging gemakkelijk de weg hierheen vinden.”
“Het doet me ook plezier dat ons ledenbestand naar een ‘Belgisch’ evenwicht
geëvolueerd is: terwijl de Club vroeger grotendeels Franstalig was, zijn er
de laatste jaren veel Nederlandstaligen toegetreden. Men is zo snel geneigd te
denken: ‘Brussel, dat is volledig Franstalig’, maar dat klopt dus niet. Ikzelf ben
als Vlaming nu al achttien jaar gedelegeerd bestuurder - ik ben in dertijd nog
benoemd door rector Pieter de Somer -, en ik merk dat dit land rijp is om die
etiketten - Vlaming, K.U.L euven - te relativeren. In mijn functie kan je best aan
niet-politieke politiek doen.”
Een fris gelaat
De Club heeft een belangrijke dienstverlenende functie, die je kan vergelijken
met die van de F aculty Clu b. Danny Wolfs: “Wij stellen zalen ter beschikking
voor colloquia en seminaries, maar dan wel voor wetenschappelijke en aanverwante
doeleinden. Academici kunnen huren, en ook bijvoorbeeld de
Academies, waarvan er een deel hier vlakbij liggen, maar geen louter commerciële
firma’s: voor een
Coca Cola-colloquium
ben je hier aan het verkeerde
adres.”
Vooruitgang hoeft
blijkbaar niet ten koste
van de traditie te g aan:
vergaderruimtes en
slaapkamers werden
gemoderniseerd met
veel gevoel voor de oorspronkelijke
stijl. Zo
kan je overnachten in
een kamer met nog het
oorspronkelijke art
deco-interieur - detail:
de closetpot is nog van
Delfts porselein - waar
je toch probleemloos je
laptop op de telefoon
aansluit. Hilde Garmyn:
“Professor Baeck heeft
in ‘95 - de vijfenzeventigste
verjaardag van de
Stichting - het initiatief
genomen om het
gebouw grondig te renoveren
en weer smaakvol
in te r ichten. Want
eerlijk gezegd was ons
Huis een beetje oubollig
geworden.”
Louis Baeck: “Op dit
ogenblik gaat het de
Stichting opnieuw voor
de wind. We hebben de communautarisering overleefd, we zijn financieel
gezond, en ons gebouw en de Club hebben een opknapbeurt gekregen. De
Universitaire Stichting gaat de eenentwintigste eeuw in als een eerbiedwaardige
oude dame met een fris gelaat.”
De Universitaire Stichting en de Club van de Universitaire Stichting vind je in
de Egmontstraat 11 te 1000 Br ussel. Aanvragen voor de Fondation Biermans-
Lapôtre worden verwacht voor einde mei. Voor meer info over subsidies en
wetenschappelijke activiteiten: Hilde Garmyn, t(02)545 04 20 of 21, f(02)513
64 11; voor restaurant en recepties: Danny Wolfs, t(02)545 04 04; voor vergaderzalen
en hotel: Natasja Huenaerts, t(02)545 04 40. E-mail: fu.us@skynet.be
Professor emeritus
Louis Baeck (l.),
Danny Wolfs en
Hilde Garmyn
10 C A M P U S K R A N T 2 5 .5 .2 0 0 0

E U W S
Is er leven na vijftig?
Niet meer jong, nog niet oud
Anne-Mie Jaspers
Wat doe je na je vijftigste? Uitkijken naar je pensioen, je volwassen kinderen
het huis uitwuiven, de laatste afbetaling van je hypotheek ophoesten - en dan?
Mag je nog iets verwachten of wordt het afwachten? Edith Cardoen, een dame
om U tegen te zeggen, over de zin van het leven na vijftig.
Een doctoraat in de pedagogiek, een baccalaureaat in de filosofie, een opleiding
in begeleiding en counseling; een carrière van om en bij de 32 jaar aan de
Kortrijkse Campus, eerst als monitor filosofie en dan zo’n 22 jaar als hoofd
van de Dienst voor Studieadvies, met daarnaast
ook nog enkele jaren een p.r.-functie: Edith Cardoen
heeft alleszins heel wat om op terug te blikken.
Ze lijkt geen d ag ouder dan vijftig en
beschikt over een vitaliteit en een vastberadenheid
die menig leeftijdsgenoot haar zal benijden.
Toch kan je er niet omheen: mevrouw Cardoen is
63 en daarmee, zoals de titel van haar boek luidt:
‘Niet meer jong, nog niet oud’, in haar ‘late rijpingsjaren’.
Haar interesse voor de levensperiode tussen
circa 50 en 65-70 jaar - rekbaar aan beide kanten -
werd aangewakkerd door het boek New Passages
(1995) van de Amerikaanse schrijfster Gail Sheehy.
Edith Cardoen: “Ik vond het een interessant
en intrigerend boek, maar toch voldeed het me
niet. Sheehy hangt een te eenzijdig beeld op van
de werkelijkheid: ze laat enkel de zonnige kant
zien. Tot op zekere hoogte kon ik haar volgen: de
fase tussen 50 en 65 jaar kàn een mooie tijd worden:
je moet je niet meer waar maken, je kinderen
hebben hun leven ongeveer op orde, je huis is
afbetaald, je mag eindelijk zijn wie je bent; kortom:
er moet veel minder en er kan veel meer. Als
je gezond bent, financieel niks tekortkomt en het
goed gaat met je partner, dan kan deze periode
zelfs de mooiste van je leven worden. Maar er is
toch ook een keerzijde aan de medaille: er is de
fysieke veroudering, het besef van eindigheid,
het sterven van je ouders waardoor je zelf op de
voorste rij komt te staan ... Veel van mijn leeftijdsgenoten
komen ook op de één of andere
manier vast te zitten in een zorgfunctie: voor hoogbejaarde ouders, voor
kleinkinderen of voor hun partner die begint te sukkelen. In mijn boek wil i k
die andere kant niet uit de weg gaan, meer zelfs: ik wil trachten aan te geven
dat ook die zogenaamde schaduwkanten een bron kunnen worden van zinervaring
en van levensintensiteit.”
Theorie en levenservaring
Al is uw boek niet bestemd voor specialisten, toch hebt u getracht er een
behoorlijk theoretisch-psychologische onderbouw aan te geven.
Cardoen: “Onvermijdelijk kwam ik daarbij terecht bij de Zwitserse dieptepsycholoog
C.G. Jung, de grondlegger van de psychologie van de tweede
levenshelft. Jungs ingewikkelde en soms duistere leer heb ik, om het betoog
zo verstaanbaar mogelijk te houden, meermaals vereenvoudigd. Al kan theo -
rie verhelderend zijn, ze is - zeker in dit domein - nooit toereikend: het in
hoofdzaak geestelijke proces dat we op latere leeftijd doormaken, is daarvoor
te onvoorspelbaar en te mysterieus. Daarom komen in mijn boek ook concrete
levenservaringen aan bod: de zi ch opdringende grenzen, de voorbereiding
op en het afscheid zelf van de wereld van de arbeid, het met zijn tweeën of
alleen leren leven, het aanvaarden en het verwerken van neergang en verlies.
In tegenstelling tot de gangbare trend besteed ik ook ruime aandacht aan het
geestelijk potentieel van die levensfase en aan de vr aag naar zingeving.”
De eerste generatie
“Mijn generatiegenoten zijn zowat de eersten die zo massaal in sterk verbeterde
fysieke en materiële omstandigheden die fase doormaken. Sinds het
begin van deze eeuw is de gemiddelde levensduur met ongeveer 30 jaar
gestegen. We kunnen ons dan ook niet spiegelen aan onze voorgangers, we
kunnen niet terugvallen op overgeleverde patronen. Tot op grote hoogte
moeten we zelf uitzoeken hoe we die fase zullen doormaken, hoe we onze
tijd invullen, wat we zinvol vinden en hoe we de komende ouderdom voorbereiden
... Er is ook vrijwel geen literatuur over die levensfase. Wel over
midlife en ouderdom, maar niets over die tussenfase. Tenminste als je iets
meer en iets anders verwacht dan tips en adviezen om de onmiskenbaar
‘neergaande lijn’ af te r emmen, zoals dieet, beweging en ontspanning ...”
“Velen denken daar weinig over na, ze verliezen zich in verstrooiing en
vrolijke consumptie. Met het bereiken van de pensioenleeftijd heeft de mens
in veel gevallen nog twintig, dertig jaar voor de boeg ... Het komt erop aan die
jaren goed voor te bereiden en ze zinvol in te vullen. Vanuit die bekommernis
heb ik mijn boek dan ook geschreven. Ik wou aantonen dat er, naast de
neergaande lijn die ons lot is, ook een zelfgekozen opgaande lijn mogelijk is:
de lijn van groei n aar menselijke rijpheid. Dat veronderstelt dat we enige
afstand nemen, aan reflectie doen en tot echte zelfkennis komen. De weg
daarnaartoe is soms veeleisend en de meeste mensen vluchten voor vragen
als: wie ben ik eigenlijk, wat heb ik met mijn leven bereikt, w at verwacht ik
nog van het leven, hoe sta ik tegenover mijn verleden? De afdaling in je diepste
zelf is in feite een steile beklimming: je bewust worden van je d ieper liggende
verlangens, behoeften en
gevoelens, doordringen tot het mysterie
van jezelf, je niet langer laten
leiden door de buitenwereld, maar
door je eigen binnenwereld ... “
Spiritualiteit
Hoe komen mensen ertoe die steile
weg te gaan?
“Daartoe moeten ze ergens bronnen
van moed en van levensvertrouwen
aanboren. Die bronnen kunnen van
diverse aard zijn, maar zoals ik het
aanvoel, lijkt me die opgaande lijn
naar menselijke rijpheid niet mogelijk
zonder één of andere vorm van
spiritualiteit.”
Toch geen soort ‘religieuze aanval’,
waarbij je het snel goed wil maken
met de ‘Grote Baas’?
“Nee, daar heeft het hoegenaamd
niks mee te maken. Volgens mij heeft
spiritualiteit te maken met het leven
vanuit een Werkelijkheid die boven
het materiële en boven mijn kleine
bestaan uitstijgt, die mij draagt en die
uiteindelijk zin geeft aan mijn leven.
Dat vereist een nieuwe levensoriëntering:
van expansie naar loslaten,
van haast naar vertraging, van lawaai
naar verstilling. Dat alles is in onze
maatschappij niet zo evident, al is het
broodnodig om als mens te overleven. En als het op grote schaal zou gebeuren,
zou het ook de maatschappij ten goede komen.”
“Het ‘ouder worden’ is een heel gevoelige periode voor spirituele groei:
naarmate je minder meetelt, meer naar de zijlijn wordt geschoven, geliefde
mensen verliest, ga je je afvr agen wat de zin daarvan is, wat de zin is van het
ouder worden, het minder aantrekkelijk worden, van lijden en van de dood ...
Die vragen brengen ons naar de grond van het Levensmysterie. Het zoekend
omgaan met dergelijke vragen lijkt me belangrijker dan sluitende, vaste antwoorden
...”
Universiteit Derde Leeftijd
Waar houdt u zich zelf nog mee bezig?
“Ik geef af en toe voordrachten en ik besteed nogal wat tijd aan UDL-Kortrijk,
waarvan ik voorzitter ben. Dat is een bijzonder dankbare taak. Ruim
800 senioren proberen we jaarlijks een reeks hoogstaande voordrachten aan
te bieden. Die voordrachten vinden simultaan plaats in drie auditoria van de
KULAK. Wij dromen van een grote aula en nog veel meer parkeerruimte ...
Onlangs sloten we het 25ste academiejaar af met een feestviering. Bij die
gelegenheid gingen we het ledenbestand even na: 55% zijn mannen - vijf jaar
geleden was hun aandeel nog 62%: vrouwen halen dus hun schade in. We
stelden ook vast dat we een steeds groeiend aantal leden tellen tussen de 55
en de 60 jaar en dat hun onderwijsniveau op een tiental jaar tijd opmerkelijk
is gestegen. Wees gerust: tijdens het pensioen valt er heel wat meer te beleven
dan op rust zijn ...”
Edith Cardoen, Niet jong. Nog niet oud. Leven na vijftig, Uitgeverij Davidsfonds,
Leuven, 2000, 695 fr.
25.5.2000 C A M P U S K R A N T 1 1

@ K U L E U V E N . A C . B E
Je pense, donc j’essuie
Ludo Meyvis
Wàt, Internet een speeltje voor techneuten? Hahaha. Excuseer, ernstig nu. Wie
zo’n vraag stelt, heeft duidelijk nooit dóórgesurft. Wij van onze kant houden
wel van een uitdagend vraagje, als daar zijn: waar vind ik informatie over de
Mechelse scheper, of hoe maak ik noedels in rabarbersaus, of ook wel: wat is de
oplossing van het zijnsprobleem? He, dà’s een leuke.
Filosofie op het Internet is er. En hoe. Je kunt uiteraard zoals een kneus
beginnen prutsen in Altavista, en je vindt dan best wel wat. Testje voor Heidegger:
25.942 hits, maar daar zit natuurlijk eindeloos veel onbruikbaars bij -
zoals de link naar Max Heidegger uit
Liechtenstein, invoerder van BMW.
Aardig voor Max, maar qua zijnswaarheid
valt hij door de mand.
Ja, maar bestààt een bron echt?
Gelukkig zijn er heel wat verzamelingen
van strikt filosofisch materiaal,
waardoor je de algemene Internettools
kunt laten voor wat ze zijn.
Je vindt zelfs twee specifiek filosofische
zoekmachines, Hippias (Heidegger:
609 hits; Spinoza: 425 hits) en
Noesis (resp. 789 en 434 hits).
Prachtige overzichten van resources
vindt u op tal van plaatsen. We vermelden
slechts enkele van de meer
relevante. Peter Suber van Earlham
College stelde een rijke Guide to Philosophy
on the Internet samen. Een iets
verder doorgevoerde indeling van zijn materiaal zou de bruikbaarheid sterk
vergroten. Maar als verzameling ‘ruw materiaal’ schonk hij de wereld een
goudmijn.
Galaxy deelt het materiaal wel in, zij het redelijk arbitrair: esthetica, klassieke
Griekse wijsbegeerte, Chinese filosofie, Continentale wijsbegeerte en
empiricisme zijn de eerste 5 hoofdtoegangen, wat niet meteen gebruikelijk
is. Het geboden materiaal wordt - zeer - kort getypeerd, en is een bookmark
zeker waard.
Alan Liu geeft ons The Voice of the Shuttle, een indrukwekkende en helder
gestructureerde reeks toegangen tot filosofen, filosofische stromingen, teksten,
tijdschriften, mailing-lijsten enzovoort. Een onmisbare schakel, dus.
Hetzelfde geldt voor het schitterende overzicht van Yossi Mamroud van
de universiteit van Tel Aviv. Ook deze site is vanaf heden verplichte lectuur.
De Philosophy Religion Refdesk bevat materiaal van zeer uiteenlopende
thematiek én kwaliteit. Je vindt er onmisbare r eferenties, maar bijvoorbeeld
ook verwijzingen naar The New Universal Consciousness, een niet te pruimen
allegaartje van - wellicht - wiskundige constructies, wereldbeschouwelijke
teksten, gelardeerd met een sausje van ‘wij willen vooral origineel zijn’. Vanaf
een zekere leeftijd heeft men moeite met dergelijke huisvlijt.
Wie zich verdiept in de filosofie, moet zich een nogal taaie reeks -ismen
en strekkingen eigen maken. Die vindt men mooi opgesomd in een aantal
interessante naslagwerken, afzonderlijk, zoals in The Ism Book, of samen met
andere namen en termen. Die laatste categorie kan onderverdeeld worden in
terminologische toegangen tot bepaalde filosofische subdisciplines - ethiek,
Oosterse wijsbegeerte ... - of tot bepaalde auteurs - Spinoza, Kant, ... Een
overzicht van dergelijk materiaal vindt u op de site van Daniele Didero.
Filosofen doen het conceptueel
Schitterende encyclopedische verzamelingen zijn die van de Internet Encyclopaedia
of Philosophy en de Philosophical Dictionary van Garth Kemerling.
Op de site van deze laatste vindt u ook een zeer degelijk historisch overzicht
van de westerse wijsbegeerte. De Stanford Encyclopaedia of Philosophy is
nog volop under construction, maar kan her en der al met vrucht geraadpleegd
worden.
Kennismaking met de filosofie betekent zowat altijd kennismaking met
het werk van individuele filosofen. Wie daarnaar zoekt, wordt op het Internet
op zijn wenken bediend. Daar horen uiteraard klassieke filosofen bij, die
u via de net genoemde encyclopedieën of resource-overzichten wel terugvindt.
U zal dan merken dat sommige filosofen zéér uitvoerige websites aan
zich gewijd kregen. In The Hume Archives, bijvoorbeeld, vindt u een redelijk
indrukwekkende verzameling teksten, eigentijdse reviews, biografisch materiaal
enzovoort. Spinoza kreeg een vergelijkbare site over zich uitgestort.
Aan Kierkegaard werd een heel mooie én diepgaande webstek gewijd.
Wie wat meer moderne filosofen zoekt, kan allicht terecht op een site
waar een bonte verzameling visionaries verzameld werden. Deze collectie gaat
veel verder dan alleen maar filosofen, maar het is er wel prettig grasduinen, zo
in de omgeving van Timothy Leary, de man die L.S.D. als onderzoeksmedium
meende te moeten gebruiken, of Isaac Asimov, ‘s werelds meest productieve
science-fiction-schrijver. Maar ook Gödel en zijn moderne evangelist Hofstadter,
de Belgische Nobelprijswinnaar de Duve en Mahatma Gandhi, futuroloog
Alvin Toffler en fysicus Stephen Hawking figureren broederlijk naast elkaar.
Een wonderlijke site, quoi.
Op zoek naar originele filosofische teksten? Volg de gids, bijvoorbeeld naar
de rijke verzameling van Books Online. Bij Eserver vindt u - even de appetijt
wekken - de Essays van Montaigne, Also sprach Zarathustra van Nietzsche, de
Kritik der reinen Vernunft van Kant, enzovoort. We begrijpen uw nauwelijks
verholen gevoelens van gebelgdheid wanneer u vaststelt dat de Aquinaat hemzelve
hier ontbreekt. Dit kàn niet. Gelukkig vindt u de Summa Theologica en
ander materiaal rond Thomas elders wel.
Fillezefie
Ach, filosofie, het houdt eigenlijk nooit op. Je vindt filosofische tijdschriften,
bijvoorbeeld The Philosophers’ Magazine. Er zijn sites rond heel specifieke filosofische
topics, genre sportfilosofie, of gender-gerichte filosofische webstekken.
Nachtenlang doorspitten levert zélfs, u gelooft het nooit, sites op rond
humor in de filosofie. Je lacht wat af met die rakkers van metafysici, je
bescheurt je met die spuiters uit de fenomenologie, en die dekselse rekels van
logici, altijd goed
voor wat scherts
en jokkernij. Ga
bijvoorbeeld even
naar een site met
filosofische liedjes,
of naar een
stek met Philosophical
Humor.
De grootste grapjurken
aller tijden
zijn uiteraard de
postmodernisten,
dat is bekend.
Persoonlijk
beginnen wij al te
bulderen als we
er één zién. Om
een staaltje van
hun scribale vermogens
te savoureren, volstaat het even naar The Postmodernism Generator te
surfen. Doén, zouden we zeggen, als we niet nét het zijnsprobleem opgelost
zouden hebben. En de oplossing is, he wat jammer, net nù is mijn blad vol.
Ceci n’est pas une linque
Hippias zoekmachine: http://hippias.evansville.edu/
Noesis zoekmachine: http://noesis.evansville.edu/bin/index.cgi
Suber: http://www.earlham.edu/~peters/philinks.htm
Galaxy Philosophy:
http://galaxy.einet.net/galaxy/Humanities/Philosophy.html
Liu: http://vos.ucsb.edu/shuttle/philo.html
Yossi Mamroud: http://spinoza.tau.ac.il/hci/dep/philos/links.htm
Philosophy Religion Refdesk: http://www.refdesk.com/philos.html
The Ism Book: http://www.monadnock.net/ismbook/
Ethische termen: http://ethics.acusd.edu/Glossary.html
Lexicon Oosterse filosofie:
http://www.utm.edu/research/iep/e/eastglos.htm
Spinoza-glossarium: http://users.erols.com/jyselman/glosindx.htm#GLOSS
Kant-glossarium: http://www.hkbu.edu.hk/~ppp/ksp1/KSPglos.html
Didero: http://lgxserver.uniba.it/lei/dionari/dizlink.htm
Internet Encyclopaedia of Philosophy: http://www.utm.edu/research/iep/
Philosophical Dictionary: http://people.delphi.com/gkemerling/dy/ix2.htm
Stanford Encyclopaedia of Philosophy:
http://plato.stanford.edu/contents.html
Hume: http://www.utm.edu/research/hume/hume.html
Spinoza: http://frank.mtsu.edu/~rbombard/RB/spinoza.new.html
Kierkegaard: http://www.2xtreme.net/dstorm/sk/
Visionaire figuren: http://www.lucifer.com/~sasha/thinkers.html
Books Online: http://digital.library.upenn.edu/webbin/book/subjectstart?B-
BD
Eserver: http://eserver.org/philosophy/
Summa Theologica I: http://www.newadvent.org/summa/
Summa Theologica II: http://www.exlaw.com/library/sum22067.shtml
The Philosophers’ Magazine: http://www.philosophers.co.uk/
Sportfilosofie: http://www.dmu.ac.uk/dept/schools/pesl/affiliat/links2.htm
Gender-gericht:
http://billyboy.ius.indiana.edu/WomeninPhilosophy/WomeninPhilo.html
Gezongen filosofie: http://www.manitowoc.uwc.edu/staff/awhite/phisong.htm
Philosophical Humor: http://www.u.arizona.edu/~chalmers/philhumor.html
Postmodernism Generator: http://www.elsewhere.org/cgi-bin/postmodern/
12 C A M P U S K R A N T 2 5 .5 .2 0 0 0

C U L T U U R
film
tentoonstelling
29/5 22.30u, Terrasfilm: Ridley Scott, Thelma and Louise, STUCterras, E. Van Evenstraat 2d,
t(016)20 81 33
30/5, 1, 6 en 8/6 21u, Video: Arjan Ederveen en Pieter Kramer; Gerry Anderson, STUCzaal, E.
Van Evenstraat 2d, t(016)20 81 33
31/5 22.30u, Terrasfilm: Percy Adlon, Bagdad café, STUCterras, E. Van Evenstraat 2d,
t(016)20 81 33
2/6 22.30u, Terrasfilm: Jerry Skolimowski, Le Départ, STUCterras, E. Van Evenstraat 2d,
t(016)20 81 33
5/6 22.30u, Terrasfilm: Arthur Penn, Bonnie & Clyde, STUCterras, E. Van Evenstraat 2d,
t(016)20 81 33
7/6 22.30u, Terrasfilm: Oliver Stone, Natural Born Killers, STUCterras, E. Van Evenstraat 2d,
t(016)20 81 33
9/6 22.30u, Terrasfilm: Stanley Kubrick, Lolita, STUCterras, E. Van Evenstraat 2d, t(016)20
81 33
12/6 22.30u, Paul Verhoeven, Robocop, STUCterras, E. Van Evenstraat 2d, t(016)20 81 33
nu tot 31/5, Alfred-Napoleon Delaunois (1475-1941), Verrassend anders, schilderijen, etsen
en tekeningen uit de stedelijke collecties, Faculty Club, t(016)32 95 00
nu tot 2/6, Lizzie Pieters, UZ Gasthuisberg, Herestraat 49
nu tot 3/6, Katelijne Hanssen, UZ Gasthuisberg, Herestraat 49
nu tot 5/6, Kafka in de stripwereld. Een adaptatie van Olivier Deprez, org. Culturele Studies,
Exporuimte Centrale Bibliotheek, Ladeuzeplein
5/6-5/7 Bren-art, UZ Gasthuisberg, Herestraat 49
5/6-7/8 Paula Ohler, UZ St. Pieter, Brusselsestraat 69
concert
25-31/5Lemmensinstituut: Openbare examens, Lemmensinstituut, t(016)23 39 67
26/5 20u, Les Baudouins, Morts&Kolinsky, STUCbar, E. Van Evenstraat 2D, t(016)20
81 33
Thomas Becket in Vlaanderen
Momenteel loopt in Kortrijk een tentoonstelling - met een reeks omkaderende
activiteiten - onder de titel Thomas Becket in Vlaanderen. Het verhaal van Thomas
en zijn dood -hij werd vermoord - in 1170 in Canterbury zijn voldoende
bekend. Minder bekend is echter dat hij verschillende reizen door Europa
maakte, waarbij hij onder andere Vlaanderen aandeed. Op deze tentoonstelling
illustreren tal van middeleeuwse en latere documenten en voorwerpen zowel
de historische als de legendarische aspecten van zijn leven, zijn reizen én zijn
verering in Europa.
U kunt voor uw be zoek aan de tentoonstelling in de Kapel Groeningeabdij
(Groeningestraat, Kortrijk) gebruikmaken van de NMB S-dagtrip-formule. De
tentoonstelling loopt tot en met 11 juli, elke dag van 10 tot 18u (behalve op
maandag). Een wetenschappelijke catalogus is beschikbaar.
Voor meer informatie, reserveringen enzovoort kunt u terecht bij de Dienst
Toerisme, Sint-Michielsplein 5, 8500 K ortrijk, t(056)23 93 71, f(056)23 93 72,
toerisme.stadkortrijk@kortrijk.be.
Jazz- en gospel-concert met
Audrey Motaung
Audrey Motaung, een internationale jazz- en gospelzangeres
met een technisch en muzikaal indrukwekkende
stem, verliet Zuid-Afrika 20 jaar geleden. Zij trok naar
Hamburg, waar zij Hans Dieter Meyer leerde kennen, de
CEO van de Duitse Bund der Versicherten, die van 15 tot
17 juni in Leuven congresseert. Als blijk van w aardering
voor de Leuvense gastvrijheid biedt de BDV een gr atis
optreden van Audrey Motaung aan. In 1996 bezocht ze
Zuid-Afrika opnieuw, op uitnodiging van Nelson Mandela,
op wiens verjaardagsfeest zij een optreden verzorgde.
In Leuven treedt ze op met Johnny ‘Manhattan’ Taylor
uit Tennessee, die een klassieke opleiding genoten
heeft, maar zijn weg vond als jazzpianist. Hij trad o.m.
op met legendes als Duke Ellington.
Dit concert is een muzikale buitenkans - en gr atis!
15 juni, 19.30-21u, Sint-Jan-de-Doperkerk, Groot Begijnhof.
25.5.2000 C A M P U S K R A N T 1 3

N O S T A L G I A
L O V A N I E N S I S
Aflevering 60
Wandeling langs de Alma Mater
van een eeuw geleden (3)
Volledigheidshalve bespreken we nog een paar meer afgelegen gebouwen.
Het Amerikaans college werd in 1857 ingericht in het voormalige refugie van
de abdij van Aulne bij de hoek van de Karmelietenberg. Het huisvest geestelijken
die worden opgeleid voor missioneringswerk in Noord-Amerika.
Rik Uytterhoeven
Dit wordt - althans voorlopig - de laatste aflevering in de reeks Nostalgia
Lovaniensis; de zestig artikels worden binnenkort gebundeld in een album. Rik
Uytterhoeven neemt u mee voor een wandeling door het L euven van het ein de
van de negentiende eeuw.
Langs de Minderbroedersstraat is er een n og vrij recente kern universitaire
gebouwen. Enerzijds staat vlak naast de Dijle het Rega-instituut. Daarnaast
bouwde professor Joris Helleputte in 1873 het Justus Lipsiuscollege hoofdzakelijk
voor studentenhuisvesting (tekening 2). Daaraan paalt het Landbouwinstituut
(1878) met de brouwerijschool (1887). Aan de o verkant van de straat
trekt het nog vrij nieuwe amfitheater (1877) (tekening 3) de aandacht en daarbij
sluit het Vesaliusinstituut aan.
Tussen de Tiensestraat en de Vesaliusstraat pronken sedert 1882 het
Het Premonstreitcollege, in 1571 opgericht door de Vlaamse witherenabdijen
(tekening 1), gaat aan de rechterhoek van de Kattenstraat - nu de Charles
Deberiotstraat - schuil achter een hoge muur. Hier kon de Alma Mater het
door de Staatsuniversiteit opgerichte Kabinet voor Physica overnemen en
verder uitbouwen.
We hebben meteen de grootste concentratie van historische universitaire
gebouwen rond de as Hal-Hogeschoolplein-Naamsestraat uit het jaar 1896
gezien.
De overige colleges hier op het hoogste punt van de Naamsestraat kregen
een andere bestemming. Voorbij de monumentale pomp in Louis XV-stijl
koestert zich, in de schaduw van een bijna t weehonderdjarige Sophora Japonica,
het Atrechtcollege, in 1508 opgericht door bisschop Nicolaus Ruterius.
Dit pand is sedert het Franse bewind in privé-bezit.
De sierlijke gevel in gemouleerde baksteen even verderop vormde in de
15de eeuw het hotel van de Rijnlandse familie Van ‘t Sestich. Dit ‘steen’ en
Hoger Instituut voor Wijsbegeerte en het Leo-XIII-seminarie.
In de Vaartstraat treffen we de Générale des Etudiants (1878) evenals het
Villerscollege. J.B. Carnoy (1836-1899) kocht het uit privé-bezit opnieuw aan.
Zijn leerling, de eerder genoemde professor G. Gilson, richtte er een aangepast
auditorium met bijhorende werkkamer in (tekening 4). De beide professoren
legden er de basis van de celbiologie, die bijna een eeuw later (1974)
professor Christian de D uve de Nobelprijs voor Geneeskunde zal opleveren.
Het Sint-Pietersgasthuis aan de Brusselsestraat, de baarzaal aan de Vesaliusstraat
en de Kruidtuin aan de Kapucijnenvoer staan ter beschikking van de
faculteit Geneeskunde.
Wanneer we tot slot het rectorshuis (Halfmaartstraat) en de universitaire
drukkerij Van Linthout (Diestsestraat) nog vermelden, hebben we samen de
hele universiteit van 1896 bezocht en bekeken.
het aangrenzende voormalige Hogenheuvelcollege huisvesten het Athénée
Royal voor jongelingen.
De smeedijzeren ring in de lange gevel evenals de Calvariekapel aan de
overzijde van de straat verwijzen naar de in 1754 gesloopte Proefstratepoort
uit de eerste ringmuur.
Rechts van deze kapel pronkt in de lange gevel een sierlijk poortrisaliet in
renaissancestijl. Kanunnik P ieter Van Dale stichtte dit voormalige college in
1569 voor twaalf Antwerpse of Aalsterse studenten. Sedert ongeveer 1800
vinden meer dan tweehonderd ouderlingen er een onderkomen.
14 C A M P U S K R A N T 2 5 .5 .2 0 0 0

J U B I L E U M V I E R I N G
Trip Trap - zaterdag 1 juli
Een dagje wandelen en/of fietsen met gratis buffet en livemuziek
De voorbereidingen voor het personeelsfeest zijn volop
aan de gang. Iedereen - of toch bijna iedereen: enkele
personeelsleden blijken uit het adressenbestand te zijn
‘gevallen’ en worden vriendelijk verzocht contact op te
nemen met de organisatoren - heeft inmiddels een uitnodiging
gehad om zich in te schrijven. En de inschrijvingen
stromen binnen, de organisatoren werken op volle
toeren om alles klaar te krijgen, kortom: de feestelijke
sfeer begint zich over de hele universiteit te verspreiden.
Wie zich nog niet heeft ingeschreven heeft daarvoor nog
tijd tot 13 juni.
Wie is ingeschreven krijgt in de loop van de maand
juni een pakketje opgestuurd. Daarin zit een programmaboekje
waarin alle fiets- en wandelroutes staan
beschreven mét hun bijzonderheden en een overzichtelijk
kaartje. Verder vind je hierin onder meer informatie
over de groepen die optreden tijdens het free podium en
voor de ambiance zorgen tijdens het eten. De deelnemers
aan de fiets- of wandeltochten ontvangen daarnaast ook
een stempelkaartje waarmee je op elke controlepost een
stempel én een vieruurtje kan krijgen. De volle stempelkaartjes
worden verzameld in een grote urne en aan het
einde van de d ag worden daaruit enkele personeelsleden
geloot die één van de v ele prijzen winnen, waaronder
een festivalpas van het Festival van Vlaanderen, een
weekend uit Vlaanderen
Vakantieland, een jaar
een gratis fiets - inclusief
onderhoud - van Velo
v.z.w. ... Wie zich
inschrijft voor het eten
krijgt een tr iptrap-badge.
Met die badge én het
bonnenboekje kan je
broodjes en salade à
volonté, een drankje, een
hamburger of hotdog of
een zakje frietjes krijgen.
Vanaf 18u kan je aan
het Arenbergkasteel het personeelskoor Capella Academica
aan het werk zien, gevolgd door de Gospelrats en
het b-wijsje. Vooraleer de Interfak Bigband overneemt,
smelten alle koren samen met een swingende afsluiter
van het vocale gedeelte: Rhythm of Life. Na de Interfak
Bigband is het de beurt aan One for the road, oftewel the
extended family Deckers. Last but not least: een groep
rond een nieuwe witloofcultivar: The Red Hot Chicories!
Je zou bijna vergeten te eten bij het horen van al dit
muzikaal talent!
Ten slotte wordt het
podium achtereenvolgens
ingenomen door Voice Male
- speels en adembenemend
- en Paul Michiels, bijgestaan
door Hervé Martens,
Marc Vander Rasieren en
Chris Van Nauw. Info:
t(016)32 41 1 4, leen.bockaert@
dcom.kuleuven.ac.be;
http://www.kuleuven.ac.be
/575/triptrap/ (ook voor
inschrijvingen)
Kalender Congressen
juni 2000, prof. E. Schokkaert (Fac. ETEW - Afd. Wetenschap
en Ethiek), Workshop: ‘Trust & Reciprocity in Game Theory’.
Info: prof. E. Schokkaert, t(016)32 68 03
6-8 juli, prof. J. Verboven (Fac. Psychol. en Pedag. Wet. - Centrum
voor Organisatie- en Personeelspsychologie), 7th International
Conference on Multi-Organizational Partnerships and
Cooperative Strategy. Info en inschr.:
www.psy.kuleuven.ac.be/icmpcs; prof. T. Taillieu, t(016)32
60 59; prof. R. Bouwen, t(016)32 60 56
10-14 juli, J. Rademakers (Libis-net), Meeting Z39 .50 Implementors
Group (ZIG). Adviesorgaan voor het ‘ISO 23950 maintenance
agency’. Info: t(016)32 22 64
17-22 juli, prof. M. Goovaerts (Fac. ETEW - Dept. TEW), Ninth
International Congres on ‘Computational and Applied Mathematics’.
Info: t(016)32 37 46
23-26 aug., prof. G. Willems (Fac. Geneesk. - Afd. Orthodontie),
European IOFOS Millennium Meeting Leuven. Info:
www.iofosmillennium.com; t(016)33 24 39
31 aug.-8 sept., prof. M. Huyse (Fac. Wet. - Inst. voor Kern- en
Stralingsfysica), ‘Euro-summerschool on Exotic Beams’ voor jonge
postgraduaatstudenten. Info: t(016)32 72 72
aug. 2000, Mosaic (Studentenvertegenwoordigers van de
Coimbra-universiteiten), Summer School of Culture. Vormingsprogramma
gericht op studenten van de Coimbra-universiteiten.
Info: t(016)32 37 89
4-9 sept., prof. A.M. Vandamme (Rega-inst. - Univ. Ziekenh.),
Sixth European Workshop on Virus Evolution and Molecular Epidemiology.
Info:
http://www.kuleuven.ac.be/aidslab/veme.htm; prof. A.M.
Vandamme, t(016)33 21 60
6-8 sept., prof. G. De Roeck (F ac. Toegep. Wet. - Dept. Burgerl.
Bouwk.), Fifth international conference on computational str uctures
technology. Info: t(016)32 16 66
9-11 sept., prof. F. Vanistendael (Fac. Rechtsgeleerdh.), Opening
van het European Tax College. Info: I. Matthys, t(016)32 52 06
11-12 sept., prof. P. Sas (Fac. Toegep. Wet. - Afd. Produ ctietechnieken,
Machinebouw en Automatisering), ISMA25 Course on
modal analysis theory and practice. Info:
http://www.mech.kuleuven.ac.be/pma/events/isma/isma2
5/isma25.html
11-12 sept., prof. P. Sas (Fac. Toegep. Wet. - Afd. Produ ctietechnieken,
Machinebouw en Automatisering), ISAAC11 Seminar on
advanced techniques in applied and numerical acoustics. Info:
http://www.mech.kuleuven.ac.be/pma/events/isaac11/isaa
c11.html
Brochure Congressen
2000-2001
De K.U.Leuven grijpt haar verjaardag aan om één van haar
belangrijkste opdrachten te belichten, met name kennisoverdracht
van hoog internationaal niveau. Dat doet zij als bezieler
en organisator van meer dan honderd congressen die tussen
februari 2000 en het einde van het jubileumjaar zullen plaatsvinden.
Een chronologisch overzicht in brochureformaat is verkrijgbaar
bij Isabel.Penne@alum.kuleuven.ac.be
De Jubileumviering 575 jaar K.U.Leuven wordt georganiseerd in samenwerking met:
16 C A M P U S K R A N T 2 5 .5 .2 0 0 0

T A A L T I P
Zowel u als ik
twijfelen wel eens ...
Karl Hendrickx
In een vorig nummer van Campuskrant kon u kennismaken met een nieuw
en veelbelovend product op de markt van de t aalbeheersing, de elektronische
Taaladviesdatabank van de Nederlandse Unie. Het handige aan die databank
is dat je zowel via een algemene indeling (klankproblemen, woord- en
zinsproblemen, spelling, conventies) als via een zoeker kunt zoeken. De taaldatabank
bevat dan ook heel wat probleempjes die zowel u als ik al eens
tegenkomen in het dagelijkse taalgebruik. Neem nu het gebruik van de
mooie constructie ‘zowel ... als’. “ Wat is daar nu mis mee?”, zult u zeg gen.
Niks, uiteraard, maar soms wel met het werkwoord dat erop moet volgen.
Zowel het enkelvoud als het meervoud wordt dan gebruikt en dat bezorgt de
taalliefhebber kopzorgen: wat is het juiste? Moet het nu zijn ‘zowel het
enkelvoud als het meervoud wordt gebruikt’ of zeggen we beter ‘zowel het
enkelvoud als het meervoud worden gebruikt’?
De databank geeft ons een mooi overzicht van wat de meest gezaghebbende
naslagwerken daarover vertellen. Misschien tot uw verbazing luidt het
antwoord van de databank - in overeenstemming met bijna alle naslagwerken
- dat het werkwoord in het enkelvoud moet staan. Het moet dus zijn
‘zowel enkelvoud als meervoud wordt gebruikt’, maar het enige juiste is wel
het enkelvoud. Raar toch, want zo’n onderwerp ziet eruit als een meervoud,
het bevat meerdere delen en veel mensen gebruiken in de spreektaal het
meervoud. Dat is zo, maar in feite benadrukt ‘zowel ... als’ dat de elementen
van de reeks allemaal afzonderlijke stukjes zijn, en d ie afzonderlijke stukjes
zijn enkelvoud, dus is ook het werkwoord enkelvoud. De grammaticale vorm
heeft in dat geval voorrang op het intuïtieve aanvoelen als meervoud. Dat
geldt ook voor woorden die grammaticaal enkelvoud zijn, maar vaak aan een
soort meervoud - een collectivum - doen denken: ‘zowel de politie als de
brandweer was ter plaatse’. Uiteraard zullen ze daar wel met meerdere mensen
geweest zijn, maar grammaticaal zijn de twee woorden enkelvoud en
past het werkwoord zich daaraan aan.
Ja maar, hoor ik u al opwerpen, het kan toch niet zijn dat zowel heel wat
mensen als mijn intuïtie fout is? Uiteraard niet als in de reeks met ‘zowel ...
als’ echte meervouden staan. Dan staat het werkwoord natuurlijk in het
meervoud: zowel de grammatica’s als de databank zijn het daarover eens.
Slimmeriken hebben ondertussen al lang een nog veel moeilijker gevalletje
ontdekt, namelijk de titel van deze column. Wat doe je als je zowel een
‘ik’ als een ‘jij/u’ hebt, of een andere combinaties met persoonlijke voornaamwoorden?
Daarover bestaat meer onduidelijkheid. Sommige grammatica’s
raden aan zulke constr ucties te vermijden, andere raden het meervoud
aan, en dat lijkt me de beste oplossing. Zeg nu zelf, zowel u als ik twijfelt
eraan of deze zin wel mogelijk is, en daarom denken zowel de databank als
ikzelf dat het meervoud hier aangewezen is. Handig toch, dat je zowel een
oplossing als de verschillende visies van de grammatica’s kunt nalezen. Ik
twijfel er niet aan dat u na deze column zowel op het ene als op het andere
oor kunt slapen. En doe dat maar eens na ...
A D V A L V A S
A G E N D A
Korte berichten
geloof
geloof - KULAK
Stageplaatsen Speech and Language Technology
Vanaf volgend academiejaar wordt een nieuw Engelstalig
studieprogramma Speech and Language Technology aangeboden
in het kader van de opleiding Master of Artificial
Intelligence (zie ook pagina 2). Deze studie omvat
ook een stage. Bedrijven die stageplaatsen willen aanbieden,
kunnen contact opnemen met Frank Van Eynde,
frank.vaneynde@ccl.kuleuven.ac.be.
Info over het programma: anne.ons@ftw.kuleuven.ac.be,
t(016)32 13 73, http://www.cs.kuleuven.ac.be/cwis/education/MAI
Cursussen Nederlands voor anderstaligen
Van 28 juli tot 25 augustus organiseert het Instituut voor
Levende Talen (ILT) een zomercursus Ned erlands voor
anderstaligen. Er zijn vijf niveaus (beginners tot gevorderden)
en de prijs bedraagt 8.500 fr. Uiterste inschrijvingsdatum:
30 juni.
Info: ILT, Dekenstraat 6, t(016)32 56 60, f(016)32 56 56,
zomercursus@ilt.kuleuven.ac.be, http://www.ilt.kuleuven.ac.be/ilt
Ook de K.U.Brussel organiseert in samenwerking met
het ILT een cursus Nederlands voor anderstaligen van de
regio Brussel. De cursus loopt van 1 tot 22 september,
kost 8.000 fr. en de uiterste inschrijvingsdatum is 31 juli.
Van de deelnemers wordt een diploma hoger secundair
onderwijs verwacht.
Info: K.U.Brussel, Vrijheidslaan 17, 1081 Brussel (Koekelberg),
t(02)412 42 11, f(02)412 42 00, info@kubrussel.ac.be
Bijeenkomst ‘Bund der Versicherten’
Van 15 tot 17 juni organiseert de Bund der Versicherten in
samenwerking met de K.U.L euven een aantal activiteiten.
Op donderdag 15 juni is er de Second Workshop on
Pan-European Tariff Str ucture in Automobile Liability
Insurance. Op vrijd ag 16 en zaterdag 17 juni vindt de
Tenth Scientific Meeting of the Bund der Versicherten
plaats.
Info: Annie Robijns, t(016)32 52 14, f(016)32 53 1 4,
annie.robijns@law.kuleuven.ac.be
31/5 18.15u, Viering in de Sint-Jan-De-Doperkerk, Groot Begijnhof,
aansluitend broodmaaltijd in Begijnhof 16
1/6 11u, O.H. Hemelvaart. Vormselviering in de Sin-Jan-De-Doperkerk,
Groot Begijnhof
7/6 18.15u, Viering in de Sint-Jan-De-Doperkerk, Groot Begijnhof,
aansluitend broodmaaltijd in Begijnhof 16
11/6 11u, Pinksterviering in de Sint-Jan-De-Doperkerk, Groot Begijnhof
Elke dinsdag Zenmeditatie in Begijnhof 16 (19.45u)
Elke woensdag en zaterdag (18.15u) en zondag (11u)
eucharistieviering in de Begijnhofkerk
Een uitgebreide kalender vindt u op www.kuleuven.ac.be/up/
Benoemd of onderscheiden
Professor Paul De Grauwe, buitengewoon hoogleraar aan de Faculteit
Economische en Toegepaste Economische Wetenschappen, ontving op
12 mei een doctoraat honoris causa van de Universiteit van Turku, Finland.
Professor Jaak Jaeken, gewoon hoogleraar aan de Faculteit Geneeskunde,
ontving op 4 maart een doctoraat honoris causa van de universiteit van
Havanna, Cuba.
Professor Bart Van Meerbeek, hoofddocent aan de Faculteit Geneeskunde
en postdoctoraal onderzoeker F.W.O., ontving de 2000 Young Investigator
Award vanwege The International Association for Dental Research
(IADR).
Professor Pierre Verbaeten, verbonden aan het Departement Computerwetenschappen,
werd aangesteld tot titularis van de binnenlandse Francquileerstoel
aan de UA.
28/6 13u, Uitstap werkgroep bejaarden
29/6 18u, Afscheidsviering, kapel KULAK
29/6 19u, Afscheidsfeest, studentenhuis KULAK
3-7/7 Uitblazen in Antoing (nabij Doornik): met KULAK-studenten trekken
we er enkele dagen op uit ..., na de examens, info t(056)24
61 43
28/8-1/9 Eerstejaarssessie in Anseremme, info t(056)24 61 11
4-8/9 Eerstejaarssessie in Anseremme, info t(056)24 61 11
11-15/9 Eerstejaarssessie in Anseremme, info t(056)24 61 11
Een volledig overzicht van alle openstaande onderzoeksprogramma’s en initiatieven is beschikbaar op
CWIS: http://www.kuleuven.ac.be/gedoc. Indien u geen toegang heeft tot CWIS kunt u co ntact
opnemen met Karine Aert, Dienst Onderzoekscoördinatie, Naamsestraat 22, 3000 L euven, t(016)32 40
53, f(016)32 41 98, Karine.Aert@doc.kuleuven.ac.be.
2 5 .5 .2 0 0 0 C A M P U S K R A N T 1 7

A D
V A L V A S
Doctoraten
2 4 maart: Benny Ceursters, Wetenschappen,
High-Temperature Kinetic Study of
Elementary Gas-Phase Reactions of C2H(X 2
Σ+ ) Radicals of Interest in Hydrocarbon
Combustion Processes, promotor professor
J. Peeters.
9 mei: Joseph Miras, Godgeleerdheid, A
Resurrection - Now or Later? A Plea for a
Reconsideration of the Theory of
Resurrection in Death, promotor professor J.
Haers.
9 mei: Katarina Verhaegen, Toegepaste
Wetenschappen, Niet markerende technologieën
voor fysiometrie, promotoren professor
R. Me rtens en professor W. Sansen.
12 mei: Els D’Hondt, Wetenschappen, Study
of the Luteinizing Hormone - Releasing
Hormones in the Chicken (Gallus gallus)
and Quail (Coturnix japonica), promotoren
professor F. Vandesande en professor L.
Berghman.
12 mei: Patrick Goethals, Letteren, Las conjunciones
causales explicativas en castellano.
Un estudio semiótico-lingüísto, promotor
professor N. Delbecque.
15 mei: Elke Lammertyn, Landbouwkundige
en Toegepaste Biologische Wetenschappen,
Isolation and Characterization of a Novel
Subtilisin Inhibitor from Streptomyces
Venezuelae and Evaluation of its Regulatory
Sequences for Heterologous Protein
Secretion by Streptomyces Lividans, promotor
professor J. Anné.
15 mei: John Baptist Saldanha,
Godgeleerdheid, A Mosaic Vision of
Communion Ecclesiology: An Ecclesio-
Pastoral Proposal for the Self-
Understanding of the Church Through
Building the Communion of the Faithful in
the Local Church, promotor professor R.
Michiels.
15 mei: Ilse Van den Broeck,
Landbouwkundige en Toegepaste
Biologische Wetenschappen, Kinetics of
Temperature and Pressure Inactivation of
Pectinesterase from Oranges and
Tomatoes, promotor professor M.
Hendrickx.
16 mei: Johan Driesen, Toegepaste
Wetenschappen, Coupled
Electromagnetic-Thermal Problems in
Electrical Energy Transducers, promotor
professor R. Belmans en professor K.
Hameyer.
16 mei: Benny Geypens, Geneeskunde, Use
of Lactose Ureide Labelled with Stable
Isotopes in the Study of Small Intestinal
Transit and Colonic Metabolism, promotor
professor Y. Ghoos.
16 mei: Hildegard Van Hove, Sociale
Wetenschappen, De weg naar binnen.
Spiritualiteit en zelfontplooiing, promotor
professor K. D obbelaere.
16 mei: Gert Verstraeten, Wetenschappen,
Modderoverlast, sedimentatie in wachtbekkens
en begroting van de sedimentexport
naar waterlopen in Midden-België, promotoren
professor J. Poesen en professor G.
Govers.
17 mei: Christophe Bert, Geneeskunde,
Production and Characterization of
Recombinant Rat Proopiomelanocortin 1-
74, promotor professor C. D enef.
17 mei: Gino Mattheeuws, Godgeleerdheid,
Concelebratie als invalshoek voor onderzoek
naar een adequate expressie van
hedendaags theologisch denken in een specifiek
liturgisch rit ueel, promotor professor
J. Lamberts.
17 mei: Bart Willems, Wetenschappen,
Contribution to the Linear Theory of
Dynamic Tides and Orbital Evolution in
Close Binaries, promotor professor em. P.
Smeyers.
18 mei: Erwin L epoudre, Wetenschappen,
Linear and Nonlinear Dielectric Spectra of
Inverted Micelles and Micellar Systems,
promotor professor L. H ellemans.
18 mei: Lieven Trappeniers,
Wetenschappen, Transport Properties of
Underdoped Cuprates in High Magnetic
Fields, promotor professor V. Moshchalkov
en doctor J. Vanacken.
tor professor F. Buntinx.
19 mei: Jan De Lepeleire, Geneeskunde, De
diagnose van dementie. Het aandeel van de
huisarts, promotor professor J. Heyrman.
19 mei: Peter Wilcent, Godgeleerdheid,
Ministry of Community in a Pluralistic
Society: The Symbolic Mission of Ordained
Persons in View of the Theo-
Anthropological Approach of Karl Rahner
and Contemporary Theology, promotor
professor L. L eijssen.
19 mei: Jo Wynendaele, Wetenschappen,
Synthese van chirale hulpmiddelen afgeleid
uit L-valine en hun gebruik bij asymmetrische
Michael-addities en bij Diels-
Alderreacties met cyclische 2-azadiënen,
promotoren professor F. Compernolle en
professor G. Hoornaert.
22 mei: Caroline L’abbé, Wetenschappen,
Development of New Techniques Based on
the Coherence with Gamma-Radiation,
promotoren professor R. C oussement en
doctor J. Odeurs.
22 mei: Walter Schroyens, Psychologie en
Pedagogische Wetenschappen,
Conditioneel redeneren met negaties, promotor
professor G. van O utryve
d’Ydewalle.
22 mei: Jan Vanhamme, Rechtsgeleerdheid,
De gerechtelijke afdwinging van volkenrecht
ten aanzien van de Europese
Gemeenschappen van lidstatelijke overheden
optredend in het kader van het
19 mei: Bert Aertgeerts, Geneeskunde,
Screening for Alcohol Abuse or
Dependence (college freshmen, general
practice patients, hospital patients), promogemeenschapsrecht,
promotor professor K.
Lenaerts.
22 mei: Katia Van Tichelen,
Wetenschappen, Copper Toxicity in
Ectomycorrhizal Pinus sylvestris.
Development and Functioning of the
Symbiosis, promotor professor J. Van
Assche.
22 mei: Kurt Vermeire, Geneeskunde, Mode
of Action of Endogenous Interferon-
Gamma (IFN-y) in the P athogenesis of
Autoimmune Collagen-Induced Arthritis
in Mice, promotor professor A. Billi au.
23 mei: Luc Cornette, Geneeskunde, The
Functional Anatomy of Orientation Short
Term and Working Memory Measured
with Positron Emission Tomography, promotor
professor G. Orban .
24 mei: Hilde Van Gelder, Letteren,
Temporality and the Experience of Time in
Art of the 1960s, p romotor professor H.
Vlieghe.
25 mei: Dirk Everaert, Lichamelijke
Opvoeding en Kin esitherapie,
Measurement of Paraspinal Soft Tissue
Mobility, promotor professor K.
Stappaerts.
18 C A M P U S K R A N T 25.05.2000

A D V A L V A S
http://www.kuleuven.ac.be/
Vacatures AAP en BAP
Vacante mandaten van assisterend en bijzonder academisch personeel voor
het academiejaar 2000-2001, 2de lijst.
De rector van de K.U.L euven maakt bekend dat de onderstaande
mandaten vacant worden gesteld. Als u wil solliciteren
voor één van deze functies, dient u hiervoor C3-
formulieren te gebruiken.
Deze kan u aanvragen op de Dienst Academisch
Personeel, Krakenstraat 3, 3000 L euven, t(016)32 40 88 of
op het administratief secretariaat van de facult eit.
Deze formulieren, één exemplaar per kenmerk, moeten
voor 8 juni 2000 teruggestuurd worden naar de rector,
per adres: Dienst Academisch Personeel, Krakenstraat 3,
3000 Leuven.
Als u zich voor meer dan één mandaat kandidaat stelt,
dient u een lijst bij te voegen waarin u de vac atures waarvoor
u solliciteert in volgorde van voorkeur klasseert. Deze
lijst wordt enkel aan de decaan van de faculteit bezorgd.
Alleen kandidaten die zich tijdens hun universitaire studies
hebben onderscheiden, komen in aanmerking.
Studenten die dit academiejaar hun universitaire studies
beëindigen, kunnen solliciteren voor onderstaande mandaten.
Faculteit Sociale Wetenschappen
Kenmerk: 00200102 - 50008346
Functie: 100% assistent, Departement Communicatiewetenschappen,
vanaf 1 oktober 2000 voor twee jaar (hernieuwbaar)
Diploma: licentiaat communicatiewetenschappen
Opdracht: assistentie bij practicum 2de kandidatuur methoden en technieken
van het communicatieonderzoek.
Faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen
Kenmerk: 00200102 - 50008980
Functie: 50% assistent, Monitoraat, vanaf 1 oktober 2000 voor twee
jaar (hernieuwbaar)
Diploma: licentiaat psychologie of pedagogische wetenschappen
Opdracht: vaktechnische en psychopedagogische begeleiding van de
studenten van de 1ste kandidatuur psychologie en 1ste kandidatuur
pedagogische wetenschappen.
Faculteit Wetenschappen
Kenmerk: 00200102 - 50004286
Project: FLOF nr. 12435
Functie: 100% bursaal, Afdeling Fysiologie en Biochemie van Planten en
Micro-Organismen, vanaf 1 oktober 2000 voor twee jaar (hernieuwbaar)
Diploma: licentiaat biologie, licentiaat biochemie, bio-ingenieur
Opdracht: hulp bij practica ontwikkelingsbiologie van planten in 1ste
licentie biologie en de practica plantkunde voor verschillende richtingen
1ste kandidatuur; onderzoek i.v.m. fructanmetabolisme in planten ter
voorbereiding van een doctoraat.
Kenmerk: 00200102 - 50005350
Project: FLOF nr. 10422
Functie: 100% bursaal, Afdeling Theoretische Fysica, vanaf 1 oktober
2000 voor twee jaar
Diploma: licentiaat natuurkunde of licentiaat wiskunde of natuurkundig
ingenieur
Opdracht: didactische opdrachten in het Departement Natuurkunde en
wetenschappelijk onderzoek in de theoretische en wiskundige natuurkunde
met het oog op het behalen van een doctoraat.
Kenmerk: 00200102 - 50015295
Project: FLOF nr. 12679
Functie: 100% bursaal, Afdeling Meetkunde, vanaf 1 oktober 2000 voor
twee jaar (hernieuwbaar)
Diploma: licentiaat wiskunde
Opdracht: wetenschappelijk onderzoek binnen de afdeling dat zal leiden
tot een doctoraat; verzorgen van oefeningen en practica; didactische
en logistieke taken; dienstverlening binnen de afdeling of het departement.
Kenmerk: 00200102 - 50015299
Project: FWO nr. G.0274.99
Functie: 100% bursaal, Afdeling Fysico-Chemische Geologie, vanaf 1
augustus 2000 tot 31 december 2002
Diploma: licentiaat geologie
Opdracht: uitvoeren van een mineralogische en geochemische studie van
de polysulfide-mineralisaties in het Massief van Brabant; de fysico-chemische
condities van deze mineralisaties dienen gespecifieerd te worden
aan de hand van chemische micro-analysen (LA-ICP-MS en EMPA) van
ertsmineralen en microthermometrische en Ramananalysen van vloeibare
insluitsels in erts en gangmineralen; de tijdsrelaties worden bepaald door
40Ar-39Ar dateringen van fyllosilicaten in alteratiezones; de dateringen
worden uitgevoerd aan de V.U.B. in het kader van dit project; meewerken
aan practica.
Kenmerk: 00200102 - 50015325
Project: FWO nr. G.0426.98
Functie: 100% wetenschappelijk medewerker, Afdeling Theoretische
Fysica vanaf 1 juli 2000 tot 31 december 2001
Diploma: licentiaat natuurkunde of wiskunde, burgerlijk ingenieur natuurkunde
Opdracht: wetenschappelijk onderzoek i.v.m. theoretische en wiskundige
natuurkunde; mogelijkheid voorbereiden doctoraat. Titel van het project
‘Statistische mechanica van spinglazen en neurale netwerken met multifunctionele
neuronen’.
Kenmerk: 00200102 - 50015350
Project: FLOF nr. 12680
Functie: 100% bursaal, Afdeling Fysische en Regionale Geografie, vanaf
1 oktober 2000 voor twee jaar (hernieuwbaar)
Diploma: licentiaat geografie (fysische geografie)
Opdracht: verzorgen van didactische opdrachten (oefeningen, practica
en seminaries); voorbereiden doctoraat in de afdeling.
Kenmerk: 00200102 - 50015351
Project: FLOF nr. 12681
Functie: 100% bursaal, Afdeling Toegepaste Wiskunde, vanaf 1 oktober
2000 voor twee jaar (hernieuwbaar)
Diploma: licentiaat wiskunde
Opdracht: wetenschappelijk onderzoek verrichten binnen het
Departement Wiskunde dat zal leiden tot een doctoraat in de wiskunde;
verzorgen van oefeningen en practica wiskunde; verrichten van logistieke
taken; dienstverlening binnen de afdeling of het departement.
Faculteit Toegepaste wetenschappen
Kenmerk: 00200102 - 50004075
Functie: 100% assistent, Afdeling Informatica, vanaf 1 september 2000
voor twee jaar
Diploma: burgerlijk ingenieur computerwetenschappen, licentiaat informatica
Opdracht: oefeningen en practica verzorgen in de kandidaturen ingenieur
en informatica + de technische jaren burgerlijk ingenieur computerwetenschap
en licenties informatica; onderzoek verrichten in één van de
onderzoeksgroepen van de Afdeling Informatica.
Kenmerk: 00200102 - 50004861
Functie: 100% assistent, Afdeling Industrieel Beleid, vanaf heden voor
twee jaar (hernieuwbaar)
Diploma: burgerlijk ingenieur + aanvullende graad industrieel beleid
Opdracht: assistentie bij seminaries en oefeningen; hulp bij begeleiden
van studenten bij eindwerken; deelname aan het afdelingsonderzoek.
Kenmerk: 00200102 - 50005553
Functie: 100% assistent, Afdeling Informatica, vanaf 1 september 2000
voor twee jaar (hernieuwbaar)
Diploma: burgerlijk ingenieur computerwetenschappen, licentiaat informatica
Opdracht: verzorgen van oefeningen en practica in de kandidaturen
ingenieur en informatica + de technische jaren burgerlijk ingenieur computerwetenschappen
en licenties informatica; onderzoek verrichten in
één van de onderzoeksgroepen van de Afdeling Informatica.
Publicaties
Overlegcentrum voor Christelijke Ethiek, Ethische Perspectieven, ISSN
0778-6069, 9de jg., oktober-december 1999.
nen hoe mensen strategieën gebruiken wanneer ze deductieproblemen
aanpakken.
Humane Wetenschappen
A. Hondeghem en S. N elen (red.), Emancipatiegericht personeelsbeleid in
de overheidssector. Naar meer gelijke kansen voor mannen en vrouwen,
ISBN 90-5751-289-0, Brugge, Die Keure, 1999, 109 p .
Dit boek is het resultaat van een samenwerkingsverband op Europees
niveau tussen academici enerzijds en ambtenaren uit de beleidspraktijk
anderzijds. Het boek wil een bijdr age leveren tot een effectiever emancipatiegericht
personeelsbeleid dat rekening houdt met recente beleidsinzichten
en ontwikkelingen wat betreft gender, gelijke kansen en personeelsbeleid.
Enerzijds worden theoretische inzichten aangereikt, anderzijds
concrete instrumenten en voorbeeldcases die illustreren hoe overheidsinstanties
in verschillende landen in de praktijk trachten te werken
aan een emancipatiegericht personeelsbeleid. Hoewel ingegaan wordt op
de specifieke situatie van de overheidssector en er voorbeelden worden
aangehaald van projecten in overheidsadministraties, kan het boek ook
inspirerend zijn voor andere organisaties.
Leuvense Perspectieven, Onze Alma Mater, Leuven, Vlaamse Leergangen
Leuven, februari 2000, 54ste jg., 118 p.
K. Malfliet en E. De Mayer, Legal Perspectives. The Legal Profession and
Human Rights in Uzbekistan, ISBN 90-5350-817-1, Leuven, Garant, 1999,
325 p., 1.190 fr.
K. Malfliet en W. Keygnaert, The Baltic States in an Enlarging European
Union: Towards a Partnership Between Small States?, ISBN 90-5350-859-
7, Leuven, Garant, 1999, 1 79 p., 1.190 fr.
W. Moesen, T. Van Puyenbroeck en L. C herchye, Trust as Soc ietal
Capital: Economic Growth in European Regions, Leuven, Centrum voor
Economische Studiën, January 2000.
K. Sagaster (ed.), A. Mostaert (1881-1971), C.I.C.M. Missionary and S cholar
(Louvain Chinese Studies IV en V), volume I: ISBN 90-801833-5-0, 1999,
XVI, 276 p., 1.190 fr.; volume II: ISBN 90-80 1833-4-2, 1999, 623 p., 1.990
fr.
Volume I bevat zestien artikels die gedurende het internationaal symposium
over het leven en werk van A. M ostaert, C.I.C.M., de apostel van de
Mongolen en deken van de Mongoolse studies (°1881 Brugge - + 1971
Tienen), werden voorgebracht. Daarnaast geeft het ook de tekst weer van
het eerste wetenschappelijke werk van A. Mostaert, geschreven in 192 7,
Quelques problèmes phonétiques dans la transcr iption en caractères chinois
du texte mongol du luen tch’ao pi cheu en een lijst met de werken van
A. Mostaert.
Volume II bestaat uit de herdruk van z estien wetenschappelijke artikels
geschreven door A. Mostaert en van de titelpagina’s van de vier christelijke
werken die door Pater Mostaert vanuit het Chinees naar het Mongools
werden vertaald.
W. Schaeken, G. De Vooght, A. Van dierendonck, en G. d ’Ydewalle (editors),
Deductive reasoning and strategies, ISBN 0-8058-3238-6, Mahwah
NJ, Lawrence Erlbaum Associates, 2000, 321 p., 50$.
Het boek brengt zowel theoretisch als empirisch onderzoek dat gericht is
op de rol van strategieën bij deductief redeneren. Het tracht te beantwoorden
aan de nood om de bijdrage van strategieën in te schatten bij het
begrijpen van de processen die het deductieve redeneren sturen. De
empirische hoofdstukken van het boek corresponderen met de belangrijkste
topics in de studie van deductie, namelijk propositioneel, spatiaal
en syllogistisch redeneren. Daarenboven wordt in verscheidene hoofdstukken
een theoretische analyse van deductie gegeven, in relatie met het
concept strategie. Ten slotte wordt in het boek ook de rol van strategieën
voor statistisch en sociaal redeneren belicht.
Dit boek is ook nuttig voor wie in het domein van Artifi ciële Intelligentie
werkt, omdat het theoretische en empirische resultaten brengt die aanto-
E. Snauwaert, A. Berquin, M. Castelein, A. J onckheer en M. Rotthier,
Cuaderno 1. Curso de español en Cuaderno 2. Curso de español, Deurne,
Wolters Plantyn Educatieve Uitgevers, 1999.
Cuaderno is een nieuwe cursus Spaans, geschikt voor het secundair
onderwijs, het hoger onderwijs, het volwassenenonderwijs én voor zelfstudie.
De cursus be staat uit t wee delen. Elk deel bevat een leerwerkboek
voor de cursist en een g eluidsopname. Bij de cursus hoo rt een Cuaderno
1- cd.
R. Stockman, De maat van de liefde is liefde zonder maat, ISBN 90-5826-
056-9, Leuven, Davidsfonds, 113 p., 695 f r.
‘Al wat gij ged aan hebt voor een deze geringsten van mijn broeders, hebt
gij voor Mij gedaan’, zegt J ezus. Daarmee roept hij de christenen op tot
radicale naastenliefde. Christenen moeten de lat zeer hoog leggen, want
er is geen bovengrens bepaald. Een overrompelend en f rustrerend gebod.
Hoe kunnen we vandaag met dit radicale gebod op weg gaan? Hoe vermijden
we in de val te tr appen van fanatisme? De zorg voor zieken,
bejaarden, armen en gehandicapten wordt nu door de samenleving zelf
opgenomen, ongeacht de geloofsovertuiging. Is er dan nog nood aan
christelijke caritas?
L. Vandemeulebroecke, H. Van Crombrugge en J. Gerris (red.),
Gezinspedagogiek. Deel I: Actuele thema’s in onderzoek en praktijk, ISBN
90-5350-926-7, Leuven, Garant, 1999, 255 p., 695 fr.
In het eerste deel van dit boek worden een aantal theoretische perspectieven
op gezinsopvoeding en de ouder-kindrelatie geschetst en worden de
resultaten van onderzoek betreffende een aantal actuele thema’s voorgesteld.
Zo wordt ingegaan op de complexiteit van de gezinsopvoeding, de
relationeel-ethische dynamiek van het ouderschap en de zorg in het
gezin. Het tweede volume zal volledig gewijd zijn aan de praktijk en
theorie inzake opvoedings- en gezinsonderneming.
25.5.2000 C A M P U S K R A N T 19

S T U D E N T E N
De Denktank
In deze rubriek legt Campuskrant allerlei vragen (van
technische, socio-economische, politieke, ethische en
filosofische aard) voor aan een denktank van Bijzonder
Wijze Mannen en Vrouwen van de K.U.Leuven. Aarzel
niet om ook uw vragen en problemen op te sturen naar
De Denktank, Campuskrant, Oude Markt 13, Leuven.
Onze lezeres Maria Vanespen bezocht onlangs in Gent de
‘Over The Edges’-tentoonstelling en keerde met een vraag
naar Leuven terug: “Waren die hamzuilen nu kunst of
niet?”, wil ze weten.
Kunst, tja, sinds Marcel Duchamp en Joseph Beuys urinoirs,
wrakhout en pottekes met vet tentoonstellingsruimtes
binnensleepten en die vervolgens als kunst
omschreven, heeft blijkbaar een deel van de wereldbevolking
afgehaakt. Onterecht, natuurlijk, want niets kan
een mens zo diep raken als grote kunst. Dat gevoel
maakte zich onlangs ook van de gehele Denktank meester
toen wij de grote Jan Fabre weer zagen toeslaan. Fabre
bracht immers het briljante idee om een aantal Gentse
zuilen met plakjes ham te omwikkelen tot uitvoering.
Samen met de altijd alerte conservator Jan Hoet
zagen wij het meteen: een meesterwerk!
En nu, enkele weken later, staan wij nog steeds pal
achter ons oorspronkelijke oordeel, spijts de kritische
geluiden van Gaia-aanhangers, vegetariërs en andere
zeurkousen, die zelfs met represailles dreigden. Voor hen
ging het hier immers niet om kunst maar om een decadente
verspilling, iets waarop Hoet gelukkig gepast
reageerde: “De stommeriken! Zien ze dan de v erwijzingen
naar de barok niet? De prachtige kleuren? Het statement
tegen het verval van het fysieke, het vlees? Ik daag
die criticasters verdomme uit voor een boksmatch in het
Kuipke. Eens zien wie hier de echte kunstkenner is als ik
ze in de tweede ronde tegen het canvas mep!” En meteen
huurde hij ook een pak universiteitsstudenten in om de
constante bewaking van het kunstwerk te verzekeren.
Enfin, we hoeven u waarschijnlijk niet te vertellen
dat de hamzuilen een groot succes werden, waaraan duizenden
toeschouwers zich bewonderend kwamen vergapen
en waarvan de impact pas nu duidelijk begint te
worden. Wij zeggen dus nogmaals: briljant. Zo goed
zelfs dat De Denktank meent dat ook de K.U.L euven niet
kan achterblijven.
Wij lanceren hierbij dan ook ons project Food for
Thought/Denkvoer, een universitair kunstenfestival in
de stad, helemaal opgehangen aan voedsel. En uiteraard
gesponsord door de Alma, onze partner in cult uur.
Enkele concepten hebben we al klaar: zo willen we
bijvoorbeeld op het Fochplein zesendertig open containers
vol diepgevroren duiven stationeren. Als het weer
een beetje meezit schijnt dan de volle zon er op, ontdooit
alles en zullen de dode diertjes beginnen te ontbinden.
“Is dat ook al kunst?,” zo horen we de meest primitieven
onder onze lezers al tot hier denken. “Waarom dit
en geen doos vol dode kippen op de Oude Markt?”
Wel, daaraan kunnen we weer perfect het verschil
zien tussen een groot artiest en een zondagsschilder: het
Fochplein is namelijk niet zomaar een plein: Foch was
immers een Franse maarschalk uit WOI. Een typische
vertegenwoordiger van het militaire apparaat, dus. En de
duif, we denken dat we u niet moeten uitleggen dat die
de vrede symboliseert. Zesendertig containers staan
uiteraard voor het aantal landen waar momenteel een
oorlog woedt. Begint u nu de universele draagwijdte van
ons eerste project te snappen? We mogen hopen van
wel.
Een ander plan is de spoorlijn tussen de stations van
Leuven en Heverlee helemaal met ketchup in te smeren.
En de dwarsbalken met mosterd! Voorlopig hebben we
weliswaar nog geen idee waar dat symbool voor moet
staan, maar tegen volgend jaar vinden we wel iets. Het
geheel lijkt ons in ieder geval geinig genoeg om uit te
proberen en is bovendien als statement pro artistieke
vrijheid niet mis te verstaan!
En dat is lang niet alles: wacht tot u van uw sokken
geblazen wordt door Kleine garnalen, ons multimediaal
project waarbij we een aantal tomates-crevettes op de
Dijle te water zullen laten. Via webcam live overal ter
wereld te volgen!
Zinloze voedselverspilling, zegt u? Absoluut niet:
zoals de titel al suggereert willen we hiermee een kunstzinnig
eerbetoon aan de kleine man brengen, de kleine
garnaal en zijn wanhopige dagelijkse strijd om in dit
leven het hoofd boven water (in casu de Dijle) te houden.
En de tomaat is - als geweldloos wapen bij uitstek - uiteraard
een duidelijke hommage aan zijn g eweldloos verzet
tegen de krachten die hem bedreigen.
En wat we allemaal nog in petto hebben met spaghetti-bolognaise,
spruiten, choco, pekelharing en platte kaas
willen we hier nog niet verklappen.
Maar we kunnen u wél verzekeren dat u als kunstliefhebber
onze vernissage volgend jaar zeker niet zal willen
missen. Afspraak op het Fochplein.
Namens De Denktank, Prof. F.T. Devroede
(voorzitter vakgroep E sthetica) en G. Op de Beeck
(secretaris-klerk)
Laureaten van internationale ontwerpwedstrijd
Het visitekaartje van de
K.U.Leuven
Wouter Verbeylen
Eén K.U.Leuven, twee University of Washington en drie
MIT. Zo’n uitslag voor de ‘ Eaton 1999 Mechanism Design
Contest’ helpt ons de collectieve Eurosong-kater even te
vergeten. En dat hebben we te danken aan ingenieursstudenten
Filip De Coninck en Tillo Vanthuyne. Ze hielden
aan hun bekroonde inzending 10.000 US dollar over -
zo’n 450.000 f rank - en uiteraard de eer.
stel. Dat je dan met twee werkt, heeft alleen maar voordelen.
We konden elkaars oplossingen steeds doublechecken,
en vooral: als de één even in een dip zat, kon de
ander hem er weer bovenop helpen.”
Twelve points, douze points
Filip: “Uiteindelijk zetten we er een week voor de d eadline
een punt achter, want het ontwerp moest tijdig in de
V.S. geraken. En toen was het hoopvol afwachten: met al
dat werk zou géén prijs een teleurstelling zijn. Op 14
februari, de datum van de
bekendmaking, kregen we geen
nieuws. Wij vreesden al het
ergste, tot we enkele dagen later
onze eerste plaats vernamen.
Vreugde alom, ook binnen het
departement: met de University
of Washington en het
Massachusetts Institute of
Technology hebben wij twee
prestigieuze universiteiten het
nakijken gegeven. Dat zet het
hoge niveau van de wedstrijd
extra in de verf.”
Gedetailleerde uitleg over
het ontwerp kunnen Filip en
Tillo niet geven: de rechten
erop gaan naar Eaton, dat hen
onderwerpt aan een geheimhoudingsovereenkomst
tot 1
januari 2001. Filip: “In grote lijnen
gaat het om een veiligheidsschakelaar
die je vanop
afstand in de juiste stand kan
zetten. Wij kregen een aantal
beperkingen qua volume en
vermogen opgelegd, en verder
moesten we rekening houden
met veiligheid. De kracht van onze oplossing bestaat
erin dat je niet hoeft te weten in welke positie de schakelaar
staat. Om het even welke stand, de volgende zal
Filip en Tillo zijn tweedejaars burgerlijk werktuigkundig
elektrotechnisch ingenieur, richting mechanica, en
maakten hun ontwerp in het kader van het vak mechatronisch
ontwerpen. Tillo: “Voor dat vak krijg je de
opdracht om met zijn t weeën een machine te ontwerpen
in overleg met industriële opdrachtgevers. Dat zijn
meestal Belgische bedrijven, maar tussen de opgaven zat
ook een prijsvraag van het Amerikaanse concern Eaton.
De wedstrijd stond open voor ontwerpteams uit de hele
wereld, en de opgave was een afstandsbediening te ontwerpen
voor een industriële zekering.”
Filip: “Wij beseften dat we ons met die opdracht een
hoop werk op de hals haalden. Normaal loopt het vak
van het begin van het academiejaar tot eind maart, maar
de deadline voor de wedstrijd was 21 januari. Dus moesten
we al onze vakanties opofferen, lange dagen maken,
en één keer heb ik een nachtje doorgewerkt om een aantal
computerprogramma’s te laten lopen.”
Tillo: “Alleen al het begrijpen van het probleem was
een hele opgave - gelukkig kregen we op dat vlak feedback
van het bedrijf. Daarna begonnen we te brainstormen,
moesten we oplossingen voorstellen en evalueren,
en alle deeloplossingen integreren in een algemeen voorautomatisch
de juiste zijn. Daardoor worden aan de
besturingskant problemen vermeden, en blijft het aantal
onderdelen beperkt.”
Tillo: “Ons ontwerp werd geprezen voor het innovatieve
karakter en de grondige uitwerking. Net daarom
schrijft een bedrijf als Eaton zo’n wedstrijd uit: zij zitten
constant met hun neus op de problemen, terwijl wij
gemakkelijker afstand kunnen nemen.”
En nu volgt een prijsuitreiking in de V.S.? Filip: “Was
het maar waar. Eerst zouden we hem persoonlijk overhandigd
krijgen in
Pittsburgh, een tijdje l ater
werd het Amsterdam, en
uiteindelijk zou iemand
van Eaton die in Hannover
moest zijn, even binnenwippen
in Brussel. Ook
dat ging niet door - het
sleept maar aan, en de
kans is groot dat we hem
gewoon opgestuurd krijgen
...” Tillo: “Echt jammer
dat er geen officiële
prijsuitreiking komt.
Uiteindelijk gaat het bij
zo’n wedstrijd toch ook
om het prestige van het
bedrijf, en zelf hadden we
ter plekke zeker een aantal
interessante mensen ontmoet,
en contacten kunnen
leggen in dat wereldje.”
De bekroning blijft
natuurlijk een mooi visitekaartje,
maar heeft ze de
honger naar kennis en
kunde een beetje gestild?
(In koor:) “Zeker niet. We gaan het prijzengeld voorlopig
opzij leggen, om na onze studie nog een jaartje bij te studeren.”
Investeren in de toekomst, heet zoiets.
foto: Rob Stevens
20 C A M P U S K R A N T 2 5 .5 .2 0 0 0