november 2010 - Heilig Hart Ieper

PSYCHIATRISCH ZIEKENHUIS H. HART - IEPER
Beste lezer,
Intramurale en extramurale voorzieningen
in de geestelijke gezondheidszorg zullen
in de toekomst nog intenser samenwerken
(door art. 107 van de ziekenhuiswet).
De wetgever stimuleert immers de
organisatie van zorgcircuits en zorgnetwerken,
om de aanbodgestuurde (hoofdzakelijk
residentiële) zorg om te vormen
tot een meer vraaggestuurde en gedifferentieerde
begeleiding van mensen met
psychische problemen in de maatschappij.
Deze omschakeling naar meer gemeenschapsgerichte
zorg, door een heroriëntatie
van personeel en middelen, wil chroniciteit
zoveel mogelijk voorkomen.
In het nieuwe model van therapeutische
zorgnetwerken moet de sector van de
geestelijke gezondheidszorg gaandeweg
vijf functies invullen: 1) preventie, promotie,
vroegdetectie, screening en diagnosestelling,
2) ambulante intensieve behandelteams
in de thuisomgeving, 3) rehabilitatieteams
die werken rond herstel en sociale
inclusie, 4) intensieve residentiële
behandelunits als opname noodzakelijk is,
en 5) specifieke woonvormen als zorg
thuis/thuisvervangend niet kan.
Ontdek in deze Nieuwsbrief hoe het P.Z.
Heilig Hart intern werkt aan de rehabilitatie
van patiënten (De Wissel), al méér
dan 10 jaar actief ‘netwerkt’ in het veld en
ook nieuwe initiatieven neemt of ondersteunt
in de geest van vernieuwing.
Johan
Depoortere
Algemeen
directeur
Nieuwsbrief
EDITIE NOVEMBER 2010
“In de eerste fase is het altijd belangrijk
om contact te krijgen met de patiënt”,
zegt psycholoog Griet Borremans. “Het is
kwestie van vertrouwen op te bouwen en
te krijgen, om ze te laten zijn wie ze zijn.
Je moet ze niet willen veranderen of in
gevecht willen treden.”
“De patiënt heeft eerst en vooral respect
en aandacht nodig in een onderhandelklimaat”,
vult hoofdverpleegkundige Geert
Capoen van De Wissel 2 aan. “Als team
analyseren we samen met de patiënt de
redenen waarom hij in die situatie belandde
en bepalen we samen doelen op
korte (bv. tot rust komen, zicht krijgen op
De Wissel werkt aan rehabilitatie
Snelle integratie in de maatschappij is één van de basisbeginselen van de behandeling
van mensen met een psychische kwetsbaarheid in het P.Z. H. Hart. De drie vervolgafdelingen
De Wissel (volgend op de opnameafdelingen De Wending) werken elk volgens een
eigen model verder aan de individuele rehabilitatie van de opgenomen patiënten:
mensen die een meer langdurende, intensieve behandeling nodig hebben voor afhankelijkheid
(vnl. alcoholverslaving) in De Wissel 1, mensen met stemmings-, angst- of persoonlijkheidsstoornis
in De Wissel 2 en mensen met psychose in De Wissel 3. De
behandelwijze,vanaf 3 maanden tot een jaar, verschilt van patiënt tot patiënt. Sommige
patiënten krijgen meer psychotherapie, bij andere ligt de nadruk meer op het heraanleren/verwerven
van vaardigheden.
de situatie) en langere termijn (bv. een eigen
plek, werk, een relatie, weer studeren,
een hobby, zelf koken, …). Het gaat erom
de mens in eer te herstellen in wat hij nog
kan. Soms zijn hun dromen niet te bereiken
en moeten ze door een zwaar rouwproces
heen, om te aanvaarden dat ze zijn
wie ze zijn. De begeleiding doorheen dit
rouwproces is een belangrijke taak om te
komen tot acceptatie van blijvende kwetsbaarheden.
Ze maakt verdere stappen
mogelijk en bevordert de kans op
vermaatschappelijking.”
“Bij de rehabilitatie vertrekken we altijd
van de patiënt zélf”, zegt Fabien
uu

Corneillie, middenkaderlid patiëntenzorg. “We onderzoeken samen
zijn sterktes en zijn kwetsbaarheden, om die op te waarderen
en er beter mee om te gaan. Al vroeg in het proces gaat de patiënt
doelen verwoorden en daar werken we dan aan. We gaan ze
niet bemoederen, of zélf bepalen wat goed voor hen is, of krampachtig
vasthouden aan onze eigen visie als het niet meteen lukt.
Uiteindelijk reiken we de patiënt de tools aan om zo zelfstandig
mogelijk te functioneren, op zijn manier. Soms zullen bepaalde
doelen niet haalbaar zijn, ondanks aangepaste therapie en vaardigheidstraining
en zullen we ‘hulpmiddelen’ moeten aanreiken,
zoals ondersteuning van externe diensten, o.m. door Centrum
Geestelijke Gezondheidszorg Largo, poetshulp, …”
De Wissel 1
Celia zat in een vechtscheiding verwikkeld en kreeg haar kinderen
en kleinkinderen nog amper te zien. Het voortdurend moeten
optornen tegen deed haar wegglijden in alcoholmisbruik,
passiviteit en sociaal isolement. Bovendien kwam ze nog zonder
woonst te zitten. Op De Wissel 1 werd naast het volhouden
van abstinentie, binnen de terugvalpreventie gewerkt aan
hoe om te gaan met risicosituaties. Naar andere oplossingen
zoeken dan naar alcohol te grijpen. In de assertiviteitstraining
leerde ze haar eigen mening te verwoorden en op te komen voor
zichzelf. Geleidelijk aan kreeg ze meer contact met kinderen en
kleinkinderen. In de therapie rond vrijetijdsinvulling werd samen
gezocht naar wat ze zinvol vond als tijdsbesteding. Ze
werd vrijwilligster in een ziekenhuis waar ze erg veel voldoening
en zelfvertrouwen terugvond. Celia werd ook begeleid in
het zoeken naar een appartementje en bouwde een nieuwe
vriendenkring uit naast herstel van contact met vroegere
kennissen.
De Wissel 1 werkt samen met de patiënt aan de verdere opbouw
van een niet-addictieve levensstijl door het verminderen van factoren
die alcoholgebruik in de hand werken. De rehabilitatie gebeurt
door de ontwikkeling van de nog resterende vaardigheden.
Via een aangepast therapieplan werkt de patiënt aan haalbare
doelstellingen. In de eindfase is dagtherapie mogelijk, waardoor
de nieuwe levenswijze in de maatschappelijke context geoefend
kan worden.
De Wissel 2
Na een suïcidepoging kwamen Tom en Nathalie, los van elkaar,
via de Crisiseenheid in het Psychiatrisch Ziekenhuis binnen.
Tom kwam aanvankelijk over als vrij narcistisch, betweterig en
provocatief. Door zijn gebrek aan empathie kwam hij overal alleen
te staan. Nathalie was jong en lief, maar al te afhankelijk
en naiëf. Ze voelde zich ook altijd minderwaardig en had een
voorgeschiedenis van geweld en misbruik. Na de aanvankelijke
behandeling in De Wending 2 bleek dat er méér aan de hand
was en dat er méér tijd en gespecialiseerde hulp nodig zou zijn
om ze met hun psychische kwetsbaarheid te leren omgaan.
Tom en Nathalie leven nu als koppel in de stad. Tom gaat werken
in de beschutte werkplaats en Nathalie is actief als
verkoopster.
De Wissel 2 biedt een intensieve behandeling aan mensen die
blijvend last hebben van stemmings- en/of persoonlijkheidsproblemen.
Aan de hand van training en therapie leert de patiënt
kwetsbaarheden herkennen, problemen oplossen, gezond omgaan
met zichzelf en anderen, … Voorafgaand aan het ontslag
worden de nieuwe vaardigheden meer en meer in de eigen woonen/of
werksituatie ingeoefend, en ligt het accent op hervalpreventie.
Daarna is samenwerking met andere voorzieningen uit de
geestelijke gezondheidszorg mogelijk.
De Wissel 3
Annie volgde jarenlang dagtherapie omwille van haar psychotische
kwetsbaarheid. Tijdens de therapie groeide bij haar de
vraag: wat zal ik doen na mijn behandeling? Ze wou opnieuw
gaan werken. Maar wat te doen? Actief blijven als huisvrouw,
opnieuw in het werkveld stappen, …? Om weer voeling te krijgen
met wat ‘werken’ betekent en haar arbeidsattitudes bij te
werken, volgde ze de interne jobwerking (arbeidsrehabilitatie)
in het psychiatrisch ziekenhuis. De activiteit gaf haar opnieuw
zelfvertrouwen en daardoor was haar angst ook minder groot
om de grote stap naar werk te zetten. Na vele jaren opname en
na actieve samenwerking met GTB (gespecialiseerde trajectbepaling
en -begeleidingsdienst van de VDAB) kan Annie nu stage
doen in een woon- en zorgcentrum, voorlopig in een vrijwilligersstatuut
en als ziekte-uitkeringsgerechtigde.
De Wissel 3 is een rehabilitatieafdeling voor mensen met een psychotische
stoornis die verdere behandeling nodig hebben, hetzij
residentieel, hetzij ambulant. Ze worden er o.m. voorbereid op
een andere woonvorm, leren er vaardigheden nodig om maatschappelijke
rollen weer op te nemen, … De patiënt volgt een geïndividualiseerd
behandelprogramma, zoals productieve ergotherapie
(arbeidsrehabilitatie), psycho-educatie, psychotherapie, begeleiding
door de dienst maatschappelijk werk, … Bij ontslag is
een tijdelijke nabehandeling mogelijk en wordt bepaald welke externe
zorgverstrekkers er nog nodig zijn. •
Fabien Corneillie, Griet Borremans, Geert Capoen

“Samenwerking biedt een meerwaarde”
Om nog beter en dichter bij de maatschappij aangepaste zorg te kunnen aanbieden, ging een zevental partners de afgelopen 15 jaar in de
regio Ieper-Poperinge samenwerken. Arbeidszorg centrum Stuurkracht 2 en activiteiten- en ontmoetingscentrum Trefpunt 4 waren hier
onder meer het resultaat van. Sinds kort gevestigd in een nieuwbouw achter Delhaize in Ieper, vormen deze organisaties zinvolle uitstroomkanalen
voor mensen met een psycho-sociale kwetsbaarheid, die buiten een therapeutische setting blijvend ondersteuning nodig hebben.
“De samenwerking biedt een duidelijke meerwaarde”, zeggen Wim Laporte (coördinator extramurale zorg van het Psychiatrisch Ziekenhuis
H. Hart en voorzitter van de Raad van Bestuur van de vzw Stuurkracht-Trefpunt) en Koen Demuynck (coördinator van Beschut Wonen
Ieper en bestuurder).
Het centrum voor arbeidszorg Stuurkracht 2 werd reeds in 1995
opgericht vanuit het toenmalige Overlegplatform Geestelijke
Gezondheidszorg regio West. Het wordt bestuurd door de autonome
vzw Stuurkracht-Trefpunt. “Het was één van de eerste vingeroefeningen
in de regio om mensen dichter bij de maatschappij
te activeren en de manier van samenwerken tussen diverse actoren
in de praktijk te exploreren”, getuigen Wim Laporte en Koen
Demuynck
Het netwerk breidde gestaag uit en wordt vandaag gedragen door
een zevental partners. Naast het Psychiatrisch Ziekenhuis en
Beschut Wonen engageerden zich van in de beginfase ook
Centrum Geestelijke Gezondheidszorg Largo en later eveneens
Werkgroep Vorming & Aktie (WVA), OCMW Ieper, Sociale
Werkplaats Poperinge (Sowepo) en het sociaal tewerkstellingsproject
De Groene Kans (groenzorg).
Zinvol
“Alle partners zijn ervan overtuigd dat netwerkvorming extra
mogelijkheden biedt”, zegt Wim Laporte. “Niet alleen qua logistiek
en kostenefficiëntie, maar in de eerste plaats qua doorverwijzingsmogelijkheden
voor onze cliënten. In het arbeidszorgcentrum
Stuurkracht 2 krijgen ze arbeidsmatige activiteit aangeboden
buiten een therapeutische setting: keuken (belegde broodjes),
wasserij (sociale wasserette of industriële dweilen wassen),
meubel- of tuinatelier. Het is zinvolle, klantgerichte arbeid.
Sommige mensen stromen van hieruit door naar beschutte tewerkstelling
of het reguliere circuit. Daarnaast is er Trefpunt 4.
Dit is een activiteiten- en ontmoetingscentrum. Het ontstond
een vijftal jaar terug vanuit dezelfde partners die nog een hiaat
aanvoelden op het vlak van zinvolle dagbesteding en ontmoeting.
In Trefpunt 4 bieden we naast een vast programma in de voormiddag
ook een open trefpunt aan voor ontspanning en ontmoeting
in de namiddag. Het is een verdere stap van ‘vermaatschappelijking’
voor mensen die zelfstandig of onder begeleiding wonen.
Niet alleen mensen na ontslag uit het Psychiatrisch
Ziekenhuis, maar ook andere personen met een psychosociale
kwetsbaarheid kunnen in Trefpunt 4 terecht.”
Wim Laporte en Koen Demuynck
Geïndividualiseerd
“De toegevoegde waarde voor het ziekenhuis bestaat erin dat we
zorg, die niet expliciet op behandelen is gericht, gemakkelijker
kunnen uitbesteden binnen ons samenwerkingsverband.
Hierdoor kan het ziekenhuis zich nog intensiever op behandeling
toeleggen. Zo ontstond er de afgelopen 15 jaar in ons netwerk
een gevarieerd palet, een breed spectrum aan geïndividualiseerde
activiteiten voor kwetsbare mensen. Op die manier ontvangen ze
zorg in het maatschappelijke bestel, buiten de muren. Met het
ziekenhuis alléén hadden we dit nooit kunnen bereiken.”
Stuurkracht 2 en Trefpunt 4 zijn sinds dit jaar samen met De
Groene Kans gevestigd in een eigen nieuwbouw tussen het
Scholierenpad en de Mk. Haiglaan. De cliënten die er komen,
worden niet alleen doorverwezen door het Psychiatrisch
Ziekenhuis, maar worden ook aangebracht via Beschut Wonen,
Centrum Geestelijke Gezondheidszorg, psychiatrische thuiszorg,
OCMW, VDAB, CAW, justitie, … •
Lotgenotengroep voor mensen met psychose
Op 17 januari 2011 gaat in de regio Ieper een nieuw samenwerkingsinitiatief
tussen P.Z. H. Hart en Beschut Wonen ‘De
Overweg’ van start: de Lotgenotengroep voor mensen met een
psychose. De groep wil lotgenoten samenbrengen en onder begeleiding
met elkaar laten praten, om zo hun levenskwaliteit
te verbeteren.
Het idee van een Lotgenotengroep voor mensen met een psychose
ontstond in het kernteam van De Wissel 3 en De Wending 3 van het
P.Z. H. Hart na deelname aan een congres in Maastricht. Uit wetenschappelijk
onderzoek blijkt ook dat mensen die aan zo’n groep
onder begeleiding deelnemen een hogere levenskwaliteit ervaren.
De Lotgenotengroep is er voor mensen die een psychose meegemaakt
hebben en vrijwillig, buiten een therapeutische setting, in
contact willen treden met andere mensen die hun lot delen. De groep

Nieuw in de regio: Vroegdetectie en Interventie Psychose
Het P.Z. H. Hart maakt sinds juni 2010 deel uit van het samenwerkingsverband Vroegdetectie en Interventie Psychose
(VDIP Roeselare-Ieper), samen met het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg Largo (Ieper-Roeselare-Veurne)
en de Kliniek Sint-Jozef in Pittem.
VDIP kadert binnen het Actieplan Suïcidepreventie van de
Vlaamse overheid. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt
immers dat 10 procent van de schizofreniepatiënten de eerste
10 jaar na de vaststelling van de ziekte door suïcide overlijdt.
Ze vormen dus een belangrijke risicogroep.
Ontstaan als pilootproject bij het Centrum Geestelijke
Gezondheidszorg Ahasverus in Halle-Vilvoorde, vond het
initiatief de voorbije jaren navolging in Sint-Niklaas, Brugge,
Leuven en Antwerpen. Op 18 juni 2010 werd het ook in de
regio Roeselare-Ieper opgestart. VDIP vormt een nieuwe,
laagdrempelige schakel in de bestaande ambulante zorg in
de centra voor geestelijke gezondheidszorg.
“Jonge mensen tussen 14 en 35 jaar met psychotische kwetsbaarheid
of die reeds (vage) psychotische klachten ervaren
uit de regio Ieper-Poperinge-Roeselare-Izegem-Tielt-Pittem
werden te weinig bereikt, waardoor de duur van de onbehandelde
periode kon oplopen tot 3 jaar”, zegt Bart Degraeve,
psychiatrisch verpleegkundige in De Wissel 3 van het P.Z. H.
Hart. “Vroege detectie en interventie zijn ook belangrijk
voor een betere prognose op lange termijn. Door VDIP kan
een (gedwongen) opname mogelijk vermeden of beperkt
worden.”
Zorgpad
Na de sensibilisering van de eerste-, tweede- en derdelijnsdiensten
(mogelijke doorverwijzers, zoals huisartsen, thuisverpleging,
CLB, PZT, OCMW, politie, rechtbank, …) en deskundigheidsbevordering
start in oktober 2010 de effectieve
individuele begeleiding (na aanmelding, intake en assessment)
van cliënten met een ultrahoog risico op psychose of
initiële psychose.
“Het nieuwe zorgpad wil de ontwikkeling van een psychose
waar mogelijk voorkomen of de impact/intensiteit ervan
verminderen”, bevestigt psycholoog en VDIP-coördinator
Sofie Eggermont. “We willen de onbehandelde duur terug-
Bart Degraeve en Sofie Eggermont
dringen tot 3 maanden en mogelijke gevolgen (vlucht in
drugs, suïcide, gedwongen opname, isolatie, verwaarlozing
van belangrijke levenstaken) voorkomen, beperken of
herstellen.”
Het multidisciplinaire VDIP-regioteam bestaat uit 2 psychiatrische
verpleegkundigen, 1 psycholoog en 2 psychiaters. Ze
houden regelmatig contact met de cliënt. De begeleiding is
aangepast aan zijn noden/behoeften. Interventies omvatten
diagnostiek (klinisch en testing), aangepaste psycho-educatie,
gezinsinterventies, psychotherapie, begeleiding en ondersteuning
op de werkvloer of op school, farmacotherapie,
… Het zorgpad wordt uitgebouwd in samenwerking met externe
voorzieningen (huisarts, PZ, CGG, PZT, begeleid wonen,
BW, PAAZ, …). Bedoeling is om mensen in een netwerk
opnieuw te includeren en hun levenskwaliteit en die van hun
omgeving te verbeteren.
Info: 0478 77 45 97, roeselare-ieper@vdip.be,
www.vdip.be •
biedt ondersteuning bij het verwerken van een psychotische
stoornis en helpt hen ermee te leren leven. Voor veel mensen is
hij een bron van (h)erkenning, steun en informatie. De gespreksonderwerpen
worden door de deelnemers zelf aangebracht.
De bijeenkomsten, met speciale aandacht voor mensen
die moeilijker spreken, verlopen heel gestructureerd volgens een
vast schema en worden besloten met een broodjesmaaltijd. Per
sessie is er één van de twee vaste begeleiders aanwezig als
moderator.
Vanaf 17 januari 2011 zijn er 16 bijeenkomsten, om de twee
weken op maandag van 17.30 tot 19 uur in het ontmoetingscentrum
Trefpunt 4, Haiglaan 31 in Ieper. Kandidaten hebben
eerst een kennismakingsgesprek met de begeleider en kunnen
zich aanmelden bij psycholoog Pieter Naert via 057 23 91 11.
Info: begeleiding@beschutwonenieper.be. •

Huishoudelijke therapeuten begeleiden cliënten ook thuis
In het Psychiatrisch Ziekenhuis staat de Huishoudelijke Therapie in voor het aanleren van huishoudelijke taken.
Therapeuten gaan echter ook steeds vaker bij cliënten aan huis om ze in hun eigen huishouden te begeleiden.
“Sommige mensen hebben nog een steuntje nodig om het geleerde thuis concreet toe te passen”,
getuigt therapeute Kristina Kimpe.
Om de zelfredzaamheid van patiënten te verhogen, kunnen
ze op vraag van het behandelende team in overleg doorverwezen
worden naar de huishoudelijke therapie van de dienst
Ergo 2 in het P.Z. H. Hart. Ze worden er in een huiselijke en
gezellige sfeer opgevangen en begeleid door therapeute
Kristina Kimpe en haar collega’s Linda Dewinter en Nick
Decroix. Die observeren de huishoudelijke basisvaardigheden
en leren de patiënten, rekening houdend met hun mogelijkheden,
koken (met kookboek of standaardrecepten als
leidraad), wassen (soms met begeleiding naar de wasserette),
strijken (volgens stappenplan met foto’s), de leefruimte onderhouden
en boodschappen doen onder begeleiding (met
nadruk op productkennis, oriëntatie in het warenhuis, …).
De therapie draagt bij tot zelfstandigheid in het huishouden,
verhoogt de levenskwaliteit, gebeurt volgens een vaste structuur
en onderstreept het belang van gezonde voeding en hygiëne.
De Huishoudelijke Therapie ontvangt zowel residentiële
patiënten als mensen uit de dagkliniek of in nabehandeling,
één maal per week.
Overleg
“Vooral de laatste 10 jaar is er vanuit de teams méér vraag
naar verderzetting van de training in de thuissituatie van de
patiënt”, vertelt Kristina Kimpe. “Dat gebeurt in samenspraak
met de patiënt, de familie en de dienst maatschappelijk
werk. Door hun problematiek hebben mensen hun menage
soms verwaarloosd of hebben ze hun verantwoordelijkheid
in het huishouden verloren. In de therapie in het ziekenhuis
worden ze begeleid, maar thuis staan ze er weer alleen
voor. Om de transfer naar buiten de muren te maken,
kan ondersteuning in de thuissituatie welkom zijn. Als therapeut
kom je dan wel op het terrein van de cliënt thuis. Hier
is het heel belangrijk om een afwachtende houding aan te
nemen en de cliënt zelf knelpunten te laten aanbrengen volgens
zijn eigen beleving, ook al zie je soms zaken die anders
zouden kunnen. Ik weet uit ondervinding dat deze vorm van
samenwerking het vertrouwen bevordert, waardoor je uiteindelijk
meer bereikt dan de oorspronkelijke doelstelling.
Door je op te stellen als gelijke, krijg je een positieve
medewerking.”
Eventuele thuisbegeleiding wordt vooraf in de Huishoudelijke
Therapie in het ziekenhuis besproken, soms met de partner
Kristina Kimpe
erbij. De planning wordt uitgelegd. De begeleider gaat met
de cliënt naar huis, om in zijn vertrouwde omgeving, samen
zicht te krijgen op de situatie. Therapeut en cliënt maken samen
een taakverdeling op. De patiënt gaat naar huis tijdens
de therapiemomenten en voert zijn/haar taak uit. De begeleider
helpt dan bv. bij de voorbereiding van maaltijden, toestellen
aanleren, herschikken van de keuken, grote schoonmaak,
… De opvolging gebeurt in de thuissituatie en we bespreken
en evalueren samen de mogelijkheden/moeilijkheden.
Soms blijkt het na verloop van tijd niet haalbaar voor de
patiënt om in te staan voor zijn huishouden en dan komt het
voorstel om poetshulp of familiehulp in te schakelen, in samenspraak
met de patiënt en de Huishoudelijke Therapie.
Ook hier kan deze dienst een brugfunctie hebben. Meer specifieke
begeleiding rond bv. oriëntatie in een nieuwe woonomgeving,
budgetbegeleiding, openbaar vervoer nemen, …
wordt door ergotherapeute Nicole Alleman ter harte
genomen, eveneens werkzaam in Ergo 2. Zij behandelt alle
individuele vragen rond bredere maatschappelijke vaardigheden.
•
Rijselsestraat 33
8900 Ieper
COLOFON • Deze Nieuwsbrief is een uitgave van het Psychiatrisch Ziekenhuis H. Hart,
v.z.w. Gezondheidszorg ‘Bermhertigheid Jesu’, Poperingseweg 16, 8900 Ieper
Tel. 057 23 91 11 | Fax 057 23 91 12 | info@hhi.gzbj.be | www.hhartieper.be
Eindredactie: Marc Dejonckheere • Verantwoordelijke uitgever : Mieke Kerckhof

PZT: psychiatrische expertise in de thuissituatie
Psychiatrische Thuiszorg Ieper viert zijn tiende verjaardag. Dit initiatief, dat gefinancierd wordt door de Federale
Overheidsdienst Volksgezondheid, voegt psychiatrische expertise toe in de thuissituatie, voor zowel cliënten,
mantelzorgers als hulpverleners.
PZT is een samenwerkingsverband tussen de geestelijke gezondheidszorg
(Beschut Wonen Ieper, Centrum Geestelijke
Gezondheidszorg Largo Ieper en Psychiatrisch Ziekenhuis H.
Hart Ieper) en de eerstelijnszorg (Samenwerkingsinitiatief
eerstelijnszorg Midden-West-Vlaanderen en Ieper of SEL,
huisartsenkring regio Ieper, CAW De Papaver Ieper en de
maatschappelijke diensten van de mutualiteiten in de regio
Ieper). Het werkingsgebied omvat Ieper, Heuvelland,
Langemark-Poelkapelle, Mesen, Poperinge, Vleteren, Wervik
en Zonnebeke. In de toekomst wordt dit uitgebreid met
Diksmuide, Kortemark en Houthulst.
“De eerste gesprekken dateren al van 1998-1999”, blikt thuiszorgwerker
Gerrit Vanhee terug. “Het ziekenhuis voelde de
nood om mensen na ontslag ook verder thuis op te volgen.
Op dat moment deed enkel Beschut Wonen aan begeleiding
in de eigen huizen. In februari 2000 zijn we in Ieper op vrijwillige
basis gestart in een samenwerkingsverband. In 2001
kregen we een erkenning als pilootproject. Aanvankelijk was
het de bedoeling om mensen te begeleiden en te ondersteunen
die een opname gekend hadden in het psychiatrisch ziekenhuis
of die na een verblijf in Beschut Wonen opnieuw zelfstandig
gingen wonen. Bij de erkenning werd de opdracht verruimd
tot ondersteuning van de eerstelijnsdiensten (thuisverpleging,
huisdokters, …) in de omgang met mensen die
psychische of psychiatrische problemen hebben. Deze ondersteuning
omvat: exploratie van de thuissituatie als er een vermoeden
is van een psychiatrische problematiek, advies, vor-
Gerrit Vanhee, Evi Vanbecelaere, Johan Mestdagh
ming, zorgbemiddeling en zorgcoördinatie. De versterking
van de cliënt en zijn omgeving en de organisatie van een netwerk
aan diensten eromheen helpt vaak een opname te voorkomen
of de opnametijd te verkorten. Voor een beperkte
groep van mensen met complexe, langdurige psychiatrische
problemen (zoals psychose of chronische stemmingsstoornis),
aangemeld vanuit de thuiszorg of na opname in het ziekenhuis,
verzorgen we ook begeleiding aan huis.”
Hulpverleners, mantelzorgers en volwassen cliënten kunnen
voor ondersteuning terecht bij Psychiatrische Thuiszorg Ieper,
Poperingseweg 14, Ieper, 0498 10 31 60, info@pztieper.be,
www.pztieper.be. Thuiszorgwerkers Gerrit Vanhee, Johan
Mestdagh en Evi Vanbecelaere vallen terug op een adviserend
en ondersteunend team dat de aanmeldingen bespreekt om
aangepaste zorg te kunnen aanbieden in de thuissituatie. •
VOORAANKONDIGINGEN
Het symposium ‘Preventie van trauma en burn-out bij hulpverleners. Zorgen van en voor hulpverleners’ vindt plaats op dinsdag 7
december van 13 tot 17 uur in het P.Z. H. Hart onder voorzitterschap van personeelsdirecteur Ann Vanraes. Sprekers zijn: psycholoog,
cliëntgericht psychotherapeut en focustrainer Chris Van De Veire (over ‘Het welzijn van de zorgverlener: de focus op (zelf)
zorg’), klinisch psycholoog en gezinstherapeut Peter Rober (over ‘De Naakte Therapeut: parentificatie en de kwetsbaarheid van de
therapeut’) en sociaal agoog, Pessopsychotherapeut en rouwtherapeut Johan Maes (over ‘De hulpverlener tussen afstand en nabijheid’).
Meer informatie over de sprekers is te vinden in de rubriek Agenda op www.hhartieper.be. Deelnemen kan door overschrijving
van 50 euro op rekening IBAN BE74 7995 1535 1807 – BIC: GKCCBEBB voor 23 november met vermelding ‘Symposium
7 december’. Info: 057 23 91 11 of info@hhi.gzbj.be.
De zesde reeks ‘Bouwstenen voor een evenwichtig leven: training in aandacht, denken en assertiviteit’ is een organisatie van het Centrum
voor psychologisch advies en kortdurende psychotherapie van het P.Z. H. Hart Ieper. De acht opeenvolgende wekelijkse sessies
voor volwassenen lopen vanaf 9 mei tot 27 juni 2011, van 18.30 tot 20.45 uur (telkens op maandag, met uitzondering van dinsdag
14 juni). De trainers zijn klinisch psychologen en gedragstherapeuten Ivan Adriaen en Pauline Lippens. Het eerste deel van de
cursus leert deelnemers ‘mindful’ in het leven te staan. Ze leren inzicht krijgen in de band tussen gevoelens, gedachten en gedrag,
om beter om te gaan met negatieve gedachten. In het tweede deel worden vooral assertieve vaardigheden getraind. Kostprijs: 155
euro (inclusief voorafgaand kennismakingsgesprek en werkmap) vooraf over te schrijven op IBAN BE74 7995 1535 1807 –
BIC: GKCCBEBB met vermelding ‘Training Bouwstenen’. Inschrijven voor 28 april 2011 met contactgegevens via 057 23 91 11 of
info@hhi.gzbj.be.