Verhaal achter gesloten deur - Wijktijgers

Workshop Hoedje van Papier in de Wijk - Verhaal achter gesloten deur - Editie 1 - Mei 2009
Even voorstellen...
De redactie van dit magazine
Een bezoek aan de Euromast
Buurtinterviews
Bezoek aan Oud-Charlois
en heel veel foto’s!

Voor jullie ligt het allereerste kopie van Verhaal achter gesloten deur. Een tijdschrift dat in elkaar is
gezet door jonge journalisten en fotografen uit de Rotterdamse wijk Charlois. Samen laten we jullie
zien wat we tijdens de workshops van de stichting Hoedje van Papier hebben gemaakt.
Zes weken lang hebben de kinderen van basisscholen de Triangel, Ibn-I-Sina en de Wilhelminaschool
workshops Journalistiek gevolgd, waarin we veel mensen hebben geïnterviewd, spannende reportages
van trips hebben gemaakt en dit alles ook nog op foto hebben vastgelegd. Daarom hopen wij dat
jullie genieten van ons tijdschrift!
Je kunt onder andere lezen over ons bezoek aan de Euromast, het interview dat wij bij buurtkrant
Oud Charlois hebben gehouden en hoe de kinderen de wijk in zijn gegaan om buurtbewoners vragen
over veiligheid te stellen. Daarnaast ziet u foto’s van alle gebeurtenissen, inclusief de lessen op school,
waarin ook nog geknutseld en getypt is. Nadat we alle informatie en foto’s bij elkaar hebben gezocht
kunnen wij met trots ons eigen tijdschrift: Verhaal achter gesloten deur aan jou, de lezer, presenteren!
Met gepaste trots presenteren wij het eerste kindermagazine van Charlois dat er door de gezamenlijke
inspanningen van de kinderen van de Triangel, Ibn-I-Sina en de Wilhelminaschool tot stand is
gekomen. We hopen hiermee dat de kinderen die aan de workshop hebben meegedaan het leuk en
leerzaam vonden. Stichting Hoedje van Papier gaat uit van de kennis, talenten, creativiteit en verantwoordelijkheidsgevoel
die in kinderen schuilt en wil proberen dit samen met hen te ontwikkelen. Op
deze manier hopen wij een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van kinderen en te werken aan
hun zelfbeeld en zelfvertrouwen.
Met de medewerking van vele enthousiaste en goede workshopleiders is het gelukt om dit project
tot een succes te maken en hebben we de mogelijkheden gekregen om met de kinderen spannende
reportages te maken en interviews te houden binnen en buiten hun eigen wijk. Kortom, er is voor
veel kinderen een nieuwe wereld opengegaan. Stichting Hoedje van Papier is oorspronkelijk opgezet
om een project voor werkende straatkinderen in Cusco, Peru te ondersteunen. Het project is daar
gestart door de Nederlandse Liesbeth Kerstens. Maar ook hier in Nederland zelf geldt dat het project
is opgezet om kinderen een stem te geven en in zichzelf te laten geloven. Wij doen dit door samen te
werken met veel verschillende kinderorganisaties en met vakmensen die goed met kinderen om kunnen
gaan. In samenwerking wordt er een kinderstraatkrant, tv-programma en een kindermuseum
ontwikkeld. Sinds 2005 hebben in Peru inmiddels meer dan 700 kinderen deelgenomen aan de activiteiten
daar. Voor meer informatie: www.pasalavoz.nl
We gaan ervoor om in vele wijken in de deelgemeente Feijenoord en andere aandachtswijken dit
project verder te ontwikkelen en zoveel mogelijk kinderen zo de kans te geven om hun stem te laten
horen. We wensen je heel veel leesplezier.
Het team van Hoedje van Papier.

Abdullah Saeed
Hoi ik ben Abdullah Saeed en ik ben 10 jaar
oud. Mijn basischool heet Ibn-I-Sina en ik zit
zelf in groep 6. Ik heb veel hobby’s waarvan
computeren, voetballen, tv kijken en buiten
spelen de belangrijkste zijn. Mijn idolen zijn
Yes-R en Ali B. Als ik groot ben wil ik misschien
journalist worden.
Caroline van Alphen
Hoi ik ben Caroline van Alphen. Ik ben 10 jaar
oud en ik zit in groep 7 op de Wilhelminaschool
in Rotterdam. Ik zit op korfbal en op
jazzballet. Mijn idool is Leon Simons, een
korfballer uit het Nederlandse team. Later wil
ik journaliste worden.
Romy Beekhuis
Ik ben Romy Beekhuis en ik ben 11 jaar oud.
Ik zit op O.B.S de Triangel in Rotterdam. Mijn
hobby’s zijn: lezen, tekenen, gamen, dingen
die je dus in je vrije tijd doet. Ik heb niet echt
idolen, maar wel mensen waar je een voorbeeld
aan kunt nemen, zoals Barack Obama.
Ik wil later journaliste worden, of iets wat
daarmee te maken heeft, zoals redactrice.
Rico van Wijk
Hoi allemaal! Ik ben Rico van Wijk en ik ben
10 jaar oud. Ik zit in groep 7 op de Triangel,
een basisschool in Rotterdam. Mijn hobby’s
zijn: xboxen en buitenspelen, maar ook lees
en computer ik graag. Ik wil later voor mijn
beroep journalist worden.
Siham El Abbassi
Hallo, ik ben Siham El Abbassi en ik ben 11
jaar oud. Ik zit in groep 7 op de Wilhelminaschool.
Ik hou van praten en van mensen
interviewen. Als ik groot ben wil ik daarom
misschien ook journaliste worden.
Mohamed Daoud
Mijn naam is Mohamed en ik ben geboren in
Egypte. Ik ben 11 jaar oud en zit op Ibn-I-Sina.
Ik hou van rap muziek en voetballen.
Als ik later groot ben wil ik profvoetballer
worden.
Ishak
Ik heet Ishak en ik zit op Ibn-I-Sina. Mijn
grote hobby is taekwondo, ik heb thuis acht
prijzen. Ik heb twee zussen en een broertje.
Ik luister graag naar Yes-R en Ali B. Als ik
groot ben wil ik wereldkampioen taekwondo
worden!

Voordat wij besloten de wijk in te trekken, gingen wij er met zijn allen voor zitten om de basisregels van de
journalistiek door te nemen. Beter bekend als de vijf W’s. Met deze vijf vragen willen wij tot de kern van een
stuk komen.
Wat is er gebeurd?
Wie heeft ermee te maken?
Waar is het gebeurd?
Wanneer is het gebeurd?
Waarom is het zo gegaan?
AH waarschuwt voor zoutjes
Albert Heijn heeft consumenten zaterdag in dagbladadvertenties gewaarschuwd de Oriëntaalse mix van Euroshopper
niet te eten, omdat in een deel van de zoutjes een licht verhoogde concentratie van melamine is vastgesteld.
De kans dat consumenten ziek worden is uiterst klein, meldt de supermarktketen. De besmette pinda is
bewerkt in een fabriek in China, waarvan AH geen producten meer afneemt.
Door Romy
Wat is er aan de hand?
AH waarschuwt mensen voor een bepaalde soort noten.
Waarom is het zo gegaan?
Er zit een chemische stof in de nootjes, melamine.
Waar is het gebeurd?
In China
Wanneer is het gebeurd?
Zaterdag heeft AH via kranten laten weten dat het zo is.
Wie is er schuldig?
De notenproducent in China
Ambulance botst tijdens spoedrit
Een ambulance die op weg was naar een melding is zaterdagavond in botsing gekomen met een personenauto.
Op de hoek van Oostplein en Oostmolenwerf zag de automobilist de ambulance waarschijnlijk over het hoofd
waarna de wagens botsten. De automobilist is verzorgd door ambulancemedewerkers. De politie doet onderzoek
naar het ongeval. De ambulance moest worden weggetakeld.
Door Siham
Wat is er gebeurd?
Een ambulance is gebotst tegen een auto.
Waarom is het gebeurd?
De bestuurder zag de ambulance waarschijnlijk
over het hoofd.
Waar is het gebeurd?
Op de hoek van Oostplein en Oostmolenwerf.
Wanneer is het gebeurd?
Zaterdagavond.
Wie is er nog meer bij betrokken?
De politie, zij doen het onderzoek.

We stuurden onze journalisten de wijk in om vragen te stellen over veiligheid aan hun buurtgenoten. Verkeer
en overlast waren de twee grootste kwesties volgens de kids zelf. Eens kijken wat de buurt daarvan vindt.
Hannie
Door Abdullah
Wat vind u van de verkeersveiligheid hier in Charlois?
‘Dat kan beter. Van mij mogen ze gerust paaltjes langs de
wegen zetten en ook drempels invoeren. Op deze manier
gebeuren er nog regelmatig ongelukken.’
Is het een kindvriendelijke buurt?
‘Ja, ik denk van wel. We hebben een park en een kinderboerderij.
Daarnaast zie ik altijd kinderen op de pleintjes
spelen.’
Hoe kan Charlois een nog betere buurt worden?
‘Nou ik denk door het opknappen van oude panden. In
de Verboomstraat verderop hebben ze dat bijvoorbeeld al
gedaan en het ziet er meteen een stuk beter uit.’
Fransje
Door Caroline
Wat vindt u van de veiligheid hier in Charlois?
‘De veiligheid is erg verbeterd, er wordt steeds minder
ingebroken. Ook wordt tegenwoordig het vuil netjes
opgehaald, in tegenstelling tot vroeger.‘
Is er genoeg natuur in de wijk?
‘Ja, volgens mij wel. Hier hebben we nog aardig wat groen
buiten en dat is niet overal zo in Rotterdam. Alhoewel
andere mensen daar misschien hun eigen mening over
hebben.’
Is het gezellig hier in de buurt?
‘Ja zeker, er zijn allemaal verschillende soorten mensen
hier in de buurt, veel uiteenlopende culturen en dat vind ik
gezellig.’
Mia
Door Rico
Merkt u iets van overlast in de wijk Charlois?
‘Ja, ach, ik hou niet zo van de graffiti op de muren, is niet
netjes vind ik. Verder zijn er toch veel hangjongeren waarvoor
toch iets gedaan moet worden.’
Wat zou er moeten gebeuren voor hen?
‘Misschien een buurthuis of iets dergelijks. Ze hebben in
ieder geval een plek nodig waar ze hun vrije tijd kunnen
doorbrengen op een nuttige manier.’
Tot slot, wat vindt u van de verkeersveiligheid hier?
‘Nou, er gebeuren hier te vaak ongelukken vind ik zelf. Wat
mij betreft zetten ze drempels in de wijk en maken ze van
het hele gebied een dertig kilometer zone. Dat maakt het
vooral veiliger voor jullie.’

Op jacht naar kennis gingen de jonge journalisten van Hoedje van Papier op bezoek bij buurtkrant Oud Charlois.
Daar interviewden zij eindredacteur Cor Straatman over de krant en alles wat ermee te maken heeft.
Meneer Straatman, wat voor krant is Oud Charlois?
‘Een echte buurtkrant, we vermelden alleen nieuws uit de wijk zelf en ook bijvoorbeeld evenementen die in de
buurt worden gehouden.’
Hoe lang doet u erover om een krant te maken?
‘We werken hier met planningsschema’s, dus het verschilt nog weleens. Maar ik zou zeggen dat het gemiddeld
zo’n drie weken duurt.’
Hoe wordt een krant in elkaar gezet?
‘Een tijdje terug ging dat allemaal nog met de hand, knip- en plakwerk. Maar tegenwoordig doen wij dat gewoon
met de computer. We hebben een speciaal programma waarmee we de artikelen in kolommen plaatsen en zo de
pagina’s indelen. Dat hele proces duurt meestal zo’n twee weken’
Hoe komt u aan het nieuws?
‘Nou, meestal word ik gebeld door bekenden met nieuwtjes die zij hebben, zogenaamde bronnen. Maar
natuurlijk ga ik ook de wijk in om te kijken wat er speelt bij de mensen, net als jullie nu doen.’
Hoeveel kranten worden er ongeveer per maand gemaakt?
‘We hebben een oplage van 7.200.’

Hoe afhankelijk bent u van vrijwilligers?
‘Heel erg, dit is gewoon vrijwilligerswerk tegenwoordig. We hebben lage kosten, maar ook weinig geld om te
besteden en dus zijn we afhankelijk van mensen in de wijk zelf die goed kunnen schrijven en interesse voor de
buurt hebben.’
Wat voor opleiding moet je volgen voor dit werk?
‘Journalistiek aan het HBO is waarschijnlijk de beste keuze. Daar kom je door of de HAVO of het VWO af te
ronden, alhoewel je er ook via het MBO kan komen. Maar wat je in ieder geval moet kunnen is het beheersen
van de Nederlandse taal. Dat is echt het belangrijkste.’
Hoe bent u zelf eigenlijk in dit vak gekomen?
‘Nou, zelf ben ik er eigenlijk toevallig ingerold. Mijn vrouw was destijds al met computers bezig en zo ben ik
benaderd. Ik heb toen een cursus journalistiek gevolgd en sindsdien ben ik eindredacteur bij Oud Charlois. Ik
vind het ook een fijne baan en ben nog niet van plan om te stoppen.’
Krijgt u soms reacties op de krant?
Af en toe, maar geen commentaar, vaak alleen positieve dingen, zoals de fotokeuzes.
Denkt u dat er toekomst is voor kranten?
‘Ik denk het wel. De kranten zullen waarschijnlijk niet verschijnen in de vorm waarin ze dat vandaag de dag
doen, maar met het internet en digitale kennis moet dat alsnog wel goed komen. De mensen willen graag
nieuws lezen.’
Dank u voor het interview
‘Geen dank, hopelijk krijgen wij er met jullie in de toekomst wat journalisten bij.’
En zo eindigde ons bezoek aan buurtkrant Oud Charlois.

Aan het einde van onze zes weken samen kwam het er dan toch van, ons lang verwachte uitstapje naar de
Euromast; de trots van Rotterdam. Met het busje werden de jonge journalisten opgehaald om richting de
hoogste toren van Nederland te gaan. Terwijl sommigen van hen opkeken tegen de grote hoogte, stonden
anderen juist te trappelen om eens boven Rotterdam uit te zweven.
Voordat wij op reis gingen hadden de jonge journalisten eerst de nodige research gedaan over de Euromast.
Via google en andere zoekmethodes werden zij alleen verzocht om verschillende interessante feiten over de
Euromast te vinden, die u allemaal kunt teruglezen in dit artikel. We beginnen met de geschiedenis.
Geschiedenis
De Euromast is ter gelegenheid van de Floriade in 1958 ontworpen en in 1960 gebouwd door architect Maaskant
en aannemer Van Eesteren. De feestelijke opening werd gedaan door Koningin Beatrix. Op het moment
van de bouw was de toren het hoogste punt van Rotterdam. In de jaren die daarop volgden werd de Euromast
ingehaald door flatgebouwen. Tien jaar later werd daarom besloten om de toren te verhogen met een 85 meter
hoge opbouw, ook wel de Space Tower genaamd. Tegenwoordig is de toren 185 meter hoog.
Eenmaal aangekomen begon de pret pas. We gingen met de lift tot aan de oorspronkelijke hoogte van de
Euromast, 112 meter. De lift zelf is ook vrij bijzonder, hij legt namelijk 4 meter per seconde af, waardoor je
binnen de kortste keren al boven bent. Daar wachtte ons al een bijzonder uitzicht, terwijl de Euroscoop klaarstond,
de glazen lift die ons tot op maximale hoogte zou brengen.

De constructie
De toren, gemaakt van gewapend beton, heeft een diameter van 9 meter en muren van 30 centimeter dik. Om
het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden - en daarmee de stabiliteit te vergroten - bestaat de fundering onder
andere uit een blok beton van 1.900.000 kg. Het kraaiennest, gemaakt van staal, hangt 96 meter boven de
grond en weegt 240.000 kg. Het werd onderaan de toren gebouwd en vervolgens in vijf dagen omhoog getild.
De Euroscoop zelf was een behoorlijke ervaring. Het glazen omhulsel en de kijkgaten in de vloer van de lift
geven iedereen met hoogtevrees waarschijnlijk weinig vertrouwen. Maar zelfs onze ietwat zenuwachtige journalisten
konden de lift uiteindelijk waarderen. Er werd nog om een tweede rit gevraagd, maar daarvoor hadden
wij helaas te weinig tijd.
Meer dan een toren?
Iedereen kent de Euromast altijd als de hoogste toren van Nederland, maar er blijkt meer te doen. Zo is er op
92 meter hoogte een restaurant met aanzienlijk uitzicht gebouwd, terwijl daarboven zelfs twee hotelsuites zijn
ingericht.
Nadat wij het uitzicht mentaal hadden opgeslagen en zelf nog wat leuke foto’s hadden gemaakt, was het weer
tijd om naar Charlois terug te keren. Onderweg werden de indrukken nog eens besproken en kwamen wij tot de
conclusie dat Rotterdam zonder de Euromast niet compleet zou zijn. De eventuele toekomstplannen die de journalisten
hadden gevonden op het internet mogen dan ook wat hen betreft zo snel mogelijk uitgevoerd worden!
Toekomstplannen
In 2001 waren er plannen om de Euromast uit te bouwen naar een tweede toren van 400 meter hoog.Dit plan is
uiteindelijk opgegeven. Maar in 2008 kwamen er opnieuw plannen om de toren te verhogen naar ca 370 meter.
Of dit technisch mogelijk is wordt nog onderzocht.

gefotografeerd vanaf de Euromast

STICHTING BOSHUYSEN