Rechtspraak-magazine-december-2013

Tekst: Pauline van der Mije
Foto: 28 Sake Xxxxx Rijpkema
Wablief?
Griffierecht
Uitleg: Wie naar de rechter stapt, moet
aan de griffie - het secretariaat van de
rechtbank - een bijdrage in de kosten
betalen: griffierecht. Hoeveel griffierecht
betaald wordt en door wie, hangt
af van het soort zaak en het inkomen
van de procespartijen. Bedrijven betalen
in civiele zaken meer dan burgers.
Burgers komen bovendien soms in
aanmerking voor een verlaagd tarief.
Verdachten in strafzaken hoeven geen
griffierecht te betalen. In bestuurszaken
(tegen overheidsinstanties)
betaalt in elk geval degene die de
zaak aanspant. Stelt de rechter hem
in het gelijk, dan krijgt hij zijn geld
meestal terug van de wederpartij.
In civiele procedures (tussen burgers
of organisaties) betalen beide
partijen, behalve bij de kantonrechter.
Daar is alleen de eiser griffierecht
verschuldigd.
Griffierechten zijn absoluut niet kosten -
dekkend; dat zou procederen vrijwel
onbetaalbaar maken. Toch is bijtijds
betalen van groot belang. De zaak
wordt niet behandeld als het griffierecht
niet is voldaan. Maar er volgt
wel alsnog een rekening.
Lamiae Himdi werkt bij het Juridisch
Loket, een gratis wegwijzer voor
iedereen met juridische problemen.
“Wij voeren geen procedures, maar
informeren en adviseren mensen
over hun rechten, plichten en mogelijkheden”,
zegt Himdi. “Is procederen
een optie, dan komen ook de kosten
ter sprake. Veel mensen weten niet
dat ze, naast advocaatkosten,
administratiekosten voor de rechtbank
moeten betalen. Wie recht heeft
op gesubsidieerde rechtsbijstand,
kan voor het griffierecht tariefsverlaging
aanvragen. Anderen zien soms
af van procederen omdat het te duur
wordt. De verliezer moet vaak ook
de kosten van de tegenpartij betalen.
Is dat een bedrijf, dan kan het
bedrag flink oplopen.
Het uitgangspunt ‘de verliezer
betaalt’ geldt niet in familiezaken.
Daarin draagt ieder zijn eigen kosten,
tenzij één partij het heel bont
heeft gemaakt. Ik ken een zaak van
een vrouw die haar ex-man stalkte,
zwartmaakte bij familie en vrienden
en dwarsboomde in zijn bedrijfsvoering,
om vervolgens alimentatie
te eisen. De rechter maakte korte
metten. De vrouw verloor niet alleen
de rechtszaak, maar moest ook de
kosten van de procedure betalen.”
Wilt u een term uitgelegd
krijgen? Mail naar
redactie@rechtspraak.nl