Jaarverslag 1999

80 Union Minière
7. Verschillen van eerste consolidatie en aanschaffingsverschillen
Wanneer een vennootschap voor de eerste maal geconsolideerd wordt, wordt er een verschil tussen de kostprijs van de
effecten en het aandeel in het eigen vermogen van de vennootschap geconstateerd. Dit verschil wordt meestal verantwoord
door het bestaan van latente meer- en minderwaarden op activa en passiva van de verworven vennootschap of in de
verwachte toekomstige rentabiliteit van de investering.
De voornaamste verschillen in verband met de herraming van activa en passiva worden vanaf 1 januari 1988 bestemd ter
verhoging of verlaging van de betrokken balansposten en volgens de regels die voor die posten gelden, afgeschreven, in
waarde verminderd of opgenomen in het resultaat. Het restverschil van immateriële aard wordt op de geconsolideerde balans
geboekt onder de rubriek "Consolidatieverschillen" en wordt lineair afgeschreven over een periode van maximum 20 jaar.
Deze periode werd vastgelegd in functie van een voorzichtige raming van de economische levensduur van deze immateriële
vaste activa die steunt op een raming van de tijdsduur die nodig is om de betaalde en nog niet aangewende meerprijs terug
te vorderen.
Bijkomende of uitzonderlijke afschrijvingen kunnen vastgesteld worden indien het behoud van de consolidatieverschillen op
de activazijde economisch niet meer verantwoord is.
8. Financiële vaste activa
In de geconsolideerde balans worden de deelnemingen waarop vermogensmutatie is toegepast, gewaardeerd volgens het
aandeel in het eigen vermogen, bepaald volgens de consolidatieregels, in plaats van de boekwaarde in de participerende
vennootschap.
De niet geconsolideerde effecten van deelnemingen vertegenwoordigen duurzame investeringen waardoor een beslissende of
merkbare invloed kan worden uitgeoefend in de vennootschap van uitgifte of met haar zakenrelaties worden aangeknoopt doch
die evenwel niet binnen de consolidatiecriteria vallen. Ze worden geboekt voor hun aanschaffingswaarde, rekening houdend
met de eventueel nog te storten bedragen. Een specifieke waardevermindering wordt geboekt wanneer de ieder jaar gemaakte
evaluatie een blijvende ontwaarding aanwijst.
9. Voorraden
De voorraden worden geraamd tegen de historische kosten, verkregen door toepassing van de waarderingsmethode die het
best is aangepast aan elke bedrijvigheidsaard binnen de Groep.
De verbruiks- en hulpgoederen worden geboekt tegen hun aankoopprijs, waarbij de afnemingen gebeuren tegen de gewogen
gemiddelde prijs. Bij langzame omloop of buitengebruikstelling wordt een geschikte waardevermindering toegepast.
De metalen - grondstoffen, goederen in bewerking en gereed product - die het voorwerp zijn van een dekking, onder meer
op de internationale metaalbeurzen, blijven tegen aankoopprijs gewaardeerd. Dit geldt onder andere voor de edele metalen
en koper.
De andere metalen, evenals zink, die niet onder dat regime vallen, worden gewaardeerd volgens de LIFO-methode op jaarbasis,
rekening houdend met de specifieke aard van de bedrijvigheid en de moeilijkheden eigen aan de afneming van de voorraden.
Op het einde van het boekjaar wordt de waarde van deze voorraden verminderd om de inventariswaarde terug te brengen
tot de marktwaarde; deze verminderingen worden later niet teruggenomen.
Voorraden met betrekking tot de andere activiteiten worden gewaardeerd door toepassing van de eerst in-laatst uit methode
(FIFO) of, bij ontstentenis, van de methode van de gewogen gemiddelde kosten, berekend over een periode die niet langer is
dan de gemiddelde opslagduur.
De afnemingen gebeuren volgens elke methode.
De kostprijs van de gekochte producten omvat de netto-aanschaffingskosten en de bijkomende kosten. Voor gereed
product en goederen in bewerking wordt in de kostprijs, met de directe kosten, een aandeel indirecte productiekosten
meegerekend.
10. Bestellingen in uitvoering
De kostprijs van de langlopende contracten wordt op dezelfde wijze bepaald als de goederen in bewerking; bovendien kunnen
er de rechtstreeks gemaakte financiële kosten voor hun financiering inbegrepen zijn.
De langlopende contracten worden gewaardeerd volgens de methode van de «winst bij vordering van de werken».
11. Vorderingen en Schulden
De vorderingen en schulden worden tegen hun nominale waarde geboekt. Als ze in vreemde valuta zijn opgesteld, worden ze
voor hun tegenwaarde in Belgische frank tegen de koers van de dag van aanschaffing geboekt. Op het einde van het
boekjaar worden ze gewaardeerd tegen de laatste wisselkoers van het boekjaar. Wat de vorderingen betreft zijn de regels
van waardevermindering vergelijkbaar met die voor de effecten.
12. Geldbeleggingen
Onder deze rubriek worden de vorderingen in termijnrekeningen op kredietinstellingen en aangeschafte effecten volgens de
marktopportuniteiten of een tijdelijke wederbelegging van overtollige liquide middelen geboekt.
Ze worden gewaardeerd tegen hun aanschaffingswaarde of de beurswaarde voor genoteerde effecten en tegen de geraamde
waarde voor niet genoteerde effecten, indien deze laatste waarde lager is dan eerstgenoemde.